Hoi allemaal, Ik zit een beetje met het volgende en vraag me af of dit herkanbaar is voor anderen: Het is nu al weer ruim 5 maanden geleden dat onze dochter is geboren. Alles gaat gelukkig heel goed. Alleen heb ik zelf nog steeds een beetje last van stemmingswisselingen, nou weet ik dat er wordt gezegd 9 maanden op 9 maanden af. Nu hadden we laatst een bruiloft en toen de vader de bruid weggaf toen moest ik echt wel even huilen. Zegt er iemand tegen mij: "Nu kun je de hormonen niet meer de schuld geven" En ook als er iets emotioneels op tv is huil ik vrij snel, dit had ik eerder nooit zo erg. Het zal misschien z'n tijd nog nodig hebben op een en ander weer onder controle te krijgen??
Hoi, Heel herkenbaar hoor! Ik heb dat ook nog steeds heel erg en vraag me eigenlijk af of het nog wel weggaat... Een familielid had er een grappige theorie over: waarschijnlijk wordt je als moeder zo "weekhartig" zodat je je kind straks, als hij gaat puberen, niet het huis uit mept!
Heel herkenbaar, Ik heb soms ook van die stemmingswisselingen. Het ene moment ben ik supergelukkig en ineens kan ik helemaal omslaan en vind ik mezelf toch zo zielig.. Mijn man snapt er dan helemaal niks van. en ik zelf eigenlijk ook niet. Ook huil ik om vanalles en nog wat. Maar het is gelukkig al een stuk minder dan tijdens de zwangerschap. Het zal wel goedkomen denk ik.
herkenbaar; bij mijn zijn t niet echt stemmingswiisselingen maar ben ik gewoon veel emotioneler..en dat sinds de geboorte van mijn zoontje komt toch doordat je ineens "anders" in het leven staat...ik bedoel je kijkt nu je een kleintje hebt toch wat anders tegen dingen aan, en trekt je bijv veel meer aan van de dingen die op de wereld gebeuren....(vooral dingen die met kinderen te maken hebben) dat heb ik dan...(laatst was zon unicef uitzending en heb ik maar weggezapt omdat ik er echt emo van werd...)
Ik ben heel lang snel emotioneel geweest, ik heb er erg van genoten, je beleeft alles zo intens. Ik had gelukkig niet zo'n last van stemmingswisselingen. Volgens mij werd het pas minder toen Eva 1 geworden was... terwijl ik voor die tijd dacht dat het nooit meer weg zou gaan. Helaas (vind ik, voor mij) dus wel. Tijd om dus snel zwanger te worden .
nou dames misschien niet zo'n leuk bericht ik zelf heb er gelukkig geen last van gehad maar mn zus heeft er nu nog van.. ze heeft 2 kinderen 1 van 15 en 1 van bijna 4 maar sinds ze is bevallen van de 2e huilt ze heel snel en dat is nu dus al bijna 4 jaar geleden..zij heeft zich er maar bij neer gelegd dat het zo bblijft maar leuk is anders..
Ik ben een stuk emotioneler geworden. En ik was al emotioneel. Zelf geef ik nog wel hormonen de schuld, dat mag tot ongeveer 1 jaar heb ik begrepen. Nou ik maak daar mooi misbruik van!