Ons zoontje is nu net 10 maanden. Vanaf dag 1 is hij een ramp met slapen geweest, daar heb ik al eerder over "geklaagd" en advies gevraagd op dit forum. Na onderzoek is gebleken dat hij buisjes in zijn oren moet aangezien hij veel oorpijn heeft en vocht achter z'n trommelvliezen. Hartstikke zielig natuurlijk. Volgende week wordt hij geopereerd. Ondanks het feit dat het zo'n slechte slaper is en hij nooit in z'n eigen bed wil slapen is hij altijd wel een heel vrolijk jongetje geweest. De laatste tijd is hij echter ontzettend driftig en jengelt de hele dag en dan met name 's avonds. Hij is eenkennig, slaat met z'n eten bij het avondeten en vecht nog erger dan anders tegen de slaap. We hebben er 's avonds echt een uur voor nodig om hem in de slaap te krijgen. Hij ligt dan naast mij of m'n vriend in ons bed en we moeten echt bij hem blijven om hem in slaap te krijgen. In z'n eigen bed brult hij alleen maar en blijft hij staan en wil niet liggen. Het slechte slapen ben ik inmiddels wel gewend maar het vele huilen en schreeuwen momenteel maakt me inmiddels redelijk wanhopig. Is er een andere moeder die dit herkend? We hebben vaker lastige fases gehad en ik weet wel dat het altijd weer over gaat maar heb er momenteel veel moeite mee om mezelf voor te houden dat het maar een fase is. Ik ben doodsbang dat hij altijd zo driftig blijft. Dat maakt me nogal paniekerig Groetjes Aurora
Hoi Aurora, Je zult het vaker horen op dit forum...maar tis een fase en gaat echt over. Ik heb momenten gehad dat ik mijn eigen kind niet herkende. Huilen om niks..niet meer willen slapen (overdag en 's avonds)..gooien met zn eten..zichzelf op de grond gooien en dramatisch huilen. Pfff heel vermoeiend. En van de een op de andere dag is het over! Als je verder alle lichamelijke problemen hebt uitgesloten kun je alleen maar denken het is een fase!
Mogelijk koppelt je zoontje slapen aan pijn. Als je vocht achter je trommelvliezen hebt en je hebt buisjes nodig dan heb je echt veel pijn. Zeker met liggen. Ik ben zelf oorpatient en heb toen ik 4 was buisjes gekregen. Ik kan mij erg goed herinneren de slapeloze nachten en vooral de pijn die ik had voordat ik de buisjes kreeg. De hoop is er dat je zoontje na de operatie minder pijn zal hebben en mogelijk de heftige weerstand tegen slapen af zal nemen. Helaas is 10 maanden ook een piek van verlatingsangst. Wat ook de oorzaak is van dit gedrag zullen jullie uiteindelijk uit deze periode komen. Maar heftig is het zeer zeker! Hopelijk wordt het beter na de operatie! De pijn zal in ieder geval afnemen. Dat zal zijn humeur overdag ten goede doen. En hopelijk ook de nachtrust! Heel veel sterkte!