Vandaag zit ik netjes op 40 weken zwanger. Het is de 1e en de 1e wordt meestal na de 40 weken geboren. Bij mij dus ook. Daar heb ik vanaf het begin ook rekening mee gehouden en heb mijzelf ingesteld op eind januari (42 weken) Net bij de VK geweest, de baarmoederhals begint te verweken, maar ontsluiting etc is er nog niet. Het zit dus echt in een beginstadium. Ik word alleen al meer dan een week helemaal gek van vragen als 'kan ik vandaag gewoon een dagje weg?' (toekomstige oma1) of 'is alles nog rustig?' (toekomstige oma2). Dat soort vragen krijg ik op het moment zo veel! Dat er een paar mensen zijn die vragen hoe het ervoor staat rond deze datum had ik op gerekend, maar ik krijg echt het gevoel dat ze zenuwachtiger zijn voor de geboorte dan ik! En o wee als ik niet meteen bel als ik weeën krijg! Dan hebben ze toch lekker pech, want ze worden pas gebeld als het kind er uit is! (VL is het daar mee eens gelukkig en ik heb het de oma's ook al flink duidelijk gemaakt). Dat de hormonen op volle toeren aan het meedraaien zijn helpt natuurlijk ook niet mee. Ben het verlof ook helemaal zat (heb altijd 40uur gewerkt, huishoudelijke klussen zorgen steeds meer voor harde buiken dus kan ik ook niet zoveel meer en mijn sociale leven is dus vooral op de avonden en weekenden gebaseerd). Pfff, ik weet zeker dat ik niet de enige ben die dit meemaakt. Ik moest het eigenlijk gewoon even kwijt. Tips zijn welkom.
Haha ik denk dat het vooral de hormonen zijn waardoor je er zo geïrriteerd van wordt. Want het is toch alleen maar fijn en leuk dat andere mensen ook zo uitkijken naar de geboorte van jullie kindje? Hun kunnen ook niet meer wachten en zitten vol spanning uit te kijken naar HET moment. Lijkt me juist vreselijk als niemand interesse zou hebben en je hoeft alleen te antwoorden met; nee hoor jullie horen het vanzelf wel als hij/zij er is.
Oh ja en alvast succes met de bevalling! Lang zal het in ieder geval zeker niet meer duren. Nog maximaal twee weken irritante mensen te woord staan
Dank je! Mijn vriend ervaart het ook als opdringerig van sommigen, dus het zijn niet alleen maar hormonen. Maar die spelen zeker wel mee bij mij
Spreek je over 30 wk wel weer.. Hoor van veel mensen dat dit heeeeeel irritant is en ik weet nu al dat ik hier ook niet op zit te wachten...en nee dat heeft niks met hormonen te maken, ik roep dat al jaren
Haha hier begint het nu al! Vreselijk Bemoei je met je eigen kippen denk in dan, als t zo ver is horen jullie t vanzelf wel Pff Sommige appen elke dag met dezelfde vragen
Haha voor de oma's is het natuurlikk ook heel erg spannend! Aan de ene kant begrijpelijk maar al zou alles nog rustig zijn, het kan ineens erg snel gaan. 😁
Is toch alleen maar leuk dat mensen zo meeleven? Ik vond het niet vervelend, juist leuk dat anderen intresse toonden.
Haha herkenbaar hier ook hoor, moet dan nog 1,5 week,aar omdat mn 2de met 39 weken totaal onverwacht kwam en ik nu alweer weken met 2cm ontsluiting loop dacht iedereen ook wel dat ze er al zou zijn krijg continue van iedereen, familie, vrienden kennissen appjes of alles rustig is, heel lief maar soms zo frustrerend vooral omdat ik met ontzettende voorweeën zit die maar niet willen Doorzetten
Het is ook heel vervelend en irritant, maar ik heb het van de andere kant meegemaakt. Mijn beste vriendin was de 40 weken gepasseerd en ik vond het ook zo spannend. Maar ik mocht er niet naar vragen want ze was zo chagrijnig als wat. Ik vroeg ook niet elke dag van en ben je al bevallen? Maar gewoon en hoe gaat het vandaag? Net als ik normaal zou doen, maar alles was fout. Toen heb ik gezegd laat maar weten als de baby er is en de groeten. Maar stel nou dat niemand iets zou laten horen, dan zou je dat toch ook niet leuk vinden?
Ik vind het juist leuk als mensen meeleven en interesse tonen. Voor je het weet, is deze bijzondere tijd weer voorbij. En als ik iets niet prettig vind, zeg ik het of negeer het.
Ja, interesse is leuk. Vragen hoe het gaat, of ze misschien kunnen helpen. Prima! Maar de vraag of alles nog rustig is? Daar hebben ze toch niks mee te maken? Ik weet dat er mensen zijn die het melden als de weeën begonnen zijn maar dat zou ik nooit doen. Dat is iets voor mij en mijn man (en de verloskundige). Dus als ik dat soort vragen zou krijgen zou ik dat ook heel vervelend vinden. En over het niet bereikbaar zijn: dat ben ik nu ook niet altijd dus dat valt niemand op. 😄
Hier begint het vragen ook al.. Irritant! Sowieso dingen als 'wauw je buik is groot he' en al dat soort standaard opmerkingen die je als zwangere 30x per dag hoort pff Hier zelf een kennisje die zei je belt wel he als het begint dan kom ik op bezoek in het ziekenhuis! Ehh.. Nee.. Zit sowieso niet oo bezoek daar te wachten behalve van directe familie en heb dit ook tegen mn man gezegd. Hij denkt dat ik t uiteindelijk wel leuk ga vinden, en tis prima als dat zo is maar hij mag er voor nu vanuit gaan dat ie iedereen mag tegenhouden. Als er wat verandert aan mn wensen meld ik t wel
Bij de jongste werden we de laatste week dagelijks gebeld door zwager en schoonmoeder. Ben ik al oma. Ben ik al oom. heel irritant. alsof we ze niet zouden bellen als ze geboren was
hier viel t nog mee, maar dat was al irritant. en was nog zo dom om het me pa te vertellen dat het over een aantal uren gaat beginnen en we naar het ziekenhuis gaan... doe ik nooit meer -.-'
Hoe vervelend het ook is voor degenen die de vragen krijgen, het doet mij toch wel goed dat ik niet de enige ben die dit meemaakt. Overigens zijn er ook gewoon belangstellenden die zich afvragen of ze niks hebben gemist nu de uitgerekende datum is geweest. Dat is wat anders dan dagelijks ernaar vragen en gezonde belangstelling is ook echt niet erg hoor. Mijn moeder maakte het ook weer erg bont. Die stuurde mij een berichtje 'kan ik gewoon een wijntje drinken?'. Nou ja zeg, denkt ze echt dat ik midden in de nacht ga vragen om langs te komen? Als ik 's nachts beval, mis ik al een nacht, dus als ik nog even kan rusten zal ik dat dan ook zeker doen! Iedere keer dat ik zo'n opmerking krijg, zeg ik nu dat het kindje een dag langer blijft zitten (ik zit daardoor inmiddels wel op een olifantenzwangerschap )
Bij de oudste viel het op zich wel mee, maar we zijn ook nog verhuisd in de vier weken voorafgaand aan mn UD Hier was het vooral belangstelling in de zin van, "trek je het nog met uitpakken etc" en "hoe voel je je". Mn moeder had op de dag de bevalling wel een idee, maar dat kwam omdat ze smiddags had gebeld en we niet hadden opgenomen.... logisch we zaten toen in het ziekenhuis, volop in de weëen Ze is geboren met 40+3 Bij de tweede was het anders omdat ik ben ingeleid ivm zwangerschapsdiabetes en de oudste moest worden ondergebracht. Ik heb de dag van inleiding s avonds zelfs nog met mn ouders en schoonmoeder gebeld om te vertellen dat er helaas nog niets gebeurde .... krap twaalf uur later waren ze weer opa en oma
Hihi het zullen de hormonen wel zijn ik had juist laatst het omgedraaide. M'n ouders planden een etentje met vrienden op m'n uitgerekende datum dus ik: tja das dus onder voorbehoud he? Pfff wat is nu de kans dat ik precies dan beval.. Soms kan ik opeens heel geïrriteerd zijn waarover ik later denk, waarom echt? Maar idd, ook hier pas een telefoontje als het zover is.. Denk dat ik tegen m'n uitgerekende datum me een beetje terugtrek