Hallo dames, Ik zit met iets.. ik kan het helaas niet met 100% zeggen maar ik heb echt het idee/gevoel dat me ouders me volgen. Begin dit jaar kreeg ik ineens wat te horen uit m'n familie, waardoor het contact tussen mij en m'n ouders bijna tot geen contact meer is. (Sexueel misbruik) Voor dat ons contact weg viel reden ze ook al hier in de buurt rondjes. En jullie zullen nu misschien denken: wat maakt het uit, ze mogen toch gaan en staan waar ze willen? Nu heb ik amper tot geen contact meer met ze, en nu rijden ze ook nog elke dag hier rondjes in de buurt/straat. Als m'n zoontje uit school komt, rijden ze elke keer langs school. Ze hebben heel de dag de tijd, en werken niet. Waarom persé elke dag langs rijden als m'n zoontje uit school komt. Ze zullen ook niet eventjes stoppen om een praatje te maken, ook niet toen het contact nog goed was. En als m'n zoontje een halve dag heb, dan gaan we regelmatig een stukje wandelen/fietsen en dan zie ik ze hier door de straat met hun scootmobiel rijden. Het word gewoon bloedirritatnt, ik vind het gewoon ziekelijk worden. M'n moeder wil namelijk niet dat ik met andere omga... Ik weet niet echt wat ik met dit topic wil, maar nik wilde het eventjes van me afschrijven. M'n broer & schoonzus wonen hier vlakbij om de hoek, en die ziet ze ook regelmatig voorbij rijden. Wij wonen in een doodlopend gebied, waar eigenlijk alleen maar mensen komen die hier ook wonen. Dus inprincipe hebben ze hier niks te zoeken met de auto. Een tijdje geleden rden ze langs de school van m'n zoontje, en blijkbaar liepen m'n broer en schoonzus daar ook. Maar dan aan de andere kant van de stoep. Ze zagen m'n broer en schoonzus totaal niet, ze zaten alleen maar te kijken of ze mij zagen.
M'n broer heeft gevraagd of ze hem niet zagen toen ze langs school reden, en waarom om die tijd? En toen kreeg die als antwoordt: we zijn toevallig een stukje aan het autorijden.
Oké dat kan 1x maar niet dagelijks natuurlijk dat is raar. Kan het dat ze op die manier hun klein kinderen proberen te zien? Contact is weg begrijp ik, snappen ze wel heel duidelijk wat de situatie is?
Ik heb heel duidelijk gezegd waarom ik afstand wil. Meerdere keren. Ik denk ook dat ze mij of m'n zoontje willen zien, maar ik persoonlijk vind het gewoon ziekelijk worden. Laat me met rust, hou op!!! Dat denk ik.
Houd alles bij. Datum, tijdstip, waar ze rijden, welk voertuig etc etc etc. En doe zo nodig alvast melding bij politie en vraag advies. Dit zou weleens onder stalking kunnen vallen.
Aanvulling. Maak als het even kan ook foto's van ze en het liefst op zo'n manier dat te zien is waar ze op dat moment rijden. Dus voor de school, in jouw straat etc.
Ik en m'n man grappen er ook wel eens om dat hrt soort stalking is, maar als je er zo over na denk is hrt wel zo.... melding doen bij de politie vind ik persoonlijk te ver gaan. Dankjewel voor de tip! Ze doen namelijk niks bij ons
Je kan ook aangeven bij je ouders (per brief) dat je wil dat ze stoppen met jullie stalken en als ze het niet doen idd melding doen zoals hierboven aangegeven...Verder eens met bovenstaande. Hoe staan je broer en schoonzus hierin?Worden die ook zo gevolgd?
Als je een melding maakt bij politie krijgen ze (vaak) eerst een stop gesprek. Dan komt de wijkagent thuis vertellen dat je er last van hebt, dat dit niet de bedoeling is en worden ze dringend verzocht te stoppen. Je kan er altijd een melding van maken. Misschien is het genoeg om ze wakker te schudden dat ze moeten stoppen.
Ik zou de wijkagent inschakelen om een praatje met ze te gaan maken. En school voor de zekerheid ook even informeren. Ik zou helemaal kriegel worden van dat gestalk.
Ik zou hier een melding van doen bij de politie en bij de school. Mochten ze na dat de wijkagent langs is geweest er niet mee stoppen dan zou ik een officiële aangifte van stalking doen. Dit is gewoon creapy. Jij hebt duidelijk aangegeven geen contact te willen en ze stalken je nu gewoon. Je weet niet wat hun bedoelingen zijn. En idd ze doen nu niets maar je weet niet welk doen ze met het stalken hebben en of ze misschien op zoek zijn naar jouw routine om wel wat te doen. Je weet het niet. 1 ding weet je wel: dit tast jouw woongenot en je gevoel van veiligheid aan en moet stoppen! succes!
Ze doen wel wat. Jij hebt er last van en dat hoort niet. Je woon in een doodlopende straat dus gewenst bezoek is welkom. En anders toch een peilen bij de buren mocht je goed contact hebben. Misschien is er een die mondiger is en hun weg kan sturen.. Bellen naar een wijk agent zal ik dus wel doen. En school in lichten mocht je dit nog niet hebben gedaan.
Ik zou in ieder geval school inlichten, ik weet niet hoe oud je kind is maar eventueel ook afspreken met zijn leerkracht dat hij alleen mee mag met jou of je man. Een gesprek met je wijkagent en vragen om tips en hoe en wat je moet/ kunt doen is misschien ook wel handig.
En toch zou ik van alles meldingen gaan maken. En een dagboek bijhouden. Wanneer zie je ze waar, eventueel met foto's. Je kunt de politie vragen niets te doen met die meldingen. Ze alleen te registreren. Op het moment dat ze dan wel wat doen of het verder uit de hand loopt ligt er wel al een dossier en kunnen ze wat doen. Als op dat moment pas een dossier moet worden opgebouwd kan het nog lang duren voor de politie je kan helpen. Mijn buren hebben in hetzelfde schuitje gezeten met zijn ouders. Precies het gedrag wat jij omschrijft. Dit was advies van de politie. Zonder dat het uit de hand is gelopen kregen die ouders na 2 jaar een contact en omgevingsverbod.
Langs hun huis rijden ze ook heel vaak. M'n schoonzus probeert haar leven zelf veder te lijden, en m'n broer vind het ook maar een beetje raar. Hij heeft er wel redelijk goed contact mee
Ik heb dit topic geplaatst omdat ik m'n ei kwijt wilde, maar jullie zeggen eigenlijk allemaal hetzelfde. Dat het gewoon raar en apart is. Ziekelijk!!
Juist, ad hand van jouw kant van het verhaal wel. En met de ervaring die ik heb met de buren durf ik te stellen dat dit onder stalken valt. Edit. Ik weet niet meer precies hoe het zat maar voor het straat en contact verbod moest er in het politie dossier over een periode van 2 jaar (die weet ik zeker) minimaal eens in de 2,4 of 6 weken last worden ondervonden. Het ging voor de buren sneller omdat zijn ouders op een belaald moment kinderen in de buurt vragen gingen stellen over hun kleindochters. En wij als buren hierover wilden verklaren aan de politie. Ze hebben het uiteindelijk dus binnen die 2 jaar weten op te lossen. Ik weet ook niet of mijn buurvrouw die 2 jaar mentaal had vol weten te houden. Die was echt op van de zenuwen en spanning waar ze ze nu weer zou tegenkomen.