Mijn zoontje bijt. Niet uit boosheid ofzo, maar volgens mij uit genegenheid. En hij doet dat alleen bij mij. Als we samen knuffelen of een beetje stoeien, bijt hij me overal waar hij maar bij kan: gezicht, armen, handen. Ook als hij me even niet gezien heeft, komt hij naar me toegekropen om in mijn benen te bijten. Volgens mij denkt hij zelf dat hij kusjes geeft ofzo. Maar met 7 vlijmscherpe tandjes is dat niet bepaald een pretje! Ik heb vaak de afdrukken in mijn vel staan. Nu probeer ik hem het bijten wel af te leren door hem weg te duwen en nee te zeggen, maar ik vind dat ook weer sneu. Hij denkt lekker met mama te knuffelen en dan krijgt hij weer "straf". Volgens mij snapt hij ook niet dat knuffelen wel mag, maar bijten niet. Hij is ook echt zielig als ik hem wegduw. Hij denkt dan volgens mij dat hij helemaal niet mag knuffelen en spelen met mij. Dus nu probeer ik meestal een beetje zijn mond te ontwijken. Maar dan blijft hij het proberen. Ik heb echt geen idee hoe ik hem op deze leeftijd kan leren dat hij wel mag knuffelen, stoeien en kusjes geven, maar dan zonder zijn tanden te gebruiken. Heeft iemand een idee? Of moet ik maar gewoon afwachten tot hij groter is?
mijn zoontje doet dat ook. als we samen gek doen dan heeft ie ineens me vel vast , en dat doet idd aardig zeer met die tandjes.. haha.. .. lees wel even mee, miss krijgen we nog tips... hihi
Ik legde hem télkens opnieuw uit dat mét tandjes pijn doet maar zonder tandjes (kusje) leuk is en reageerde dan ook wat theatraal op datgene wat hij deed. Nu geeft hij echt van die heerlijke smakkusjes. Maar het vraagt geduld. Ik heb mijn zoon nooit weggezet of expres boos geworden om het af te leren omdat het vanuit een goede intentie kwam.
Mijn zoon beet ook een tijdje, maar elke keer riep ik hard au. De eerste keren ging hij dan huilen van schrik, gaf mij ook het gevoel dat het niet expres was. Later schrok hij niet meer, maar schudde zelf nee. Inmiddels bijt hij niet meer.
En het is niet borst-gerelateerd? Ons meisje "hapt" me overal als ze wil drinken, wel zacht gelukkig, maar wel op alle mogelijke plekken waar ze huid ziet. Tja, net als aaien, probeer ik haar als ze grijpt en graait mee te nemen in een zachte beweging en zeg ik aai aai lekker. Zoiets kun je misschien ook doen met het bijten? Juist zachtjes doen en zeggen lekker lekker mmmm smak smak En misschien hem zelf eens terugbijten (heel zacht uiteraard!) en dan zeggen, tanden, nee!
Hij vindt me gewoo m op te eten zo lief, haha. Ik wordt ook niet echt boos op hem hoor. Ik denk dat hij een verbale reactie nog niet echt snapt. Hij weet wel wat "nee" of "uhuh" betekent. Dat gebruiken we ook bij de afstamdsbediening enzo. Maa ik geloof niet dat hij dan ak het verschil ziet tussen stoeien mag wel, maar bijten mag niet. Voir hem is dat -denk ik- één geheel. Maar ik zal het blijven proberen. Er komt natuurlijk wel een moment dat hij het wel gaat snappen.
daymian heeft het ook gedaan en dan voornamelijk in mn schouder als ik met hem aan het knuffelen was. ik heb hem constant gecorrigeert en auw gezegt als hij beet, het is vanzelf over gegaan. heel soms vergist ie zich nog wel eens, maar nu is het vooral kusjes geven. liefs doris
Denny bijt ook in mijn schouder en soms in mijn buik. ik denk ook dat het genegenheid is, maar het doet soms wel pijn. ik zeg ook au Denny dat mag niet. dan kijkt hij me aan en begint hard te schateren. het lijkt dus niet te werken hahaha
Mijn dochter deed het ook een korte periode, nu laatst weet een keer. Ik kan niet anders dan schrikken en daardoor (harder dan dat ik wil) Nee! te zeggen. Tja, het doet nou eenmaal pijn. Maar ik heb ook het idee dat het niet uit kwade bedoeling is, meer uit genegenheid. Ik zeg daarom altijd; Nee, dat doet pijn, geef maar een KUSJE. En dat herhaal ik dan elke keer dat ze bijt. En dat helpt.