Hoi allemaal, Wat een onzekere tijd ga ik tegemoet! Ik ben nu voor de 3e keer zwanger. De eerste dagen dat ik dat wist, was ik in een jubelstemming, maar langzaam bekruipt mij het gevoel dat het misschien niet goed zit. Mijn eerdere miskramen (febr 2011 en dec 2011) hebben mij met beide benen op de grond gezet. Ik probeer de zwangerschappen te vergelijken, al lees en hoor je overal dat je dat niet moet doen. Maar wat moet ik dan? Ik moet me ergens aan vast kunnen houden! Dag voor dag kruipt voorbij. Symptomen waren er, maar lijken langzaam weg te gaan. Ja, wat is buikpijn en wat zijn steken? Zijn mijn borsten nog gespannen en pijnlijk of lijkt dat ook langzaam minder te worden? Honger? nou, eigenlijk niet meer. Misselijk? was ik met vlagen, is nu ook verdwenen. Waar moet ik de hoop vandaan halen dat alles goed zit? Volgende week maandag naar de VK om een echo te laten maken. Zelf zien ze het al niet zo zitten, aangezien ik dan 6 wk en 2 dgn zwanger zou zijn. De kans dat er al een hartje klopt is dan wel aanwezig, maar is niet groot. Wat doe ik dan, als ik zie dat het niet klopt? Een week wachten en in zak en as zitten? Of vasthouden dat het te vroeg is geweest en dat het goed komt? Ik klink als een pessimist. Zo wil ik niet zijn, zo ben ik niet, maar waarom voel ik me dan zo? Groetjes Lagoon
Och jee.. ik kan me indenken dat je heel onzeker bent. vergeet niet dat je lichaam je heel erg in de war kan maken qua symptomen. Bovendien: ik heb mijn eerste zwangerschap amper symptomen en kwaaltjes gehad. Dus het hoeft echt niet! Deze zwangerschap is totaal anders en dus ook echt niet te vergelijken. Ik heb ook een bloeding gehad en een echo met 6 weken. Het was heel spannend toen, maar er was een vruchtje zichtbaar en een hartje! Maar dat is natuurlijk niet altijd al op dat termijn. Zou het je niet prettiger lijken om de echo een week te verplaatsen? Zodat je meer kans hebt op het zien van leven? Ik hoop dat je jezelf niet helemaal gek maakt en dat alles goed zit..! Dikke knuffel!
Zwanger zijn is de eerste 12 weken echt niet leuk. Een en al onzekerheid. Meid ik snap dat je onzeker bent hoor want dat zijn we allemaal. Bij de eerste had ik helemaal geen symptomen en die is nu heerlijk aan het spelen. Ik zou als ik jou was de echo verplaatsten want als je hem volgende week niet ziet kloppen ben je nog veel erger in zak en as dan nu.
Joh, hartstikke herkenbaar, die gevoelens Pure zelfbescherming, als ik uit m'n eigen ervaring spreek. De kans dat het hartje klopt, is klein, dus hou jezelf idd voor dat het super is als je het wel ziet, maar dat je ws enkel kunt spieken of er een gevuld vruchtzakje is ja of nee, en dat dat voor eerst even voldoende is. Ik leef hier nu van week tot week, (elke week een echo, vanaf vorige week). Vandaag een goede echo gehad, dus nu is de spanning wel even redelijk weg, maar morgen komt die gewoon weer terug, weet ik wel van afgelopen week. Het is niet anders, enige wat je kunt doen, is afleiding zoeken, zodat je zo weinig mogelijk tijd hebt om te piekeren. Sterkte en hopelijk deze keer goed nieuws! Ik had trouwens bij de tweede zwangerschap bij 6 weken geen hartje nog. Twee weken later (eerstvolgende echo) wel. 3,5 week later bleek dat het kort na die tweede echo toch mis was. Had er niets mee te maken met dat het hartje bij 6 weken nog niet (zichtbaar) klopte, want vaak genoeg gaat het daarna gewoon goed. Zekerheid heb je nooit helaas, en na een paar miskramen zul je altijd meer in dat stuk zitten van: zal het niet weer fout zijn? (Een van de gyns die ik gezien heb, gaf dat aan: Als je nooit een miskraam hebt gehad, vraag je je af: Zou het goed zijn? Als je ooit een miskraam hebt gehad, vraag je je af: Het zal toch niet weeeer fout zijn? Nuanceverschil, maar wel een alleszeggend verschil ).
Bedankt voor jullie reacties... ik weet dat er volgende week weinig kans is op een flikkerend rood stipje, maar toch hoop je het ergens. De week erna heb ik ook al een afspraak staan.... Het feit dat je symptomen komen en gaan en je al 2 miskramen hebt gehad (waar je ook van tevoren geen enkele symptomen kreeg dat het fout zou gaan) maken dat je zo onzeker wordt! Er zijn onderzoeken uitgevoerd in het ziekenhuis. Geen chromosomen afwijking... gewoon 2x pech... maar 2x pech zou toch ook 3x pech kunnen zijn? Ik voel me zo ellendig! En dan heb ik ook nog eens vakantie... Normaal heerlijk... maar nu ben ik elke minuut van de dag bezig met het zwanger zijn en het voelen van symptomen en krijg ik elke minuut een vervelender gevoel.... Pffffff.....