ik had alleen gelezen dat dat kenmerken zijn. bedoelde in de zin dat ik niet veel verhalen op internet van ouders tegenkom waarbij de kinderen het doen.vaak is het het ''fladderen'' wat ik tegenkom maar niet het knarsetanden..was meer een vraag voor advies of je het gewoon moet laten gaan of dat je er toch iets tegen kan doen.ben bang dat ie anders heel erg snel last van een slecht gebit krijgt omdat hij het echt heel erg doet
dat heb ik ook al gedaan hoor.vrijdag naar de huisarts voor een doorverwijzing. ben hier voor ervaring/hulp/advies/herkenning en om alles een beetje van me af te schrijven...
Onze zoon heeft met periodes ook geknarsetand. Wij probeerden hem wel onmiddelijk te laten stoppen door een vinger in zijn mond te stoppen of zijn kin naar beneden te duwen en hem dingen te geven om op te bijten. Ik geloof niet dat dat erg hielp, maar hij is vanzelf er weer mee opgehouden, er kwamen wel weer andere dingen voor in de plaats. Een tip is in ieder geval, bied hem een alternatief, dus bijv bijtstaafjes enzo, want hij moet toch die spanning kwijt.
Bedankt voor je reactie.wij hebben ook al veel geprobeerd maar niks hielp..zal is gaan kijken voor bijtstaafjes Onze zoon doet het voornamelijk bij het tv kijken..tijdens het spelen enzo doet hij het weer niet
Mijn jongste knarsetand ook heel erg, maar dan 's nachts. Het is idd een vreselijk geluid en elke keer ril ik bij de gedachte wat het met zijn gebit doet. Overigens wbt gebaren, je kunt hem er idd niet bij nemen, want de concentratieboog van een 2-jairge is ongeveer zo groot als een korreltje zand Als hij bv naar je toe komt met een boekje, kun je zeggen: leuk, we gaan een boekje lezen! en dan maak je het gebaar voor boekje erbij. In het begin pikken ze dat niet op, lijkt het ook alsof ze het helemaal niet zien. Maar uiteindelijk gaan ze je meestal nadoen. De logo adviseerde ons ook steeds om thuis oefeningen te doen. Ik maakte het veel te groot, wilde er echt voor gaan zitten. Maar dat lukte bij beide kinderen niet. Nu doe ik het zo tussen neus en lippen door. Bij het wandelen bv, wat is dat? Een bloem! met gebaar voor bloem erbij. En wat is dat? Dat is een hondje! Met gebaar voor hondje erbij. Of we gaan samen stempelen, bij de hema heb je leuke stempels te koop. Laat hem uitkiezen wat hij mooi vindt en ga samen stempelen. Elke keer als hij stempelt, met bv een kip, zeg je 'k' (niet zoals in het alfabet, maar zoals het 'm uitspreekt, kuh). Bij een bal zeg je 'buh' etc. Zo leert hij steeds meer letters kennen. Van daaruit ga je weer verder met het hele woord, kip, bal etc. Heel langzaam, heel spelenderwijs. En als hij niet wil, ook prima. Laat het maar een beetje gebeuren allemaal. Ik zing bv elke avond een slaapliedje, de oudste kan nu meezingen, de jongste probeert het ook. En dat heeft bij beide heel lang geduurd. Maar elke stap is er 1!
Huh? Ik snap je reactie niet helemaal geloof ik. Het is ook niet heel erg bemoedigend. Ik vind dat ts ontzettend hard haar best doet en absoluut goed bezig is!
Heel erg bedankt voor de tips!!ik ga ze zeker proberen toe te passen zal ook is kijken voor pictogrammen voor de alledaagse bezigheden en kijken of hij daar wat mee wil doen.hopelijk vind hij een beetje rust want het is een onzettende stuiterbal! Vanavond wel een klein lichtpuntje..stond een zak dropwinegums op het aanrecht en meneer zag ze wees erna en zei ikke !!ohh wat was ik trots hihi Morgenmiddag om 10 over 2 naar de huisarts.toch wel erg spannend allemaal zeg!!
Haha soms hebben ze een beetje motivatie nodig he, snoepjes doen het meestal goed Succes bij de ha morgen!
Succes bij de huisarts vandaag! Ik heb destijds al mijn punten van zorg op papier gezet zodat ik niks zou vergeten. Hoe hij wel of niet was in contact, zijn spraak, gedrag, echt alles. Voor mezelf was dit fijn en handig, de huisarts was er ook blij mee. Misschien doe jij dat ook wel maar wilde het toch even benoemen.
Ik ben geen expert maar zou ipv van aan autisme denken eerst eens kijken of logopedie misschien kan helpen?
Ik heb een zoon met autisme en een zoon waar eerst adhd werd vermoed en nu misschien toch ook autisme. Ik merk(te( bij de oudste: Slechte fijne motoriek (komt veel voor bij ass) Laat praten (idem) Kan slecht schakelen Begrijpt woordgrapjes niet Begrijpt sociale regels niet Disharmonisch iq (idem) Prikkelgevoelig Slechte concentratie Geen gedeeld plezier Geen wederkerigheid Fladderen toen hij jong was Mijn jongste is ook ondergevoelig voor tast. Dus extreem hoge pijngrens, lomp gedrag, voorkeur pittig eten. Hij krijgt sinds kort sensorischs integratie therapie. Verder: Extreem druk Geen concentratie Late spraakontwikkeling Slechte mondmotoriek Slechte fijne motoriek Kan wél schakelen Heeft wel wederkerigheid Niet stilzitten Disharmonisch iq Het is bij iedereen zo anders. Wel fijn dat je hulp gaat vragen! Laat het maar op je afkomen. Persoonlijk vind ik het zwaarder, maar het heeft ook heel bijzondere kanten. Zoek wel eem goede basisschool uit want extra begeleiding en goede communicatie is echt zooooooooo belangrijk als hij 4 wordt!!
Cathelijne, ons was verteld dat ADHD achtig gedrag veel voorkomt bij kinderen met pdd-nos. Dat het geen ADHD is, maar dat het bij de ass hoort. En toch hoor je dat niet veel over en wordt het vaak apart aangeduid. Omdat bij jouw zoon ze eerst dachten aan ADHD en nu ASS, hebben ze daar iets over gezegd tegen jullie?
Ja hebben ze gezegd, maar omdat adhd veelvuldig in mijn familie voorkomt (waaronder ikzelf) is de kans daarop wel aanwezig en zelfs groter dan de kans op autisme. Daarom doen ze er nog geen uitspraken over. Daarnaast kan het "autistische" gedrag van mijn jongste ook komen door zijn broer nadoen. Het is heel lastig..
Nou hier dus echt totaal niks opgeschoten met het gesprek met de huiarts Ze vroeg waarom ik vermoedens had van autisme Ik dus de hele waslijst opnoemen Met alles had ze een weerwoord en vond hem te jong om naar logopedie te doen of audiologisch centrum want het kon ook gewoon kindeigen zijn Dus k zei nonog en het hele dag heen en weer springen en extreme knarsetanden ? Ja je geeft al aan dat hij het alleen bij verveling en enthausiasme doet..ik vind het niet heel erg verontrustend! En het niet praten enzo dan?ja maar hij heeft ook lang met lijmoren gelopen,pas vanaf juli buisjes en hij had een te strak tongriempje dat kunnen ook redenen zijn waarom hij niet praat.over het niet tot weinig aankijken helemaal niks..ja maar sinds jullie hier nu zitten heeft hij me al 3 x aangekeken hoor.en ga zo maar door pfff werd er gefrustreerd van.conclusie ze zag wel wat tekenen van wat ik vertelde maar vond het niet heel verontrustend.er zijn immers heel veel kleine kinderen die autistisch gedrag vertonen en die het niet zijn.ze wil gewoon een paar maand afwachten en moet hem straks gewoon naar de normale peuterspeelzaal doen.de leidster zouden het volgens haar snel genoeg doorhebben. Heb wel een beetje doorgezeurd en gezegt voor mijn gevoel is er wel wat aan de hand ik wil gewoon dat hij zo snel mogelijk onderzocht word zodat we er vroeg genoeg bij zijn zodat we vroeg de juiste hulp/begeleiding krijgen. Nu gaat ze dan toch volgende week even overleggen en dan beld ze me terug. *zucht* Voel me gewoon niet serieus genomen worden!! En nu zit mn man (die zn kop al in het zand had) zie je nou wel..er hoeft helemaal niks te zijn ze zag wel tekenen maar niks verontrustend Zoo gemeen ook want van binnen weet ik wel zeker dat er iets is maar door dit gesprek en het meest van zn gedrag als "normaal" te bestempelen heeft ze mijn man ook weer (valse)hoop gegeven!! Heb nu met mijn man afgesproken om te kijken of ze hem volgende week toch doorstuurd.zo niet wacht k ff af hoelang het plaatsen op de psz duurt want ze wouden proberen iedereen na de herfstvakantie te plaatsen.als hij binnen een maand daar heen kan kijk ik ff een paar dagen hoe hij het daar doet.gaat het niet en wil ze me nog niet doorzoeken ga ik gewoon naar intergrale vroeghulp en dan kijken we wel verder. Wat een gedoe weer!!
Je zou nog steeds met Integrale Vroeghulp contact op kunnen nemen, daar heb je geen verwijs van je huisarts voor nodig. Bij ons hebben ze zo'n pre-screening vragenlijst ingevuld om te kijken of onze zoon in aanmerking kwam voor onderzoek bij de jeugd-ggz instelling. Daar was dan vervolgens wel weer een verwijs voor nodig, maar dat krijg je dan echt wel als integrale vroeghulp dat adviseert (is een team met ook een kinderarts en psycholoog, etc). Ik weet vanuit hier niet of je zoon autisme heeft, maar als je moedergevoel zegt dat er meer aan de hand is dan zijn spraak en gehoorproblemen dan is Integrale Vroeghulp echt een aanrader!
Ja dat ga ik ook gewoon doen hoor. Wacht volgende week nog ff het telefoontje van de huisarts af of ze hem toch nog doorsturen..zo niet bel ik naar de integrale vroeghulp. Wat gaan die eingelijk doen als ik vragen mag?dan weet ik een beetje wat ik kan verwachten
Idd integrale vroeghulp. En hoeveel weet je huisarts van autisme? Ik zie die opmerking over anderen aankijken. Mijn zoon heeft ass maar kijkt anderen wel aan. Voor hem is dat op dat moment functioneel al weet ik niet altijd waarom Maar de gedachte dat Autisten geen contact zoeken met anderen is achterhaald.
Integrale vroeghulp heeft hier geobserveerd n.a.v. dingen in het gedrag van zoonlief die ik moeilijk vond. Moet wel zeggen dat deze dame gelijk zei dat het geen autisme was want mijn zoon praatte tegen haar (mijn zoon maakt contact als het voor hem functioneel is. Hij vond deze dame interessant en daarom wilde hij haar aandacht). De vroeghulp kwam er niet uit en zij heeft een doorverwijzing geschreven voor de kinderpsycholoog. En die uiteindelijk weer voor de kinderpsychiater. Maar iig kwam de integrale vroeghulp om te observeren, tips te geven /gesprekken voeren en in ons geval ook om Door te verwijzen
Pfff ja herkenbaar zo'n reactie van je ha Maar zodra er een diagnose is, even los staand van of je zoontje die zal krijgen of niet, dan draait iedereen ineens compleet om. En geen excuus hoor, voor het feit dat jij er zo achteraan gegaan bent en door allerlei mensen wordt tegen gehouden in je zoektocht Mijn man was ook zo als jouw man. Heel frustrerend, zeker omdat jouw gevoel zo duidelijk is. Bij integrale vroeghulp, komen ze eerst op intake gesprek. Dan nemen ze een hele vragenlijst af, van zwangerschap, geboorte, tot hoe gaat het met tandenpoetsen en wanneer kon hij voor het eerst rollen. Daarna bespreken ze het in hun team en krijg je een advies hoe nu verder. Hier gaan meestal wel een maand of 2 overheen. Geduld, geduld en nog eens geduld... Cathelijne, dat probleem hier dus ook. Oudste heeft pdd-nos, jongste doet hem of heel veel na of is zelf ook autistisch. Maar dan op heel veel vlakken anders. Geen enkel kind met ass of adhd is hetzelfde, wat maakt dat het zo lastig te beoordelen is. Al moet ik zeggen dat ik de onzekerheid en de zoektocht vervelender vind dan de diagnose zelf. Dan weet je in elk geval hoe en waarom en kun je daarnaar handelen.