Heb ik een relatie?

Misschien een idee om met elkaar te praten wat jullie van elkaar verwachten en in een relatie graag zouden willen.
Wat ik wel vind en dat is mijn mening als jij maar even anders reageert dan trekt hij het niet meer, en dan mag je niet onzeker zijn, maar daar word je toch onzeker van als iemand dat steeds zegt.
Denk idd dat het verstandig is dat hij je kind nog niet heeft ontmoet als jullie zelf nog niet zeker zijn waar dit naartoe gaat.
Blijf praten over je onzekerheden hoor dat is beter dan weg stoppen, zo weet de ander waar je mee zit, en als hij daar geen begrip voor heeft ligt dat aan hem niet aan jouw..

Sterkte en hoop dat jullie eruit komen

 

Mijn mening? dumpen die vent. Als hij na een halfjaar er nog niet aan toe is om je kind te zien is het voor mij afgelopen. Maar dat is mijn mening he, zoals ik er nu in sta wil ik alleen een andere man die ook gelijk mijn kinderen accepteert.

Waarom heb je woorden over tijd samen/alleen? Dat is me niet helemaal duidelijk.

 

Als hij je heeft voorgesteld aan zijn ouders en je bent samen een weekend weg geweest. Dan heb je een relatie ja. Ik zou dat wel nog even bespreken als ik jou was. In de zin van, tegen elkaar uitspreken dat je met elkaar een exclusieve relatie hebt. En dus geen gedate met andere mensen.

Wat betreft het andere gedeelte van je post. Je komt ietwat zenuwachtig en claimerig over. Als iemand lang singel is geweest en nu een half kaar date met jou. Kan ik me er iets bij voorstellen dat ie een beetje op zn hoede is. En dat ligt niet aan jou, maar dan wel aan je gedrag. Probeer het wat meer los te laten. Focus je niet alleen op hem. Doe ook met vriendinnen bijv leuke dingen i.p.v. alleen met hem. Zeg eens een keer een date af. Kortom; laat hem wat moeite doen en stel je niet zo afhankelijk op.

 

Alleen jullie samen ik kunnen bepalen of dit nu een relatie is. Na een half jaar zou het fijn zijn als je het daar over kunt hebben met elkaar.

Op basis van jouw verhaal vraag ik me heel sterk af of jij dit moet willen. Iedereen verdient iemand die op z'n minst duidelijk voor hem/haar gaat. Als dat al lastig is... Je kunt er niet veel mee, maar ik word niet enthousiast van wat je vertelt.

 

Oke als ik het goed begrijp, hij zegt ik ga naar vrienden, jouw antwoord is goed spreek je morgen wel weer, en dat vind hij niet goed huh hoezo niet

 

Hij heeft je voorgesteld aan je ouders, je bent 2 avonden per week samen en hij noemt jou zijn vriendin? Heb je een relatie? Ja, als hij jou zijn vriendin noemt en jij hem je vriend dan heb je een relatie.

Je kent elkaar pas 6 maanden, dat is nog hartstikke pril. Betekent niet dat je niet kan spreken van een relatie, maar wel een beginnende relatie. Dat hij jouw kind nog niet wil ontmoeten is dus niet raar. Daar zou ik zelf ook wat terughoudend mee zijn.

Ga met elkaar in gesprek. Bespreek wat je graag zou willen, wat je van elkaar verwacht.

En bedenk; hij is niet je ex. Het is dus niet eerlijk om hem op te zadelen met angst voor ontrouw, omdat je ex een lul de behanger was.

Neem de tijd om elkaar te leren kennen en probeer er van te genieten.... Ook niet onbelangrijk

 

Volgens mij is er weinig onaantrekkelijker voor mannen dan een vrouw die achter je aan loopt. Dat moet je dus vooral niet doen. Onthoud goed dat jij het waard bent als vrouw dat een man een beetje moeite voor je doet. Doe ondertussen gewoon lekker je eigen ding. Als je achter een man aan moet gaan zitten, dan is ie het niet waard...

 

??? Wil hij dan je heel de tijd gaat appen als hij met zn vrienden wat doet? Als mijn man wil gaan stappen (zien elkaar alleen het weekend ivm werk) is het ook "veel plezier schat, zuip niet teveel en tot morgen". Oh berichtje als hij op zn bed ligt wordt wel gewaardeerd, dan weet ik dat hij veilig terug is

 

Wat ik persoonlijk vreemd vind, is dat jij wel zijn ouders ontmoet hebt, maar hij nog niet jouw kind. Hoe kun je nou zeker weten of een relatie goed kan gaan als je niet weet of je met elkaars kinderen kunt omgaan? Dat lijkt me belangrijker dan of je met elkaars ouders kunt omgaan... Als jij je leven gaat delen met deze persoon, gaat je kind dat ook doen. En ik snap het ook wel dat je jouw kind niet aan iedere scharrel gaat voorstellen, dat is voor een kind ook niet fijn, maar uit je OP maak ik op dat jij de tijd wel rijp acht, maar dat de man in kwestie er niet klaar voor is? Maar hij noemt je wel zijn vriendin? Jij bent toch een totaalpakket, inclusief kind, of zie jij dat anders?

 

Eehhh mijn man en ik hebben pas na ruim 1 jaar dat we een relatie hadden elkaar aan onze kinderen voorgesteld.
Ik zie er persoonlijk helemaal niks verkeerds in dat deze man er na een half jaar nog niet aan toe is. Het gaat hier wel om een kind en als je te vaak het gevoel hebt de relatie niet te trekken dan vind ik het juist heel goed dat ze het kind er voorlopig buiten laten. Heel verstandig juist. Zegt helemaal niks over het wel of niet accepteren van het kind.

TS, ja je hebt een relatie maar wel een die besproken moet worden. Om de haverklap 'ik trek het niet' te horen is niet fijn en snap dat je dat onzeker maakt. Tijd voor een heel goed gesprek.

 

Na een half jaar kan je hem best vragen hoe hij jullie toekomst voor zich ziet. Wanneer is hij (en jij) er wel aan toe om je kindje te ontmoeten.

Wij kunnen niet echt oordelen over jullie relatie, maar op basis van bovenstaande OP lijken jullie er allebei niet echt 100% voor te gaan. Hij lijkt een relatie te willen zonder poespas (weekendje weg, blijven slapen...) en jij lijkt er niet helemaal klaar voor te zijn (onzekerheid, dit topic). Daarnaast is communicatie niet geheel onbelangrijk on een relatie en dat zit bij jullie nu al niet helemaal goed. Maar nogmaals, wij kunnen niet goed oordelen.... praat er samen over