He meiden, mochten jullie het leuk vinden: hierbij mijn uitgebreide bevallingsverhaal! ------------------------------------------------------------------- 28 september 2011 s Middags zat ik na de VK-controle even lekker in de tuin in het zonnetje, om op advies van de VK nog even wat vitamine D mee te pakken. Ik voelde wat menstruatiekrampen, maar die heb ik een beetje genegeerd, omdat ik die al wel eerder had gehad. Toch merkte ik wel dat ze steeds kwamen en weer gingen met harde buiken. Dat had ik nog niet eerder gehad. Vanaf 15:30 ben ik gaan bijhouden hoe snel ze achter elkaar kwamen. Er zat steeds maar max. 5 minuten tussen en ze hielden wel een minuut aan. Even in de gaten houden of het snel heftiger zou worden. Om 16:10 heb ik J. toch maar gebeld op zn werk, ik had het gevoel dat ik niet meer lang alleen wilde zijn nu. Ik besefte me toen toch wel dat het begonnen was. Ik heb al die maanden gedacht dat ik dan echt in de stress zou schieten of zenuwachtig zou worden, maar ik was echt zo rustig. Alsof het besef er niet helemaal was! Ondertussen ging ik tussen de weeën door heel relaxed de rest van de spullen in de vluchttas doen, wat opruimen en de was verder afhalen. Ik dacht: straks kan het niet meer. J. was 16:30 thuis. Hij heeft me maar even geholpen met alles, ik stond ondertussen eigenlijk al constant over een stoel gebogen om de weeën op te vangen. J. heeft nog een crackertje voor me gesmeerd. Ik vond dat ik nog wat moest eten, maar ik was niet meer in staat om er iets mee te doen. Om 17:00 hebben we de verloskundige maar gebeld, het leek namelijk wel erg snel te gaan. Die was er gelukkig snel, 17:25. Op dat moment had ik al 4/5 centimeter ontsluiting, dat had ik echt niet verwacht. Ze heeft meteen het ziekenhuis maar gebeld of er plek was. We konden met haar meerijden en waren om ongeveer 18:00 in het ziekenhuis. Vanaf het moment dat we hier wegreden heb ik niet veel meer meegekregen, ik kwam echt in de roes van de weeën en het wegpuffen ervan. Ik had helaas ontzettend veel kramp halverwege mn rug gekregen en die bleef tussen de weeën door erg heftig hangen, daar had ik bijna meer last van dan de weeën zelf, gek genoeg. Om die pijn iets beter te kunnen opvangen ben ik onder de douche gaan zitten, J. heeft geholpen om de douche vast te houden. Na een half uurtje kon ik de pijn daar ook echt niet meer opvangen en begon ik te denken aan pijnbestrijding. De verloskundige zei dat het zo snel ging, dat het waarschijnlijk geen zin meer zou hebben om de anesthesist erbij te halen. Ze zei dat ze erop vertrouwde dat ik dit kon, omdat ik het zo goed deed al. Ik vond het ergens ook wel een prettig idee om het toch helemaal op eigen kracht te gaan doen, ook al had ik dan zoveel pijn. De weeën werden uiteraard alsmaar heftiger en heftiger en de verloskundige heeft na de douche mijn vliezen gebroken. Ik had al gauw 8/9 centimeter ontsluiting en ik had al wel snel persdrang, maar ik moest dit nog een uur volhouden voordat mijn persweeën echt kwamen. Ik heb echt gebruld tijdens het puffen, ik heb er nog een dag keelpijn van gehad, haha! Om 20:30 mocht ik eindelijk gaan meepersen. De eerste 5 persweeën kon ik maar moeilijk opvangen, het was me nog niet echt duidelijk hoe ik moest persen. Soms was ik tussen de weeën door compleet van de wereld, af en toe juist heel scherp. J. heeft nog hard moeten lachen om een opmerking van me. Ik keek hem aan op een gegeven moment aan en zei heel serieus: Dit is écht niet leuk..! Ik ben vanaf toen ook echt vaak naar de klok gaan kijken. Ik wist dat het bijna voorbij moest zijn. Ik heb om 21:00 nog gevraagd of het nog lang zou duren. De verloskundige vermoedde dat het nog een half uurtje zou duren. Het duurde voor mn gevoel ontzettend lang, net als de weeën zelf. Op een gegeven moment had ik weer een hele krachtige en lange wee. De verloskundige en verpleegster dachten dat het weer voorbij was, maar ik voelde van niet. Ik was het ZO ontzettend zat en heb toen zo hard alles op alles gezet om deze wee over te laten zijn, dat Melle er in een keer uitkwam. Volgens J. schoot ik hem bijna tegen de muur aan de andere kant. Niemand had het al verwacht, zelfs ik niet! En daar was hij dan, onze zoon Melle, om 21:45. In de verte hoorde ik de verloskundige zeggen: J., pak hem maar aan, daar is hij al! Ik voelde dat er een warm glibberig lijfje op mijn buik werd gelegd en ik hoorde een klein schreeuwtje, en pas op dat moment drong het tot me door dat ik hem er al uit had geperst. Wat een ontzettend bizar, maar mooi moment was dat. Hij was er, onze zoon! Hij was er ECHT! Ik was klaar met de weeën! J. en ik hebben samen gehuild en we konden onze ogen niet van hem afhouden. Melle werd schoongeveegd en op de achtergrond merkte ik dat de verloskundige en verpleegster bezig waren met de navelstreng, die blijkbaar meteen was gestopt met kloppen. Dus J. mocht deze meteen doorknippen. Nog geen minuut later drukte de verloskundige op mijn buik, moest ik nog een keer persen en was de placenta ook al geboren. Ik vroeg nog ergens een beetje bibberig tussendoor: Ben ik uitgescheurd..? Dankzij mijn enorme laatste perswee helaas toch een beetje, dus ik ben daarna nog gehecht. Niet echt een pretje, maar de verloskundige zei heel terecht: Doet het meer pijn dan de weeën ? En gelukkig had ik een heerlijke afleiding op mijn buik liggen! We mochten diezelfde avond nog lekker naar huis, wat fijn! Die nacht natuurlijk niet geslapen en alleen maar naar ons mannetje gekeken en met hem geknuffeld. Ik besef me dat ik echt een droombevalling heb gehad! Het was heel heftig omdat het zo snel is gegaan, maar het kon eigenlijk niet beter. En nu alleen nog maar genieten!
Erg leuk om je verhaal te lezen! En tegelijker tijd ben ik er jaloers op dat je het zo goed hebt opgeschreven. Ik moet dat nog doen, maar weet nu al dingen niet meer. Heb je het gelijk al opgeschreven? Geniet lekker verder!
He ehm... Volgens mij ww hier Vanaf half 3 flinke krampen. Blijven nog steeds komen om de 3 tot 5 minuten. Vk komt rond 9 uur kijken en dan weten we meer!!
@Friesland en...?? mogen we je al feliciteren?? @Janneke spannend!! succes en zet 'm op meid!! Hier de hele nacht lopen spoken door de voorweeen, maar er zet tot nu toe nog steeds niks door... het blijft maar aanhouden en kan er nog geen regelmaat in ontdekken. Maar wie weet later vandaag...
Ze is nog niet geweest. Ik wacht in spanning af! Het enige is dat er sinds half 3 niets is veranderd. Ze komen even snel en doen niet perse meer pijn. Het duurt nu alleen al heel lang. Ben heel benieuwd of het ook maar een beetje iets doet... Anders zal het vanavond wel verder gaan! (ik heb nog steeds hoop ) Maar als ik even een verzoekje mag indienen: GEEN dierendag! Ik heb namelijk een dierlijke achternaam... Dat gaan we dan nog jaaaaren horen...
@ Lottie: Ik ben elke dag even gaan zitten zodra het kon en heb steeds kleine stukjes van mijn verhaal getypt Ik was namelijk ook bang om de dingen gauw weer te vergeten. Moet zeggen dat ik ook niet alles meer wist, maar vriendlief wist gelukkig aan te vullen @ janneke: Hahah, wedden dat jouw kindje dan toch op dierendag komt? Oeh, maar ben heel benieuwd meid!! Alvast heel veel succes!! @ FishersGirl: Hoop voor jou ook dat het gauw zal doorzetten! @ Friesland: Ik denk dat je inmiddels al een trotse moeder bent, ik ben heeeeeel benieuwd!!!
Vk was hier om 12 uur, 1 cm ontsluiting plus verweekt en bijna helemaal verstreken. Er gebeurt dus wel wat, maar echt vaart zit er niet in. Hopelijk gaat het vanavond verder! @Friesland: Is het gelukt? @MC: Mooi verhaal! @rest: hoop dat het snel begint! Liefs,
Ja precies Ben blij dat ze IETS hebben gedaan! Als er helemaal niets was veranderd had ik wel flink gebaald hoor... De ww komen nu weer langzaam op gang! Ik hoop dat ik het eventueel op de 3e nog kan redden! En anders een dierendagbaby! Of misschien niet... Ik durf nog niet zo heel goed te hopen, anders word ik strax weer blij met dode mus... Ik hou jullie op de hoogte!!!
Soms helpt het voelen door de vk ook al wat! Hopelijk zet het door!! Heeft ze je niet gestript? Succes in ieder geval Friesland ik weet t zeker, hij is geboren hè!!?
@Janneke: en?? heeft het doorgezet vanavond?? Ik duim voor je dat het nog lukt voor middernacht, maar ach... een dierendagbaby is toch ook leuk? Hier is de kans ook erg groot dat het morgen gaat gebeuren... ik ben vandaag gestript, dat ging erg makkelijk want ik had al iets van 2 centimeter ontsluiting en de baarmoedermond is helemaal verstreken. Normaal gesproken zou ik nu rustig kunnen afwachten tot de boel op gang komt, want alles wijst erop dat het echt niet lang meer zal duren, maar helaas was mijn bloeddruk weer flink gestegen: 140/95. Ze willen me daar niet langer mee door laten lopen dus mocht er vannacht niet vanzelf iets gebeuren, moet ik morgen naar het ziekenhuis om te worden ingeleid... Ik zie daar best wel tegenop, dus hoop alsnog dat het vannacht vanzelf komt!! Heb wel al de hele avond een zeurderig gevoel in mijn buik, dus wie weet...
strippen is niet gelukt, ondanks mijn verstreken baarmoeder en verloren slijmprop konden ze er niet in! het deed onwijs veel zeer en nu verlies ik steeds een beetje bloed. moet morgen naar het ziekenhuis voor een ctg en wordt waarschijnlijk woensdag ingeleid. ik ben ect zo chagrijnig, ik wilde zo graag natuurlijk bevallen dat dit even echt een hele teleurstelling is .
Hier is het nog wel actief, maar niet actief genoeg. Gelukkig is het allemaal niet heel erg pijnlijk dus ik kan gewoon mijn ding doen en slapen lukt ook nog Het stopt iig niet, dus we wachten rustig af hoe dit verder gaat! @Fishergirl: spannend!!!!! @superstring: balen... Misschien dat het friemelen eraan toch wat doet! Ik hoop het voor je!
Hallo dames, Hier dan eindelijk even een snel berichtje.. Ik heb helaas geen berichtjes terug gelezen, maar dat komt in de komende dagen nog wel. Maandag om 11.55 ben ik bevallen van een prachtige zoon genaamd Noah. 3630 gram en 50 cm. Zondag ochtend waren mijn vliezen gebroken. de weeën bleven onregelmatig, al namen ze wel in kracht toe. Uit eindelijk kwamen ze zondag ochtend om 03.00 om de 3 minuten, dus toch de vk maar gebeld. Ik had al 7 cm ontsluiting, dus dat leek goed. Na 3 uur zat ik nog steeds op 7 cm ontsluiting en ik ging richting de 24 uur gebroken vliezen. Daarom naar het ziekenhuis gegaan. In het ziekenhuis kreeg ik weeën opwekkers. Het duurde een hele tijd voordat de regelmaat erin kwam. Het bleef maar wisselen, 4 min, 5 min, 2 min. Rond 10 uur begon dit regelmatiger te worden. Uit eindelijk heb ik half uur geperst, maar hij wilde er maar niet uit en ik had geen kracht meer om goed te persen. Ik had immers ook al ruim 24 uur weeën. Uiteindelijk kwam de gynacoloog en heeft een knip gezet en het laatste stukje met de vacuum gedaan. De kleine jongen bleek met zijn elleboog naast het hoofd te zitten en daar zat de navelstreng omheen. Hij was er nooit, maar dan ook nooit zo thuis uitgekomen. Ook niet raar dat hij niet kwam na 1,5 uur persen. Gelukkig gaat alles goed. Ik ben naast de knip wel nog uitgescheurd, omdat hij er zo raar uit kwam. Maar het gaat heeeeel goed met mij en de kleine Ook kijk ik niet heel raar terug naar de bevalling. Het klinkt en lijkt misschien allemaal heftig, maar ik was ook helemaal op!!! Hier een mooie foto van onze Noah Bekijk bijlage 188029
Heeeey, Je kent mij niet maar ik lees je verhalen wel eens, en was nieuwsgierig of je al bevallen was! Ik zie dat je net foto's hebt geplaatst! Ik wou even zeggen van harte gefeliciteerd met jullie prachtige zoon!!!! WAT EEN PLAAAAAATJE!!!
Friesland jaaa gefeliciteerd!!! En ik moet echt lachen... Grote baby??? Waar is die gebleven!? Prachtige lengte EN gewicht!! Kilo lichter dan mijn mannetje. Prachtige foto ook!! Geniet lekker