Ik heb een paar weken geleden ook een berichtje geplaatst dat ging over het feit dat de bekendmaking van mijn zwangerschap niet helemaal ging zoals gepland. Ik had het net mijn ouders verteld toen een oom van mij overleed en dus hadden mijn man en ik besloten om het nieuws nog even uit te stellen, uit respect zeg maar. Mijn ouders beloofden allebei hun mond te houden. Nou, dat duurde dus niet al te lang. Ineens kreeg ik felicitatiemailtjes van mensen uit de familie! Bleek mijn moeder iedereen aan het afbellen te zijn geweest met het nieuws! En toen ik en mijn man haar daarop aanspraken zat ze meteen hoog in de boom. Mijn moeder is nogal gevoelig nl., je kan niks zeggen zonder dat ze ontploft en je meteen minstens een paar weken of maanden compleet negeert. En vaak weet ik dan niet eens de reden trouwens. Zo was het al toen ik nog thuis woonde en dat is helaas nu nog steeds. Ik ben gewoon zo boos en teleurgesteld! Ik heb gewoon hoofdpijn van de emoties.
Ik kan me zo goed voorstellen dat je daar erg boos over bent. Jullie hadden dit goede nieuws over moeten brengen in de familie, niet je moeder. Alleen erg jammer dat je moeder zo reageert!
Je moeder heeft een belofte gebroken. Is een afspraak met jou/ jullie niet nagekomen. Ik zou ook teleurgesteld in haar zijn. Zeker als het om zoiets groots als een zwangerschap gaat. Nu kan jij het zelf niet meer vertellen en dat is vreselijk jammer. Ik snap je gevoelens dus ook wel.
Hallo Luun, Ja, vervelend! Maar ik zou er niet zo'n punt van maken. Je moeder is gewoon heel blij voor je, zij wordt tenslotte oma, en door haar enthousiasme heeft ze het nieuws niet voor haar kunnen houden. Ik begrijp het wel. Maar het was natuurlijk leuker geweest als jullie dit zelf hadden kunnen vertellen. Laat dit geen issue tussen jullie worden. Dit moet een heerlijke tijd voor jullie zijn, probeer er van te genieten. Goed dat je je moeder er op aangesproken hebt, maar de ruzie moet niet te lang duren hoor! Dit is echt de moeite niet en krijgen jullie hier straks allebei spijt van! Succes, Kari
Jammer dat je moeder zo reageert.. ik zou het ook niet leuk vinden. Ik hoop voor je dat je dit voorval kunt uitpraten!
Jammer dat het zo gelopen is, maar ik denk dat je moeder zo blij met het nieuws was dat ze dacht heel de familie ermee op te kunnen vrolijken na het verlies van haar broer (?). Opzicht wel fijn dat ze er zooo blij mee is, maar minder dat je nu zelf de kans niet krijgt het te vertellen. Zoals Kari al zegt laat het geen ding worden dat tussen jullie in gaat staan, dat zou eeuwig zonde zijn. Troost je met de gedachte dat ze zo gelukkig met dit nieuwtje is. We zien hier wel eens anders op het forum.
Ik snap je compleet...ook al is jou verhaal iets anders ivm je oom. Mijn schoonmoeder heeft namelijk precies hetzelfde gedaan Wij hebben onze ouders het meteen verteld maar ze moesten wel hun mond houden tot de 1e echo(12weken). Nou dat is gebeurd dachten we...later kregen we te horen dat mijn schoonmoeder het al aan de buurvrouw had verteld. Met 12 weken hebben wij trots onze echo kwamen zien in mijn familie (oma, peetoom/tante etc) en later bij hun thuis, het was al laat dus mijn schoonfamilie kwam later aan de beurt. Belt ze savonds heel de familie af! Het kl*te hiervan vond ik dat er neven en nichten zijn die in de vriendengroep zitten en waar ik snel achter aan ben gaan bellen of zei het niet al wisten 1 vriendin heb ik het zelf kunnen vertelen e de rest van hun kant wist het dus al. Heb dus ook geen felicitaties ontvangen oid...later pas. Ik vind dit zo stom van haar omdat ze had moeten begrijpen dat dit onze 1e is en wij in het middelpunt zouden moeten staan en niet zij. Ze heeft ons iets heel belangrijks afgenomen waar ik me al lang voor mijn zwangerschap op verheugden, maar heb hier nooit niks van gezegd Succes met je zwangerschap meid en geniet ervan zoveel je kunt!
wat vervelend dat je moeder het nieuws heeft doorvertelt! Het is niet iets wat zij moet vertellen maar jullie zelf, ik kan me dus ook goed voorstellen dat je boos bent en het absoluut niet leuk vind! Dat is dus ook de reden waarom wij het nog niet aan mijn schoonmoeder hebben vertelt, en voorlopig ook nog niet gaan doen
Das niet leuk! Heb met deze Zs hetzelfde met mijn moeder gehad, vertelde haar dat ik zwanger was en dat als ze mijn schoonouders mocht tegenkomen ze niks mocht zeggen omdat we er 2 dgn later zelf heen gingen om het nieuws te vertellen en toen s'avonds wisten mijn schoonouders het al Had ze het tegen hun verteld en dat is echt niet leuk! heb haar ook gezegd dat ik dat niet leuk vind en dat ze van mij niks meer hoort
mijn moeder deed dit bij mijn eerste zwangerschap ook, ze was gewoon trots en ik heb er ook niet echt een punt van gemaakt. echter kreeg ik met 11 wk een miskraam en toen kon ik dus iedereen het shit nieuws vertellen. toen ik na 5 maanden weer zwanger bleek ben ik meteen naar me moeder gegaan en nu begreep ze waarom ik het niet wilde vertellen en heeft dan ook netjes haar mond gehouden tot aan de 13 wk alleen mensen die ik tegenkwam die zagen het aan mij. (ja had al een flinke buik heel vroeg)
he meiden, Ja, jullie hebben gelijk dat het geen onwijs punt moet zijn. En ja, ze was enthousiast. Maar ja; als je een belofte doet om je mond te houden is het niet; tenzij ik enthousiast ben hoor! Dat zijn wij ook, nog meer dan zij, en wij hebben wel 3 maanden onze mond gehouden. Mijn zus en schoonouders idem dito. Alleen uitgerekend mijn moeder kan d'r woord niet houden. Wat ik er wel bij moet zeggen; onze relatie is nooit echt goed geweest en het is niet de eerste keer dat ze een belofte breekt. Dus dat maakt ook wel dat ik er extra over val natuurlijk. Maar ik had toch niet gedacht dat ze dit zou doen. Maar ik ben al trots dat ik haar er wel op heb aangesproken, dit had ik een paar jaar geleden nooit gedaan/gedurft. Dus dat heb ik dan toch wel weer bereikt. En doordat ik het heb uitgesproken ben ik het ook zo weer vergeten hoor. Mijn moeder daarentegen, die zal er nog maanden over vallen, maar ja, dat is haar eigen keus. Daar kan ik weinig aan doen. en nu ga ik gewoon verder genieten!