Wie herkent dit? Mijn dochter zit nu in groep 2 en is een vroege leerling. Ze is nu inmiddels 5,5 jaar oud. Ze leest sinds ze 5 is en haar cito's waren A en B. Ze is erg rustig, kat uit de boom zeg maar, beleefd voor deze tijd, maar kan ook best voor zichzelf opkomen. Ze is wel een beetje nerdy-girl, maar volgens mij wordt ze nog niet zo gezien, omdat groep 1'ers en 2'ers nog niet zo daarmee bezig zijn. Ze zit in een klas van 29 leerlingen en als er buiten wordt gespeeld zijn dat zo'n 80 leerlingen op 2 of 3 juffen/overblijfouder. Volgens de juf gaat alles op school geweldig, maar mijn dochter vindt het er eigenlijk altijd te druk en te lawaaiig, maar is wel gehecht aan haar vriendjes en vriendinnetjes en heeft ook zat speelafsrpaakjes (deels wel door mij geregeld op haar verzoek). Ze wil dus ook zeker niet naar een andere school en gaat ook niet echt met tegenzin, maar zou wel altijd voor thuisblijven kiezen als ze de keus had. Het grote probleem is thuis. Sinds ze naar schoolgaat, moet ze werkellijk om ALLES huilen thuis. Als ze ook maar een beetje 'nee' hoort in mijn antwoord, DRAMA. Ze schreeuwt als ik vraag of ze komt eten en nog niet uitgespeeld is 'JAHAAA, ik mag ook NOOIT WAT VAN JOU, ROTMOEDER!' etc. etc. Zulke aangebrande reacties, volcontinu eigenlijk. Wat ze het liefste wil is de hele dag films kijken uit school en vaak mag dat wel even, maar daarna als ie uit moet DRAMA weer, huilen, krijsen. Dus nu mag het van mij eigenlijk helemaal niet meer. Dan gaat ze meteen huilend naar haar kamer. Voor zover ik weet wordt ze niet gepest alleen op het schoolplein zijn r wilde jongens die achter iedereen aan zitten wat ze niet fijn vindt, maar dat lokt ze soms ook zelf uit omdat ze dan mee gaat 'vechten'. Maar dan wel huilen als ze haar te hard aanpakken. Ik zit nu maar te denken of ik missschien haar moet testen op weet ik veel wat omdat ik vind dat ze wel erg lang moet 'wennen' aan school? (al anderhalf jaar) Misschien problemen met concentreren wat ze compenseert met haar intelligentie? Of misschien overweldigend om contact aan te gaan met bijna 30 leerlingen 5 uur lang? Ik weet het niet... Herkent iemand dit??
Als ik je verhaal goed lees, gaat alles goed op school. Ze heeft het naar haar zin, ligt sociaal goed en cognitief loopt het ook prima. De juf geeft ook aan dat het goed gaat. Mijn vraag is waarom je de problemen thuis koppelt aan school? (ik wil daarmee niet zeggen dat er geen verband zou kunnen zijn maar ik kan het niet uit je verhaal halen waarom je de koppeling maakt)
'Moet testen' lijkt me zwaar overdreven, ze doet het toch allemaal goed? Mijn zoon is bijna 5 en soms ook een dramaqueen thuis. Hij is slim, sociaal en gevoelig en op school gaat intussen alles goed (had eerst een naar 'vriendje', maar is inmiddels weerbaarder). Hij is gewoon een druk baasje momenteel: maakt nieuwe vriendjes, heeft 2 sportafspraken en minimaal 2 speelafspraakjes per week, daarnaast gaan we samen veel naar speeltuin/park/strandje etc. met dit mooie weer. Eenmaal thuisgekomen wil hij tv kijken of op de iPad en eigenlijk gewoon rust en geen moeder die aan zijn kop zeurt. Ik begrijp dat eerlijk gezegd ook best. Ik hoor ook veel: NEE-HEE of iets als: HEB IK TOCH AL GEZEGD, JE LUISTERT OOK NOOIT, PFFF!
Volgens mij is je kind compleet normaal maar moe als zij uit school komt dus laat haar uit school relaxen, geen duidelijk van te voren aan dat je wat anders van haar verwacht. Bijvoorbeeld: over vijf minuten gaan we eten en gaat de tv uit En drama geven hoort bij de leeftijd... Het idd een fase :-D
Haha, fijn dat het herkenbaar is. @Cygnet: ja, het is dus sinds ze naar school gaat drama thuis. Daarvóór altijd rustig, lief meisje. Maar ja, allicht hoort het erbij? Testen is meer omdat ik dus nu ook heel boos begin te worden en terug ga schreeuwen. Na 2 jaar is de rek er wel uit en vind ik dat ze zich gewoon naar gedraagd terwijl het allicht gewoon ergens vandaan komt? Niet goed met prikkels om kunnen gaan? Geen idee op wat hoor, kan van alles zijn, maar ik wil haar beter kunnen begrijpen want ik vind het echt niet normaal dat je om elke nee keihard gaat gillen/huilen/krijsen. Maar als ik de reacties weer lees, lijkt het wel weer heel herkenbaar bij de leeftijd. Zie toch ook wel heel veel anders, waardoor ik toch denk, dit moet anders kunnen. Zo gauw haar broertje van drie met haar wil spelen als ze thuis komt krijgt hij een duw en een snauw, terwijl ik andere kinderen wel met elkaar zie spelen als ze elkaar weer zien na een schooldag. Die van mij wil eigenlijk vooral met rust gelaten worden. Ik had altijd een idyllisch idee van kopje thee met koekje en dan gezellig bespreken hoe het op school was, maar zelfs dat is eigenlijk teveel gevraagd. Ik kreeg laatst letterlijk IK SLA JE VOOR JE KOP ROTMOEDER!! Heb wel echt het idee dat ik dan iets verkeerd doe of iets niet zie ofzo....
Hmm hier was er wel iets aan de hand. Namelijk dat ze zich verveelde en inderdaad erg veel prikkels kreeg. In groep 3 was dat redelijk over. Probleem is alleen zodat ze zich op school voorbeeldig gedraagd.. En niet afwijkend of extreem op enig vlak.... De school geen aanleiding zal zien om het bij zichzelf te zoeken. Ik had hier uiteindelijk een kind dat stond te huilen in de gang. Er was vast iets mis met haar want iedereen zei dat school zo leuk was en zij vond het verschrikkelijk. Extra aanbod hielp een beetje.. De oplossing echter lag in groep 3 Daar zit iedereen aan tafeltjes, mag iedereen lekker werken. Lekker rustig in de klas en je leert ook nog eens wat. Geen idee hoe je dat goed kunt aankaarten bij je huisarts Bij ons ging het wel heel wat verder dan dwars en moeilijk. Maar ik denk dat het handig is om zelf een idee te hebben waar je het moet gaan zoeken voordat je hulp gaat vragen. (Althans.. Mijn huisarts is gek op eigen inbreng.
Ik vind het logisch dat je de oorzaak op school zoekt omdat het gedrag is begonnen toen ze naar school ging. Veel meisjes laten op school niks van problemen zien als ze niet goed in hun vel zitten maar gooien dat er thuis uit. Ook denk ik dat je altijd naar je moedergevoel moet luisteren, vaak klopt dat. Ik denk ook dat groep 3 haar goed zal doen als ik je verhaal zo lees. Ik weet niet zo goed wat je met nerdy gril bedoeld, wil ze graag schoolse werkjes doen? Ik ben ook erg benieuwd hoe goed ze leest? Het kan zijn dat ze alleen erg overprikkeld wordt of dat er iets anders speelt, maar het kan ook zijn dat ze een grote voorsprong heeft en zich aanpast. Dan kan je ook dit soort problematiek krijgen maar daar kan ik zo alleen uit je verhaal natuurlijk niks over zeggen.
Mja of gewoon heel gevoelig kindje.. Daar merk je op psz/creche vaak minder van omdat daar veel minder kindjes zitten.
Het klinkt alsof ze op school toch teveel prikkels krijgt, waar ze zich inhoudt, en thuis in de veilige situatie komt dat er uit. Want thuis kan zij zichzelf zijn. Sensitief meisje? Misschien toch nog eens aankaarten op school?
Ja dat kan, dat bedoel ik met dat ze misschien overprikkeld wordt op school. Evengoed ligt de oorzaak op school dan toch.
Ja, het kan een paar kanten opgaan voor mijn gevoel. Tja, qua lezen, ik kan haar niveau niet goed inschatten. Ze kan op zich van alles met grote letters (gewoon die Avi-boekjes) lezen, maar ze heeft er niet altijd zin in en ze leest wel hardop met de letters nog hardop lezend en daarna het woord zeggen. Maar ze herhaalt ook de hele zin zodat ze goed doorheeft wat ze leest en samengestelde woorden hakt ze in stukjes zodat ze alsnog weet wat er staat. Dus ze is er wel slim in zeg maar. Maar ze wordt zeker niet gepusht. Thuis wil ze wél graag lezen, op school wou ze dat wel maar door de herrie kost het haar teveel moeite. Ze gaat nu naar school omdat het moet, niet omdat ze het zo leuk vindt, want 'het is daar veel te veel herrie'. Ze vindt het ook niet afschuwelijk hoor. Ze vertoont ook gewoon van dat kopie-gedrag, gedrag wat helemaal niet bij haar past maar duidelijk overgenomen is om erbij te horen. En het hele taaltje neemt ze over. Maar ja, dat zal normaal zijn hoor, verder, maar ik denk dat dit niet het ideale schoolsysteem is voor haar. Maar wat dan wel? Het kan van alles zijn; van overbezorgde en gestreste moeder die niet klikt met haar dochter (dan zou het probleem bij mij zijn) tot PDD NOS, tot AD(H)D (gecompenseerd doordat ze best slim is dus dan kan je je concentratieproblemen compenseren en dat kost je VEEL energie), tot hoogbegaafd (dus gevoelig voor allerlei prikkels die 'normale' mensen gewoon negeren). Tot dat er gewoon absoluut niets is en ik een verwend nestje in huis heb. Mijn moedergevoel zegt iig dat ik haar behoorlijk tekort doe als ik haar gewoon als 'vervelend' beschouw en 'geen leuk kind' of weet ik het, maar ik weet ook niet goed hoe ik nog 'goed' kan reageren op haar. Haar haar zin geven is ook niet de oplossing, maar schreeuwen of haar dwingen 'leuk te doen' ook niet. @Saskia: wow, dat klinkt ook heftig.. En hebben jullie nog iets laten testen of was het gewoon de oplossing dat je in groep 3 rustig aan een tafel moet blijven zitten? Ik zie dat laatste trouwens ook wel als ideeal voor m'n dochter. Maar helaas hebben ze hier een groep 2/3 combinatie
@jessmine: wij zijn bij een kinderpsych geweest ivm gedragsproblemen. Die ze vervolgens doodleuk in het ootje heeft genomen. Die kon in ieder geval behalve moeite met prikkelverwerking niks vast stellen. Iq-test erbij... Boven gemiddeld maar niet extreem. Geen ADHD, niet autistisch of andere sociale problemen. Eigenlijk.. Was ze volgens de psych doodnormaal Later een hb-expert via school erbij gehad (tien school ons inmiddels spuug en spuugzat was en dacht dat ze dan tenminste van ons af waren) Bleek ze zeker 2,5 jaar voor te lopen op leeftijdsgenootjes. Niet qua vaardigheden maar qua denkniveau en logica. Denken die je hersenen zegmaar pas 2,5 jaar later zouden moeten kunnen. (Bijv weten dat iets niet in een doos past voordat je geprobeerd hebt het in een doos te stoppen.. ) En volgens die expert gaf dat haar heel veel stress. Gecombineerd met slecht tegen te veel lawaai en druk gedoe kunnen... Hadden we een drama Nu in groep 3 zit ze in een hele rustige klas (de andere klassen zijn echt onmiskenbaar een heel stuk drukker) en ze zit bij d'r beste vriendinnetjes in de klas. (In de kleuterklas had ze die eigenlijk niet) Plus deze juf stelt eisen.. En dat deed de kleuterjuf dus niet. Hoop kleine en grotere verschillen die toch HET verschil maken. Overigens betrapte ik d'r vandeweek op het lezen van een avi M5 boek... Dus wellicht mist deze juf ook nog een klein beetje van de situatie. Maar ze krijgt wel al extra pluswerk in de klas. Alleen met het extra werk van lezen mag ze niet mee doen omdat de juf denkt dat het niet kan. Ik gok op een interesseprobleempje (Want het laatste hoofdstuk van dat hele spannende voorleesboek was ineens uit? Rara hoe kan dat ) Overigens.. Als je dochter graag wil lezen.. Bij ons mogen ze dan bijv op de gang lezen. Niet dat de mijne zich daartoe liet verleiden.. Maar misschien die van jou wel. Of kan de juf wat vaker d'r late spelen met de letterstempels oid Desnoods gewoon nastempelen bij een plaatje. Als ze al beetje kan lezen... Vind ze misschien de gewone kleuterwerkjes die puur 1 letter aanleren een beetje flauw?
Ik herken het van mijn oudste dochter en van mezelf. Beide heel gevoelig en we moeten beide na een drukke dag echt eventjes rust hebben. Mijn dochter heeft ook nog eens veel slaap nodig en daarom laat ik haar tussendoor nog weleens extra lang slapen. dan breng ik haar wat later naar school in overleg met de juf. anders is het hier ook drama... Verder na het ophalen eerst met rust laten. Niet meteen van alles vragen en dingen van haar willen. Gewoon antwoord geven als ze zelf iets zegt en verder lekker dr eigen ding laten doen. Praat erover met haar dat jullie veel ruzie hebben met elkaar de laatste tijd en dat je dus nieuwe afspraken met haar wil maken. Spreek met haar af dat ze na school een uurtje rustig op de bank televisie mag kijken met een koekje en wat ranja en dat als de wekker gaat ze zelf de televisie uit moet zetten, anders.... vul zelf in... en dan kun je daarna eventueel vragen hoe haar dag was of iets leuks gaan doen. Als ik de kinderen op bed heb liggen 's avonds snauw ik mijn vriend ook af als hij van alles wil vertellen en vragen. Ik heb dan echt een uurtje nodig om lekker in mijn uppie te lezen, computeren of televisie kijken ofzo. Als ik die kans niet krijg ben ik de hele avond niet te genieten.
@Saskia: Zij kan als ze zin heeft (of meer 'op commando', want zoveel zin heeft ze niet als het 'kleine lettertjes' zijn ) Avi M3 lezen. Ze is al way past alle letterwerkjes. Ik heb haar een paar keer (omdat ik leesmoeder ben) op de gang gezet om te lezen (uit haar eigen boekjes van thuis meegenomen; je kent ze wel kees en miep naar school, joep en oom etc. en die van die kabouters nies en dop met mus en aap, allemaal uit onze tijd nog hihi), maar daar werden we bruut weer weggestuurd want ze willen geen verantwoordelijkheid voor een kind alleen op de gang omdat ze dan weg kan lopen, en ze willen ook geen status aparte voor een kind vanwege dat ze dan buiten de boot zou vallen. Ze leest wel graag maar niet onder de omstandigheden (30 kinderen die in groepjes spelletjes doen onder begeleiding; wat een herrie maakt dat, daar kan je toch niet in lezen?). Ja, haar denkniveau ligt ook hoog, maar dat zou je toch in IQ-test terug moeten zien? Bovengemiddeld is ze wel zeker maar dat zou niet per se tot problemen hoeven leiden lijkt me...
Hoe is ze als ze speelafspraakjes heeft? Bij jullie thuis, maar misschien hoor je ook wat van de andere ouders als ze daar speelt? Doet ze dan wel 'normaal', is ze dan niet of minder aangebrand dus? Houdt ze zich dan in voor jouw gevoel..? En misschien op clubjes/zwemmen oid, hoe is ze daar?
Bij anderen is ze heel voorbeeldig. Als ze bij zichzelf speelafspraakjes heeft heeft ze de neiging om wel lelijk te doen en veel alleen te willen spelen, maar ik heb haar een keer uitgelegd dat als ze lelijk doet, ze ook lelijk terug krijgt, en kindjes dan misschien liever niet komen spelen. Sindsdien is ze ook helemaal leuk gaan doen als er kindjes kwamen spelen. Soms heeft ze nog wel haar buien hoor als er iemand langskomt, vooral kindjes die jonger dan zij zijn (groep 1,2,3 zit nu nog bij elkaar). Maar meestal houdt ze zichzelf inderdaad in, maar het lijkt ook gewoon wel alsof het een 'andere' versie van haar is, niet zozeer nep, maar soort van de 'leuke, sociale' versus 'de aangebrande, uitgebluste' zeg maar. Overal met andere mensen is ze heel voorbeeldig verder. Maar dus thuis alleen is het drama. Tenzij je haar haar zin geeft...
Hm, tja op zich is het niet heel raar dat iemand zich 'anders' gedraagd in andere sociale groepen, maar het klinkt wel erg aangepast, op dr tenen en ingehouden ja. Ik denk eerlijk gezegd niet (ben geen expert) dat ze een of andere stoornis heeft hoor, maar ze lijkt zich gewoon erg bewust en vatbaar voor 'wat anderen denken'. Nu draag je daar zelf misschien ook wel enigszins aan bij door haar te vertellen dat ze wel lief moet zijn, anders vinden ze haar niet aardig (ipv dat ze uit zichzelf aardig wil zijn..). Op zich niet verkeerd hoor, maar in haar geval misschien ook juist leren dat ze ook best wel mág laten zien aan anderen hoe ze zich echt voelt/wat ze vindt etc.. En dan niet door snauwen en onaardig doen, maar om op het op een 'nette' manier te verwoorden. 'ik voel me..., ik vind het niet leuk als jij...' Maar goed, ben geen expert dus
@jessmine: mja wij kunnen het niet voor je invullen natuurlijk. En natuurlijk hoeft voorlopen niet tot problemen te leiden. Maar er is blijkbaar wel EEN probleem En dit KAN een oorzaak zijn. Maar het hoeft natuurlijk niet. Dat is denk ik een afweging die je zelf het beste kunt maken. Misschien had ze zich er gewoon heel wat anders bij voorgesteld... En valt het gewoon erg tegen. Dat kan ook nog. Er zijn genoeg redenen waarom een kind thuis erg nukkig kan zijn. Variërend van gewoon moe of geen leuke kindjes tot te moeilijk of te makkelijk. En het is verrassend moeilijk om uit een kleuter te krijgen wat het probleem is. Vaak weten ze het zelf ook niet echt. Hier viel alles redelijk op z'n plek toen die Hb-expert zei dat ze zo'n 2,5 jaar voorliep. Deels doordat ze al een beetje kon lezen zonder dat woj d'r daarmee geholpen hadden. (woordjes.. Zinnen was te veel) Deels doordat wij het gevoel hadden dat we met een peuterbbezig waren als er sporadisch eens een klasgenootje kwam spelen. Maar ook omdat de enige kinderen waar ze vrijwillig en ook echt MEE speelde... Dus ook 2-3 jaar ouder waren. Met ons buurmeisje kon ze heel de dag spelen.. Bij klasgenootjes zette ik na een uur vaak de tv aan om het laatste half uur te overbruggen zonder geruzie en verveling. (De my little pony dvd's draaiden overuren in de kleuterklas...) Ik denk... Dat je vooral naar je eigen kind moet kijken en niet te veel aan jezelf twijfelen. Moeders weten vaak instinctief meer dan ze zelf denken