Ik heb lang getwijfeld of ik m'n verhaal hier wilde neerzetten Ben al sinds 2007 lid en haal vaak gewoon advies uit deze pagina, zie het ook als een pagina waar ik m'n ei wel kwijt kan Sinds een paar maand werk ik voor een nieuw bedrijf Ik had er al gewerkt een aantal jaar geleden en ben er opnieuw aangenomen Daar waar ik mezelf altijd als hetero zag ( man en kinderen) met nooit een interesse in het zelfde geslacht Twijfel ik nu enorm Vanaf het eerste gesprek voelde ik iets wat ik niet gewoon was en ik kon het toen ook nog heel erg goed van me afzetten Nu maanden later ben ik er echt wel uit dat ik verliefd ben op haar Het is zo verwarrend en zo verkeerd , besef ik ook ! ( voor diegene die me alsnog de les willen spellen in moraal ) Om die reden zou ik dus ook geen stappen in haar richting zetten Maar dingen die ze zegt en doet doen me twijfelen of zij niet met het zelfde zit Het begon met blikken en een lach, naar gewoon al lachend flirten Al ligt het allemaal heel gecompliceerd en zijn we beiden vrouwen met beide voeten op de grond Ik heb zo hard gevochten tegen dat gevoel ! Wilde zelfs stoppen met m'n werk om die reden, maar ik hou enorm van m'n werk en heb er echt m'n plaats gevonden Voor diegene die nu gaan zeggen dat ik moet praten met m'n man Dat heb ik al gedaan, hij was trouwens niet geschokkeerd Hij bleef heel rustig en we hebben een heel gesprek gehad erover Ik hou enorm veel van hem en zou hem echt nooit laten zitten, tot hier toe ook nooit bedriegen Maar ik weet niet of ik m'n emoties in de hand kan houden Afstand houden wordt lastig omdat we heel erg nauw samen werken Ben ik nu echt de enige vrouw op de hele planeet die met dit gevoel zit Die zo verward is door haar eigen geaardheid , ondanks dat ik nooit naar vrouwen heb gekeken op die manier? Geen idee wat ik nu moet doen , hoe ik er vanaf kom Ook totaal geen idee waarom ik de behoefte had om dit neer te schrijven en al zeker niet onder m'n echte naam De meesten zouden voor een anoniem bericht opteren omdat het mss net iets te eerlijk is om zomaar onder je gebruikersnaam te zetten Ik ben dus blijkbaar ook niet zo heel erg snugger als ik zelf wil aangeven
Ach meis, dat lijkt me super verwarrend. Ik heb ook niet echt advies voor je. Wel geloof ik er in dat je verliefd wordt op een mens, man of vrouw.. dat maakt niet uit. Heel veel sterkte en succes meid! Wens jou, jullie alle wijsheid toe.
Dankjewel voor je lieve bericht ! Het is inderdaad heel erg verwarrend Had het zelf ook nooit verwacht van mezelf .. Nooit echt nooit keek ik naar vrouwen op die manier, ook totaal geen idee wat haar zo anders maakt
Wat een heftige situatie! Logisch dat je er erg van in de war bent. Ik zou je willen adviseren toch een andere baan ten zoeken en het contact met deze vrouw te verbreken, om narigheid in je huwelijk en je gezin te voorkomen. Ik denk dat deze vrouw momenteel als een hypotheek op je relatie met je man staat. Allebei gaat gewoon niet, hoe moeilijk ook... Veel sterkte en wijsheid toegewenst!
Nooit schamen voor je gevoelens. Super knap dat je dit al met je man hebt besproken. Verder geen tips... Verliefdheid is een ingewikkeld iets. Ik Sterkte ermee zijn lastige dingen
Een andere job zoeken zou inderdaad mss een optie zijn, al ben ik niet het 'uit het oog , uit het hart' type Ik moet vooral deze emoties kunnen plaatsen, wie zegt dat ik op m'n volgende werk niet weer in diezelfde situatie terecht kom en iets uit de weg gaan door te gaan lopen is helemaal niets voor mij Zeker niet omdat ik m'n job echt met passie doe en ik nu voor het eerst in heel m'n carriere ( los van haar) met enorm veel plezier ga werken Lopen van m'n werk is maar een halve oplossing aangezien ze ook nog eens heel erg dicht bij me in de buurt woont en ik haar ook buiten het werk wel geregeld tegen kom Verhuizen en van job wisselen is een beetje teveel van het goeie
Ik ben van mening dat verliefdheid niet te sturen is. Man, vrouw, dik, dun, afkomst. Voorkeuren, ja. Maar echt sturen valt het niet. Dat je verliefd bent op een vrouw, wil niet automatisch zeggen dat je biseksueel bent. Je kunt ook verliefd worden op karakter. Je hoeft je daar dus ook écht niet voor te schamen. Wel vind ik dat je het juiste hebt gedaan door er met je man over te praten. Of je van baan moet veranderen is niet aan ons om over te oordelen. Dat is een gevoel wat je zelf hebt en een keuze in moet maken. Persoonlijk zou ik van het gevoel genieten en het daarbij laten. Verliefdheid is een heerlijk iets, maar geen verplichting om iets mee te doen.
Ik vond echt dat ik daarin heel eerlijk moest zijn tegen hem, we hebben nooit geheimen gehad voor elkaar en daar wilde ik absoluut geen inbreuk op plegen Heb in z'n armen gehuild toen ik luidop moest toegeven dat ik gevoelens heb voor een collega Hij heeft me alleen maar getroost , was super lief en begripvol Hij beseft maar al te goed dat het volledig los staat van mijn relatie met hem ( die trouwens echt super is) We praten over alles dus ook dit Ik heb vanaf maandag 6 weken verlof en ik werd wat stiller Hij vroeg meteen, mis je haar nu al? Mss moeten jullie eens afspreken tijden het verlof Hij is er dus ook heel erg open in , wetende dat ik toch niets zou doen wat grenzen overschrijd
Is er iets dat deze vrouw je kan bieden, wat je man je niet te bieden heeft? Is datgene het waard om je man en kinderen pijn voor te doen? Een scheiding. Deeltijd met je kinderen. (Iets dat niet alleen voor jou, maar vooral ook voor hen een groot offer is.) Verliefd zijn is iets dat je overkomt en het is nog leuk ook! Daar kun je niets aan doen. Je geeft aan dat je bang bent om een grens te overschrijden (je emoties niet onder controle te kunnen houden), die je niet over wilt. Dat lijkt me wel een duidelijk signaal dat je iets moet ondernemen, wil je het echt voorkomen dat je vreemdgaat. Sterkte! Lijkt me erg moeilijk!
Lijkt me heel verwarrend en moeilijk, maar wel heel fijn dat je er zo goed met je man over kunt praten. En verder zal je absoluut niet de enige zijn. Verliefd worden overkomt je gewoon. Verder geen tips. Heel veel sterkte in ieder geval.
Dat zijn vragen die ik mezelf wel 1000 keer per dag stel Nee , uiteraard zou ik nooit m'n man of kinderen pijn willen doen Neemt niet weg dat die emoties er wel zijn Besef goed genoeg dat het verstrekkende gevolgen zou hebben voor ons allemaal Ben er me heel erg van bewust dat het veel stuk kan maken , daarom dat ik er ook zo tegen probeer te vechten Maar van zodra ze lacht naar me , me in m'n ogen kijkt of net iets teveel aandacht vraagt Het is niet makkelijk en ik heb alle senarios al uitgespeeld in m'n hoofd Er is geen goeie uitkomst En toch ....... pfffff
Wat goed dat je hier open in bent naar je man toe! En wat fijn dat hij zo reageert...maar dat hij het stimuleert om contact op te zoeken in je verlof verbaast me wel...denkt hij zo een trio te kunnen doen? Dat schiet mij dan ala eerste te binnen als buitenstaander. Succes met je verdere keuze wat je met je gevoelens doet.
Wauw, heel veel respect voor jou TS. Hoevaak lees je hier wel niet in soortgelijke topics waarin de TS niet eerlijk is naar d'r man en het er allemaal een beetje 'sneaky' aan toe gaat Wat goed om te lezen dat jij er zo open over bent en ik lees echt dat je er alles voor wil doen om je relatie te redden. Maar tips, poeh... Verliefdheid is zo lastig en inderdaad niet te sturen. Misschien toch een goed idee om een andere baan te zoeken? Hoewel ik snap dat je dat liever niet wil. Ik hoop voor je dat je snel duidelijk hebt of en wat je ermee wil! Denk dat dat voor ons lastig is om te bepalen
Hahaha , nee .. m'n man is op dat vlak een veel te braaf type Hij zou zoiets echt nooit voorstellen, maar hij kent me al 15 jaar Was voor onze relatie 5 jaar m'n beste maatje , nu 10 jaar samen en hij weet goed genoeg hoe m'n karakter is Ik denk dat het vooral gaat over zelf controle hebben Liever dat hij het weet als achter z'n rug , zoiets
Ja dat kan ook idd... Ken een vrouw die ook 2 kinderen heeft en een man (had), verliefd geworden op collega en zijn nu al 9 jaar samen. De klap voor de man was veel te groot dus nu een slechte relatie tussen man en vrouw. Dus ik vind hwt heel goed van je dat je open kaart speelt en dat hij je de kans geeft om je gevoel een plaats te geven.
Stom genoeg was dit ook heteerste dat bij mij binnenkomt.. Wat knap hoe jij je gevoelens met je man bespreekt, maar ik denk niet dat je op deze manier los kan komen voor je gevoelens voor haar!
Zoiets verbergen voor je partner heeft weinig zin .. Denk dat je beter open kaart kan spelen Hem achteraf vertellen als het te laat is .. dat zou veel erger zijn
Ik denk dat ik t toch open zou leggen naar je collega en ook dat je niet wilt dat t je relatie gaat bedreigen. Mogelijk kunnen jullie er dan gezamenlijk een weg in vinden om er goed mee om te gaan
Ik kan en mag het echt niet uitspreken tegen haar ! Om de dingen nog ingewikkelder te maken is ze ook nog eens m'n verantwoordelijke nog wat ingewikkelder Vanaf morgen werkt ook m'n dochter bij ons op dienst als jobstudent Ik mag dit gevoel nooit toegeven aan haar, kan niets goeds uit komen
Maar mss hebben jullie gelijk M'n contract loopt tot in september .. is al zowat stil verlengd want m'n uurrooster ligt er al tot het einde van dit jaar Misschien is het inderdaad beter om het niet te laten verlengen Het gaat waarschijnlijk niets veranderen aan mijn gevoel , maar is mss wel beter voor haar