Gisteren zijn we in het zkh geweest ivm verminderd leven! Gelukkig bleek naar een ctg en echo met de baby alles in orde te zijn! Echter wilde de Vk nav mijn verhaal ook nog inwendig onderzoek doen. Is had gisteren namelijk ook "regelmatig" harde buiken gehad. Zo ook bijvoorbeeld tijdens het lopen van de auto naar de afdeling ook al drie! Nu kwam ze dus tot de ontdekking dat mijn baarmoedermond al verkort is, zou nu ong de helft zijn van wat het zou moeten zijn! Nu moet ik maandag of dinsdag naar de gyn voor een echo om de baarmoedermond exact op te meten en tevens een groeiecho van de baby! Ben nu dus eigenlijk opzoek naar ervaringen? Iemand dit ook gehad? Zat er een groot verschil tussen "handmatig voelen" en de inwendige echo? Wat was daarna het beleid qua rust bijv? Ben je (veel) eerder bevallen?
sukke ik weet dat Chayennah dit heeft gehad en nu deze zws ook weer heeft.. Succes meid en ik weet dat het toverwoord bank/bedrust is!!!
Mijn baarmoedermond werd elke week gemeten uit voorzorg. Deze kan per moment verschillen. Dat ik 27 weken zwanger was, was deze nog maar 1,9 en gezien mijn voorgeschiedenis toch wel zorgwekkend. Werd een week opgenomen met platte bedrust en daarna was deze weer 2,6. Heeft dus goed geholpen bij mij! Mocht niet meer werken en naar huis met rust en zie het resultaat, vandaag 34 weken! Je krijgt gewoon inwendige echo waarop ze je cervix zien en meten!
Weet je ook wat hij hoort te zijn zeg maar? Wat fijn dat het bij jullie nog steeds goed gaat. Spannende tijden voor jullie!
er is geen standaard maat voor, juist omdat het zelfs per 5 minuten kan verschillen. Maar zodra het onder de 2cm is zullen ze actie ondernemen. Dit zal dan platte bedrust zijn! ik mocht alleen naar de toilet en in de ochtend even douchen. Door de rust kan deze weer langer worden. Mijn laatste meting was 2,6 dus prima!
Ik heb het in mijn vorige zwangerschap gehad. Kwam binnen op de EHBO met weeën midden in de nacht met 28 weken zwangerschap. 1,5 dag later een cervixmeting en was hij de helft verkort. Ik heb toen longrijping gehad en weeremmers, maar ik had op dat moment wel echt duidelijk te meten weeën op de ctg. Weeën gingen na een paar dagen door de remmers heen en was de hals nog korter dus overgeplaatst naar een academisch ziekenhuis wat gespecialiseerd was in extreme vroeggeboortes. Ik bleef weken weeën houden maar door de remmers die ik toegediend had gekregen (en vrij snel werden gestopt in t ac. ziekenhuis, daar remmen ze na 26 weken niet meer) nam de kracht af en ging het heel langzaam. Uiteindelijk hebben ze met 38 weken mijn vliezen doorgeprikt op 4 cm ontsluiting en een paar uur later is ze geboren. Heb al met al dus 10 weken in het ziekenhuis doorgebracht. Deze zwangerschap is het nu al aan het rommelen, ik heb met 12 weken een cervixmeting gehad en toen was hij bijna 5 cm lang, dat is wel héél lang overigens, meestal zijn ze korter. Ik lig nu met bedrust omdat het meteen rommelt zodra ik wat doe. Ik hoop zo een opname te kunnen voorkomen. Moet volgende week weer op controle en krijg ik hopelijk weer een cervixmeting. Ze hebben me donderdag wel getoucheerd en alles was prima, maar daarmee kun je natuurlijk geen lengte van de baarmoederhals weten.
Ja helaas ervaring mee. Bij mijn dochter begon het met 24 weken met veel harde buiken (elke 3 min ongeveer). Eerst een paar keer naar huis gestuurd en uiteindelijk toch opgenomen met een verweekte en verkorte bmh (2,5 cm). 10 dagen in het zh gelegen met weeenremmers en daarna volledige rust opgelegd gekregen tot het eind, mocht wel gewoon thuis gelukkig maar stond onder extra controle, 2x per week een ctg. De harde buiken hielden gewoon aan alleen er gebeurde niks meer, dankzij de rust denk. Na de 37 weken mocht ik gewoon weer bewegen en toen kwam ze niet meer Uiteindelijk bevallen met 39+5 dus een goede afloop. Alleen was voor mij de zwangerschap wel een beetje verpest Heb er geen leuke herinneringen aan. Toucheren doen ze trouwens zo min mogelijk, omdat dit de harde buiken en/of weeen kan verergeren. Dus dat proberen ze zo min mogelijk te doen. En verder voel je daar niet mee hoelang de bmh is, alleen of hij verweekt is en of je al ontsluiting hebt of niet.
Bij een tweede kindje heb je zowiezo al een kortere baarmoederhals. Zolang die boven de 2cm is hoef je je geen zorgen te maken. Hier was die op 28 weken ook al aan het verkorten maar nog niet zorgwekkend. Pas op 30 weken maar daarvoor heb ik aan de weeenremmers gelegen
Wat een onzekerheid zo Sukke! Ik heb heel veel baarmoederhals metingen gehad maar bij mij hebben ze nooit met de hand gevoeld naar de lengte. Wel of deze verweekt was of niet. Ik begreep toen dat er gemiddeldes zijn van je baarmoederhals lengte en de mate van verweking van de baarmoedermond bij welk termijn, maar het is moeilijk te zeggen of de jouwe al korter is geworden als er geen eerdere meting gedaan is. Pas dan kunnen ze zeggen of er sprake is van afname van de lengte en dus meer kans op een vroeggeboorte. Niet iedereen heeft een baarmoederhals van 4cm. En iemand die dit wel heeft en een paar dagen later 3, is verder van huis dan iemand met een stabiele baarmoederhals van 2,5cm. Ook kan de lengte fluctureren. Mijne is zelfs eens 0,7cm ''gegroeid'' in een paar dagen tijd. Wat ik probeer te zeggen, maak je nog niet te veel zorgen en wacht de meting even af. Wrs moet je dan later nog een meting doen en pas dan kan er gezegd worden of er sprake is van een verkorting. Succes
Dat klopt inderdaad. Aan de hand van één meting kunnen ze nooit zeggen of hij echt verkort is. Je kunt ook van jezelf een kortere baarmoederhals hebben. Maar nu ik nog eens teruglees, is het wel raar dat jou verloskundige kan voelen dat je hals verkort is? Mijn VK gaf afgelopen week aan dat dat niet te voelen is maar ze kunnen wel aan de stand van de baarmoedermond voelen of er iets aan het gebeuren is of niet.
Oké, Pff. Als ik jullie verhalen zo lees hoop ik echt dat het mee valt. Moet er niet aan denken volledige bedrust! Helemaal niet met een peuter in huis en een druk bezette man! Het was niet mijn eigen Vk maar die van het zkh. Ze zei idd dat hij al korter kan zijn aangezien dit mijn tweede zwangerschap is. Ook zei ze dat ze "diep naar achter" moest gaan met haar hand wat ook een goed teken was. De harde buiken die ik heb kennen gelukkig nog geen regelmaat al heb ik ze wel regelmatig. Snappie? Dus bijv als ik ergens heen wandel of iets doe. Vanmorgen bijv toen ik me in mijn broek hees. Dan weer een uur of 2 niet en net tijdens de was ophangen ook weer. Voor vandaag zit ik nu op ongeveer 8 denk ik. Als ik een harde buik heb heb ik alleen niet een zichtbare "bal" in mijn buik zoals een harde buik vaak omschreven wordt. Ik voel gewoon erge spanning en dan voornamelijk over mijn volledige onderbuik. Deze voelt dan ook hard, ik kan alleen niet zeggen dat heel mijn baarmoeder dan hard is..... Wat duurt een wkd lang op deze manier zeg!
Hopelijk valt het wle mee, dat je baarmoedermond ver naar achter ligt is inderdaad een goed teken, dat was bij mij ook nog het geval vorige week. Voglens mij mag je inprincipe 10 tot 15 harde buiken op een dag hebben zonder dat het erg is. Zeker als ze niet pijnlijk zijn is dat niet erg. Zijn ze wel pijnlijk en komen ze met regelmaat, dan doet het vaak wat. Als ik je verhaal zo lees denk ik dat het wel meevalt, maar rust pakken is nooit verkeerd!!
9 van de 10 keer zijn ze idd niet pijnlijk maar die zitten er wel bij. Het is dan niet pijn als in weeën pijn maar meer dat het erg steekt of zo, het lijkt dan soort alsof de baby door mijn huid heen naar buiten komt!
Dat klinkt niet prettig! Heb je geen gespannen huid door de groei van je buik? Het gevoel komt mij iig niet bekend voor, hier voelt het echt als lichte weeën, dus heftige menstruatiepijn. Soms zo erg dat ik ze probeer weg te zuchten.
Nee, ik denk niet dat het door de groei van mijn buik komt. Het is namelijk net zo snel weer weg als dat het er is zeg maar. Heb dan idd ook wel eens dat ik mezelf op lichtjes puffen betrap!
Een stuk of 8 (tot nu) met jou termijn vind ik ook nog niet zo zorgwekkend klinken. Ik had er rond de 28 weken met platte bedrust zo'n 50 a 60 op een dag.... Bij mij zijn ze ook nooit pijnlijk geweest. Ik voelde mijn buik echt knoerhard worden (je kon precies zien hoe de baby lag) en inderdaad alsof ze er door mijn huid uit geduwd zou worden. Waren ook duidelijk te zien op de CTG (soms zelfs om de 3 minuten) maar pijn hebben ze nouwelijks ooit gedaan... Hopelijk valt het dus allemaal mee. Met een 2e bedrust nemen lijkt me ook vreselijk maar wat moet dat moet...
Het valt vandaag ook mee idd. Man is natuurlijk ook thuis dus kan veel uit handen geven. Door de weeks ben ik 3 dgn van 7 tot half 8 en 1 dgn van 7 tot 6 alleen, dan merk ik wel verschil! Maar idd, als het moet dan moet het!
Ja, ik doe mijn best. Je merkt nu gewoon hoe moeilijk dat is. Voor mijn gevoel doe ik al zo weinig. Ik zit sinds week 9 in de ww en nu sinds ruim een maand in de zw. Heb een chronische rugblessure die tijdens zwangerschap erg op speelt. Ik dacht in eerste instantie ook dat de harde buiken daar ook een beetje mee samen hingen. Maar hoe doe jij dat nu dan Duchess? Bedrust en een peuter, een huishouden en je man aan het werk? Heb trouwens als ik aan het plassen ben ook heel vaak een harde buik!
Mijn man zit momenteel in de ww, dus dat 'geluk' heb ik nu nog even, maar dat is binnenkort ook over als alles goed loopt. Als het goed is gaat hij savonds/snachts werken, dus dan zijn de ochtenden voor mij als hij slaapt, ze gaat 3 ochtenden naar de peuterspeelzaal dus blijven er 2 ochtenden over, dat is nog wel te doen. Huishouden doe ik al een tijd zo goed als niets meer aan ivm extreme bekkeninstabiliteit. Het is allemaal voor een goed doel zullen we maar zeggen!