Hoi dames, Ik ben eigenlijk een beetje op zoek naar geruststelling, herkenning of anders een trap onder mijn kont We zijn er een poosje geleden achter gekomen dat ik weer in verwachting ben. Na de eerste schrik, waren we eigenlijk wel heel erg blij. Onze meid is 14 maanden en al was het niet de bedoeling (was al blij met 1 kindje en vondt dat ook genoeg) toch hadden we zoiets van:'Laat maar komen!' Maar de laatste tijd krijg ik steeds meer last van twijfels. Niet dat ik het kindje niet wil laten komen hoor! Maar een soort van ja...tegenzin? ( o, god, ik wil echt geen meiden voor het hoofd stoten waarbij het moeilijk gaat, sorry daarvoor) Het zijn een paar dingen die ik moelijk van me af kan zetten: - Man is altijd pas tussen 19.00 en 19.30 uur thuis. Ik vindt het nu al druk met 1 kindje. Dochter ophalen, hond uitlaten, koken, eten, badje, en avondritueel, tanden poetsen naar bed. Daarna komt papa pas thuis. Hoe moet dat met nog een baby'tje?? Heb werkelijk geen idee! - de babytijd vondt ik echt heel erg zwaar, terwijl we niet eens een huilbaby o.i.d hadden. Niks te klagen eigenlijk, maar feit blijft dat ik niet zo'n goede babymama ben - met ons eerste kindje is het misgegaan, hij is overleden met 20 weken en moest bevallen. Heb het wel goed verwerkt, maar het komt nu wel weer boven. Wat als...? - Mijn man heeft schisis, zijn vader, opa en oom hadden dit ook. Best een grote kans dat als het een jongetje wordt dat dit ook kan gebeuren. En natuurlijk is dat niet het einde van de wereld, maar ik loop maar weer te malen, wat als...? Pff, nou zal stoppen met klagen! Wel even fijn dat ik het zo kwijt kan. Dit ucht ook al een beetje op!
Hoi, Ik kan me je gevoel heel goed indenken, zeker bij een niet geplande zwangerschap... Ik denk zeker dat er voor al je twijfels een oplossing zal komen je het allemaal aan kan... Ik herken dingen wel hoor, ik krijg een derde, heel bewuste keuze maar nu ik zwanger ben zijn er ook dingen dat ik denk, oei hoe moet ik dat nu met 3 kinderen gaan doen... En ook wat een zorgen er dan kunnen zijn met 3... Denk dat iedereen zo wel zijn onzekerheden heeft. Sterkte en schrijf lekker van je af meis... catheleine
hier was een tweede wel gewenst, maar nog niet zo snel als nu . Maar ik herken het wel. Ik kamp nogal met vermoeidheid en ben echt bang dat ik het wat dat betreft allemaal niet ga bolwerken straks allemaal. Maar ik heb inmiddels één ding geleerd: Het komt zoals het komt en dan komt het uiteindelijk bijna altijd wel goed. En hulp vragen mág... Misschien kun je wat praktische oplossingen bedenken voor het eten? Wat vaker voor 2 dagen koken in het weekend ofzo? Eten in de vriezer? Geen idee hoeveel je werkt en je man, maar misschien is er in het begin ruimte voor ouderschapsverlof? Al is het maar een halve dag in de week, zodat jij éven rust hebt (dus dat je man een halve dag verlof op neemt?) Of, als je niet veel werkt, dat je kindje straks lekker naar psz gaat (vanaf 2 jaar toch?) . Ikzelf steek verder m'n hoofd een beetje in het zand. Ik kan het nu toch niet meer veranderen en het is op zich ook weer wel een wonder natuurlijk! Maarja, ik vind het zwanger zijn ook weer wel bijzonder en de babytijd. Hoewel ik ook érg blij was op het moment dat onze dochter ging lopen...
Fijn om een beetje herkenning te lezen Wil echt niet klagerig over komen, en dit lucht al op. Koken voor 2 dagen is idd een goed optie, moet ik alleen nog kijken waar we een vriezer gaan neerzetten. Meestal vindt ik dat soort dingen wel een uitdaging om op te lossen, nu even niet. Komt misschien ook wel door de moeheid van deze zwangerschap.
Hoihoi, Ik ga je niet schoppen enzo, ik heb me zelf ook zorgen zitten maken en nu heb ik zoiets van het komt zoals het komt. En voor mij is het pas de eerste Het zorgen maken om kwaaltjes kan ik me heel goed voorstellen, bij mij in de familie zitten nogal wat dingetjes en ik heb altijd getwijfeld of ik wel een kind op deze wereld wil zetten. Misschien kan je wel wat praktische dingen doen? Een schoonmaakster enkele uren in de week, die je ook kan helpen met wat eten voorbereiden en wellicht invriezen? Moet natuurlijk wel doenbaar zijn, maar je kan alvast wat dingen verzinnen en kijken of het haalbaar is toch?