Hallo dames, Mijn hele zwangerschap verloopt/ verliep tot heden zonder problemen. Mijn baas heeft nog helemaal niets gemerkt van mijn zwangerschap en ben tot heden 40 uur op de vloer te vinden. Nu ben ik sinds een paar weken bezig met mijn werk over te dragen aan een andere collega (zij komt van een andere afdeling). Helaas had ik de pech dat één collega zich 2,5 week had ziekgemeld. In plaats van een stapje terug te nemen, moest ik dus nog harder werken. Dagen van 10 uur waren normaal, werken op vrije dagen zoals Bevrijdingsdag hoorde er maar even bij op dat moment. Tijdens Hemelvaart was ik gelukkig wel vrij en ben op dat moment een beetje ingestort (stress van afgelopen weken). Gelukkig is ze nu terug op de vloer en heb ik dus meer rust/ tijd om het werk aan mijn collega over te dragen. Toen ik gister bij de vk was kreeg ik wederom te horen dat mijn bloeddruk aan de hoge kant was en daarnaast was mijn ijzer te laag. Heb toen gevraagd of dat ijzertekort kwaad kan voor de kleine maar toen reageerde ze met; maar mama moet ook zichzelf denken!! Ik moet nu nog 3 weekjes werken en de vk vond dat ik maar is aan halve dagen moest gaan denken. Toen ik gister overleg had met mijn leidinggevende en had verteld hoe het bij de vk was gegaan, kreeg ik echt 0,000 reactie. Aan de ene kant heb ik zoiets van: kom op het zijn nog maar 3 weekjes daar komen we ook wel overheen. Aan de andere kant heb ik zoiets van: het gaat wel om mijn/ dochters gezondheid en dat is het belangrijkste. Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik er nu mee aan moet... Wat zouden jullie in mijn geval doen? Voel me best een zeikerd als ik aangeef minder te willen werken
Als je vk aangeeft dat het beter is om halve dagen te gaan werken zou ik haar advies opvolgen. Aan je eigen gezondheid en de gezondheid van je kleintje denken is nu het allerbelangrijkste (je bent dus zeker geen zeikerd).
Ik voel me op zich best goed en alles behalve ziek ofzo. Alleen baal ik ervan dat mijn bloeddruk de laatste 3 bezoeken zo hoog is. Dat moet ik ook echt in de gaten houden zegt ze. Helaas ben ik niet zo goed in het luisteren naar mijn lichaam. Denk vaak; ach nog een uurtje doorwerken en dan kunnen we rusten. Dus als ik naar mn lichaam luister dan zeg ik: misschien wat minder werken. Luister ik naar mn hoofd dan zeg ik: nog 3 weekjes en dan zit het erop. Natuurlijk begrijp ik mijn baas dat hij er niet op staat te springen als ik minder ga werken maar het is best moeilijk om een onderwerp aan te kaarten waar ik nu al weet geen duidelijk antwoord te krijgen. Gelukkig hebben we weer weekend!
Ik vind dat je baas in deze maar begrip moet hebben, je hebt tot op heden tenslotte altijd hard gewerkt. Als je verloskundige vindt dat je halve dagen moet gaan werken, dan zou ik dat advies zeker opvolgen. Ze adviseert het tenslotte niet voor niks en het is beter voor jezelf en je kindje. Dat is nu, lijkt mij, het allerbelangrijkste.
Als jij vind dat je nog kan werken... Ik heb deze zwangerschap wel doorgebikkeld terwijl ik de vorige keer wel halve dagen ben gaan werken. Het was wel zwaar, maar ik voel me ook wel voldaan dat ik het heb volgehouden. Het is maar net wat je belangrijk vind. Ik zou wel de gezondheid van je beeb op 1 zetten.
Bedankt voor jullie reacties! Zal dit weekend nog eens goed nadenken over hoe ik komende 3 weken door wil brengen.
Denk niet alleen aan de komende 3 weken... maar ook aan de topprestatie die je aan het einde van je zwangerschap nog moet gaan leveren. Ik heb begrepen dat het handig is als je daarvoor ook lekker fit en goed uitgerust bent.
Goed luisteren naar je lijf. En die geeft aan dat ie rust wil. Ik heb mijn laatste zwangerschap 'dom' doorgebikkeld ondanks signalen als misselijkheid, duizeligheid en flauwtes. Daar pluk ik nu de wrange vruchten van, omdat ik nu tegen overspannenheid aan zit en nu op therapeutische basis begin met werken. Let dus aub op. Je mag straks nog bevallen en daar kan je wel energie voor geruiken hoor . Succes met het maken van je keuze.
Gewoon naar jezelf (en de vk) luisteren! ik ben de laatste maand 6 uur per dag gaan werken in plaats van 8. Nou achteraf is daar echt veel over geroddeld en dat heeft me wel pijn gedaan. Ik had erge last van me rug en vooral met zitten en liggen. Lopen ging prima maar ik heb een kantoorbaan. Na het werk ging ik vaak stukje lopen of winkeltjes kijken omdat ik er dan geen last van had of ik ging slapen. Hoorde toen ik weer terug kwam dat collega's beledigd waren dat ik gewoon 'leuke' dingen ging doen terwijl het druk was en ik eigenlijk moest overwerken (had ik net zo goed niet minder kunnen werken). In december vertelde een collega dat ze zwanger was en toen zei ze gelijk kan ik straks ook doen alsof ik pijn in me rug heb en minder werken. Als een blik kon doden was ze er nu niet meer. Ben er ook weg gegaan uiteindelijk.