Ons zoontje van 2 jaar loopt sinds een week een beetje mank. Hij heeft er niet veel last van. Hij rent, kruipt en speelt zonder te klagen. Maar hij leunt zichtbaar meer op zijn rechterbeen dan op zijn linkerbeen. Bij het lopen stapt hij telkens sneller over naar zijn rechterbeen. We zijn naar de huisarts gegaan. De huisarts heeft ons doorverwezen naar de orthopeed. De orthopeed heeft röntgenfoto's gemaakt. Daarop was niets te vinden. De orthopeed heeft nu het vervolgtraject gestart waarin een botscan zal worden uitgevoerd. Die botscan staat gepland over (pas ruim) anderhalve maand. In de eerste instantie vinden we het niet prettig om zo lang te moeten wachten, maar daarnaast hebben we twijfels bij de beslissing om een botscan uit te laten voeren. Het aanbrengen van een infuus ('s morgens), het toedienen van de (licht radioactieve stof) en het uiteindelijk "scannen" ('s middags) is een procedure wat in totaal een dag zal duren. Ondanks dat de arts verzekerd dat het niet ingrijpend is, klinkt het voor ons toch behoorlijk ernstig. We zijn beiden geen "arts", maar op basis van de symptomen (en gesprekken met anderen) lijkt het ons beter om eerst andere dingen uit te laten sluiten, zoals een eventuele ontsteking (in de heupen) of misschien zelfs groeipijn. We hebben dit voorgelegd bij de huisarts. Die verwijst ons door naar de orthopeed omdat we "daar in behandeling zijn". De orthopeed blijft bij zijn advies en keuze. Uiteindelijk hebben we de huisarts nogmaals gesproken om aan te geven dat we "de behandeling" van de orthopeed willen stopzetten en een ander traject willen starten. (Bijvoorbeeld een bloedonderzoek, een echo of op zijn minst een second opinion.) Het geheel begint een beetje vervelend te worden. Ik zou graag willen weten wat jullie zouden doen in deze situatie?
Ik zou het advies opvolgen van de mensen die ervoor geleerd hebben. Mijn ongeduld met NLse artsen is dat ze vaak zo behoudend zijn, dus als een specialist een scan zou adviseren, dan zou ik dat doen.
Als hij nog maar een week last heeft vind ik een botscan ook wel een beetje ver gaan. Waar denkt de orthopeed aan of wat wil hij uitsluiten? Of wil hij dat niet zeggen? Als de orthopeed iets ernstigs in gedachten heeft zou ik het wel doen, maar als het zo'n vaag verhaal is van dan weten we meer.... Ik weet het niet, lastig. Naar mijn ervaring kun je met vervolgonderzoek twee kanten uit: of je krijgt niks (kijk het maar even aan) of je krijgt gelijk alles (terwijl even aankijken dan misschien wel beter was geweest). Let wel, ik ben ook geen arts dus dit is geen medisch oordeel, maar ik vind dat de orthopeed op zijn minst duidelijk moet uitleggen waarom hij dit nodig vindt, zodat je een goede afweging kunt maken.
Bedankt voor de reactie. Ik denk dat we inderdaad nog niet genoeg duidelijkheid hebben gehad om hier een goed (of tenminste beter) gevoel bij te hebben. We zullen beginnen met het opschrijven van een paar vragen en dan opnieuw contact opnemen met de arts.
Is het geen vliegende heupontsteking? Ons zoontje heeft dit gehad, kon van het ene op het andere moment niet meer op zijn ene beentje staan. Was binnen een paar uren over. Wel loopt hij met het betreffende beentje altijd een beetje naar binnen gedraaid waarvoor we al twee keer bij de huisarts zijn geweest. Omdat het (zoals ook verwacht werd) langzaam rechttrekt doen ze verder niks, alleen rond 2 jaar opnieuw laten zien. De enige optie waar de huisarts het over had was een echo en foto's van de heupjes. Bij een botscan heb ik toch veel ernstigere associaties (maar misschien onterecht).
Ik denk zelf ook aan een heuponsteking. Ik had gedacht (en gehoopt) dat ze dit op een andere manier zouden kunnen vaststellen of uitsluiten, maar de orthopeed heeft geadviseerd om deze aanpak te doen. Met een botscan kunnen ze met grotere precisie een oorzaak vaststellen. (Zoals ook onstekingen). Maar ik had gehoopt dat dit ook anders kon...
Ik heb wel ervaring in de gezondheidszorg en mijn ervaring is dat zulke onderzoeken niet voor niets gedaan worden.... Ik zou het dus gewoon laten doen. Als er meer aan de hand kunnen ze er beter vroeg bij zijn.