Autisme?

Medisch kinderdagverblijf. Dat is een gespecialiseerd kinderdagverblijf/peuterspeelzaal, dat kinderen met verschillende problematiek kan helpen bij de problematiek die ze hebben.

Maar wacht eerst maar af. Ik zou ten allen tijde bespreken dat je zelf vermoedt dat de oren een grote rol spelen, en dus ook afspraken maken om bijvoorbeeld eerst behandeling op dat vlak in te zetten en te zien of er dan verbetering komt. Ik zou dat, gezien de achterstand, nu wel in een behandelvorm bij bijv. Kentalis doen, als ik jullie was: je dochter is nu zeer ws (grenzend aan) slechthorend en Kentalis heeft dan de know-how om te kind bij te staan de achterstand die er nu is, in te halen.

 

Gewoon het traject in gaan en even vermelden dat je ook bij de kno arts loopt ivm haar oren en amandelen. Je bent ook bij het audiologisch centrum geweest en logopedie toch ? Als je daarvan rapporten hebt dan neem je die mee en je geeft ze toestemming om contact op te nemen met diegene waaronder ze al onder behandeling is geweest.

Op die manier kunnen ze alles combineren zodat ze een duidelijk beeld krijgen.

 

Helemaal mee eens. Ik heb via mijn werk ook ervaring met integrale vroeghulp en dat is heel goed bevallen.

Ik zou het ook wel willen weten. Dan is het voor in de toekomst wel fijn voor bepaalde beslissingen die je moet en kan nemen. Er is wel duidelijkheid.

Het traject ingaan en vermelden van de KNO arts. Zij krijgen met veel soorten mensen en kinderen te maken. Ga er vanuit dat zij de experts zijn, vertel ze wat je weet en laat de rest aan hun over. Succes!

 

Eerlijk ts, je komt op mij ontzettend over als een wirwar die van het ene naar het andere hupt. Ze heeft problemen en dan weer niet, dan wil je wel hulp en dan weer niet, dingen afzeggen of afketsen..

Dit gedrag voelt je kind en voelen de mensen die je nu willen helpen ook haarfijn aan. Uit je tekst zal ik ook haast opmaken dat je met wat psychische moeilijkheden zit (bedoel ik niet flauw) waar je misschien best wat hulp bij zou kunnen gebruiken.

Waarom de enorme angst voor de mensen die je dochter willen helpen? Je maakt het haar op deze manier niet makkelijk.

 

Kan ik me voorstellen want je komt erg onzeker over en dan kunnen mensen die heel goed weten welke weg er ingeslagen moet worden om jullie voort te helpen al snel kordaat overkomen.

 

Ik snap inderdaad ook niet jouw enorme afkeer tegen hulpverleners. Die mensen zijn opgeleid om jou en in dit geval jouw dochter te helpen. Niet om lukraak diagnoses te strooien.

De PSZ geeft eerlijk aan niet de juiste begeleiding te kunnen bieden aan jouw dochter. Dit is heel eerlijk en zij geven aan om hulp met haar te gaan zoeken. Kan ze bij jou thuis anders zijn, dat klopt. Maar jij bent er op de momenten dat ze op de PSZ zit niet bij. Door het te ontkennen help je je dochter niet. Dreigen met jeugdzorg is misschien niet netjes en zeker niet fijn, maar zij zien dat jouw dochter wellicht professionele hulp nodig heeft en ze zien een moeder die niet meewerkt. Dat maakt het voor hun heel lastig.

Mijn dochter gaat binnenkort ook een traject in. Ook wij dachten in eerste instantie "valt wel mee" en "misschien groeit ze eroverheen". Maar niets is minder waar en ik wil het beste voor mijn dochter. En als dat betekent dat ze professionele hulp nodig heeft en misschien een stoornis heeft, dan so be it! Ik wil haar dan in alle mogelijke manieren de beste begeleiding kunnen bieden en in de toekomst rekening met bepaalde zaken kunnen houden.

Je zegt slechte ervaringen te hebben met hulpverleners, probeer dit niet het hulpverleningstraject van je dochter in de weg te laten staan. Geef het desnoods aan bij de hulpverlener die je dochter gaat krijgen, maar ga open het gesprek in en ga niet tegen alles is. Een diagnose wordt niet zomaar gemaakt en er wordt goed onderzocht voordat er een diagnose genoemt wordt. Je kunt het hier dan wel of niet mee eens zijn, feit blijft dat jouw dochter goede begeleiding nodig heeft. En als de PSZ dit niet kan bieden en dit ook aangeeft, is het jouw taak als moeder om te zoeken naar een PSZ of MKD die dit wel kan.

 

TS: neem het inderdaad stapje voor stapje. Dit traject ga ik ook weleens in met ouders van kinderen uit mijn klas. En daarin zie ik precies dezelfde reacties. Het is moeilijk te bevatten, het is je kind, je had het niet verwacht, maar je wilt wel het beste voor jouw kind enz.

Neem het echt stapje voor stapje en spreek vaak je gevoelens uit. Ook naar de hulpverleners. Want zij kunnen niet ruiken wat jij denkt.

 

Wat ik bedoel is het volgende:
PSZ ziet een kind met een forse taalachterstand en een kind dat niet of erg weinig samenspeelt met andere kinderen. Dat is vreemd, want een 'normaal/gemiddeld' kind, is verder qua taal en speelt met andere kinderen op deze leeftijd.

Zowel de PSZ als andere professionals willen dus weten waar dit vandaan komt. Wat ik al zei: dit gedrag kan allerlei oorzaken hebben. Misschien is je dochter autistisch en komt het daar vandaan, (taalachterstand en problemen in de sociale interactie zijn kenmerkend voor jonge kinderen met autisme), maar deze problemen zie je ook bij kinderen die doof of slechthorend zijn. Door de oorproblemen van je dochter, kan het heel erg goed zijn dat zij dezelfde problemen ondervindt als slechthorende kinderen en dus ook de problematische ontwikkeling doormaakt die deze kinderen doormaken, (ook dan: taalachterstand en problemen in de sociale interactie).

Je ziet dus twee totaal verschillende problemen, die wel twee hele grote 'symptomen' gemeenschappelijk hebben. Om je dochter goed te kunnen helpen, moet dus volstrekt duidelijk zijn wat de oorzaak van de taal- en de sociale achterstand is.
Is je dochter autistisch, dan hoort daar een hele andere aanpak bij, dan als je dochter door de oorproblemen nu feitelijk slechthorend is. De achterstand kan zij dan alleen inhalen als zij de juiste begeleiding krijgt.

Een medisch kinderdagverblijf heeft doorgaans veel te maken met autistische kinderen en als je dochter autistisch is, dan is zij daar -tot zij naar school gaat- op de goede plek.
Is je dochter echter slechthorend door de oorproblemen die nu spelen, dan moet zij geholpen worden door een instelling die weet hoe je taalachterstand inhaalt bij kinderen die onvoldoende goed horen, of die onvoldoende gehoord hebben. Kentalis is een instelling voor doven en slechthorenden, die hier heel veel ervaring mee hebben en die tegenwoordig ook speciale programma's hebben, gericht op kinderen met taalachterstand, (kinderen met taalachterstanden om allerlei verschillende redenen, die niet binnen PSZ en met VVE geholpen kunnen worden, kunnen hier terecht).

Gezien het feit dat je zoon de achterstand ingehaald heeft toen de oorproblemen achter de rug waren, lijkt het mij waarschijnlijker dat de oren de oorzaak voor de problemen zijn, maar een combinatie van gehoorproblemen en autisme is natuurlijk ook altijd nog mogelijk.
Laat het iig onderzoeken, want hoe eerder je er bij bent, hoe beter!

 

Ehm, hier een juf van een instroomgroep (jongte kleuters). Als het goed is vergoed de gemeente 2 tot 4 dagdelen peuterspeelzaal voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand/tweetaligheid oid.

Natuurlijk begrijp ik dat je haar lekker thuis wilt houden, bedenk wel dat je het later aan haar moet kunnen verantwoorden waarom je dat hebt gedaan. Misschien help je haar in haar ontwikkeling als je haar niet thuis houdt.

Wat het schoolgaan betreft is eerder haar gedrag uitgangspunt dan haar ontwikkeling. Het is natuurlijk wel heel fijn als ze op school komt en al op een stoeltje kan zitten, kan luisteren, op haar beurt kan wachten enz.

Dat is voor haarzelf prettig omdat ze dan al wat routines herkent en dan zal ze op school eerder door andere kinderen geaccepteerd worden en komt ze eerder tot ontwikkelen. Kan ze dit allemaal niet dan zal een basisschool afwegen of jouw kind niet teveel druk op de leerkracht en de klas legt, als dat wel zo is zal er een oplossing bedacht moeten worden, misschien wel een speciale basisschool oid.
Bedenk wel dat er waarschijnlijk minstens 20 kinderen in haar klas zitten die allemaal ook aandacht van de leerkracht willen.

 

Oja, probeer vooral in te zien dat mensen je willen helpen en niet tegenover je willen staan.

Volgens mij kan het pertinent weigeren van hulp voor je kind terwijl er een duidelijke achterstand is ook allen onder verwaarlozing van je kind.. Dat klinkt heel onaardig maar jij hebt wel het lot van je kind in handen, neem wijze besluiten.