hallo, hier even mijn verhaal over onze zoon. onze zoon is nu 2,5 jaar oud de eerste periode van zijn leventje liep gewoon normaal..al was hij wel altijd erg druk..stond altijd te springen in de box. kreeg flesvoeding hapjes enz enz ging allemaal goed liep gewoon met 1 jaar dus motorisch was hij altijd gewoon ''normaal'' op tijd. toen hij 3 maand was een operatie gehad aan een grote liesbreuk toen hij anderhalf was begon ons wel op te vallen dat kwa spraak het niet normaal verliep..brabbelde alleen een beetje .naar zn 2e jaar toe kwam er heeel af en toe een woordje uit.bal (spreekt uit als baw) zitte of kijke maar kwam er altijd heel raar uit. ook werd hij steeds drukker en luisterd niet. iets na zn 2e jaar op controle bij het cb.testen met de pop buik ogen enzo aanwijzen deed hij niet.de kleine blokjes stapelen weer wel. opgegeven voor extra dagdelen psz voor spraakaachterstand (nog steeds op de wachtlijst) ze wilden afwachten hoe hij het dan gaat doen. omdat ik me toch zorgen maakte een afspraak gemaakt bij de kno arts. uitslag erge lijmoren bijde kanten.nooit wat van gemerkt omdat ie best een hoge pijngrens heeft dus weer een operatie.buisjes en vergrote neusamandelen eruit.(afgelopen juli) we hoopten dus dat zijn gedrag een oorzaak was van het niet goed horen. nu valt ons dus heel heel veel op -springen fladderen met armen vooral bij enthausiasme -straffen werkt niet klimt hele dag op tafels rennen en vliegen door de kamer -als hij tv kijkt kunnen we roepen wat we willen maar kijkt niet om (reageert wel veel meer op grote broer) -knarsetand heel erg -wil niet met een lepel of vork eten of uit een gewone beker drinken(wel uit een pakje) -niks geen geduld dus kan hem eigenlijk niks leren. -maakt bijna geen oogcontact (tijdens samen spelen en gek doen wel) ook viel mij op dat hij zn mond ''anders/niet goed'' gebruikt en nooit zijn tong zien.zelf maar weer op onderzoek en wat bleek.een te strak tongriempje die zn tong helemaal naar onderen trok.kreeg zn tong niet verder omhoog dan de helft van zijn mond dus 2 weken geleden een 3e operatie(tje) tongriempje knippen. dan hoop je tong dat de langdurige lijmoren en tong oorzaak waren van de gedragsproblemen en het niet praten.(hij praat dus helemaal niet alleen klanken en wijzen. verder snapt hij wel veel.als hij brood wil pakt hij het brood uit de kast en geeft ie het.als hij drinken wil wijst hij naar de fles ranja op het aanrecht en zegt hij dieeee .sinds kort zegt hij wel is nee mama maar komt er op een robotachtige manier uit (dee ma ma ) en dan zie ik dat zn mond raar beweegt..voornamelijk beweegt en trekt alleen zn onderlip.als hij wat op de grond gooit en ik zeg dat mag niet pak het op en zet het weer op de tafel dan doet hij dat ook gewoon verder doet hij ook veel weer wel.is bijv niet mensenschuw.alleen vreemde vrouwen vind ie niks dan doet ie snel zn handen voor zn ogen. trekt zich niet terug heeft geen angsten of bepaalde ritmes dat alles bijv op dezelfde manier moet en kan ook wel gewoon tegen veranderingen.is gek op spelen zodra er bezoek komt of kindjes word hij enorm enthausiast en moet hij meteen met iedereen spelen.knuffelt wel geeft wel kusjes en is altijd vrolijk(behalve als hij zn zin niet krijgt) ik vermoed al een aantal maandjes dat hij miss toch autisme of een vorm van autisme heeft maar door de lijmoren en te strak tongriempje hoop je toch ergens dat al die dingen samen toch een doorzaak kunnen zijn.iedereen hoopt natuurlijk dat alles goed is met zijn/haar kindje. ik wil niet langer wachten en heb dus voor deze week een afspraak gemaakt bij de huisarts omdat ik niet meer wil afwachten zodat als er echt sprake is van autisme of een andere stoornis wij zo snel mogelijk de juiste hulp en begeleiding kunnen krijgen voor onze zoon en voor onzelf zodat we leren om er goed mee om te gaan. sorry voor mijn lange verhaal maar moest het even kwijt en hoop dat er mensen zijn met advies ervaringen
Geen eigen ervaring, maar vanuit de omgeving. Het lijkt me allereerst erg lastig dat je merkt dat er zeker weten wat is, maar je weet net wat. Ik denk dat je met uitsluiten van lichamelijke oorzaken echt al zo super bezig bent. Daarnaast geef je veel info, maar wat ik mis is hoe hij in t persoonlijk contact is. Zoekt hij troost / geborgenheid bij jou of andere gezinsleden? Merk je hoe hij zich voelt? Als hij enthousiast is voor andere kindjes, is dat in verhouding? Net superdruk bijv ? Kusjes en knuffels, stopt hij met geven als dat logisch is? Alles waarin hij daarmee echt opvallend afwijkend gedrag vertoont, zou wat kunnen zeggen. Niet dat ik een dokter ben. Maar ik hoop je gerust te stellen als je bijv weet dat hij bij pijn graag knuffels wil. Het zou ook kunnen nl dat ie n spraakstoornis heeft, hoe je het beschrijft. Dat kan ook zonder duidelijke reden. Heel veel sterkte en volgens mij ben je erg goed bezig!
dankje voor je reactie persoonlijk contact zoals als er bezoek komt of spelen met ons grote broer dan is ie erg druk..houd vooral van achter elkaar aanrennen en pakkertje doen.mijn neefje is 2 en half maand ouder en als die komt logeren dwingt hij hem eingelijk om te spelen..dan duwd ie hem een beetje naar voren zo van rennen jij en dan hebben ze de grootste lol. kwa pijn vind ik het lastig want hij heeft best een hoge pijngrens dus huilt niet gauw..vaak alleen wanneer hij erbij schrikt ..vaak gaat ie dan boos huilen en wacht tot we hem pakken en dan knuffelt hij wel.ook als hij moe is of niet lekker is komt ie gwn lekker bij ons zitten.hij houd ervan om gekriebeld te worden hihi kusjes geeft ie wel maar niet heel vaak.dam zit ik op de bank en dan komt ie achter mij/man of broertje staan en geeft ie een kus op ons hoofd en een knuffel en dan is ie weer gevlogen. ook geeft ie een handkus en zwaait wanneer hij op bed gaat. tis gewoon heel lastig omdat er geen verbale communicatie is. ik hoop dat de onderzoeken een beetje vlot verlopen maar heb er een hard hoofd in want hij is ontzettend koppig en als hij iets niet wil gebeurd het ook echt niet
Ik zou eerst eens een doorverwijzing vragen voor een logopediste. Hij/zij heeft snel genoeg gezien of er meer aan de hand is dan alleen taal/spraakachterstand. Succes!
Ik vind het lastig, want ook het slecht horen en niet kunnen praten kan idd autistiform gedrag geven. Onze zoon zoekt overigens wel troost als hij zich pijn doet en die is heel zwaar autistisch, geen twijfel over. Dus dat is geen goede graadmeter... Je zoon lijkt wel wat kenmerken te missen, maar het kan ook zijn dat dat komt doordat hij "active but odd" type heeft, dan vallen bepaalde kenmerken nog niet zo op op jonge leeftijd. Hier goede ervaringen met Integrale Vroeghulp, heb je geen verwijs voor nodig en zij helpen de juiste kanalen vlot te vinden. Wij hadden voor onze zoon binnen 4 maanden een diagnose (hij was toen 2).
Bedankt voor je reactie. Wij hebben zelf ook lang getwijfeld door zn langere periode niet goed horen en zn te strakke tongriem.had al een paar keer op internet zo.n online test gedaan en daar kwam telkens uit geen autisme vandaar dat k meer gefoces zocht op spraakstoornissen enzo.nu valt ons toch wel heel erg op dat ondank hij veel contact zoekt met iedereen ons eingelijk buiten het spelen om niet in onze ogen aan wil kijken en wanneer hij tv kijkt of met iets bezig is wij kunnen roepen wat we willen maar geen reactie krijgen. Vandaar dat ik eingelijk wel zeker weet dat hij een vorm van autisme heeft maar wat dat moeten we nog uitzoeken.heb aankomende vrijdag een afspraak bij de huisart dus hoop op snelle hulp
hij heeft idd wat kenmerken. Maar ook vele dingen niet. ALs hij autisme zou hebben dan zou het een lichte vorm zijn. Maar ook dat is nu niet met zekerheid te zeggen. Oudste had eerst een lichte vorm maar hoe ouder hij wordt, hoe ernstiger zijn autisme wordt. Daarbij heeft je zoontje ook veel medische dingen en dat kan ook behoorlijke impact hebben op de ontwikkeling. ADHD zou ook nog kunnen. Kunnen ze ook op autisme lijkend gedrag hebben. Mijn jongste kreeg de diagnose klassiek autisme toen hij nog geen 2 jaar was. Maar elk kindje is anders en ook kindjes met autisme zijn onderling anders. Oudste heeft een vorm van autisme maar was met 2 jaar compleet anders dan zijn broertje. Voor de spraakachterstand zou ik zeker ook logopedie erbij doen en niet de speciale peuterspeelzaal afwachten. Dat hij alles begrijpt en dat hij bijvoorbeeld brood pakt en aan jou geeft als hij een boterham wilt is een grote pluspunt!! Dat laat zien dat hij zeer zeker leerbaar is en slim genoeg is en dus ver kan komen ( ookal zou hij een vorm van autisme hebben )
Bedankt voor je reactie Door de operaties (3) en lijmoren en te strak tongriempje hebben wij dus heel lang getwijfeld/gehoopt dat dat het zou zijn en zijn gedrag verklaart. Ook hier nu hij ouder word begint het dus pas echt op te vallen. Dachten altijd dat dat springen/fladderen en heel erg knarsetanden kwam uit frustratie doordat hij niet kon praten..nu weet ik dus dat kenmerken zijn van autisme En na me erin verdiept heb zie ik dus de knemerken die hij heeft maar ook weer niet. Wat ons het allermeest opvalt is het geen contact.hij kijkt ons echt niet aan en als hij speeld of tv kijkt kunnen we roepen wat we willen maar geen reactie Tot zn eerste jaar anderhalf jaar keek hij ons wel altijd aan en vond hij het ook leuk om samen klap eens in je handjes enzo te doen.als ik dat nu doe doet hij snel zn handen op zn oren en rent hij weg.terwijl hij liedjes op de tv wel weer leuk vind? Hij geeft idd wel aan als hij iets wil daar ben ik dus ook wel erg blij mee. Samen spelen wil hij soms wel soms niet..mag bijv niet iets aanraken waar hij mee speeld tenzij hij het zelf wil dan pakt hij bijv mijn hand om een knopje in te drukken.daarin tegen wil hij welsamen overgooien met de bal. Ook veranderingen of onverwachtse dingen heeft hij (nog) geen moeite mee.bezoek en kindjes vind ie helemaal geweldig en gaat meteen heel erg hyper iedereen dwingen om te spelen. Ik had bij het consultatie bureau (4 maand terug)aangegeven dat ik logopedie wou maar werd gwn afgewimpeld met wacht maar af hoe hij het op de psz doet. Nu heb ik dus zelf maar een afspraak gemaakt en aanstaande vrijdag naar de huisarts.laat me dan ook niet wegsturen zonder doorverwijzing. Moet zeggen dat ik het op t moment wel emotioneel zwaar vind.niet dat ik het erg vind dat hij miss autisme heeft maar meer omdat ik me veel zorgen maak over zijn toekomst.ik weet dat heel veel gewoon een heel normaal leven kunnen lijden maar voor het niet weten wat ons allemaal te wachten staat en onbegrip van andere mensen.die kijken ons soms echt zo aan van wat een vervelend jongetje(dat zie ik ze denken) Ben helemaal nieuw in dit alles dus tips over hoe je er het beste mee om kan gaan ofzo zijn van harte welkom!
Ten eerste: je bent goed bezig! Het is een ontzettende achtbaan wanneer je je beseft dat er iets 'anders' is aan je kindje en door een wirwar aan instanties, is het ook nog eens lastig om erachter te komen waar je het beste terecht kunt. Een goede stap is idd de huisarts, voor een verwijzing naar logopedie. Hoe lang staat hij al op de wachtlijst voor de psz? Hij heeft recht op VVE lijkt me, dus dan zou hij voor op de wachtlijst moeten komen. Onze zoon zit inmiddels bij kentalis, speciaal voor kinderen met een taalachterstand en waarbij psz met VVE en logopedie niet afdoende geholpen hebben. Daar kunnen ze hem ook observeren om te zien waar de achterstand vandaan komt. Ik zag net dat integrale vroeghulp genoemd werd, daar sta ik mee starten! Die stuurt evt ook door naar kentalis, maar weten de hele sociale kaart van de regio, dus weten precies waar je terecht kunt met al je vragen en onzekerheden. Het is heel pittig meid, weet er alles van. Bij mijn oudste gooiden we het ook steeds op zijn oren, buisjes, veel oorontstekingen etc. Ook 2 operaties gehad. Maar op een gegeven moment voel je het gewoon, sterker dan voorheen. Ik denk dat dit instinct van moeders het belangrijkst is! Heel veel sterkte.
Ik herken een aantal dingen uit je verhaal en wij zijn nu doorverwezen ivm onderzoek en hulp bij vermoeden van autisme. Ik kan je dus niet verder helpen want wij zitten zelf pas in de beginfase Ik zou denken aan 2 verwijzingen. Logopedie en onderzoek naar autisme. Maar weet niet hoe dat zit en of dat handig is....
Bedankt voor je reactie. Hij staat nu momenteel al 4 maand op de wachtlijst en ze hebben vorige week gebeld dat ze gaan proberen iedereen na de herfstvakantie te plaatsen.alleen is dit wel een "normale" psz dus weet nu niet of het wel zo verstandig is om daar heen te gaan. Intergrale vroeghulp en kentalis..is dit landelijk en kan iedereen zich daar aanmelden? Weet eingelijk nog nergens iets van. Soms word ik echt boos op mezelf omdat ik het al veel langer vermoed..kwa spraak en zn mond" niet goed" gebruiken..aangegeven bij het cb maar werd altijd afgwimpeld..andere mensen die steeds zeggen ach komt wel goed..tis gewoon een enorm koppig ventje..hij is gewoon superdruk of hij vertikt het gewoon enz enz Had ik maar eerder doorgezeurd denk ik dan *zucht* Hoe gaat het met jou zoon nu met de hulp?gaat het praten nu beter?? Onze zoon zegt momenteel alleen baw(bal) kietelkietel (dan moet ik hem kriebelen..die ..is da (wat is dat)papa en sinds kort dee mama (komt er robotachtig uit) Dat is denk ik momenteel mijn grootste zorg Als hij maar gaat praten.ik ga vrijdag overleggen waar ik het beste en het snelste terecht kan
Ik zou hier ook zeker werk van maken. Herken ook dingen in je beschrijving en het lijkt me duidelijk dat de taal/spraakontwikkeling niet goed (genoeg) verloopt. Vervelend dat CB afgewimpeld heeft, heb helaas ook geen goede ervaringen met CB hierin. Zij hebben de algehele ontwikkelingsachterstand en het autisme van mijn zoon ook grotendeels 'gemist', terwijl dit toch aanzienlijk bleek te zijn (gemiddeld 1 jaar, maar op sommige vlakken zelfs 2 jaar achterstand, toen hij net geen 4 jaar was!) en hij al vanaf 14 maanden meeste mijlpalen niet haalde... Begrijp nu nog niet. Naar mijn weten is integrale vroeghulp landelijk, die kan makkelijkst te benaderen zijn, heb je naar mijn weten geen verwijzing voor nodig. Wij zijn zelf via alert KDV en logopedie die daar kwam screenen (en dus op ons verzoek ook naar hem keek) in de molen beland. Deze zag meteen dat er heel wat speelde, meer dan alleen een taal/spraakachterstand. Heeft ons verwezen naar audiologisch centrum, naar een 'diagnostische carrousel'. Een ochtend waarin hij gehoortest kreeg, logopedische testen, spelobservatie en beoordeling door kinderpsycholoog, aan de hand van een zeer uitgebreide vragenlijst die wij vooraf hadden moeten invullen. Een tweede ochtend terug moeten komen voor intelligentieonderzoek. Wij zijn daarna door kinderpsycholoog verwezen naar vroegbehandeling van Kentalis. Daar heeft hij 2 jaar gezeten, 4 dagen in de week, voor intensieve behandeling, waarna hij naar speciaal onderwijs is doorgestroomd.
Verwijt jezelf niets! Ik herken het zo dat je al voelt dat er iets is, maar dat je door iedereen zogenaamd gerustgesteld wordt. Het voelt voor mij achteraf echt als betuttelen, daar heb je die bezorgde moeder weer die denkt dat er iets met haar kinderen is. Maar toegeven dat ze fout zitten doen ze natuurlijk nooit Terwijl er kostbare tijd verloren is gegaan bij mijn oudste, die kreeg heel laat pas hulp. Bij mijn jongste was ik er ook op z'n tweede bij. En dat is helemaal niet te laat om dit alles op te starten! Mijn zoontje brabbelde heel veel. Hij kon bv heel goed een zin imiteren, zonder woorden te gebruiken. Beetje lastig uitleggen, maar hij maakte de klanken die je zou verwachten. Bv: ik wil eten, dan zei hij: hnng hngg heengghneen! De klanken dus, zonder woorden. Daaruit kon ik steeds beter opmaken wat hij wilde, in feite spreken we een taal die niemand anders begrijpt Maar het is al heel erg verbeterd en hij is steeds beter te verstaan voor buitenstaanders. Wel een tip voor als je naar logopedie oid gaat: die willen je graag houden als klant. Ik kwam een paar maanden geleden voor het eerst bij de nieuwe logo (we waren net verhuisd) en die zei na een kwartier al: 'oh nou het valt best mee hoor, hij kan hartstikke goed praten! Die hoeft niet naar kentalis hoor.' Ik helemaal aan mezelf twijfelen natuurlijk, maar toch doorgezet. En bij kentalis werd hij zonder gedoe aangenomen, hij zat wel wat hoger qua niveau dan de rest van de groep, maar zeker niet dusdanig dat hij er te goed voor was. Kindjes worden er echt niet zomaar aangenomen omdat het een heel dure faciliteit is en er wachtlijsten zijn. Dus dat is voor mij wel een teken dat ik me niet steeds van de wijs moet laten brengen door anderen. Wij zijn hun mama, wij zijn de experts van ons eigen kind! Integrale vroeghulp is volgens mij landelijk, kentalis weet ik niet.
Ja precies..hier was het altijd van doe toch is normaal er is niks met hem aan de hand enz enz en nu zegt de andere helft ineens we dachten ook wel daf er "iets" was maar durfden niks te zeggen. "Zucht" Mijn zoon maakt wel alle klanken alleen geen woorden.olifant is bijv oooo.maar als ik hem vraag wat doet een kuiken dan knijpt ie zn vingertjes als een snavel en dan zegt ie piep piep ,als hij iets niet meer wil doet hij zn handjes omhoog en zegt kaaar(klaar) Dat geeft me dan wel weer hoop dat hoe langzaam het ook gaat het praten miss wel gaat komen. Ik ga vrijdag gewoon gelijk een doorverwijzing vragen voor het audiologisch centrum want ik denk niet dat het zin heeft om eerst alleen naar logopodie te gaan omdat er hoogstwaarschiknlijk veel meer aan de hand is.dus maar gelijk de hele ratteplan van onderzoeken in 1 keer..dat scheeld miss weer een hoop tijd Kunnen nu toch niks doen als alleen maar afwachten en hopen op t beste!
Ja, herkenbaar van je omgeving, fijn he die steun? Ik heb gelukkig heel veel gehad aan mijn moeder en zusje en nu ook mijn man. Ik denk dat mijn directe familie het gewoon niet wilde geloven, omdat het pijn doet als er iets met je (klein)kind/neefje aan de hand is. Maar nu ze ervan overtuigd zijn, handelen ze ook beter. En ik ben ook gewoon een heks hoor, ik ben zijn moeder en ik zeg er iets van als hij ondeugend is oid. Niet een ander. En als ik niets zeg, dan vind ik het dus niet belangrijk genoeg. Pick your battles. Het is mogelijk dat ze, voor je naar het audiologisch centrum kunt, je eerst toch naar logopedie moet. Maar dat kun je het beste even met het audiologisch centrum zelf bespreken (je ha en het cb weten hier weinig tot niets over helaas). Sommige hanteren namelijk het beleid dat je eerst alles gedaan moet hebben voor ze meekijken. Anderen willen juist dat je meteen daarheen gaat, zodat ze een nulmeting kunnen doen. Je zou je ook even kunnen verdiepen in gebarentaal. Hij doet dat zelf al bij het zeggen van het woordje kuiken, dat is heel goed! Hoe meer gebaren hij leert, hij meer hij kan uitten, hoe makkelijker de communicatie is. Dat vermindert de frustratie en maakt dat hij sneller leert praten. Wij als ouders krijgen bij kentalis elke week een ochtend gebarenles, heel leerzaam en had nooit gedacht dat het zo goed zou werken.
Goede ervaringen gehoord van integrale vroeghulp. Voel je niet schuldig je bent er nog vroeg bij. ER zijn DVD's en boekjes van Max en Lotte over gebaren Aan te raden
ja omgeving is echt lastig.kan er met mijn man ook niet over praten want die wil het volgens mij ook nog niet accepteren.denk dat hij het van binnen ook wel weet maat toch nog de hoop heeft dat het aan zn lijmoren en te strak tongriempje en het niet goed gebruiken van de mond ligt.hij zegt nog vaak ohh dat deed ik vroeger ook! ik probeer ook veel met gebaren te communiceren maar dat werkt helemaal niet omdat hij gewoon niet wil kijken en echt giga druk is. ik kan hem hierdoor gewoon echt niks leren omdat hij zelf echt niet wil/kan en nog geen 2 tellen stil zit/staat.wanneer ik op zijn hoogte ga zitten of hurken en wat wil zeggen rent hij er snel vandoor en hem even erbij vastpakken werkt ook niet dan draait ie zn hoofd opzij gaat zeuren (huuuhhhhuuhhhhh) en wurmt zich los.wil hem ook niet ''dwingen'' want dat maakt het alleen maar erger. hij wil alleen wat doen wanneer hij het zelf aangeeft.komt dus wel met een boekje aanlopen of gooit de bal als hij wil spelen ik lees overigens niet veel verhalen over ouders met een kind met een vorm van autisme die knarsetand.onze zoon doet dat namelijk erg extreem en best veel overdag.snachts niet.echt een verschrikkelijk geluid voel me op t moment gewoon erg verdrietig omdat ik me zo machteloos voel. ben nu eingelijk de hele dag alleen maar met hem aan het spelen en gek doen omdat hij dan zo vrolijk is en wel contact maakt en daar geniet ik dan weer zo van.
Jawel hoor. Komt heel vaak voor bij kinderen met ontwikkelingsachterstand ADHD en autisme. Lees de link maar eens Kinderneurologie.eu
en in andere artikelen : Er kan bij autisten vaak een herhaling van acties of gedrag waargenomen worden. Aanhoudend schommelen, tandenknarsen, haar of vinger draaien, met de handen klappen en het lopen op de tenen zijn geen ongewone gedragingen bij autisten Gewoon even googlen op autisme en tandenknarsen