Het traject is nu inderdaad in gang gezet.Maar ik heb een aantal dingen een paar keer af gezegd en wou haar alleen op de psz laten?dit vonden zij geen goed plan en toen is er gezegd misschien moeten ee jgz erbij halen.
Mja daar zou elke ouder van schrikken lijkt me. Maar er zijn OOK positieve jeugdzorg-verhalen hoor. Alleen klagen mensen veel harder dan dat ze jubelen. En allicht schamen ze zich er ook nog een beetje voor dat ze die hulp nodig hadden. Ze zullen echt niet zomaar je kind uit huis halen... (Zie al die gevallen waar men het al jaren aan zich komen maar niemand ingreep...)
Jeugdzorg wordt gewoon ingeschakeld omdat er hulp/onderzoek nodig is. Dat heeft in de verste verte niets met uithuisplaatsingen te maken. Als er een melding gedaan wordt, gebeurt dat bij het AMK (heet sinds kort anders, Veilig Thuis geloof ik), en krijg je hen op de stoep/aan de telefoon. Je hoeft dus niet bang te zijn
Maar toch vind ik het belachelijk om dan te gaan dreigen net jgz! Doe dat bij gezinnen die hun kind mishandelen of nog erger.Ik vond het gewoon moeilijk om de stap te zetten naar het traject.
Je moet dit proces stap voor stap nemen, niet al na gaan denken over eventuele diagnoses die ze gaat krijgen. Gewoon de gesprekken in gaan en vertrouwen opbouwen in de hulpverlener(s). Elke volgende stap, volgend onderzoek zal logisch gaan voelen, zoniet bespreek je je twijfels ook gewoon. Ik heb detwijfels om het proces in te gaan ook gevoeld, vooral ook omdat er op school door een orthopedagoog die nog geen uur is komen observeren gelijk al een diagnose geroepen werd waar ik me niet in kon vinden (en die door de kinderpsychiater inmiddels van tafel is geveegd). Maar eenmaal in behandeling voelt het allemaal goed en logisch. De behandeling gaat met mijn goedvinden, als ik het niet eens was geweest met de geplande behandeling dan was er een ander plan gekomen. Stap voor stap is het steeds logisch. Als je mij een jaar geleden had gezegd wat nu het behandelplan is had ik je voor gek verklaard.
Ik denk dat je, wat Rozemarijke idd zegt, jeugdzorg en amk door elkaar haalt. Mijn dochter is door de schoolarts doorverwezen. Op mijn eigen initiatief wilde ik daar een extra afspraak omdat ik wat de orthopedagoog zei allemaal niet zo kon rijmen. Die orthopedagoog wilde dat ze doorverwezen werd en ik wilde eerst eens even met een derde partij praten over de problemen en kijken of zij dezelfde doorverwijzing zou adviseren. Volgens mij valt een schoolarts ook onder jeugdzorg? En dat had dus helemaal niks met amk of iets dergelijk te maken.
Schoolarts valt dan weer onder jeugdgezondheidszorg/GG&GD Dat is weer voortzetting van het CB, dat daar ook onder valt
Hier was jeugdzorg ook betrokken bij onze zoon die naar een speciale peutergroep moest naast de gewone psz. Maar dat was alleen maar een formaliteit op papier. Uiteindelijk heeft jeugdzorg ook toestemming moeten geven voor toetreden op de speciale peutergroep.
AMK is samengegaan met Stichting Huiselijk Geweld, en heet nu Veilig Thuis. Daar kunnen dus zorgen gemeld worden over kinderen (AMK) en volwassenen (SHG). Sommigen zijn nog gewend om het AMK te noemen, maar dat bestaat dus officieel niet meer. Ik denk Mamalove5 dat jij te ver vooruit aan het denken bent, en misschien zelfs dingen door elkaar haalt. Ik ben er niet bij geweest, ik ken maar een deel van het verhaal, maar jouw bezorgdheid om je kind, misschien boosheid / verbijstering om de bemoeienis van de PSZ en andere instanties, icm met je hormonen, zorgen ervoor dat je het overzicht verliest. Ik denk niet (maar ik weet niet het hele verhaal) dat er iemand van plan is om jouw kind weg te halen, of ook maar bezig is iets op te starten om dat geregeld te krijgen. Ik denk dat er adviezen zijn gegeven, die jij in eerste instantie niet op wilde volgen. De PSZ kan maar zoveel doen, zij zijn er niet om jou te overtuigen. Ik denk dat ze daarom overwogen hebben om jeugdzorg erbij te vragen. Niet om jouw kind uit huis te halen, maar om alle partijen te ondersteunen. Om jou te ondersteunen in dit moeilijke proces, om te kijken waar jouw terughoudendheid vandaan komt, om te kijken waar jij thuis tegenaan loopt, om te kijken of er andere wegen zijn die jij wel zou willen bewandelen in het belang van jouw kind. En om de PSZ te ondersteunen om mee te denken. Afhankelijk van je woongebied is Jeugdzorg nodig om onderzoek te doen, of om indicaties af te geven voor speciale PSZ (Medisch Kinder Dagverblijf = MKD en Kinder Dag Centrum = KDC). Als de PSZ denkt dat ze jouw kind niet genoeg kunnen bieden, is het juist goed dat ze meedenken voor een betere plek. En dat is niet omdat ze van je kind afwillen, integendeel, want zij raken juist geld kwijt als er een kind niet meer komt. Maar zij willen wat het beste is voor jouw kind. Zodat het straks het beste op kan groeien, met de beste begeleiding / ondersteuning en op de beste school, of het nou regulier of speciaal basisonderwijs is. Jij hebt het woord jeugdzorg gehoord, en dacht automatisch aan uithuisplaatsing. Dat is een klein foutje van jouw kant, ik ga er vanuit dat de PSZ dat niet heeft gezegd maar dat jij dat er nu van maakt. Jeugdzorg doet zoveel meer dan dat. Soms zijn ze er wel bij betrokken om kinderen uit huis te plaatsen, maar daar is heel veel voor nodig, dat gebeurt niet zo maar. Denk niet te ver vooruit, maar denk wel mee met de anderen. Ze doen het niet om jou of je kind te pesten, maar om jullie te helpen. Fijn dat je het traject hebt opgestart! Kijk wie jou nog meer kan helpen in deze situatie en of je achter hun adviezen kan staan, en zo niet bespreek het dan met hen, en niet hier. Je mag best je hart luchten en om ervaringsverhalen vragen, maar wij zien je kind niet dus dan is het moeilijk om adviezen te geven.
Ondertoezichtstelling en voogdij Ondertoezichtstelling en voogdij zijn jeugdbeschermingsmaatregelen. Deze maatregelen zijn alleen mogelijk na een onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming en een beslissing van de kinderrechter. Een gecertificeerde instelling voert de maatregel uit. Even van de site van de rijksoverheid geplukt. Zoals je leest zal er eerst een onderzoek ingesteld worden en dan moet een rechter beslissen hoe het verder gaat. Daar hoef jij je echt geen zorgen over te maken. Ok je zette even de hakken in het zand maar uiteindelijk heb je de adviezen wel aangenomen en 'weiger' je dus niets. Zoals velen al eerder aangaven worden de onderzoeken etc vaak uitgevoerd door instantie's (acare, karakter en nog een paar) die vallen onder het hoofdstukje jeugdzorg. Dus haal even heel diep adem en probeer nu toch echt het stukje - ze kunnen mijn kind af pakken- los te laten
En hoe kan ik me nu het beste opstellen tegenover de hulpverleners? Moet ik nu overal tekst en uitleg ovet gaan geven of moet ik zo min mogelijk het achterste van mijn tong laten zien?
Gewoon zijn wie je bent, vaak vragen ze of er dingen zijn waarbij je hulp wilt hebben. Tot nu toe geven wij ook aan dat het heus niet allemaal makkelijk gaat maar dat we het nog prima redden. Dat ik veel praat via fora met andere moeders en op die manier voorzien wordt van voldoende tips. Maar dat zodra we op een punt belanden waarvan wij het idee hebben het niet meer te redden we meteen aan de bel trekken. Zelf krijg ik zeer bruikbare tips van andere moeders met een kindje met autisme op dit forum Kind met autisme - Active Topics
Heeft iemand dat tegen jou gezegd dan, dat er een melding zou worden gemaakt bij Veilig Thuis? (of mee gedreigd?) Want voor een spraakachterstand of het idee van autisme en niet meteen het onderzoekstraject in willen is m.i. niet meteen reden om daar een melding te gaan doen. Maar mocht dat wel gebeuren dan is het nog steeds niet zo dat je kind acuut uit huis geplaatst gaan worden, ze zullen er eerst alles aan doen om het gezin weer op de rit te krijgen. Als je hulpverlening weigert, wordt het een ander verhaal. Als jij in gesprekken gewoon jezelf bent en eerlijk over de situatie (daarin mag je ook je ongeloof/frustratie kenbaar maken hoor) , komt het echt wel goed hoor.
Dit is TOTAAL niet aan de orde als een kind aangemeld wordt voor vrijwillige hulp bij jeugdzorg! Jeugdzorg zoekt gewoon samen met ouders naar waar problematiek vandaan komt, ondersteunt ouders bij het vinden van de plekken waar een kind onderzocht kan worden en evt behandeling kan krijgen en kan daarnaast nog veel meer doen. De Raad van Kinderbescherming is een andere organisatie: zij komen in actie als er een melding van mishandeling, misbruik of verwaarlozing is gedaan. Dat is nu helemaal niet aan de orde.