Morgen ben ik 38 weken zwanger.. Ik durf wel te zeggen dat ik een superzwangerschap gehad! Niet misselijk, niet moe, geen andere klachten.. Ik ben megaveel aangekomen (25 kilo), maar dat zie je alleen aan mijn buik terug.. en dan nog niet echt super.. Geen striae, geen zwangerschapsstreep.. Gewoon een mooie grote buik! Nu heb ik echt alleen de laatste weken wat maagzuur, kortademigheid en na lange dagen een onrustige buik.. Ik ben zelfstandig ondernemer dus nog steeds op de zaak aan het werk, sjouw regelmatig nog wel met zware boodschappentassen op lange afstanden, ga de stad nog wel eens in en besef dan dat ik te lang, uren heb rondgestruind.... Ik voel mijn zoon nog uitstekend, hij is vrijwel iedere dag bezig, druk, beweeglijk.. hij is al een aantal weken ingedaald, ik heb bijna heel de zwangerschap harde buiken gehad, dus dat dat nu blijft is niks nieuws. Kan alleen 's nachts slecht slapen door: A) De houding B) De spanning/ zenuwachtigheid etc. Prima allemaal zullen jullie wel denken.. Nu ben ik wel enorm angstig, angstig geweest al maanden! Ik heb ook een keer een stukje op onderwerp angstig geschreven en heb zoiets van.. Doordat ik nog geen echte pijnen, klachten, kwaaltjes, reacties heb gehad van mijn zwnagerschap.. Gaat dit dan ineens komen? Misschien komt het met de bevalling? Ook lig ik 's nachts nu wakker met het idee.. Ok.. Er kan elk moment een wee komen en dat gaat echt zoveel pijn doen.. Ik kan me er gewoon niks bij voorstellen en heb gewoon zo iets van.. Het komt zo ineens, maar ik moet toch een beetje voorbereiden, voortekenen krijgen etc?
Hoi hoi, Ze zeggen dat je meestal ook voorweeen hebt. Dat je baarmoeder zich dan aan het klaarmaken is voor de echt bevalling. Dat voelt bij iedere vrouw wel verschillend volgens mij, maar bij mij voelt het als menstruatiekrampen en ook wat harde buiken. Ik heb geen ervaring nog met bevallen dus kan het je niet echt vertellen maar ik denk dat je niet ineens een wee krijgt die ontzettend pijn doet. Meestal begint het langzaam met ontsluitingsweeen. Die komen dan met golfjes steeds weer terug. Die komen dan langzamerhand steeds vaker terug en worden ze heftiger. Dus ik denk niet dat je angst moet hebben dat je ineens een enorme pijn krijgt. Het zal heel opbouwend beginnen. Veel succes! Liefs Farfan
je kan ook al ontsluiting hebben zonder weeen, komt vaak voor dat vrouwen al een paar cm hebben zonder dat ze het door hebben. En ja pijn met de bevalling dat bouwt op je krijg niet ineens pats boem bats een helse pijn. Dat het pijn doet ja dat doet een bevalling ook, maar op het moment van bevallen ben je daar niet eens zo bewust van, tenminste ik niet niet. Je lichaam neemt het over je krijgt endorfine ofzoiets weet niet hoe het heet maar daardoor krijg je kracht en neemt je lichaam de pijn wel over. Tuurlijk zul je het wel echt voelen maar je lichaam kan het echt aan! ik heb nu ook een aardige zwangerschap en moet nog dik 9 weken, maar ik ben ook als de dood voor de bevalling op dit moment terwijl het me derde keer word!
Dus als ik het goed begrijp.. Ik heb dus harde buiken, soms zie je mijn buik gewoon in een punt veranderen... Als ik lange afstanden heb gelopen heb ik steekjes onderin, stroomschokjes zo kan ik ze het best omschrijven.. dan heb ik misschien voorweeen.. Hoe weet je dan wanneer je ontsluiting hebt.. Dat kan zeker alleen de verloskundige zien?
Met harde buiken voelt je buik echt keihard aan! en bij mij voelt het alsof ik het ook wat benauwd krijg omdat de boel zo hoog zit. Het duurt even een paar tellen dan zakt het weer af. Harde buiken komen geregeld voor, de een vind ze pijnlijk de ander niet. Ik vind ze niet pijnlijk maar rottig omdat de boel echt keihard is en je amper een stap kan zetten. Voorweeen zijn eigenlijk echt krampjes, net als menstruatie krampen maar dan wat korter soms langer en wat gevoeliger. Alleen de vk kan zien of je ontsluiting hebt, dat kunne we helaas zelf niet! Echte weeen merk je aan dat je om de 5 tot 10 minuten een harde buik krijgt, soms voelt het pijnlijk (dat je het ook in de rug, benen voelt) maar meestal is het in het begin gewoon een menstruatiekramp die even een paar tellen aanhoudt. Hoe verder je komt hoe pijnlijker ze worden. Ik heb ze helaas altijd in de rug, benen en buik en die zijn idd echt te voelen. Alleen de buikweeen zijn echt wel te doen! De echte ontsluitingsweeen op het einde zijn echt te voelen! Die moeten het laatste stukje doen, en dan ben je echt blij dat je mag persen als het zover is! Persweeen is echt een enorm druk van onderen die je krijgt, automatisch druk je mee omdat je lichaam dat gewoon zelf al doet, en om het sneller te laten gebeuren pers je zelf extra hard mee.
Ik moest bellen als de weeen om de 5 minuten kwamen, een uur lang. Toen ik snachts dus die pijn kreeg, opbouwend naar een piek en toen weer afzakkend, en dat een uur lang aanhield om de 5 minuten -soms 4 minuten, heb ik danook braaf gebeld. Maar ik twijfelde héél erg! Waarom? Omdat het eigenlijk niet zo'n zeer deed, het was goed uit te houden. Ik had echt zoiets van: Zijn dit nu weeen? Moet ik hiervoor al bellen of toch niet? De vlos kwam en die zei ook al van; het bouwt langzaamaan op, die pijn, zodat je er ook een soort van aan kan wennen zeg maar. Nouja wennen... Maar vooruit. Ze bleek dus gelijk te hebben . Want een paar uur later wist ik dus wel van : oke, het zijn écht weeen! Maar op die manier kom je er dus als het ware in.
Iedere bevalling en zwangerschap is anders, ik kan je alleen mijn ervaring vertellen. Ben ruim 2 maanden geleden van de tweede bevallen, en bij beide zwangerschappen vond ik de weeen tot 5 cm echt meevallen..oke ik voelde wel dat de bevalling echt begonnen was maar ik vond ze nog niet 'over the top' pijnlijk. Het enige pijnlijk van beide bevallingen vond ik de persweeen die ik moest wegpuffen..! Het persen, en moment van baring (dus als ze eruitkomen ) vond ik beide keren echt meevallen. En ik heb bij de eerste een makkelijke zwangerschap gehad, tweede was een hel van een zwangerschap maar beide bevallingen waren snel en heftig...haast geen onderscheid in, oke de 1ste was binnen 5 uur geboren en de 2de binnen 2 uur Dus denk dat je weinig kan zeggen hoe je bevalling gaat verlopen aan de hand van je zwangerschap.. Succes ermee in ieder geval Komt allemaal goed!
Ik denk niet dat het zo zal zijn dat je op een nacht wakker schrikt omdat je dubbelklapt van de pijn van een wee en dat je er dan ineens midden in zit. Maar het kan wel snel gaan, hoor. Het begon bij mij met een beetje ongesteldheidspijn en nog geen uur later wist ik niet meer hoe ik moest staan, liggen of zitten. Maar ja, ik dacht dat het nog geen echte weeën konden zijn, want dat duurde toch veel langer? Dus wel, ik had toen al bijna volledige ontsluiting. Ik zou zeggen, vertrouw op je gevoel, als jij je zorgen maakt of denkt dat het echt wel zo ver is, dan bel je gewoon de verloskundige. Daar zijn ze voor en dan komt ze wel even langs om te controleren hoe je er voor staat. Misschien is het trouwens wel verstandig om het nu wat rustiger aan te gaan doen. Ik weet hoe het is, ben zelf ook ondernemer en was nog aan het werk tot het moment dat ik niet meer achter mijn computer kon zitten van de pijn. Maar als je al veel last hebt van harde buiken, is dat toch wel een teken dat je een beetje veel hooi op je vork neemt. Lange stukken wandelen met zware boodschappentassen zou ik maar even aan een ander overlaten, bijv. Dan kun je nu misschien ook nog even af en toe een uurtje extra uitrusten, is ook beter voor je stress- en angstgevoel. En als de baby er straks is krijg je het nog druk zat en nog minder slaap. Om in slaap te komen kun je bijv. ook ontspanningsoefeningen doen. Bij zwangerschapsyoga leerden we daar nogal wat over en ik gebruik ze nog steeds als ik eens niet kan slapen. Werkt altijd..... En 's avonds even lekker een warm bad, geen tv, lekker relaxen is ook heerlijk slaapverwekkend. Nou ja, ik vind het in elk geval erg vervelend voor je dat je je zo voelt en ik hoop dat je hier wat aan hebt. Succes in elk geval, want over een paar weken ben je zeker weten (proud) mama!