Hier dus ongeveer hetzelfde.... Maar mijn zoontje is nog zoveel jonger!?! Hij begint gewoon te kokhalzen ed? Tja en daarna krijgt hij dan toch een bordje pap en dat gaat er prima in.... Ik zit momenteel ook te dubben hoe we het aan moeten pakken... (heb er ook een topicje over maar nog geen reacties en tips helaas)
Mijn zoontje is ook nooit een goede warm eter geweest. Tegenwoordig gaat het iets beter, maar hij is ook een week ziek geweest en toen wilde hij alleen maar de fles. Hij wil zelf stukken eten zoals gebakken aardappelen en worteltjes en vlees. Als we gekookte aardappelen eten dan wil hij het niet en veel groente ook niet, maar als we het prakken en wat appelmoes zonder suiker bij doen of curry(zit ook niet zoveel in) dan eet hij vaak wel wat. Is niet goed weet ik, maar zo eet hij wel wat en we doen er wel steeds minder appelmoes of curry bij. Als hij niks eet dan niet toetje krijgt hij altijd wel. Hij krijgt geen fles meer voor het slapen gaan en soms wordt hij 's nachts wel wakker, maar dat wordt hij ook als hij goed eet. Als hij vroeg wakker is 6.00 uur bijvoorbeeld dan krijgt hij een fles en meestal slaapt hij dan nog verder. Wij maken er geen strijd meer van, want dan wordt het er niet gezelliger op.
De gouden truc? Ja, niet in mee gaan. Niet eten? Jammer dan. Overdag krijgen dreumessen en peuters meer dan genoeg binnen. Niet warm eten is heel gewoon. Strijd willen voeren is ook heel gewoon. Dit heeft meestal niets met eten te maken maar met macht. Je kindje kan hierover macht uitoefenen. Geef je 'm die macht dan 'wint' ie... niet doen. Gewoon negeren, geen strijd aan gaan en jammer dan. Die papfles zou ik omzetten naar een gewone beker (warme) melk en het broodje er helemaal uit. Klaar!
Sluit ik me helemaal bij aan. Als er iets is wat ik geleerd heb, door schade en schande, is het wel dat je van maaltijden GEEN strijd moet maken. Eet je, OK, eet je niet, ook OK, eet je iets anders, wat mij betreft ook OK. DAT er gegeten wordt, vind ik belangrijker dan WAT er gegeten wordt. Veel kinderen zijn in de avond gewoon te moe voor 'moeilijk doen' (lees 'warm eten'), ze nemen een hap en gaan dan klieren. Niet omdat ze je willen pesten, maar gewoon omdat ze moe zijn. Willen ze dan brood of borst of fles, prima, ze hoeven geen honger te lijden alleen maar omdat ze te moe zijn om zich aan de etiquette te houden. Van mij mogen ze dan op de grond, in de box, op mijn schoot, of waar dan ook, waar ze zich lekker voelen en niet klieren. Eten is leuk, eten moet leuk blijven. Ik vind een maaltijd niet een plek om te laten zien wie er de baas is. Dat ben ik toch wel, hoef ik niet moeilijk voor te gaan doen tijdens het eten. Want dan wil ik gewoon eten en niet moeilijk doen.