Toen ik een tijdje geleden onder de douche stond (7 weken na de bevalling) kwam ik erachter dat er een soort balletje uit mijn vagina hing. Na wat Googlen kwam ik op een baarmoederverzakking uit dus diezelfde week nog naar de huisarts en zij zei dat het inderdaad een behoorlijke verzakking was en verwees mij na de gynaecoloog in het ziekenhuis. Eind Juni heb ik een afspraak bij de bekkenbodemspecialist.(ik ga bellen of er misschien eerder een plekje vrij is) In het begin viel het nog wel mee ik had wat licht urineverlies en af en toe hing hij er een heel klein beetje uit... Nu sinds een week of 3 hangt hij er continu uit en heb ik ontzettend veel last van afscheiding ik moet meerdere keren per dag mijn ondergoed verschonen. Pijn heb ik gelukkig niet maar ik voel me zwaar kut en vreselijk onzeker en vies. Seks hebben we niet meer niet omdat ik bang ben dat het pijn doet maar omdat ik me totaal niet op me gemak voelt omdat er continue afscheiding uit loopt en veel! Eigenlijk kan ik wel janken ik ben 26 jaar en dit is pas mijn eerste kindje.. plus dat de verhalen op internet nu ook niet echt positief zijn. Ik hoop dat jullie wat positieve verhalen hebben want op dit moment ben ik moedeloos
Ik heb zowel een baarmoeder, endeldarm als blaasverzakking. Ik heb hiervoor bekkenfysio gehad en hierdoor is het sterk verbeterd. Het zal nooit helemaal weg gaan en in de loop van de tijd waarschijnlijk alleen maar verergeren. Maar tot nog toe heb ik er weinig last van. Het word wat erger rond menstruatietijd. Heb dan ook echt last van mn bekkengebied en rug. Er is me aangerade om een operstie te laten uitvoeren maar dat wil ik absoluut niet. Heb er vanuit mn werk teveel negatieve verhalen over gehoord en ik heb er niet zo erg last van dat ik het wil laten opereren. Ook niet echt handig met kleine kinderen die nog rondlopen en verzorgt moeten worden. Ze hebben ook nog gepribeerd een stuenring in te brengen die de boel wat meer op zn plek zou houden maaar dat werkt bij mij niet omdat mn voorwand verzakt is dus geen houvast. Ik had ook urine verlies maar dat is na een paar maanden helemaal weg getrokken. Van de fysio heb ik oefeningen gehad hoe ik moest tillen, bewegen, trap op moet gaan, moet gaan zitten en opstaan enz. Als er teveel druk op je buik komt door verkeerde houding of teveel tillen dan kan je het verergeren. Daarnaast heb ik nog neuro fiedbeck gehad. Aangesloten op de computer en dan oefeningen doen. Dan kan je precies zien wat je bekkenbodem precies doet en of je het goed doet of niet. Ik zou de bekkenfysio even afwachten. Je bent pas 2 maanden na je bevalling! Al je banden enz zijn door de hormonen en de bevalling verslapt en hebben gemiddeld 9 tot 12 maanden nodig om weer sterker te worden. En inderdaad, na een aantal maanden werd het beter. En hoe weet je dat de afscheiding van de verzakking komt?? Je bent pas 2 maanden na je bevalling en dan moet je lichaam sowieso nog bijkomen eh heb je vaak last van meer afscheiding. Dit hoeft niet met je verzakking te maken te hebben.
Ik ben net naar een promotie geweest van arts die promoveerde op dit onderwerp. Het is belangrijk dat je een goede bekkenbodemspecialist vind. Ik weet niet waar je woont, maar anders kan ik je er een aanraden in het Atrium in Heerlen. Het is ontzettend vervelend voor je. Er wordt nog heel veel onderzoek gedaan naar wat nu het beste is. Sterkte
Snel naar een bekkenbodemfysio gaan. Daar kun je zonder verwijzing terecht. Ik heb een verzakking van de blaas en ik heb er baat bij. Jr krijgt oefeningen en tips voor je dagelijkse leven. Opereren doen ze doorgaans alleen als je geen kinderwens meer hebt en een opee 'houdt' gemiddeld ook maar 15 jaar, dus ze proberen het zo lang mogelijk uit te stellen. Een pessarium/ring kan ook verlichting geven. Ik heb een kubus.
Wat enorm balen meid! Ik ken het gevoel. Na mijn tweede bevalling had ik ook precies wat jij beschrijft: een balletje bij/uit m'n vagina. Ik wist gelijk wel hoe laat het was. Maar met oefeningen en tijd is het na een half jaar eigenlijk heel goed teruggetrokken. Bij mijn derde zwangerschap vreesde ik het ergste. Maar ik heb er geen nieiwe problemen door gekregen. Ik heb nu heeel af en toe was urine verlies en wel iets meer afscheiding, maar niet extreem. Ik voel het ook niet meer tijdens het lopen. Je weet natuurlijk niet hoe het na de overgang zal gaan (voor jou hopelijk nog ver weg), maar tot die tijd laat ik er echt niets aan doen. Gun het dus nog even tijd (en zoek een goede therapeut)!
Ik heb na de 2e ook een verzakking gehad wat de eerste weken heel erg aanwezig was. Maar na 2 maanden is het (vanzelf) weer behoorlijk terug getrokken. Heb er nu helemaal geen last meer van. (Ik beweeg wel heel veel voor mijn werk, misschien dat dat er mee te maken kan hebben) En seks leek mij eerst ook onmogelijk. Maar het 'balletje' hing alleen voor de uitgang als ik stond of of m'n buik lag. Op m'n rug liggend, kantelde mijn baarmoeder weer in de normale positie. Afscheiding had ik ook veel en was behoorlijk vies.. Maar nu gelukkig ook weer helemaal weg. Sterkte!
Bedankt voor jullie reacties prettig om te lezen dat het met war hulp en geduld toch minder kan worden zonder operaties etc daar ben ik bang voor. Op internet lees je altijd horror verhalen baarmoeder eruit enz.