Inleiden

Ik ben ingeleid via een ballon. Als het niet hoeft, zou ik ook liever wachten. Liever natuurlijk als kunstmatig. In mijn geval was ik bijna 42 wk zwanger en werd het wel tijd voor de kleine om te komen. Best een verhaal. Hou even in gedachten dat er ook zat vrouwen zijn die binnen een dag bevallen middels een ballon bij mij liep het een beetje anders.

Inbrengen van de ballon deed een beetje zeer. Vervolgens 2 volle dagen met die ballon rondgelopen. Na 24 uur checken ze of er al iets is gebeurd (als hij er voor die tijd nog niet uit is) maar toen was er bij mij nog niks gebeurd. Dus een dag extra rondgelopen. Bij de 2e check had ik 4 cm ontsluiting, dus konden we gelukkig verder! Ze hadden gezegd dat ik anders gel zou krijgen en daar had ik wat negatieve dingen over gehoord, dus ik was blij dat dit niet hoefde

Vervolgens mijn vliezen gebroken en aan de wee opwekkers. Mijn kindje reageerde nogal op alles wat er gebeurde. Hij kreeg iets op zijn hoofd geplakt waarmee ze hem in de gaten konden houden, maar daar raakte hij erg gestressed van. Gevolg was dat ik er totaal niet in kon komen want de opwekkers moesten tussendoor steeds uit zodat hij op adem kon komen (ik mocht alleen op mn linkerzij liggen en tijdens pauzemomenten flink aan de zuurstof om hem te helpen). Ik kon de weeën op een gegeven moment niet meer aan dus ik kreeg een ruggenprik. Toen was ik helemaal zen eind van de middag 10 cm ontsluiting, maar toen koorts gekregen (ik denk van de ruggenprik). Geen tijd meer voor een volle kuur antibiotica dus we kregen te horen dat we na de bevalling moesten blijven en dat ons kindje ook meteen een AB kuur toegediend zou krijgen, want het was niet duidelijk waar de koorts vandaan kwam en of hij daar ook last van had. 'S avonds mocht ik persen. Ging allemaal een beetje matig. Uiteindelijk via knip en vacuümpomp gelukt. En toen had ik het mooiste mannetje ter wereld in mijn armen

Het is een heel verhaal en het is absoluut niet zo gelopen als ik graag had gewild. Maar weet je, als je er middenin zit dan zit je een beetje in overlevingsmodus en dan ga je maar gewoon door. Ik heb geen negatief gevoel aan de bevalling overgehouden. Als het een volgende keer weer zo gaat dan is dat zo.

Ik hoop dat je een voorspoedige bevalling krijgt!

 

Heel veel succes! Ik ga dinsdag ook ingeleid worden, alleen gaan ze mij primen d.m.v. tabletten. Ik wens je een voorspoedige bevalling!

 

Als voorbereiding op de inleiding, hebben ze bij mij ook een ballon geplaatst. Beide keren trouwens, ben twee keer ingeleid. Hier legde het zkh het uit dat een ballon of tabletten of gel een voorbereiding is op de inleiding. Om te kunnen inleiden (vliezen breken en wee-opwekkers), moet je voldoende ontsluiting hebben. Dat is wat die ballon dus doet, hij wordt volgepompt tot 3 cm. Bij sommige vrouwen komen er dan gelijk weeën door die ballon, bij andere vrouwen, zoals ik, breken ze de vliezen en word je vervolgens op het infuus aangesloten.

Ik zou zelf kiezen voor wachten als blijkt dat de kleine goed zit en jij houdt het vol. Ondanks dat ik geen vergelijkingsmateriaal heb, schijnt inleiden toch vaak heftiger te verlopen.

 

Ik zou wachten als de situatie nu ok is voor jou en de baby.

 

Ik ben ook ingeleid door die ballon.
Deed niks bij mij. Alleen veel bloedverlies en slijm.
Na die ballon heb ik 2x gel/tabletten gekregen, hebben ze een bmm-massage gedaan,m'n water gebroken en aan de weeopwekkers.
Helaas had niets echt een effect op mijn lichaam, ik was er meer dan duidelijk nog absoluut niet klaar voor.
Uiteindelijk hebben ze de opwekkers op max gezet, ben ik in een weeenstorm terecht gekomen maar nog steeds niet meer ontsluiting dan 4cm. Een echte hel.
In eerste instantie mocht ik sowieso geen epidurale door een eerdere operatie aan m'n rug maar het was zo verschrikkelijk dat ze personeel van een ander ziekenhuis hebben laten overkomen om mij toch maar iets pijnstillend te kunnen toedienen.
Uiteindelijk toen de pijnstilling een effect had, toen ging de ontsluiting sneller.
Heb 45min geperst en toen bleek m'n zoontje ook nog eens te brede schouders te hebben dus na een moment van paniek en ineens heel erg veel personeel in de verloskamer, een serieuze knip (in- en uitwendig volledige ruptuur) is ons zoontje dan toch geboren.

Absoluut niet zo hoe ik wou dat het zou gaan, maar het was op dat moment de meest logische keuze door zwangerschapsvergiftiging.

Ik sta maandag weer ingepland voor een inleiding, ook weer medische indicatie, maar ik hoop zo erg dat m'n kleintje dit weekend zelf wilt komen.

 

Hier beginnen ze ook met de ballon, omdat er dan een kans bestaat dat je lichaam geprikkeld wordt en het zelf weeen gaat maken - dus zonder dat je hormonen krijgt toegediend. Lukt een ballon niet, dan proberen ze tabletten.

Hier kreeg ik met ballon voldoende ontsluiting om mijn vliezen door te prikken, maar daarna bleven de weeen uit dus kreeg ik weeenopwekkers via infuus. Toen was ze er binnen een paar uurtjes. Ik kreeg ook een weeenstorm, maar die krijg ik bij de bevalling van de oudste ook net zo heftig (geen inleiding). Heb de bevalling van mijn oudste als heftiger ervaren dan de inleiding.

 

Ik ben bij de oudste ingeleid met 37 +4 ivm hoge bloeddruk. Ze deden bij mij met gel en heb niet echt hele fijne ervaring daarmee. Het maakte de boel erg gevoelig daarbinnen waardoor het toucheren vreselijk pijnlijk was, bijna nog erger als de bevalling zelf. Maar goed, na een dag wel 1 cm ontsluiting wat betekende dat ze de vliezen konden breken en ze met het infuus weeenopwekkers konden starten. Ik mocht eerst een nachtje goed slapen en de volgende ochtend bovenstaand verhaal. Twee ruggenprikken verder (de eerste werkte niet lang en/of goed genoeg) bijna twee uren persen en een vaccuumpomp werd onze dochter gezond geboren.
Wat eerder al gezegd is, tijdens de bevalling kom je in een survivalmodus en je hebt ook verder niet echt een keuze natuurlijk.

Bij de jongste ben ik met 40 weken drie keer gestript om de bevalling op gang te helpen ook ivm hoge bloeddruk en als laatste redmiddel heeft de vk mijn vliezen gebroken wat de bevalling binnen een uur deed starten en nog 3 uurtjes later was ons zoontje er! Was dit noet gebeurd had ik nogmaals ingeleid moeten worden maar gelukkig was dit dus niet het geval.
Ik vond de pijn bij beide bevallingen totaal verschillend. Bij de inleiding voelde ik een hele scherpe pijn erg gecentreerd diep in mijn bekken. Bij de natuurlijke bevalling begon het meer als druk vanuit mijn beide zijden wat naar de voorkant/binnenkant trok. Ook pijnlijk hoor, maar wel anders.
Als de optie er is om nog even te wachten zou ik dat doen. Over het algemeen verloopt een natuurlijke bevalling soepeler omdat je lichaam het zelf aangeeft te willen bevallen. Bij een inleiding wordt er toch iets geforceerd.

 

succes in hoop dat het goed doorzet!

 

Ik ben vorige week opgenomen om te worden ingeleid. Eerst 4x primen met tabletten, ik vond het toucheren echt verschrikkelijk! Wel hangt het er erg vanaf wie het doet, merkte ik. De avond van de tweede dag kreeg ik een ballon, het plaatsen ervan viel me heel erg mee. Echt veel minder pijnlijk dan toucheren.

Ik kreeg wel wat krampen van de ballon maar het zette niet echt door, volgende ochtend zat 'ie er nog steeds. Toen kwamen ze mijn vliezen breken (au au!) en ik verloor ook een heel groot stolsel, achteraf gezien waarschijnlijk de slijmprop. Ik kreeg een infuus met weeënopwekkers en lag de eerste weeën op te vangen op m'n yogabal (ze zaten in m'n rug dus liggen was nogal pijnlijk) toen ze binnenkwamen om te zeggen dat de kleine zich niet zo lekker voelde en dat ik op bed moest gaan liggen op m'n linkerzij. De weeën volgden elkaar snel op maar ik had nog steeds maar 4 cm en mocht ook geen ruggenprik totdat m'n zoontje zich beter voelde. Dus ik lag die dingen weg te zuchten en te kreunen (en uiteindelijk te gillen) en ik moest steeds braken, wat ik probeerde in te houden omdat ik dacht dat m'n zoon dan nóg minder zuurstof zou krijgen.

Gelukkig was het filmpje na een tijdje beter en toen kreeg ik alsnog een epidurale. Zo, dat was een verlichting zeg! Sterker nog, van de hele rest van de ontsluiting heb ik niets meer gevoeld. Maar dat wil niet zeggen dat ik relaxed lag, want soms dipte de hartslag van de kleine wat en het leek erop dat het steeds langer duurde voordat 'ie bijtrok, dus wij waren echt doodsbang en hoopte eigenlijk dat ze er een keizersnee van zouden maken. Uiteindelijk mocht ik gaan persen, wat ik zo'n beetje heb moeten doen op de monitor ipv op gevoel, en werd de gyn er bijgehaald. Die keek het nog een tijdje aan en besloot uiteindelijk tot een knip + vacuümpomp. Ik was hartstikke opgelucht dat 'ie er nu bijna uit en daarmee in veiligheid zou zijn en toen 'ie eenmaal op m'n buik werd gelegd was ik echt helemaal in een roes, ik kon het gewoon niet geloven en heb aan de artsen gevraagd of dit toch wel echt was allemaal. En nu heb ik hier een heerlijk, prachtig mannetje in de wieg liggen, ben helemaal smoor op hem!

 

Bij mij duurde het echt even voordat ik genoeg ontsluiting had en ze de vliezen konden breken, tot dat moment gebeurde er fysiek niks bij mij. Ik hoop dat het voorspoedig loopt en je wellicht zelfs al de kleine in je armen hebt mocht dat nog niet zo zijn: heel veel succes!

 

Ik ben afgelopen week ingeleid met een ballon, super goede ervaring mee.. donderdagochtend geplaatst, donderdagmiddag eruit gevallen. Vrijdagochtend om 8 uur in het ziekenhuis, om half 10 met 2cm ontsluiting de vliezen gebroken en uiteindelijk is zoon geboren om 2 uur, zonder weeënopwekkers.

 

ik word de 30e ingeleid door middel van een ballon. ik vraag me af hoe dat nou gaat? zijn jou vliezen zelf gebroken of hebben ze dat gedaan?

 

Ze hebben het zelf gedaan, alles was week genoeg om te beginnen.

 

Hier ingeleid met infuus, en gelijk me vliezen doorgeprikt

 

Bij de 1e ingeleid dmv gel. (40.3w niks verweekt, dochter niet ingedaald ) 's morgens om 10.00 uur gestart, ... om 17.40 was ze er.

Bij de 2e ingeleid dmv. vliezen doorprikken en infuus. ( was 41 w )
Om 10.00 uur doorprikken en infuus aansluiten en om 13.40 was hij er.