Dag, Onze dochter gaat sinds april naar het KDV. Ze was 2 jaar en 2 maanden dat ze voor het eerst heen ging. Ze gaat de maandagen heen. Tot nu toe blijft ze huilen bij het afscheid, echt hartverscheurend. Ik word er zo verdrietig van! Wat kan ik / kunnen we doen? Ik bel na een uurtje altijd even om te vragen hoe het gaat en dan is ze meestal lekker aan het spelen. De leidsters zijn erg lief voor haar en nemen haar op schoot zodra ze gaat huilen. Maar toch, zijn er tips?
Mijn dochter is ook 2 en gaat ook pas sinds een paar maanden 2 ochtenden naar het kdv. De eerste keer huilde ze helemaal niet en toen ze snapte wat het inhield was het ook een paar keer huilen met brengen, zo vervelend... Hier werkt het als we haar duidelijk uitleggen dat ze even met de kindjes gaat spelen en dat papa/mama haar na de boterham weer komt halen. Vaak spelen we dan nog 10 minuutjes met haar en als ze een beetje in haar spel zit gaan we weg. Het afscheid heel kort houden werkte hier juist averechts! Nu gaat het zo goed dat ze regelmatig vraagt wanneer ze weer bij de kindjes mag spelen en ons voor de raam breed lachend uit zwaait .
Mijn jochie is met 15 maand begonnen voor 2 dagen. Maar heeft ook een poos gehuild bij het wegbrengen. Ik geloof dat we tot 2,5 hem echt aan de leidster moesten overtillen omdat hij er echt geen zin in had. Daarna heeft hij nog een half jaar op een fauteuil op de groep gezeten bij het afscheid. Maar 10 minuten later speelde hij altijd wel. Het was echt de overgang van thuis naar het KDV waar hij last van had. Eenmaal op gang was er nooit wat aan de hand. Nu is hij bijna 4, en is het al een jaar prima. Hij gaat er graag heen, maar blijft net zo lief thuis. Vooral de overgang is makkelijker. Hij is wat ouder, dus kan beter aangeven dat andere kindjes hem nog even met rust moeten laten en hij zoekt bewust de rustige kindjes op bij binnenkomst Zelf heb ik zoiets, als het alleen die 10 minuten is, en de rest van de dag prima, dan komt het vanzelf wel..
Bij ons ging het gek genoeg beter toen ik hem in plaats van één, twee dagen per week ging brengen. Ik hoor het wel vaker trouwens, dat één dag soms net te weinig is. Verder is het goed als je altijd kort, en op dezelfde manier afscheid neemt. Niet blijven plakken en je dochter steeds optillen als ze begint te huilen. Ik ga altijd eerst een speelgoedje uitzoeken met mijn zoon en hem even op gang helpen met spelen. Als hij eenmaal speelt zeg ik dat ik naar mijn werk ga, geef een dikke knuffel en zeg dat ik hem straks weer kom halen. Dan zwaaien en weg. Sinds ik het zo doe gaat het echt perfect. Hier was het juist brullen geblazen als ik hem bij juf op schoot zette. Als ik zorg dat hij al speelt huilt hij dus niet. Maar ik ken het gevoel hoor...vanochtend moest hij ineens wel weer hard huilen omdat twee jongetjes meteen wild op hem afkwamen, terwijl hij juist nog moest acclimatiseren. Dan loop ik echt met een steen in mijn maag de deur uit. Het blijft moeilijk op zulke momenten!
De leidsters hebben voorgesteld om naast de ene vaste dag een extra ochtend te komen om het wennen te bevorderen. De extra ochtend is op hun kosten. Morgenochtend gaat dochterlief dus weer. Ben benieuwd...
Ik denk ook dat een extra halve dag goed zou kunnen helpen. Of die ene dag over 2 halve dagen uitspreiden zou ook kunnen helpen. Voor sommige kinderen is 1 dag echt een beetje te weinig. Dus ik zou het voorstel zeker aannemen, of anders zelf een extra halve dag aan te vragen (of verspreiden dus). Wij proberen ouders altijd duidelijk te maken dat een vast ritme ook kan helpen. Bijvoorbeeld: bij binnenkomst samen de jas ophangen, in de groep hallo zeggen, samen speelgoed pakken, even samen spelen/opstarten, kusje en dan weg. Vaak is het echt binnen een paar minuten of zelfs een paar tellen over. Succes, lijkt me echt heel naar!
Dank dames, ik haal dochterlief zo weer op van het kdv. Bij het wegbrengen moest ze weer huilen en klampte zich aan papa vast. Maar minder erg dan maandag. Benieuwd hoe het gaat als ik haar zo op haal. Ja, het KDV is heel meedenkend gelukkig.
misschien een knuffel meegeven voor een veilig gevoel en sowieso zeggen mama komt straks weer terug, ik huilde als kind ook heel veel en mijn moeder zei dat het kwam omdat ik dacht dat ze niet meer terug kwam, en daar staat me ergens heel diep ook iets van bij
Morgen weer KDV dag. Vorige week ging het goed! Inderdaad een knuffel meegegeven en het KDV heeft dagritmekaarten. Ze weet dat we haar na het eten van een cracker (tegen 16u) weer op komen halen. Benieuwd hoe het morgen gaat.