ik las in de wij jonge ouders een artikel over babygebaren.. het sprak me meteen heel erg aan. ik ben benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft?
ik vond het ook heel interessant en zag het best wel zitten, maar het is er niet van gekomen helaas. Ik heb me er uiteindelijk niet meer verder in verdiept.
Hai, Ik heb net het boek aangeschaft, ziet er goed uit. Ik ga het zeker proberen. Heeft ook veel taalvoordelen op latere leeftijd. Het boek was niet zo duur, ong 15 euro, het proberen waard, toch?
Ik heb het boek gekocht en gelezen en wij willen het graag gaan doen. Sverre is nu 8 maanden en we zijn nu een beetje aan het oefenen met zwaaien en hiephiephoera (Ik ben over twee weken jarig maar denk niet dat hij het dan al kan) Ik doe ook af en toe alvast het gebaar voor slapen als ik hem naar bed breng maar vooralsnog vind hij het vooral grappig, hij ligt dan helemaal in een deuk Volgens het boek is een maand of 9, 10 een goed moment om te beginnen, of wanneer ze interesse krijgen in communicatie en bijvoorbeeld gaan wijzen en duduh roepen. Je begint met een paar gebaren die voor het kind belangrijik zijn zoals slapen en drinken en zodra het kind het eerste gebaar maakt kan je het gaan uitbreiden. Volgens mij is het lastigste nog dat je eraan moet denken dat je zelf steeds de gebaren gebruikt, want je kind kan het alleen leren als hij/zij het vaak genoeg ziet. Er zijn trouwens leuke filmpjes over te vinden op youtube! Groetjes Eendje
Ik heb net een stukje Life & Cooking over dit onderwerp bekeken op youtube, en het lijkt me echt onwijs leuk om dit te gaan doen! 's Kijken of ik erachter kan komen waar die workshops gegeven worden...
Het boek wat ik heb heet: Babytaal, van Linda Acredolo& Susan Goodwyn. Het leest supermakkelijk en staan leuke voorbeelden in. Voor € 14,95. groeten Eendje
Dankje wel. Misschien voor jullie ook handig de webstie die ik gebruik aangezien mijn kindje zeer slechthorend/doof is. Dat is de reden waarom wij de gebaren gebruiken maar het is nu populair om het bij elke (gezonde) baby te gebruiken. Ze laten op een filmpje steeds zien hoe je het gebaar moet doen. Ik heb het thuis om mijn pc staan. Het is heel leuk om te doen. Ook op youtube staan leuke filmpjes. Wij oefenen nog voornamelijk op onze oudste zoon aangezien de kleine nog een beetje jong is om het te begrijpen. Wel grappig de oudste vraagt om papa dan legt hij zijn vingertje 2 maal op zijn kin. Veel van de gebaren komen dus overeen met gewone babytaal. Maar zonder dat je het weet gebruik je al veel van de gebaren in het dagelijks leven automatisch. Erg leuk. Veel plezier er allemaal mee. Ik ga even dat boek van Eendje opzoeken. Groet, Gaby
het boek waar eendje het over heeft is het boek wat uit het amerikaans is vertaald. er is ook een boek dat speciaal gericht is op de nederlandse gebarentaal. er is ook een website waar je workshops kunt volgen.. www.babygebaren.nl en ik heb dit boek besteld: Babygebaren - Boeken ik vind het erg leuk om te gaan doen met mijn zoontje. op de site staat dat je al vanaf 6 maanden kunt beginnen en dat je dan met 8 maanden al resultaat kunt hebben. ik ben echt benieuwd. ook leuk hieraan vind ik dat je kindje ook met dove/slechthorende kinderen kan communiceren. gaby wat goed dat jij het nu met je oudste doet dan kan die straks ook goed met zijn broertje "praten". ik begrijp dat iedereen hier het wil gaan doen maar er nog geen ervaring mee heeft.
Het lijkt mij ook intressant en ik heb er ook over zitten denken om het boek te kopen, maar welk boek is het fijnst, makkelijkst, beter, Babytaal, of het boek Babygebaren, De eerste woordjes, van de site babygebaren.
Dat boek dat wij hebben, Babytaal, is trouwens niet per definitie Amerikaans. Hun filosofie is dat het niet uitmaakt welk gebaar je gebruikt omdat het voornamelijk bedoeld is om de periode te overbruggen dat je kindje al wel weet wat het wil zeggen maar fysiek nog niet in staat is de woorden te zeggen. Het maakt niet uit welk gebaar je gebruikt als jij en je kindje(en je partner/oma/opa/andere belangrijke mensen)elkaar maar begrijpen. Als je goed naar je kindje kijkt blijkt het vaak uit zichzelf al gebaren te maken en door daar op te reageren omdat je weet wat het wil ontstaat ook een soort gebarentaal. Het kan dus ook een wisselwerking zijn. Als je kindje doof of slechthorend is lijkt het me wel erg belangrijk dat je precies de juiste gebaren gebruikt zoals deze ook in de Nederlandse gebarentaal gebruikt wordt omdat je kind dat natuurlijk voor de rest van zijn of haar leven zal gebruiken. Bij de babygebaren zoals deze bij horende babies worden gebruikt zullen de gebaren vanzelf verdwijnen omdat het kind de woorden leert en dat uiteindelijk toch makkelijker is dan de gebaren. (je hebt je handen vrij, iedereen verstaat je en je kan iemand roepen die jou niet ziet). Groetjes Eendje
aan de ene kant lijkt het me best leuk, maar ik vraag me eigenlijk wel af waarom? bij goedhorende kindjes dan. vanaf 6 maanden herken je toch wel een beetje wat je kind wilt, zeker vanaf 8 maanden! ik herken heus wel verschil tussen hongerhuiltjes, moe zijn, gewoon zeuren om aandacht.. en vanaf n maand of 8 duurt het nou ook niet zo lang voordat ze zelf kleine dingen kunnen zeggen.. (hoe moeilijk is ´melk´ en ´bed´ nou precies?) ze zijn al zoveel nieuwe dingen aan het leren op deze leeftijd, moet daar nog meer bij? dus kan iemand mij vertellen wat het nut er precies van is?
IK heb het boek gelezen en vond het wel interessant klinken maar toen ik het echt moest gaan doen, kwam het er neit van. IK vond het erg kunstmatig, je moet je kind zo echt trainen. Het gewoon praten leren (ze is nu bijna 2,5) ging heel erg vanzelf. Ook had ik het idee dat ze dingen als drinken, eten, meer, nee etc toch wel duidelijk kon maken en de dingen die ze echt kwijt wilde (ik wil de groene beker, niet de rode) kan je met gebaren niet zomaar leren. MOet zeggen dat ik in die periode ook erg druk was en mijn man ook, je moet dus echt tijd nemen om te trainen denk ik. Zag zelf ook niet heel erg de voordelen in. Ze zeggen dat kinderne daardoor minder gefrustreerd zijn omdat ze meer kunnen zeggen, maar vraag me af of dat zo is.
dat vind ik dus ook. Mila kan nu nog niet praten, maar heeft wel haar eigen taaltje. zo weet ik nu dat "djeedjee" haar blauwe vogelknuffel is, "aggggggrr" is de hond (ja, hij gromt nogal naar voorbijgangers, of regen, of soms ook naar niks), een korte "uh!" is ik wil staan, en dan nog de obvious dingen: "gaap" = ik ben moe, "haha" = dit vind ik leuk, en een knal gevolgd door gehuil betekend meestal: ik kan nog niet zo goed kruipen als ik dacht.
ik denk dat het je kindje wel kan helpen. de gebaren ondersteunen de passieve woordenschat die ze veel eerder beheersen dan de actieve woordenschat. dat wil zeggen dat ze meer woorden kennen dan wij denken maar ze niet kunnen benoemen. bijv. ze weten wat een bal is en als je vraagt pak de bal dat doen ze dat maar als je vraagt hoe heet dit dan weten ze dat niet. (terwijl ze dan wel het gebaar zouden kunnen geven) ik denk dat het bij kinderen met een sterke eigen wil en karakter een hoop frustratie weg kan nemen omdat ze zo wel kenbaar kunnen maken wat ze willen.. ik denk wel dat het niet voor elk kind van belang is omdat ook niet elk kind het nodig heeft om meer kenbaar te maken. zo gaat ook niet elke peuter door een heftige peuterpuberteit.. eendje. ik weet ook zeker dat het voor je kindje geen verschil maakt welke versie je doet hoor. ik heb gekozen voor de nederlandse versie zodat ons kindje ook met dove/ slechthorende kinderen kan communiseren. mocht dit ooit nodig zijn... dan leer je je kindje nu dus al een 2de taal die ze nog kunnen blijven gebruiken. voor gaby is dit verschil wel van belang aangezien haar kindje straks zeker met een kindje omgaat wat doof/slechthorend is.
Er is heel veel academische discussie over de toegevoegde waarde van gebaren voor gewoon horende babies. De ene wetenschapper zegt dat het een voorsprong kan opleveren bij het uiteindelijk leren van gesproken taal, de ander zegt precies het tegenover gestelde. Ook het feit dat een kind minder gefrustreerd zou zijn, vind ik moeilijk in te schatten. Het is voor een jong kind gewoon om zich nog niet via gesproken taal te kunnen uitdrukken daardoor gaan ze andere wegen proberen te vinden. Ik denk dat het vooral een aardige hobby is om samen met je kind te doen maar je kunt ook gaan zwemmen of op babydansen gaan. Kindjes leren trouwens vrij snel gebaren aan, ook wanneer je hier geen expliciete aandacht aan besteed. Mijn zoontje gooit z'n handje opzij "OP!" en doet zijn handen over zijn oren als er herrie is. Hij is 10 maanden en doet gewoon - zoals alle kindjes dat horen te doen - z'n papa en mama na.
heb het boek ook. Ben nu al met slapen het gebaar maar aan het doen en melk. Wie weet helpt het en kan ze bij 6 maanden er iets mee. Ik ben zelf al geintresseerd in gebarentaal en heb dus al wat gebaren die ik ken. Toch handig om wat voorgeschiedenis te hebben.
ik begrijp het principe wel, ik begrijp alleen niet waarom het nodig is dat iemand van 8 maanden het woord bal al moet kennen, of een gebaar voor een bal moet kunnen maken. mila heeft ook een zeer sterk karakter en eigen wil, maar als ze haar bal wilt, dan probeert ze er naar toe te kruipen of slaat er op dat ze hem wil hebben. hoe dan ook, uiteindelijk krijgt ze haar bal wel. maar ik begrijp niet waarom als ze op haar knie slaat (of weet ik wat het juiste gebaar voor de bal is, dit verzin ik maar even als voorbeeld), ze daarom minder gefrustreerd zou zijn. oke, ze heeft het gebaar voor de bal gemaakt, maar dan moet ze er nog steeds naar toe kruipen om m te pakken. lijkt me een stuk frustrerender als je dan trots bent op jezelf omdat je zo goed je gebaar voor de bal gemaakt hebt, je hem nog steeds niet in je handen hebt.. dan kan je toch beter je energie stoppen in dat ding pakken? en of ze de taal zo beter leren? misschien is dat wel zo bewezen, maar lijkt me toch best moeilijk, als er ineens 2 dingen zijn voor 1 bal. waarom zou haar vogel geen "djeejdee" mogen heten maar een gebaar volgens een boek moeten zijn? qua taal aanleren blijf ik gewoon bij veel oefenen, en voorlezen. maar dan wel uit boekjes die geen 15 euro kosten en geen modeverschijnsel zijn. (want sorry, maar zo zie ik dit echt, hoeveel babies gaan er anno 2009 nog naar baby yoga??)
gelukkig moet er helemaal niks en is het ieder zijn eigen keuze.. mij lijkt het wel een aanvulling geven en daarom doe ik het wel met mijn kindje. jij vindt van niet en doet het niet .. het zal misschien maar weinig uitmaken maar ik vind het leuk. de frustatie momenten zitten er natuurlijk ook niet in dat hij naar een bal moet kruipen maar wel dat je kindje al voor de 12-15 maanden dat kindjes gemiddeld hun eerste woordjes zeggen aan kunnen geven of ze pijn, dorst , honger, slaap hebben of hulp nodig hebben, zelfs of ze meer van iets willen. ik ben heel benieuwd of het echt goed werkt en als lerares vind ik het ook voor mijn vakgebied leuk om te kijken of de gebaren voor emoties kinderen met nederlands als 2de taal kunnen ondersteunen en minder frustratie geven op het sociaal- emotionele vlak.. Maar goed ik vroeg om ervaringen en die zijn er dus niet. Iedereen begint zo te horen..