Gisteren hoorden we tot onze verbazing dat ons bod geaccepteerd is. We krijgen een groot, vrijstaand huis in het buitengebied van het Groene Hart. Over het huis twijfel ik niet, dat is prachtig. Ook de grotere afstand naar de stad en werk gaan we wel aan wennen. Maar waar ik toch van wakker lag is: hoe is de sfeer/mentaliteit in zo'n dorp? Wij komen allebei uit het zuiden (België, Zuid-Limburg) en dan zitten we daar straks in een dorp met molens in de polder... Mijn ervaring vroeger in het dorp waar ik vandaan kom is: als je niet van daar was, kwam je er nooit tussen. Onze jongste zal daar echt gaan opgroeien en naar school gaan. Hij krijgt daar weliswaar een gigantische tuin, maar gaat hij ook vriendjes krijgen en makkelijk buiten met andere kinderen kunnen spelen? Ik zou het zo erg vinden als we op een plek komen waar het ieder voor zich is en iedereen tussen z'n eigen schuttingen blijft. Op dit moment zitten we vlakbij de binnenstad. De jongens speelden hier binnen no time met andere kinderen uit de buurt toen we een paar jaar geleden hiernaartoe verhuisden. Als ik naar het park loop, heb je zo een praatje. Ik vind de mensen hier heel vriendelijk en open en voor het eerst krijg ik eens niet gelijk de opmerking dat ik met een zachte g praat, want heel veel mensen zijn oorspronkelijk niet van hier Ik twijfel dus nogal of we daar wel gaan passen Heeft iemand hier ook de stap gemaakt van stad naar platteland? Hoe is dat bevallen, of wat is jouw ervaring of tip?
Lastig te zeggen, het ene dorp is het andere niet in het groene hart. Ik werk in een hoop van deze dorpjes, dus als je wil vertellen welk dorpje (mag ook via pb hoor) dan kan ik je iets over de mentaliteit vertellen. Wat ik merk is dat al deze dorpen wel erg kindvriendelijk en kind gericht zijn.
Oeh ik ben nu wel erg nieuwsgierig waar jullie gaan wonen. Ik heb in die regio gewerkt. ‘Vroeger’ woonde ik ook redelijk in het buitengebied. Mijn ouders wonen er nog steeds en daar waar ik soms enigszins jaloers kon zijn op kinderen in een ‘normaal huis in een woonwijk’ vindt mijn zoontje het juist stom dat wij niet zo’n groot huis en grote tuin hebben. Zij vinden het heerlijk om lekker buiten te rommelen, alles kan. Met andere woorden, je hebt bijna nooit alles, maar voor de kinderen is het heerlijk opgroeien. Qua acceptatie heb ik geen idee, het zou niet bij mij opkomen om mensen buiten te sluiten. Is het een idee om vandaag of morgen nog even bij de buren aan te bellen en even een praatje te maken?
Het is vaak ook wat je er zelf van maakt. Als je je open opsteld, mee doet met evenementen, op school meehelpt of bij de sportclub etc. Dan zul je er sneller en makkelijker tussen komen. Kinderen maken op school snel genoeg vriendjes Wij wonen ook buitenaf en hebben nog kleine kinderen, nadeel is als ze willen spelen ouders de kinderen bij jou moeten brengen of jij ze bij een vriendje moet brengen. Maargoed hoe heerlijk is de vrijheid van lekker buiten zijn en spelen!
Heb je niet eerst een buurt onderzoek gedaan? Ik zou eens een dag (of meer) daar doorbrengen. In gesprek gaan met de mensen en de vragen voorleggen die je hier stelt. Ik denk dat je dan wel een goed beeld krijgt. W.b.t. de kinderen, mijn ervaring is dat kinderen heel makkelijk zijn en ze eigenlijk altijd mogen mee spelen. Helemaal als ze op school zitten/in de straat wonen.
Maar is je huis in buitengebied of in het dorp? Tenminste, buitengebied is voor mij buiten de bebouwde kom, dus dat is toch wel heel wat anders dan naar een dorp verhuizen. Verder ligt het denk ik heel erg aan het dorp, hebben jullie je niet georienteerd daarop bij het kijken naar huizen? Ik woon in een stadje en wij hebben in onze zoektocht gekeken in zowel buitengebied als in dorpen in de regio. Sommige dorpen vielen voor ons wel af, omdat we wel het gevoel hadden dat je daar niet zo makkelijk tussen zou komen. Andere dorpen waren wat dat betreft denk ik een prima optie geweest. Uiteindelijk hebben we toch besloten dat we in onze huidige woonplaats wilden blijven en we hebben nu dus een huis gekocht in deze plaats.
Ik ben ook wel benieuwd waar Het ligt denk ik wel aan de omgeving en hoe je zelf ingesteld bent. Zoek je anderen op of juist niet, woon je in een gehucht of wel bij een groter dorp..
Ik woon zelf in een klein dorp in het groene hart. En het verschilt heel erg per dorp maar ook je eigen instelling. Hier maak je wel aansluiting als je meedoet met de sociale activiteiten, sporten en via de school. Gaan je kinderen naar een school niet in 't dorp, sporten buiten 't dorp en bij dorpsfeesten laat je je niet zien dan val je wel echt buiten de sociale kring. Ben ook wel benieuwd waar je heen gaat..
Misschien nog een optie om daar binnenkort een weekendje weg naar toe te gaan, de sfeer te proeven..?
Het ligt ten westen van A.lph.en ad R.ijn. Het huis zelf ligt officieel net in het buitengebied, maar het is wel op loopafstand van 2 dorpen. We zijn er wel een paar keer gaan rondrijden en wat gaan lopen. Het dorp waar het formeel onder valt, vinden we niet zo geweldig (is puur een indruk) en dat is ook waar mijn twijfel nu vandaan komt. Het dorp aan de overkant vinden we wel heel leuk. Het liefst bleven we in de stad, maar hier krijgen we nooit de ruimte die we zoeken. We zijn toen in een kring eromheen gaan kijken en inderdaad vielen er sommige plaatsen al af. Waar we nu een huis gevonden hebben, lag eigenlijk nog net iets verder buiten onze cirkel, dus we hadden die regio nog niet zo heel grondig bekeken eerlijk gezegd. Dit is dus inderdaad waar ik een beetje bang voor ben. Ik ben enorm introvert en zou me er heel ongemakkelijk bij voelen als ik "verplicht" sociaal zou moeten gaan doen. Het zal zeker niet zo zijn dat we ons er volledig aan onttrekken, maar zou fijner zijn als het gewoon wat natuurlijker mag gaan, dat de kinderen samen spelen en je even met die moeder een koffie gaat drinken, zoiets. Pff, ik vind het lastig hoor! Het is zo'n mooie kans, maar vind het enorm spannend. Had sowieso nooit gedacht dat ik ooit de stad uit zou trekken En ik denk ook wel dat kinderen sneller geaccepteerd worden, dus dat is wel al een geruststelling om dat hier ook al wel terug te lezen.
We gaan in ieder geval dit weekend daar een grote wandeling maken Vrijdag de koopakte tekenen, dus mocht het heel, heel erg tegenvallen, dan valt het nog binnen de bedenktijd...
A. Vind ik zelf wel heel sociaal De dorpen daar westen daarvan ( K en H.) Ken ik niet zo goed, maar volgensmij zijn die wel prima.
Ik ben zelf opgegroeid in een dorp in het oosten van Nederland, dus ik weet niet zeker of het in het Westen hetzelfde is. Maar mijn ervaring is dat het voor de kinderen juist heel gemakkelijk zal zijn. Lekker samen spelen op straat en bij elkaar in de tuin. En omdat er maar één of enkele scholen zijn zien ze elkaar daar ook. Wat betreft volwassenen: Omdat de meeste mensen hun hele leven al in het dorp wonen en dus al vrienden vanuit vroeger kennen, staan ze er niet zo bij stil dat het voor nieuwe mensen moeilijk kan zijn om er tussen te komen. Dat kan het lastig maken. Je aan het begin open opstellen doet denk ik al wonderen. De buurt is in veel dorpen erg belangrijk. Het lijkt mij een goede eerste stap om overal in de straat waar je gaat wonen even aan te bellen om kennis te maken en de buren uit te nodigen voor een borrel. Dan wordt je minder snel gezien als een 'arrogante stadse' en daarna zal het hopelijk een stuk gemakkelijker gaan. Alhoewel ik mij ook kan voorstellen dat in het westen best veel mensen vanuit de stad naar het platteland verhuizen, dus dat men daar veel meer gewent is aan nieuwkomers (import, zoals dat bij ons werd genoemd). Misschien dat het daar dus ook wel een stuk gemakkelijker gaat.
Zijn beide ook heel sociaal en open! Eigenlijk beetje de zelfde mentaliteit als A, elkaar gewoon op straat gedag zeggen, maar als je een dagje niet thuis bent gaat dat gelukkig niet als een lopend vuurtje door het dorp.
Dit is echt zo. Ik verhuisde van een grote stad naar nu een klein dorp in het Groene Hart. Moest wel echt wennen, maar vooral sinds we dochter hebben, is het gewoon zoveel makkelijker geworden. Dat gaat dan gewoon automatisch. Daarbij een leuk nieuwbouwstraatje met in elk huis kinderen. We lopen hier allemaal gewoon achterom bij elkaar naar binnen. Ons dorp heeft ook een leuk comite dat bv leuke dingen met Koningsdag organiseert. Of een volleybaltoernooi in de zomer, de braderie. Onze straat heeft elk jaar de straat BBQ. Lekker kneuterig, maar zo leuk voor kinderen!
A. is in ieder geval een heel leuke plaats met veel leuke restaurantjes. HR woonde leuke collega’s, ik denk dat als je je voldoende openstelt, het leuk wonen is daar. En ik denk dat opstellen prima samen gaat met het drinken van een kopje koffie als de kinderen samen spelen. Ik denk dat de lokale mensen daar eerder op zitten te wachten dan iemand die het meteen het voortouw neemt bij de volgende braderie/ koningsdag whatever.
Jullie reacties stellen me echt gerust, dank jullie wel! Ik ben soms geneigd ineens een enorme beer op de weg te zien, waar het misschien niet heel realistisch is. Het helpt heel erg om dan reacties te krijgen die het weer in perspectief plaatsen Daar heb je wel een punt. Door de huizenmarkt hier in de Randstad zal dit inderdaad meer voorkomen nu.
Ga je aan de kant van H of K wonen? Volgens mij zijn er aardig wat kinderen die over en weer daar naar school gaan. Je merkte wel dat er vroeger wat rivaliteit was tussen de vriendengroepen van K en H. Ik weet niet hoe het nu is. Maat goed, volgens mij is dat dorp eigen. Wel een heerlijk zwembad in de zomermaanden. Heb je sowieso heel snel aanspraak hoor!
Collega van me woont in K (is daar geboren zelfs) en zij zegt dat er steeds meer mensen uit de stad komen wonen. En dat men daar al lang aan gewend is. Zij gaat nu ook met een aantal moeders om die daar niet vandaan komen, maar contact mee gekregen vanwege het spelen met haar kinderen (via school). Ik denk dat als je schoolgaande kinderen hebt en zelf vaak je kinderen brengt en haalt dat toch best snel gaat.
Het ligt er enorm aan waar je gaat wonen. Ik kwam uit een dorp en ging naar een grotere stad aan de andere kant van het land en paste er totaal niet bij. Toen ik zwanger was zijn we gaan kijken naar een huis in een rustiger gebied en we stonden te flapperen met onze oren toen ze allemaal in de buurt goedemorgen en goedemiddag zeiden Dat waren we dus echt niet meer gewend. Nu horen ze helemaal niet goed meer waar ik oorspronkelijk vandaan kom. Ergens hoor je nog een zachte g maar toch klopt het niet Overigens lopen we in de straat niet de deur plat maar we maken een praatje en als je wat nodig hebt kun je het vragen of als je een pakje krijgt en je bent er net niet is er altijd wel iemand die het voor je op kan vangen.