Zo he, heb het wel even gehad nu...zit nu op mn werk maar heb mij zeer driftige peuter bijna kleuter (december wordt hij 4) even achtergelaten bij mn man die thuis is. Zoon zit 2 dagen op het kdv en gaat daar met plezier heen. Kost soms wel wat overredingskracht om hem aan te kleden en broodje te laten eten omdat hij liever wil spelen of tv kijken maar ja, dat lijkt me normaal en levert ook geen problemen op... tot afgelopen woensdag dus...meneer werd wakker en had bedacht dat we vandaag allemaal thuis bleven. "nee mama ik wil met zijn alleen thuis blijven". Toen bleek dat ik moest werken en hij naar het kdv moest, volgte er een enorme driftbui zoals ik al lange tijd niet gezien heb bij hem. Ja van toen hij 2 was, toen lag hij nogal eens op de vloer van de supermarkt Maar nu, mijn god, de spullen vlogen door het huis en uiteindelijk kalmeerde hij wel en kon ik hem aankleden en wegbrengen, niks aan de hand. Maar vanmorgen dus weer. Ik had hem iets langer laten slapen omdat hij gisteren nog tot iets later buitengespeeld had. Hij werd prima wakker maar eenmaal beneden begon hij alweer met "we moeten allemaal thuis blijven". Toen ik zei dat dat niet kon, pakte hij zo zijn bord met boterham en gooide deze op de grond. Hierop heb ik hem in de gang gezet en kwam hij na 2 minuten er weer uit om lief zijn broodje op te eten. Hij zei sorry voor het stukmaken voor het bord en ik dacht, zo dat gaat goed. Maar nee, toen het tijd was om aan te kleden, vloog eerst zijn stoel en toen zijn speelgoed door de lucht, echt enorm boos werd hij. Uiteindelijk kalmeerde hij iets en heb ik hem toegesproken, dat dit echt niet kon, dat het 1 dagje was en dit weekend zou hij gaan logeren bij opa en oma. Ook gezegd dat als hij niet gewoon zou doen, die logeerpartij niet door zou gaan. Maar het had weinig effect, even later begon hij weer waarop ik hem boven bij man heb afgeleverd ( die is thuis vandaag) en gezegd"ik ben het even zat, ik moet naar mn werk". Man vond het prima, ik kwam woensdag hierdoor ook al te laat op mn werk en dat moet ik geen 2 keer in de week gaan doen natuurlijk. Man heeft hem uit laten razen in zn kamer en belde net dat hij aangekleed is en hij hem zo weg gaat brengen. Het zal wel een fase zijn maar ik vind dit niet leuk, 2 keer per week ruzie in de ochtend met zoon. Daarbij mag hij nu van mij niet logeren want ik moet natuurlijk wel mijn "belofte"nakomen. Dat is heel erg jammer voor zoon maar ook voor opa en oma aangezien deze zich er enorm op verheugd hebben. En ook voor ons want wij wilden uitslapen Kortom tis geen feest en ik baal er echt van. Ik snap ook niet echt waar het vandaag komt er is thuis of op kdv niks gebeurd of veranderd.
Mijn zoontje is ook zo als hij zich ergens op verheugd of iets spannend vind. Voor kinderen duurt wachten heeeeeeel erg lang, hij wil graag naar opa en oma. Ik zou dit echt niet afzeggen hoor. Het is de leeftijd, je moet alleen een manier vinden om even met deze situatie om te gaan. Ten eerste, een plastic bord (die van mij eet echt niet van echte). Zet lekker de tv aan en laat hem even rustig wakker worden, als ik gelijk van alles ga vertellen krijg ik ook een draakje van een kind. Zet er rustig een boterhammetje bij en wat te drinken en ga pas 10 minuten later ofzo wat vertellen. Hier werkt dat meestal goed.
Misschien is ie er een beetje uitgekeken en is hij toe aan iets uitdagenders (kleuterschool). Ik herken dit van Justin ook toen nl.
Lastig he als ze ineens ander gedrag laten zien. Bij zulke boosheid die je normaal niet van hem gewend bent, zou ik proberen om zelf minder boosheid te laten zien. Mogelijk zit hem iets dwars en door erg te gaan mopperen is het voor hem erg lastig om te uiten wat er is. Tuurlijk is het goed om duidelijke grenzen aan te geven zoals je mag niet met je bord gooien. Maar probeer hem meer te troosten door bijv te zeggen joh je wordt er helemaal boos van, kom eens even bij mama zitten en vertel eens waarom je nu zo boos wordt. Mogelijk slaat de boosheid om in verdriet. Als hij nog erg de behoefte heeft om zijn boosheid af te reageren kun je hem ook een alternatief aanbieden bijv. papier scheuren, slaan op een kussen etc. Hem te straffen met het slaappartijtje niet door te laten gaan zou ik persoonlijk niet doen. Het slaappartijtje staat in principe los van van wat er nu gebeurt. Je hoopt alleen maar dat hij stopt met boos zijn als je hier mee dreigt, maar dat is voor een kind van 4 gewoon nog niet te overzien. Die boosheid is echt nog iets wat hem overkomt en kan hij niet zomaar stop zetten. Misschien zelfs dat de spanning van het uit logeren gaat er nu voor zorgt dat hij zo doet. Dus neem tijdens zo`n woede aanval echt even de tijd te nemen. Benoem zijn boosheid en vraag wat er is. Probeer je eigen boosheid en frustratie van we moeten opschieten even los te laten en je zult merken dat je uiteindelijk minder tijd kwijt bent omdat je echt even de aandacht hem hebt gegeven. Hopelijk heb je er wat aan....
Niet om je nu de les te lezen hoor maar ik heb begrepen dat je een kind niet mag straffen met iets wat totaal niks met de situatie te maken heeft. Dat hij nu niet mag logeren heeft niks met zijn drfitbui in de ochtend te maken. Wel heel erg lastig zo'n driftbui hoor. Ik heb het boekje how to talk to kids. Vond dit erg prettig lezen en staan volgens mij goede tips in. Wellicht heb je er wat aan
Ik wilde na het lezen van je verhaal dit ook zeggen. Zie je heel vaak namelijk (werk zelf op een kdv.). Misschien kun je met de leidsters afspreken dat ze nieuwe uitdagende activiteiten voor hem bedenken, zodat hij er de laatste maanden met plezier naar toe gaat? Anders duurt December wel heel erg lang!
Denk niet direct dat dat het probleem is, doe niks anders als eerst. Hij mag altijd in Pyjama naar beneden en wil dan spelen of eet een broodje voor de tv, vind ik ook allemaal prima. Normaal kan ik hem daarna rustig aankleden en gaan we weg, er is vaak nog genoeg tijd om filmpje af te kijken of nog even te spelen, we hebben geen haast in de ochtend.
naar zeggen van het kdv vermaakt hij zich nog prima, hij vind het ook nog altijd erg leuk. Hij zegt ook niet dat hij daar niet heen wilt, hij zegt dat we allemaal thuis moeten blijven. Naar zijn zeggen is het meer dat ik ga werken, maar ja indirect bedoelt hij mss wel iets anders, dat kan natuurlijk.
bedankt voor je advies, heel duidelijk en denk ook echt dat ik hier iets aan heb. Normaal kan ik het ook prima handelen als hij boos doet oid, maar op het moment dat ik een 2e keer in de week te laat dreig te komen op mn werk door hetzelfde gedoe, ben je het weleens zat en is het moeilijk om niet boos te worden. Eerder deze week, toen hij het ook deed, ben ik dus niet echt boos geworden en ging de bui wel weg, al duurde het best lang en kwam ik dus veels te laat op mn werk, balen. Ik ga je advies in mn achterhoofd houden dankjewel
ik zal het aankaarten, hoewel ik van het kdv geen berichten krijg dat hij zich verveeld. Maar je weet maar nooit he
bedankt voor jullie ideeen en adviezen, is fijn als anderen eens naar je "luisteren" want merk al dat jullie dingen aandragen waar ik zelf niet aan gedacht had. Bijvoorbeeld verveling op het kdv of spanning voor het logeren. Ik ga er mee aan de slag!
onze zoon wil vaak niet naar de gastouderopvang (kdv vind ie wel geweldig) Dus ik leg uit, mama en papa moeten werken. Zo kunnen we centjes verdienen en kunnen we weer lego kopen, en eten kopen enzo. Niet te ingewikkeld maken, maar laat ze weten waarom sommige dingen moeten. Bij ons werkt het vaak (lees: ook niet altijd)
@zaterdag: mijn dochter laat ook niet merken dat ze zich verveelt.. maar dat komt ook omdat ze nu veel buitenspeelt en fietst. toch sprong ze na 1 middag wennen op school de volgende dag zingend uit bed dat had ze al maanden niet meer gedaan.. terwijl ze dat ook deed toen ze net op de peutergroep zat. dus wat dat betreft denk ik dat hij zich evengoed best beetje te groot kan voelen voor kdv. of misschien een vriendje dat alvast naar school is.. dat hij die mist.
Ik dacht eigenlijk eerst 'zet die tv uit', maar toen las ik dat hij altijd voor de tv z'n broodje eet. Hier gaat de tv altijd uit als we gaan eten en gaan we aan tafel zitten. Het creeert rust en er is aandacht voor elkaar en het eten. Nu is onze zoon zo'n 2 jaar en kan hij nog geen hele verhalen vertellen, maar door voor het eten echt te gaan zitten, maak je ook tijd om te laten vertellen. Misschien komt dan ook naar voren waarom hij zich zo gedraagt.
hij kijkt alleen in de ochtend even tv, voor hem is dat juist een moment van rust. Lunch en diner eten wij idd aan tafel met elkaar en kan hij zijn verhalen kwijt. Als ik vrij ben, dan kijkt hij ook graag in de ochtend tv, dan wat langer als we weg moeten, dan kijkt hij even nick jr oid. Ik vind dat prima, ik creëer juist vaak een moment voor de tv of boekje lezen en met zijn broodje is dat een goed moment. Hij is nl de rest vd dag altijd hele dag buiten als het weer het toelaat.
Mss is dat het toch wel dan. Mijn man heeft hem afgelopen vrijdag opgehaald op het kdv dus heb het verder niet kunnen bespreken maar ik zal het woensdag zeker checken met de leidsters. Hij heeft wel een vriendje waar hij veel mee speelt op het kdv maar die is er nog, ze schelen maar 3 dagen dus gaan beide in januari naar school. Ander kindje waar hij veel mee speelde, is in juni naar school gegaan maar hoor ik hem verder niet over.
soms is het ook gewoon lastig. Kinderen van deze leeftijd beseffen natuurlijk ook steeds beter dat ze weggebracht worden en dan de hele dag niet bij papa en mama zijn. Hoewel mijn zoontje het prima naar zijn zin heeft bij de gastouder, zegt hij regelmatig: ik wil bij jou zijn mama, mama niet werken vandaag. Dat is dus een wens van hem om mijn nabijheid. HIj kan ook best boos worden als ik dan uitleg dat mama moet werken en hij naar Carla mag. Dat wil ik niet is dan regelmatig het antwoord. Rond deze leeftijd is er ook weer een ontwikkelingssprong in het logisch redeneren en het leggen van verbanden en kunnen kinderen ook bewuster iets willen. En het willetje van een 3 31/2 jarige peuter kan erg star zijn en dus een driftbui tot gevolg hebben. Hier is het dan als ik weg ga: mama jij bent een stouterd!. Ik hou het meestal kort en ga toch en voor ik bij de deur van de gastouder ben komt hij aanvliegen voor een knuffel. Maar het kan dus ook een uiting zijn van toch ook een stukje veiligheid zoeken, bij je willen zijn en dat kan -helaas voor onze kinderen- niet altijd. Nou is mijn 3 jarige een erg klein ukkie en in zijn drift pak ik 12 kilo Chris nog gewoon op en neem hem mee als schoppend en boos roepend driftkikkertje, maar dat lukt natuurlijk niet meer met iedere 3 jarige, dus dat geluk heb ik dan nog al met al....het kan dus best nog vaker gaan voorkomen, ook zonder dat er noemenswaardige veranderingen in de omgeving zijn, maar ook omdat je kind een sprong in de mentale ontwikkeling aan het maken is en daardoor op een andere manier besef krijgt van komen/gaan, eigen wil proberen door te drukken, het kunnen leggen van (logische) verbanden etc.