Hallo lieve dames, Ik en mijn vriend hebben al een lange tijd een hele grote kinderwens. We hebben wel besloten om te wachten tot ik mijn diploma heb. Momenteel is het bijna zover, want nu zit ik in mijn afstudeerfase (hbo). We kunnen echt niet meer wachten! In principe hebben we alles goed voor elkaar. We hebben een goede relatie, een fijne woning (eengezinswoning) en mijn vriend heeft een aardig goede baan. Hij verdient 1940 netto.. Waar ik nu dus mee zit: het liefst zou ik in april stoppen met de pil. In het snelste geval zou ik in mei zwanger zijn (natuurlijk weet ik dat het net zo goed nog maanden kan duren). Maar als ik nadat ik ben afgestudeerd zwanger een baan wil gaan zoeken, ben ik bang dat ik niet word aangenomen. Stel dat dat het geval is vraag ik mij af of we dan tijdelijk kunnen rondkomen van 1 salaris (inc babyuitzet kopen). Na alle rekeningen houden we per maand tussen de 500 en 600 over. Wat denken jullie? Zouden we hiervan (tijdelijk) rond kunnen komen en de babyuitzet betalen (verspreid over 9 maanden) Ik ben benieuwd naar jullie reacties, alvast bedankt! Liefs
Daar moeten jullie zelf uitkomen of dat bedrag genoeg is om van rond te komen.. Jullie weten wat jullie uitgeven en wat jullie belangrijk vinden om te doen. Kunnen wij niets van zeggen. Op zich klinkt het best aannemelijk, mijn man verdient meer, ik 300 euro minder, dus hebben het ruim. Maar wij hebben veel vaste lasten ivm 2 huizen al 4 jaar, zoontje baby op komst (baby uitzet aanschaffen), honden en paarden. Waar ik me in zou gaan verdiepen is het feit dat je nog moet afstuderen en nog een baan moet zoeken in deze crisis tijden. Als dta niet lukt zullen jullie langer met 1 salaris moeten doen. Scheelt wel opvang.. Wij hebben 12 jaar erover gedaan eer we een kindje hebben mogen krijgen, uit China. Ziekenhuis in en uit. IVFI, ICSI, IUI D....en nu zwanger..dus 2 kindjes in 1 jaar...wauw wat een wonder.. Omdat ik weet dat het niet zomaar vanzelf gaat kinderen krijgen, zou ik idd op tijd beginnen.
Hoi, Bedankt voor je reactie. En gefeliciteerd met je 2 kinderen! Wat een geluk we zullen er idd zelf uit moeten komen, maar ik kan me 24/7 druk maken om financien dus hoop dat jullie mij daar een beetje in kunnen adviseren/gerust stellen.
Is die 500/600 echt "over" of moet je daar nog boodschappen etc van gaan doen? Als het echt "over" is, dan zou ik in ieder geval snel beginnen met sparen, dan heb je een lekkere buffer tegen de tijd dat je kleintje er is en je evt geen werk hebt kunnen vinden. Op zich is 1940 netto een leuk inkomen hoor, maar ja, je leeft er vaak ook naar en zeker wanneer er nog geen kinderen zijn (lekker uit eten, vaker of verder op vakantie, extraatjes, duurder/luxer boodschappen doen etc) De uitzet voor een eerste is in principe de grootste klap. De babykamer, wandelwagen, autostoeltje etc, plus alle kleine dingetjes als luiers, kleertjes, verzorging etc. Wanneer je dat in de 7 à 8 maanden voor de bevalling uitspreidt dan is het goed te doen. En ja je kunt het nu ook zo duur maken als je zelf wilt, evt kun je ook dingen tweedehands gaan kopen.
500 a 600 p/m overhouden is best veel hoor en wat je kwijt bent voor de kleine is ook zo afhankelijk van wat je wilt. Vind je een 2de handsbabykamer goed en kleding van de zeeman/hema/c&a/ v&d/h&m of wil je het duurste van het duurste? Kijk je baby maakt het niet uit of zijn/haar pakje van zeeman is of van een duur merk. En ook niet of zijn bed nieuw is of 2de hands. Kortom je kunt het zo duur maken als je wilt. Sparen kun je nu al mee beginnen voor later en/of dure kosten.
Van mijn studiefinanciering doe ik de boodschappen, maar als ik ben afgestudeerd krijg ik dat niet meer dus dan moet dat ook van die 500 euro.. Ik heb geluk dat ik een aantal vriendinnen heb die kindjes hebben waarvan ik al een aantal dingen mag lenen zoals de box, badje, wipstoeltjes, maxi cosi etc. Sowieso zou ik op zoek gaan naar een tweedehands kamertje en h&m kledig vind ik echt prima. Je kan het inderdaad zo duur maken als je zelf wil. We zullen ons vast wel redden er zijn altijd mensen die het met minder doen..
Ik zou zelf eerst solliciteren, hoe groot je wens ook is. Een baan vinden is nu ook niet zo makkelijk, zo kan je nog even flink sparen. Kinderen kosten nu eenmaal geld en eerlijk is eerlijk het is natuurlijk ook erg leuk om babyspullen te kunnen kopen die je mooi vind ipv alle "krijgertjes" gebruiken. Het lijkt mij eerlijk gezegd ook niet haalbaar om van 500 euro wat nu over is, straks boodschappen van te moeten halen, te sparen voor een babyuitzet en een buffer op te bouwen voor als je na je bevalling nog geen werk kan vinden. Als een baby er is komen er ook extra kosten bij, luiers, eventueel melk enz. Maar ik denk dat jullie het best zelf kunnen bedenken of jullie straks met een baby rond kunnen komen van 500 euro. Zelf hou ik meer van zekerheid, vandaar mijn reaktie.
Heel persoonlijk zou ik ook eerst op zoek gaan naar een baan en daar eerst een goede balans in vinden. Vergeet namelijk ook niet dat je aan een 'echte' baan ook best even zult moeten wennen. Het werkende leven is echt een heel ander ritme dan het studerende leven. Daarnaast denk ik ook dat het voor je toekomstige kansen op de arbeidsmarkt wel beter is als je zsm aan de slag probeert te gaan. En bedenk ook: je hoeft echt geen jaren te wachten tot je gaat proberen zwanger te raken... Financieel zal er best een mouw aan te passen zijn, maar ik zou ook verder kijken dan de financiën en een paar jaar vooruitkijken. Hoe zijn je kansen straks op de arbeidsmarkt als je nu niet aan de bak komt?
Bedankt voor jullie reacties! Ik waardeer jullie tips Ik ga er nóg meer met mijn vriend over praten en dan vertrouw ik erop dat we er samen uit zullen komen.
Weet je, als je een carriere begint komt een kind nooit uit. Eerst wil je afstuderen, dan wil je een baan, dan wil je van de onzekerheid van een jaarcontract af, dan krijg je de kans om die geweldige master te doen, dan heb je kans op een goede promotie als je nog eventjes doorwerkt, dan zit je net in die geweldige leidinggevende functie of mag je je eigen afdeling opzetten... en voor je het weet ben je bijna veertig. (mijn situatie is wel ietsje anders, maar vergelijkbaar ) Ik kan je maar een advies geven: gewoon doen. Neem een hap lucht, knijp je neus dicht en spring in het diepe! Wacht niet tot de omstandigheden perfect zijn, want dat worden ze nooit!
Wauw.. Ik denk dat je gelijk hebt! Bedankt voor dit duwtje in mn rug Natuurlijk wil je in de allerbeste situatie zitten, maar zoals jij ook zegt: de omstandigheden zullen nooit perfect zijn. Ik wil heel graag mijn hart volgen en ik denk dat dat het juiste is. Waar een wil is, is een weg.
Gewoon je hart volgen meid! Hier hetzelfde.....werkte 36 uur....zat in de Medische molen ook en ik ben een draaikont en altijd druk druk druk...pieker de hele dag en het liefst over geld haha... niets komt uit, ik wil van alles kopen, maar dat kan natuurlijk niet.... sparen?! WAS DA? Dat kwam al helemaal niet voor in mijn woordenboek..manlief werkte netjes al 13 jaar bij dezelfde baas... verdiende toen circa 1500 euro netto per 4 weken... ik toen iets van 1200 euro netto per maand... wat denk je....ik ben zwanger....ga bevallen...en na mijn verlof KAP IK GEWOON met werken ok...das effe minder 1200 euries minder in de maand te spenderen.. ik geloof dat wij echt van 400 euro in de maand moesten rondkomen en we hebben het gered hoor... heerlijk zo shoppen En nu, ik zo veiligheidstypje heeft alle remmen los gegooid... vastigheid hebben mijn man en ik beide aan de kant gegooid en zijn in deze crisistijd gewoon voor onszelf begonnen en ondertussen bezig voor wonder 2... het is maar net wat je wilt..en of je je kan aanpassen aan de situatie.. wij hebben alles meegemaakt (gelukkig geen nare dingen) maar wel dat je echt van minimaal moest rondkomen en ook heeft mijn inmiddels kleuterboy echt alles wat zijn hartje begeert en vooral de liefde van zijn papa en mama Dus go for it!
Ik zou het gewoon doen als ik jou was. Ons inkomen is veel minder en toch heeft mijn zoontje alles wat hij nodig heeft, inclusief spulletjes van goeie merken, hij komt niks te kort. Als je je geld een beetje handig uitgeeft dan bespaar je al een hoop.
Dat is precies wat wij ook gedaan hebben. In onze omgeving kwamen steeds meer kinderen, wij werden intussen ook ouder en ik heb mijn man op een avond gewoon voor het blok gezet. Nu of nooit! Dat klinkt heel drammerig, maar zo was het niet. Mijn man was juist degene die allerlei beren op de weg zag en nog van alles wilde voor we aan kinderen begonnen. Dan heb ik het niet over verre reizen enzo, maar meer om het opbouwen van de zaak, daar geld aan overhouden (ja ja, dat begint nu pas te komen en Jelle word 5... ) verbouwen van het huis, hebben we er wel geld voor? en dat soort dingen. Praktische zaken, zeg maar. Maar een kind heeft helemaal niet zoveel nodig. Als hij een bed heeft om in te slapen, luiers om in te poepen en melk heeft om te drinken ben je al een heel eind. Gelukkig snapte mijn man na mijn uitleg ook wel dat het allemaal niet zo spannend hoeft. Ok, een mooi aangeklede babykamer is leuk, maar geen noodzaak, snap je? Het is niet zo dat je alles in een keer koopt, je hoeft niet voor de geboorte al speelgoed te hebben tot zijn 18de...
Ik ben ook hoogzwanger afgestudeerd en kon idd geen baan vinden. Niet vanwege de baby, maar vanwege de arbeidsmarkt, en daar verandert een baby niks aan Wij hadden trouwens ook weinig geld en onze babyuitzet komt van marktplaats. We waren voor alles bij elkaar 160 euro kwijt
Wat een ontzettende positieve reacties! Vind het super leuk om jullie verhaal te lezen en hoe jullie het gedaan hebben. Erg fijn om te lezen. Het is zo vrouwen eigen om je suf te piekeren uiteindelijk neemt ons moeder instinct het allemaal over en zorgen we dat het goedkomt!
Wij zitten met een soortgelijk dilemma. Wij hebben geen kamer voor ons a.s. kindje omdat we ons huis niet verkocht krijgen. Toch heeft dat ons niet tegen gehouden ervoor te gaan! We passen er wel een mouw aan. Ik denk dat we nu zo'n 600 euro per maand hebben voor de boodschappen/kleding enz. We komen nog prima uit en sparen zelfs nog een beetje. Misschien duurt het nog even voordat je zwanger bent en heb je inmiddels al wel een leuke baan gevonden. En er zijn ook genoeg banen waarbij ze het niet erg vinden. Als je een vrouw aanneemt loop je 'altijd' het risico dat ze zwanger wordt/is. Dat hoort nou eenmaal bij de helft van de wereldbevolking. Maak je niet druk en volg je hart!!
Ik ben nu 30 en ons tweede kindje is onderweg. Ik ben een zekerheidszoeker, heb mijn Master afgerond, heb een baan gevonden, huis gekocht en getrouwd. Daarna pas gestopt met de pil. Wij hebben samen genoeg geld te besteden, maar geven ook veel uit, we hebben een duur huis, twee auto's (omdat we allebei werken) etc. Wanneer ik niet zou werken, dan scheelt het natuurlijk in kosten van kinderopvang, geen tweede auto, wellicht extra teruggaves belastingdienst (heb je je daar al in verdiept, volgens mij heb je wel recht op extra teruggaves?) etc. Uiteindelijk gaat een groot deel van mijn loon naar al deze extra's. Ik vind mijn werk erg leuk (werk 3 dagen), maar geniet het meest van mijn lieve kleine meid! Je kunt een boel geld besparen door thuis zelf veel dingen te doen en je kunt het allemaal zo duur maken als je zelf wilt. Mijn schoonzus en haar man verdienen echt niet meer dan 1900 euro nette en zei hebben drie kinderen. Ze zijn gelukkig en gezond, wat wil je nog meer! Doen wat je hart je je ingeeft! En geniet van het leven, gezondheid en gelukis is het belangrijkste. Geld heeft nog nooit iemand gelukkig gemaakt!
Helemaal mee eens! Zolang jij jou kindje van zijn basis behoefte kan voorzien en een hele berg liefde en gebogenheid kan geven, dan is jou kindje meer dan gelukkig!