Hoi! Nooit gedacht dat ik nog eens een topic zou openen op zwangerschap & werk, ik weet eigenlijk niet eens of het hier wel goed staat! Maargoed, mijn vraag aan jullie: hoe staan jullie tegenover fulltime werken als je kleine kinderen hebt?. Ik zal mijn situatie even uitleggen. Ik ben al 12 jaar arbeidsongeschikt en zit dus ook al zo lang thuis. In de tussentijd heb ik twee dochters gekregen, eentje van bijna drie en eentje van bijna twee maanden oud. Nu ben ik niet gelukkig. Wel met mijn kindjes uiteraard, maar niet met mijn leven. Ik ben 32 jaar en ik heb nog helemaal NIETS gedaan met mijn leven. behalve kinderen krijgen. Nu is het zo dat ik al vanaf mijn achttiende een "droombaan" heb, waarvan ik altijd dacht:"als ik dat nou toch eens zou kunnen doen..dat zou fantastisch zijn." Maarja, toen werd ik dus ziek. Nu ben ik qua ziekte vrij stabiel en ik heb een opleiding gevonden waarmee ik dus die baan kan krijgen. (beetje vaag maar het is geen beroep wat iedereen zomaar kan doen, dus nogal herkenbaar. Vandaar dat ik het liever niet neerzet). Deze opleiding is er alleen in de BBL variant, en dat is dus vier dagen werken en 1 dag naar school. Fulltime dus. Mijn man is verpleegkundige en heeft een behoorlijk flexibel rooster. Hij zou kunnen regelen dat hij twee vaste dagen in de week vrij is om voor de kinderen te zorgen, al betekent dat dus dat hij meestal in het weekend moet werken. Maar als hij twee dagen thuis is zouden de kindjes dus nog drie dagen per week naar een kinderdagverblijf of iets dergelijks moeten. En daar wringt hem de schoen. Ik weet niet zo goed wat ik daarvan moet vinden. Ik ben dan gewoon vijf dagen van huis en in het weekend moet ik dan dus alleen voor de meiden zorgen omdat mijn man dan werkt. Dat komt er dus op neer dat wij allebei geen 1 dag "vrij" zijn. Maar ik voel wel heel duidelijk dat dit weleens mijn laatste kans zou kunnen zijn om nog iets van mijn leven te maken qua werk. En ik zou van deze baan wel heel erg blij worden denk ik. De vraag is dus: moet ik het er voor over hebben of moet ik mijn droom maar laten varen? Kijk, als ik klaar ben met die opleiding ga ik minder werken, dan wil ik niet meer fulltime. Het gaat dus om de eerstvolgende drie jaar. Ik ben heel erg benieuwd naar jullie meningen! Groeten van Vlinderbloem.
Oh even een aanvulling, deze opleiding begint pas over acht maanden, dus dan is mijn jongste dochter al bijna 10 maanden, niet meer zo'n klein frummeltje dus..
Hoi Vlinderbloem, Als jou die opleiding heel leuk lijkt, zou ik er aan beginnen. Kindjes 3 dagen naar het kdv brengen is niet zo erg. Ik ben zelf zwanger nu van de eerste en heb een goede opleiding gedaan en een leuke baan. Ik blijf straks 4 dagen werken en ook mijn man gaat 4 dagen werken. Ons babietje gaat twee dagen opgepast worden door oma en een dag naar het kdv (zodra die plek hebben) Mocht ik dat straks niet haalbaar vinden, kan ik altijd nog minder gaan werken. Ik ben zelf absoluut geen thuisblijfmoeder (en zal altijd een aantal dagen willen blijven werken) De reacties zijn heel verschillend. Mijn ouders en vrienden (goed opgeleid) vinden onze keuze een heel goede, we kunnen ons allebei blijven ontwikkelen en toch regelmatig bij de kleine zijn (met vrije dagen/ouderschapsverlof kun je ook altijd nog wat regelen). Familie die minder goed opgeleid is of sommige collega's roepen dat ze vier dagen werken teveel vinden voor een moeder. Ik heb zelf zoiets van eerst ervaren, teruggaan in uren of stoppen kan altijd nog. En misschien wordt je daar niet gelukkig van. Bovendien is drie dagen opvang (waarvan twee door oma heel vertrouwd voor een baby) De meeste kinderen van collega's gaan ook drie dagen naar de opvang, alleen werkt dan de vader vaak fulltime. Dus ga voor je kans en mocht het niet lukken, kun je altijd nog terug. Succes met je keuze.
Ja precies, voor die reacties ben ik dus ook wel een beetje bang. Ik kan me best voorstellen dat veel mensen zullen vinden dat vijf dagen nogal veel is voor een moeder. Eigenlijk oneerlijk he, als een man vijf dagen werkt kraait er geen haan naar. Maargoed, dit is voor mij een bijzaak. Ik wil het gewoon goed regelen voor mijn kinderen maar ook voor mezelf. Ik neig inderdaad wel naar het gewoon doen. Zoals jij erover denkt denk ik er in principe ook over, eerst proberen. Je hebt alleen van die twijfelmomenten he, en ik heb het al eerder gezegd: als je kinderen krijgt krijg je er gratis een schuldgevoel met een hoofdletter S bij!
Als je het wilt doen, gewoon doen! Allebei een dag thuis en 3 dagen kdv is niet raar hoor. En het gaat om jou, niet wat anderen ervan vinden. Wat je je wel moet afvragen is of je het redt, qua energie enzo. Het wordt ws behoorlijk pittig, helemaal als je er al zo lang 'uit' bent. Ik heb niet in de ziektewet gezeten maar mijn gezondheid is niet 100% en ik weet van mezelf dat ik fulltime werken niet zou redden, helemaal niet met 2 kleintjes en een opleiding erbij. Maar als jij denkt dat je het kan, doen!
De opleidingsperiode is ook tijdelijk... 3 jaar lijkt misschien lang, maar vliegt voorbij als je er later op terugkijkt. Als je het zelf al ziet als "laatste kans" en "kans op werk waar je gelukkig van wordt" dan zou ik er wel voor gaan. En ja het zal heel erg hectisch gaan worden, maar daar kom je ook wel weer overheen, en die dag samen vrij dat komt ook echt wel weer. (je hebt altijd nog vakanties als schrale troost)
En als je drie dagen opvang teveel vindt, of je wil ook een dag samen met je man vrij zijn, kan hij dan niet een dag minder gaan werken? Ik weet niet hoeveel jij straks gaat verdienen tijdens je opleiding, maar misschien is dat een optie.
Maja, dat is ook juist een van de grote obstakels. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat ik het zou redden met mijn weinige energie die ik heb. maar aan de andere kant: als je iets echt leuk vindt is het misschien wel makkelijker om je energie eraan te geven. Maar het blijft moeilijk denk ik hoor.. Daphne, jij hebt daar ook wel weer gelijk in... Pfff ik word gewoon heen en weer geslingerd in twijfel zeg maar! Sunnybaby, daar heb ik inderdaad zelf ook al aan gedacht, misschien kan mijn man wel minder gaan werken. maar ik heb geen idee hoeveel ik ga verdienen en of dat meer is dan mijn arbeidsongeschiktheidsuitkering. Zou dan ook een optie kunnen zijn.. Moeilijk moeilijk..
meid ik heb een dochter van bijna 16 een zoon van bijna 14 en een tweeling van bijna 14 maand en ik en mijn man werken full-time dus 5d/week aan 8u/dag. onze 2 kleine meiden gaan zelfs 5 dagen de week naar de opvang. wij zijn ook niet elk weekend samen want ik werk in het ziekenhuis dus dat betekend 2x/maand weekendwerk. en de weken dat ik mijn compensatiedagen in de week heb van het weekend gaan mijn 2 meiden ook naar de opvang want dit zijn dan de dagen dat ik het huishouden doe en de boodschappen en zo kan ik dan doorwerken. en weet je ik voel me totaaaal niet schuldig erover en heb ook niet het gevoel dat ik iets mis van mijn meiden. ik hoef financieel niet full-time te werken maar doe mijn job gewoon enorm graag en als ik thuis kom, moe maar voldaan heb ik volop aandacht voor mijn kids. ik zelf zou meer gestresseerd zijn van heel de dag thuis te zitten dus als jij die job erg graag wilt doen en je moet er de eerste 3 jaar wat tijd voor inleveren met je man zou ik dit doen want je goed voelen in je vel is tenslotte ook enorm belangrijk naar de relatie van je gezin toe. en wat andere denken? laat ze denken, zij moeten jouw leven niet leiden
Doen!Het is JOUW leven en JOUW droom!Als je de kans hebt en je ziet het nu zitten qua gezondheid en opleiding zou ik zeggen,ga ervoor! Ook ik blijf na mijn bevalling fulltime werken,en ik zie er geen kwaad in.Tegenwoordig zijn ze op een kdv opvoedkundig net zo goed als bij jou thuis bv. De reacties van anderen moeten je maar koud laten.Het is jouw leven en zo te horen ga je toch al niet ondoordacht te werk.Je krijgt toch niet iedereen tevreden,wat je ook beslist. Kortom,op naar je toekomst!
Het is zoals Belinda zegt je droom! Wat is dan die drie jaar? Tuurlijk is het lastig...maar kijk wat je er voor terug krijgt! Plus het feit dat je kindjes op een gegeven moment ook naar school e.d. en als je dit dan niet gedaan hebt zit je maar thuis! Ik zou er voor gaan! Helemaal als dit iets is wat je al heeeeeeel lang wil! En 3 dagen kinderopvang vind ik wel meevallen...ik hoop na mn verlof ook weer 3 dagen aan de slag te gaan en de kleine zou dan ook 3 dagen KDV moeten gaan... Je kan idd even kijken hoe je inkomen zou worden en dan je partners uren naar beneden doen...dat ze 2 dagen gaan...of dat je ook nog een dag samen hebt...want dat is ook fijn natuurlijk!
ik zou liever kiezen voor 4 dagen in de week opvang en dan je man 1 dag doordeweeks en 1 weekenddag vrij. Mijn man werkt in de horeca en hij heeft collegas met kinderen die nooit (behalve in vakanties) samen met hun vrouw samen zijn en echt bij al die collegas loopt de relatie nu scheef. Dat is gewoon omdat ze bijna geen tijd samen hebben. En als jouw man ook nog wisseldiensten heeft en je hem ook niet altijd s avonds ziet dan zou ik daar niet voor kiezen. Voor de rest zou ik zeggen doen! Je kindjes zullen veel blijer zijn als jij ook gelukkig bent!
Wat je gaat verdienen als je een BBL opleiding gaat doen kun je vaak wel in de CAO vinden. Toen ik een BBL opleiding ging doen kreeg ik zelfs meer dan wat er in de CAO stond omdat ze zo naarstig opzoek waren naar mensen. Maar ik vraag me af: Ben je verplicht om die 4 dagen te werken? Bij mijn opleiding (was dan wel verpleegkundige) moest je minimaal 28 uur op de werkvloer zijn. Met school erbij (werd 4 uur van betaald, 4 uur voor jezelf) was dat 32 uur. Ik werkte de ene week 3 dagen en de andere week 4. Ik weet natuurlijk niet over wat voor opleiding het gaat, maar misschien is het de moeite waard om te informeren. Ik moest met mijn opleiding wel een hele hoop thuis doen en dat vond ik wel lastig. Ook stusdiegroepjes enz was niet altijd even makkelijk omdat de leerlingen in mijn klas nogal ver uit elkaar woonden. Dus meosten we vaak langer op school blijven of er voor terug komen. Voor de rest wens ik je veel succes bij je beslissing. Houd in elk geval in gedachten dat het maar tijdelijk is dat je echt fulltime van huis bent.