Hoi! Ons zoontje van 10 maanden slaapt nog steeds niet door.. Hij wordt snachts gillend wakker, wordt rustig als we bij hem zijn, maar raakt weer overstuur als we zijn kamer verlaten.. Echt doorslapen heeft hij nooit gedaan, soms n nacht 1 keer eruit om zijn speen te geven en dat is dan voor ons een hele goede nacht! Maar die nachten kunnen we op 2 handen tellen.. Maar inmiddels kunnen we echt niet meer.. We zijn zo moe dat ons lontje steeds korter wordt.. Van het CB moet hij leren zelf in slaap te vallen en hem dus steeds laten huilen en om de 5 min gaan kijken.. Maar hij helpt zich zo overstuur en houdt dit dus soms 2 uur vol. En het gaat zo tegen mijn gevoel in hem zo verdrietig alleen te laten. We hebben alles al geprobeerd; Lampje aan laten, muziekje aan, sterrenprojector op t plafond, naast zijn bedje zitten en geen aandacht schenken, liedje zingen, bij ons in bed pakken en daarna terugleggen, kindival tabletjes.. Zucht.. Iemand "lievere" tips dan laten huilen? Wij weten het echt niet meer..
ben je al ooit eens bij een osteopaad geweest? wie weet kan hij wat betekenen voor jullie. ooit gehoord van water aders die door je huis kunnen lopen? daar kan je ook echt serieuze klachten van hebben. neem aan dat je verder alles uitgesloten hebt, zoals ziekte, koud, pijn honger is het echt al vanaf het begin of na de verlatingsangst gekomen en daarin beetje blijven hangen
Niet de gouden tip maar even hart onder de riem... Weet echt hoe t is! Laten huilen hielp hier ook niet echt, hij hield t uren vol. Uiteindelijk ging t steeds beter en sliep ie met 13 maanden door. Heeft ie geen last van tandjes dat je weet? Dat was hier ook echt killing voor de nachten, maar paracetamol hielp wel. Lastig he? Wij hebben ook alles geprobeerd en waarom ie nu wel slaapt en toen niet? Geen idee!
Hier geen tips voor je, onze dochter sliep met 11maanden door. Maar momenteel is ze kiezen en tandjes aan het maken, lijdt ze aan steeds aan verkoudheidjes/griepjes en zit ze niet lekker in haar vel en is ze alweer twee maanden aan het spoken. Wifi enz kan ook nog een rol spelen. Bedje aan de andere kant van de kamer, te koud of te warm enzovoort. Verlatingsangst, honger? Ik heb mijn dochter (en zoon) nooit laten huilen. Op de eerste plaats vind ik dat niet nodig: wii zoeken zelf troost bij onze partner als we ons niet lekker voelen. Als ze wakker wordt probeer ik haar in haar eigen kamer te troosten en als ze vaker wakker wordt of niet te troosten is neem ik haar bij mij in bed. Zoon is tussen 6 en 7 wakker en op de tweede plaats: ik ben soms gewoon te vermoeid om steeds heen en weer te lopen.
In het begin gaf ik borstvoeding, tot ik aan t werk ging kreeg hij nog nachtvoeding, toen een tijd alleen zn speen en viel hij in slaap, maar hij werd steeds onrustiger.. Heeft medicijnen voor zn reflux gehad, maar daar sliep hij ook niet beter van.. Hij is sowieso wel een onrustige slaper heb ik t idee.. Tandjes zou kunnen, maar zo is er steeds wel n andere "reden" waardoor hij niet zou slapen.. Nu is t vooral de verlatingsangst denk ik. Hoop gewoon zo op n oplossing, we zijn nu zo moe! En het wordt snachts zo koud om zi vaak uit bed te moeten.. Osteopaat zijn we geweest toen hij 5 weken oud was voor zn voorkeurshouding en het spugen, dat heeft toen weinig gedaan helaas..
Misschien indd zijn tandjes? Mijn dochter heeft dit met 8 maanden gehad en kreeg toen haar twee tandjes, dit heeft 2 weken geduurd en was hoe plots het kwam ook weer ineens weg en slaapt nu weer gewoon door. Vermoeiend is het wel, je weet op begeven moment geen raad meer. Je ziet je kleintje zo en kunt hem niet troostend krijgen. Hopelijk slaapt hij snel door zodat jullie ook wat nachtrust krijgen. Mijn dochter had het alleen snachts trouwens tijdens tandjes, ik weet niet hoe hij overdag is?
Allereerst een hart onder de riem: mijn dochter is ook pas beginnen doorslapen op 11 maand. Ik weet wat het is. De ommekeer kwam er bij ons toen ze begon te stappen zelf. Ze put zichzelf sindsdien zo uit overdag, dat ze 's nachts eindelijk doorslaapt. Wat ook hielp bij ons was een luchtbevochtiger. Blijkbaar had ze toch wat last van de droge lucht van de verwarming.
"nog steeds niet" doorslapen is echt nog geen sprake van met 10 maand. De natuur van een kind is pas doorslapen bij 2 jaar! Dus iedere eerdere doorslaper is gewoon een zegen Laten huilen vind ik een raar en tegennatuurlijk advies. Slaapt hij op een eigen kamertje? Bij jullie slapen helpt voor jullie eigen nachtrust misschien? Als je dat niet wil, wellicht een matrasje bij hem er bij? Dat je er na t sussen even bij kunt liggen? Dat hij merkt dat ie niet alleen is!
Zou een flesje melk niet helpen als hij wakker wordt? Wordt hij rustig, en gaat !misschien weer lekker verdere slapen...
We hadden dat ook. Hier kan je lezen wat ons hielp: http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/485412-tip-dooslapen-miss-helpt-iemand.html Miss heb je daar iets aan