Hoi meiden, en af en toe een man! Moet even wat van me af schrijven, voel me beetje rot, vervelend, zeg maar! En ik denk dat er hier wel meiden zijn die mijn verhaal herkennen dus misschien ook tips hebben! Ik heb een hele goede vriendin, we kennen elkaar nu zo een 5 jaar en sinds een jaar of 3 zijn we hele goede maatjes en dikke vriendinnen geworden! Toen ik zwanger werd was ook zij helemaal in de wolken! Net zo zenuwachtig als ik rond de uitgerekende datum, en smoorverlieft op Tijn dat hij geboren werd! (Ook met partners erbij deden we vaak leuke dingen!) Maar...vanaf toen is het inene stukke minder geworden! Ik ben zo iemand die probeert voor iedereen tijd vrij te maken, ik vind vriendschappen gewoon erg belangrijk, dus probeer in ieder geval eens per maand ZONDER Tijn iets met haar af te spreken. Daarnaast neem ik Tijn natuurlijk gewoon mee naar onze date's! Het kost best veel energie en geregel om dit te regelen, want ja, heb nog meer vriendinen die mij zo af en toe willen zien ZONDER Tijn! Maar ik regel het wel! Nu is zij pas geleden getrouwt en 1 groot feest! Helemaal geweldig en ik was super blij! 2 weekenden achtereen Tijn weg gebracht voor een logeer party bij opa en oma, maar dat was het allemaal waard, ik bedoel wie wil er nu niet bij zo een balngrijke gebeurtenis van een vriendin aanwezig zijn? En nu? ze probeert zelden een afspraak te maken, ze sms't nooit meer(konden we wel 20 per dag doen!), ook doet ze met partner allemaal leuke uitjes met andere stellen, maar ons nodigen ze niet uit! Nu sms'te ik laatst of we van het weekend langs konden komen, kreeg ik sms terug: "hebben morgen nog niks te doen, bel maar als je wilt komen dan kan ik zeggen of we wel of niet thuis zijn!" Ik heb niet meer gebeld, wil welkom zijn omdat ze het leuk vinden en niet alleen als ze geen andere afspraken meer kunnen maken! Tijn was vorige week jarig, ze kwamen wel, maar ze doet ook helemaal niet meer leuk tegen Tijn, geen kussie, geen aandacht niks! Ik heb haar niet eens gesproken, want ze was de hele tijd met een andere vriendin van ons aan het kletsen! Er is niks voorgevallen, geen ruzie, geen woorden, geen discussie, dus dat kan het niet zijn! Ik vind het moeilijk om hier mee om te gaan. Voel me beetje bedrogen door haar...het maakt me verdrietig! Het is echt niet zo dat ik alleen over Tijn praat, probeer tijd vrij te maken voor haar, maar ik heb een kindje en die is ook belangrijk! Ik mis het begrip, het voelt alsof tijn de oorzaak is, alsof ze het vervelend vind dat ik Tijn nu heb! Zo moest het even kwijt! Vind het moeilijk dit bespreekbaar te maken met haar, vooral omdat het nu zo stil is rond onze vriendschap! kus miek
Die zit gewoon nog op een roze wolk! en dan heb je minder behoefte aan andere mensen ook al zijn het je vriendinnen. Ik geloof dat het met de tijd wel weer goed komt.
het kan zijn dat ze zich er helemaal niet bewust van is, en de enige manier om het op te lossen is toch uitpraten. Desnoods laat je haar alleen weten dat je haar mist en dan reageert ze wel. Het kan ook zijn dat er iets anders aan de hand is, dat ze misschien jaloers is om de een of andere reden. mijn ervaring is wel dat als er jaloezie speelt de vriendschap van tevoren al niet goed was dus die kans lijkt me klein. gewoon met haar gaan praten! en de volgende keer toch bellen al heb je het gevoel dat je de vorige keer had, anders komt het van 2 kanten stil liggen en dat is zonde! maakt de kans op een oplossing veel kleiner.
Misschien een gekke vraag, maar kan het zijn dat ze graag een kindje zou willen en het niet helemaal wil lukken? Dit heb ik namelijk een x gehad en toen ging het vrijwel hetzelfde, ik snap het ergens dan ook wel. Anders zou ik het raar vinden en vragen wat er aan de hand is, gewoon via sms, is alles wel goed met je ik hoor zo weinig van je o.i.d..
Ik dacht dus even precies hetzelfde. Eerst was ze stapelgek op Tijn, en nu doet ze heel afstandelijk tegenover hem en ook tegenover jou. Misschien wil ze zelf ook graag haar eigen 'Tijn'. En als dat niet lukt kan het voor haar heel frustrerend zijn en kan er alsnog jaloezie in het spel zijn. Dat vind ik overigens geen reden om zo 'raar' te doen, maar als dat erachter zit dan begrijp ik haar jaloezie wel. Probeer een leuke afspraak te maken zonder Tijn erbij. Stel iets leuks voor; ergens samen eten ofzo. Zeg dan persoonlijk tegen haar dat je het jammer vind dat je haar de laatste tijd zo weinig ziet. Misschien kun je vragen of dat haar ook is opgevallen. Probeer dan van beide kanten te bekijken waardoor dit zou kunnen komen. Moeilijk, al helemaal als er tóch jaloezie in het spel is, maar ik denk dat dat de enige manier is. Praat het uit, en probeer het van twee kanten te zien zodat zij niet steeds het idee heeft dat ze zich moet 'verdedigen'. Ik hoop dat het lukt. Zou toch zonde zijn als hierdoor een vriendschap stuk moet lopen. Heel veel succes, meid!
ik weet niet of een echte vriendschap bestaat... ik dacht mijn beste vriendin gevonden te hebben... ik dacht dat dit nooit meer stuk kon... het voelde goed... tot een hele hoop onduidelijkheid en gezever... blijkbaar van beide kanten ik heb dingen gezegd en geschreven die niet netjes waren maar zij geeft geen blijk dat ze ook een deel heeft aan ons meningsverschil... ach hoe pijn het doet ik heb me er maar bij neergelegd.... het zij zo! ik heb me vriend en me dochter! dat is wat voor mij belangrijk is! evenals me familie... en de rest.... de rest laat je toch in de steek als het hun niet meer uitkomt {sorry als dit wel heel negatief klinkt maar dit is zoals ik het voel}
ik heb ook een vriendin gehad die jaloers werd en we hebben geen contact meer.. maar dat echte vriendschap misschien niet bestaat vind ik wel ver gaan. Ik heb een paar super goeie vrienden en we gaan voor elkaar door het vuur, zou ook niet zonder kunnen.
Ik ken het. Sinds wij een kindje hebben zijn er al wat vriendschappen gesneuveld. Je leven is totaal anders. Hoe ik ook mijn best deed om tijd vrij te maken zonder Merel voor een vriendin, het was niet goed. Mijn leven ging een andere kant op en haar leven bleef op diezelfde rails lopen. Heel moeilijk vond ik het. Maar toen ik erover wlde praten kreeg ik allerlei vage dingen naar mijn hoofd en heb ik het gelaten voor wat het was..... Je zou er in elk egval eens met je vriendin over kunnen praten. Je weet niet wat er speelt (en misschien kom je het ook niet te weten?) maar dan kun je in elk geval je hart luchten.... Succes ermee.
< Dit vroeg ik me dus ook gelijk af. Misschien een idee om een keer met haar af te spreken zonder Tijn (of haar even te bellen ) en gewoon eerlijk zeggen dat je het jammer vind dat het contact nu minder wordt,en gewoon op de vrouw af vragen waar het aan ligt.
Herkenbaar. Het ging bij mij om het zwanger worden en zijn. Hier was ze gezellig langsgekomen en ik vertelde dat ik zwanger was. Toen nog maar 6 weken zwanger. Ik heb haar daarna nog 1 keer aan de telefoon gehad en daarna nooit meer iets gehoord. Ze was al 2 jaar bezig met zwanger worden, dus het was te confronterend. Nu is ze trouwens wel zwanger( andere partner, en het lukt direct)
hoi meiden! Bedankt voor jullie antwoorden! Jaloezie om het hebben van een kindje is het niet, ze is net getrouwt en willen nog 1 reis maken en volgend jaar pas in de richting van een kindje denken! En die roze wolk, ze is in januari getrouwt, tis nu juni..mmm moet toch wel beetje bijgekomen zijn? Ik heb haar vanmiddag gebeld en we hebben half uurtje aan de foon lekker geklets, gewoon ouderwets..ik ben er niet over begonnen, maar vroeg of ze mee wilde naar de film (sex and the city!) en we hebben een date gepland! Dus dat is weer positief toch! Welis waar pas over 3 weken, maar toch! (eerder kon niet ivm werk van haar en oppas Tijn!) Kijk het even aan, en anders breng ik het dan ter spraken! Ik denk wel dat echte vriendschap bestaat, heb nog een goede vriendin, al 9 jaar en ook dat noem ik echte vriendschap! Maar tis gewoon zo een rot gevoel als je het gevoel heb dat je vriendin het laat afweten! Ik bedoel, ze is niet voor niks een hele goede vriendin! Ze is mijn maatje! Voel me gewoon beetje bedrogen door der...beetje leeg gevoel zeg maar... kus miek
Ik ken het gevoel, een paar jaar geleden eindigde de vriendschap met mijn beste vriendin ook op zo'n manier. Om een andere reden weliswaar: zij was verliefd op de man waarmee ik nu getrouwd ben en een kind heb, en ze vond dat ik hem van haar had afgepikt. Ik dacht notabene eerst nog dat het wel wat zou worden tussen die twee, maar hij vond mij leuker. En ik deed het niet met opzet, en zeker niet om haar te kwetsen, ik had het zelfs niet eens verwacht, maar ineens stonden we te zoenen in de kroeg en werd het veel meer dan ik had kunnen vermoeden. Daarna verbrak mijn beste vriendin de vriendschap. Sterker nog: als ik haar tegenkom draait ze haar hoofd om, omdat ze na 8 jaar nog altijd vindt dat ik haar heb belazerd. Kan me haar gevoelens goed voorstellen, maar ik heb het erg jammer gevonden. Want ik had altijd heel veel lol met haar. Miekie, heel moedig van je om je vriendin te bellen en een afspraak te maken! Groetjes, Wendy
Ik denk dat je ook niet moet vergeten dat een vriendschap tussen een mama en een niet-mama ook heel anders kan verlopen ineens. Ook al lijkt het of je het ook over andere dingen hebt, men vind dan toch vaak dat je het alleen maar over kindertjes hebt.... Ik merkte dat toen ik samen met een vriendin zwanger was..... We konden uuuuuuuuuren kletsen over van alles over de zwangerschap....totdat ik bevalen was en zij nog niet....de hele klik was weg? En toen zij ook bevallen was, en we weer dezelfde dingen meemaakten, was het weer helemaal goed! kan me wel nog goed herinneren dat ik er toch echt ff van ondersteboven was.....had dat nooit gedacht....
Ik antwoord op de vraag in de titel van je topic... Ja, wat mij betreft is vriendschap in de meeste gevallen een illussie. Vrienden wisselen je hele leven, een kleine uitzondering daar
dan zal ik de man zijn die zo nu en dan reageert vriendschap KAN een illusie zijn, als ik je verhaal lees voelt het aan of het van haar kant een beetje op een laag pitje staat.... Maar ik zou niet eeuwig je best blijven doen om contact te maken vriendschap van 1 kant werkt absoluut niet je moet het nu vanaf haar kant laten komen, zo niet dan moet jij het gewoon laten gaan... in ieder geval succes ermee
Ja, ik ben het wel een beetje met de Bolle eens, of vragen wat haar dwars zit, of het nu een tijdje van haar kant laten komen. Als ze je steeds minder van haar hoort, tja, dan zou ik het opgeven.
Tja De Bolle heeft wel gelijk voor vriendschap moet je je beide enorm inzetten zeker als je kinderen krijgt want je bent minder vrij om te gaan en te staan, zeker onverwachts. Oppas is niet altijd binnen 2 minuten geregeld. ik had een vriendin die zwanger wilde raken waarbij het niet lukte (wisten wij toen niet) en ik raakte zwanger, weg vriendschap ze is na de geboorte van Isa 2x hier geweest. Het moet altijd van mijn kant komen, frustrerend.
Gister gingen we saampjes naar een verjaardag van een vriendin. Op de terug weg ben ik erover begonnen! Das in de auto toch net iets makkelijker he, hoef je elkaar niet aan te kijken! hahahaha Heb haar verteld dat ik onze vriendschap erg belangrijk vind en het idee heb dat ze meer afstand neemt, of mij niet meer zo als vriendin zie als ik haar. Ze zei gelijk dat ik nog steeds haar "vriendinnetje" ben, en dat ze onze vriendschap ook belangrijk vind. Ze gaf aan dat ze weet dat onze vriendschap anders is geworden sinds ik Tijn heb, dat we nu andere dingen moeten doen en niet meer elke 2 weken kunnen gaan shoppen in amsterdam! hahahah En dat ze dat ook niet verwacht en begrijpt. Ze zei zelfs: Als we wel elke 2 weken uitgebreid waren blijven shoppen en je Tijn daardoor steeds naar de oppas had gebracht had ik je ff duidelijk gemaakt dat je geen kindje heb voor de oppas! (das wel lief he!) Ook zei ze dat andere het idee kunnen hebben dat ik het te druk heb met Tijn, en dus geen tijd heb om af te spreken! Ik heb toen verteld dat ik meer ben dan Mama, en het nodig heb om af en toe even lekker de deur uit te zijn zonder Tijn! Ik had verder ook het idee dat ze wel met andere afsprak en ook als stelletjes met andere...nu blijkt dit dus helemaal niet te kloppen. Zij gaf aan dat ze veel tijd tekort heeft, soms zo moe is dat ze blij is dat ze op de bank kan hangen! Ik heb wel een goed gevoel over het gesprekje, en ben blij dat ik het bespreekbaar heb gemaakt. Nu kijken hoe het verder gaat! Zo zie je maar dat je gevoel niet altijd klopt, gelukkg maar. tenminste het gevoel dat de vriendschap ff op een laag pitje staat, dat klopte wel, maar niet dat ze geen zin meer had in onze vriendschap zeg maar! Thx voor alle reacties! Vriendschap is dus duidelijk iets waarvoor je moet blijven knokken, aan moet blijven werken! En net als in een relatie moet je het ook af en toe met elkaar oneens kunnen zijn of dipjes kunnen hebben. Het is dan alleen de vraag, kan je het samen uitpraten, kun je er samen over praten! Mijn ervaring over het algemeen is overigens wel, dat ruzie en dipjes in een vriendschap vaak minder makkelijk te lijmen zijn dan in een relatie! Waarom eigenlijk? kus miek