Dat was het eerste jaar proberen zwanger te worden. Wat een teleurstelling om vanmorgen te zien dat ik weer gewoon ongesteld ben geworden. Ik heb het al die tijd heel goed kunnen relativeren en me er vooral niet te druk om gemaakt. Al die tijd gehoopt voordat het jaar voorbij was toch misschien wel zwanger te zijn. Maar nu ... een jaar voorbij ... en niet zwanger ... We zijn van plan een afspraak bij de huisarts te maken. Hebben jullie misschien nog andere tips voor ons? Of positieve ervaringen die me vandaag weer kunnen opbeuren ?
Meid, ik weet wel enigszins hoe je je voelt. Ik zat laatst op het halve jaar en ben in die tijd welgeteld één keer ongesteld geworden en heb geen PCOS. Zit nu alweer op CD 34 en begin langzaam gek te worden Dus hoe klote het ook lijkt, wees iig blij met je regelmatige cyclus. Je hebt iig elke maand een kans.
Wat een opmerking zeg, daar kan TS wat mee.. Jij bent toch ook geen feestje aan het vieren omdat je 'in ieder geval de MMM in kunt en dus een kans hebt', in plaats van dat het definitief over en uit is? Daarbij; aan die 12 kansen van afgelopen jaar had TS niet zoveel, gezien al die 'kansen' niet geslaagd zijn. Lijkt me logisch dat ze daar niet echt dolgelukkig mee is, maar er wel compleet doorheen zit omdat een jaar gewoon heel lang is, óók als je gewoon ongesteld wordt. Het is niet zo dat iemand niet verdrietig mag zijn, omdat een ander vindt dat haar situatie erger is.. Ik vind deze opmerking een beetje in de trant van 'Maar je kunt in ieder geval zwanger worden', als iemand net een miskraam heeft gehad.. Dikke knuffel TS, ik hoop dat het heel snel mag lukken bij jullie!
Heel herkenbaar! Ik heb wel een positieve ervaring. Wij zijn na een jaar ook naar de huisarts gegaan, maar van hem moest ik eerst 3 maanden ovulatietesten doen en cyclus bijhouden, zodat ik voor de gyn een duidelijk overzicht zou hebben. Dus misschien dat je dat alvast kunt doen. In het ziekenhuis geen afwijkingen gevonden, maar na 2 jaar nog steeds niet zwanger en toen begonnen met iui. Na 3 mislukte iui's zat ik er behoorlijk doorheen en ben met een psych gaan praten en we hebben een maandje overgeslagen. Daardoor zat ik veel beter in mn vel en was de iui erna ook nog eens raak. En nu ineens in mum van tijd spontaan zwanger van de 2e. 80% wordt in het eerste jaar zwanger, maar 20% heeft gewoon pech en dan duurt het wat langer. Ik ken veel mensen die na een jaar alsnog spontaan zwanger zijn geworden. Het is wel altijd goed om een medische oorzaak uit te sluiten, dus zou wel echt naar de huisarts gaan.
Ook hier heel herkenbaar. In oktober 2013 gestopt met de pil en in oktober 2014 nog steeds niet zwanger.ik ben er dat hele jaar redelijk wel met bezig geweest. Ovulatietesten/temperaturen, maar dit heeft helaas allemaal niet gewerkt. Toen besloten om in november 2014 naar de huisarts te stappen. Die zou me doorverwijzen naar het ziekenhuis. Die maand zijn we een weekend weggeweest en kon het hele zwanger worden eindelijk een loslaten, want ja, op het ziekenhuis zouden we er wel achter komen of er iets was. Gelukkig is dit nooit nodig geweest want in diezelfde maand bleek ik zwanger! En nu alweer een dreumes van 19 maanden rondlopen. Bij deze wil ik je dus meegeven, geef de hoop niet op. En zou idd zeker een afspraak bij de huisarts maken.
Hi meid!! Lijkt me ook best lastig, een jaar is toch een beetje een "dingetje" he? Ik zou je zeker aanraden om i.i.g. te temperaturen en zo inzicht te krijgen in je cyclus. Succes!!
Jeetje, wat een heftige reactie. Schrik wel een beetje van je aanvallende houding. Absoluut niet zo bedoeld en mijn welgemeende excuses als het zo is overgekomen, TS! Ik zat er zelf een beetje doorheen en ben momenteel wat 'jaloerzig' op iedereen die iedere maand ongesteld wordt, daarom kwam het gewoon verkeerd mijn strot uit. Sorry! Ik kan me heel goed voorstellen dat je hier enorm van baalt, hoor, dat bedoel ik alleen maar te zeggen. Uiteraard is iedere menstruatie voor jou gewoon een teleurstelling. Bah. Dikke knuffel en ik hoop dat je snel een positieve test in je handen hebt!
Wat vervelend voor jullie dat het nú al een jaar niet wilt lukken. Ik zou gewoon een afspraak maken bij de huisarts. Bij mij in het ziekenhuis deden ze helemaal niets met een temperatuurkaartje namelijk. Voor hetzelfde geldt doen ze gelijk wat onderzoeken en dan ben je toch alweer een stapje verder. Het probleem kan bij jou, bij je man of bij jullie beiden liggen. Persoonlijk hield ik er meer van dit gelijk te laten onderzoeken. En als je huisarts toch wilt dat je eerst temperatuurt oid, kan je dat alsnog doen en weet je wel waar je aan toe bent. Succes!
Als je een maand temperatuurt kan je wel zien of je eisprong hebt, dat vond ik zelf wel fijn om te zien. Sterkte, dat soort "jubilea" zijn altijd lastig
vind je heel stoer dat je het al die tijd zo goed hebt doorstaan maar geef niet op. bij ons duurde het 3 jaar. toen kregen we een MK en jaar later bleken we zwanger. vind het een goed idee dat jullie naar de HA gaan wie weet is er een reden voor en als ze die reden vinden is er misschien ook een passende oplossing en lukt het wel snel. mijn man wilde toen der tijd niet dat we de mmm in gingen vond ik heel erg. ik weet niet of je over gewicht hebt maar bij ons heb ik het idee dat afvallen en gezonder eten (geen zout geen suiker ) meer bewegen (beter voor de bloedsomloop ) toch echt de doorslag gaf. dikke knuffel voor jouw en je woord vast een helen goede mama wand je bent er sterk genoeg voor.
Gelukkig is er dit forum, waar iedereen elkaar een hart onder de riem kan steken want het is gewoon K*T. We gunnen elkaar allemaal het wonder van een bevrucht eitje, goede innesteling en 9 maanden lang trots en vol klachten rond te mogen sjouwen en uiteindelijk je allesje in je armen te kunnen sluiten. Ik hoop voor jou en voor ons allemaal dat onze wensen en dromen rap mogen uitkomen! Succes bij de huisarts meis!
En van mij uit was het dan weer niet aanvallend bedoeld, meer om iets te verduidelijken TS gaat door haar eigen hel heen, net als jij. Anderen hier op het forum zouden juist weer dolgraag willen dat het gebrek aan een cyclus hun enige probleem was, terwijl dat voor jou juist zo vreselijk is. Ik wilde alleen maar laten zien dat je verdriet niet op een weegschaal kunt leggen. De 'wees gewoon blij dat je..'-reacties, maakten het bij mij altijd juist alleen maar erger, gaven me het idee dat ik me aanstelde of dat mijn verdriet er niet mocht zijn, alleen omdat er ergens op de wereld iemand was die in een nog lastigere of heftigere situatie zat. Dat is natuurlijk ook altijd zo, maar dat verandert nooit iets aan je eigen gevoel.. Ook voor jou hoop ik dat heel snel die vervloekte menstruatie eindelijk eens doorbreekt (of dat er onverwachts een eisprong is geweest en dat die menstruatie nog eens 9 maanden lang wegblijft!)
He dat is gewoon &*%$#. Ik snap het helemaal... ronde 15... Lieve TS, geef de moed niet op. Na 14 rondes, niet eenmaal een positieve test, zat ik er ook heel ff doorheen. En hoewel ik enkele dagen later wel ongesteld ben geworden, ik had na 14 maanden eindelijk een positieve test in handen. Het kan dus wel, denk ik maar. Ik heb de onderzoeken gehad, en daar is niks uitgekomen. Na een jaar is het idd heel vervelend dat het nog niet gelukt is. Ik begrijp je maar al te goed. Houd hoop en maak die stap naar de ha, want het kan nog enkele maanden duren eer je een keertje geholpen wordt. Succes en een dikke knuffel.
Jeetje ik snap je gevoel helemaal. Wij zijn inmiddels de 12 maanden grens voorbij en zitten inmiddels in de MMM. Als je van plan bent om een afspraak te maken, dan zou ik dat gewoon doen. Waarschijnlijk stelt de huisarts voor om een aantal testjes te doen zoals soa test en wellicht het controleren van het zaad van manlief. Maar hoeft ook niet wellicht krijg je meteen een verwijzing voor naar het ziekenhuis. Als je vragen hebt, dan mag je ze aan mij altijd vragen. Succes met jullie beslissing!
XxLinn, ik begrijp je helemaal.. Wij zitten nu in ronde 10 en nog nooit een positieve test gehad, zelfs geen tuurstreepje. Ik heb mij voorgenomen om na 12 maanden naar de huisarts te gaan. Gewoon om te zien of er een medisch probleem is. Want dan heeft doorproberen en elke maand een teleurstelling geen zin. Is er geen medisch probleem, dan weet je dat het nog iets meer tijd nodig heeft. Misschien geeft dat rust? Heel veel succes!
In ronde 7 en 8 gedaan omdat ik toen heel nieuwsgierig was naar of ik überhaupt wel een ovulatie had. Beide keren een duidelijk eisprong gehad en kon dit ook linken aan symptomen, dus kan elke maand best goed de precieze datum van de eisprong vaststellen. Werd enorm zenuwachtig van het tempen en de testen dus ben er na twee rondes weer snel mee gestopt! Was er daardoor (voor mijn gevoel) veel te veel mee bezig.
Gelukkig ben ik niet zo haatdragend hihi. Vind jullie reacties allemaal super lief. Ik snap Pancakes wel, want het is wel een beetje het gevoel wat je hebt wanneer het niet lukt. Ik betrap me zelf er ook wel eens op. Wat de reden voor het niet mogen lukken dan ook is ....