Mijn oudste was een supersnelle eter, dus ik moet nogal wennen aan hoe het nu gaat. Vanaf ruim 4 maanden ben ik gaan kijken hoe hij reageert op eten. Pas vanaf een week voor 6 maanden (dus nu een week of 3) duwt hij het eten niet meer naar buiten. Sinds 6 maanden geven we hem wat stukjes in de hand. Hij wordt er erg enthousiast van, maar hij kan er helemaal niets mee. Zodra hij een stukje in zijn mond krijgt duwt hij het rond in zijn mond en uiteindelijk weer naar buiten. Zelfs geprakte banaan is te moeilijk. Alles wat ik hem geef wordt met enthousiasme onthaald en geproefd, maar hij krijgt het niet weg. Ik heb de neiging om het gewoon te laten gebeuren. Hij zal het vanzelf wel leren. Maar een deel van me wordt wat zenuwachtig. Hij krijgt niets binnen. Wel vindt hij het superleuk. Net heb ik hem een rijstwafeltje gegeven en hij stopt het meteen vol blijheid in zijn mond. Maar slikt niets door. Is dit normaal? Mijn oudste at met 5 maanden al stukjes, dus dat is slecht vergelijkingsmateriaal. Maar moeten ze met 6 maanden na 2 weken oefenen al iets kunnen, of is het enthousiasme voorlopig helemaal prima en moeten we gewoon genieten van maaltijden met zijn vieren? Want dat vinden we allemaal hartstikke leuk. Hij zit er nu echt bij en ook zijn grote broer wordt daar blij van. Dat vind ik zelf het voornaamste, maar wanneer moet ik me zorgen maken?
Hier ook een groot verschil tussen beide jongens. Mijn oudste at vanaf dag 1 zijn eten goed(gepureerd of stukjes). Dat was met 5,5 maand. Mijn jongste heeft groente en fruit gewoon geweigerd tot 7 maand. Af en toe een likje, maar echt eten deed hij niet, alleen brood, dat dan weer wel. Met 7 maand ging hij opeens in een weekend om. Van 0-2 happen naar een fatsoenlijk bord.. Ds ik zou nu echt nog niet panieken. Ze hebben tot 12 maand om met de pot mee te eten. Dus dat is nog wel even.. Hou het in ieder geval gezellig..
Blijkbaar gaat er toch wel wat in. Hij heeft net twee poepluiers gehad en daar zaten stukjes in. Zo zie je maar, je onderschat het snel. Ik vind plezier en ontdekking voorlopig het belangrijkste. Hij geniet er wel van, dus dat is mooi.