Hallo lieve meiden!! Ik heb weer even aan vraag aan jullie mede moeders! Mijn zoontje is nu 8,5 maand en wat een drama is het ineens snachts zeg!! Hij kreeg altijd 19:30 zijn papfles en sliep dan tot half 8 de volgende ochtend. Af en toe even speentje in de nacht maar verder sliep hij prima had echt geen klagen!! Twee weken geleden is het begonnen midden in de nacht vreselijk hard huilen!! Ik troost hem dan door hem vast te houden. In bed latem liggen heeft echt geen zin hij is dan helemaal overstuur. Als ik hem vast houd valt hij eigenlijk snel weer in slaap of blijft heel rustig bij me liggen. Dan leg ik hem weer in bed en begint het weer van voor af aan... Dit hele gedoe duurt gerust zo 3uur dan uiteindelijk valt hij wel weer in slaap. Vannacht was ik het zo zat dat ik het even niet meer wist ik dacht dan maar even bij ons in bed. Zodra ik hem neerleg begint hij te lachen en spelen ik dacht ja dat is ook niet de bedoeling dus weer wiegen en terug in zijn eigen bed. Hup twee tellen later HUILEN zeg maar KRIJSEN... Wat moet ik nou...... Ik weet het niet meer..... Tandjes kan maar vand e andere tandjes was het niet zo heftig... Overdag doet hij nog 2 slaapjes van ongeveer 2uur. Dit gaat (nog) wel probleemloos Kent iemand dit en heeft iemand tips?? Bedankt voor het lezen van mn verhaal..
Hoi!! Geen tips helaas, alleen maar herkenning! Het is alsof je ons verhaal opschrijft van een paar weken terug.. We deden ook precies hetzelfde als jullie. Ik wil je alleen maar zeggen: hang in there..het gaat weer over!!! Succes! Liefs, LadyT
Verlatingsangst. De meningen verschillen wat je daaraan zou moeten en/of kunnen doen. Hier de ervaring dat het een fase is waarin bij je nemen en geborgenheid bieden helpt. Spelen bij jullie in bed is dan natuurlijk ook niet helemaal de bedoeling, maar gebeurt mogelijk ook doordat je daarvoor al een hele rits aan toestanden uit de kast hebt getrokken en hij daardoor te wakker wordt? Wat gebeurt er als je hem direct bij je neemt?
Precies ons verhaal. Ik was het ook zat, dus ook bij ons in bed genomen. Idd nog meer huilen en krijsen. Ik heb een keuken stoel in haar kamertje gezet en een mini lampje. Ik neem haar dan uit bed en zet het lampje en slaapmuziekje aan, net zolang tot ze weer vast slaapt. Eerst duurde het een uur, nu nog maar 5 of 10 minuten. Ik heb echt veel geprobeerd voordat ik wist wat ze wilde! Soms is een aai ook al genoeg, en raakt ze in paniek als ik haar te snel uit bed haal.
Zorg ervoor dat je krijgt wat je het meest nodig hebt:nachtrust.. Gaat ie lekker slapen als ie bij je in bed ligt? Dan doe je dat. Lukt dat niet? Dan toch naast zijn bedje idd... Met 9 maanden heb je een beruchte verlatingsangst periode te pakken.Kijk maar eens naar alle topics op dit forum... Ik had mijn zoontje ook het liefst in bed genomen (want bij zijn zusjes werkte dat super rond die tijd), maar hij ging ook spelen draaien en kletsen...En dat duurde zo 1,5 uur, zoooo vermoeiend..dus dan maar even naast zijn ledikantje, handje vasthouden, toch bij hem zijn. Stukken ingewikkelder dan je kindje gewoon bij je nemen maar zo ging hij toch weer rustig slapen Het is een.fase! Hij is nu 2,5 en heeft nu ook wat last van huilend wakker worden.Een knuffel en kus en hij slaapt weer verder
Hier precies hetzelfde! Ik heb er ook een topic over geopend: is mijn zoontje verpest/verwend. Wat vreselijk zwaar he? Het lijkt hier nu iets beter te gaan, maar ik juich niet te vroeg..) Sterkte!!
Thnx meiden voor jullie lieve reacties!! Altijd fijn herkenning en tips!! Het lijkt nu iets rustiger maar ik durf het bijna niet hardop te zeggen hihi
Oh oh oh wat een herkenning! Hier is dat een maand geweest (!!) toen ging het even goed en was het weer 1,5 week drama. Nu slaapt hij sinds 3 nachten weer door.. Ik hoop dat het dan ook echt over is nu. Hier was het een combi van 4 tandjes (allemaal onder) in 1 maand, sprongetje, verlatingsangst en eenkennigheid! Het behoorlijk pittig geweest en idd, op een gegeven moment maar in bed genomen als hij wakker werd, ik probeerde het 1 keer en daarna klaar, slapen bij mama in bed!
Klein stoeltje op het kamertje is bij ons meestal een uitkomst zittend bij papa of mama op schoot getroost worden en dan weer terug in zijn bedje. De eerste paar keer duurde dit een uur voordat hij weer ging slapen, al snel daarna werden het minuutjes. Momenteel wordt mijn zoontje weer 's nachts wakker, terwijl hij vanaf 11 maanden echt goed sliep tot de volgende ochtend. Wij gaan weer met hem op het stoeltje zitten en na 1 nacht had hij het al door en wees zelf naar zn bedje Dus ik hoop dat wij er vannacht niet meer uithoeven 8 maanden is volgens mij echt verlatingsangst. Elk kind is anders, dus ik denk altijd maar luister naar je gevoel en kijk naar je kindje..
O verlatingsangst. Mijn oudste heeft er ook erg last van gehad. Wat hielp was om hem in eerste instantie te troosten door te knuffelen. Al wiegend werd hij slaperiger en dan legden we hem terug in zijn bedje. We bleven net zolang bij hem totdat hij sliep en gingen dan heel stil zijn kamer uit. Slopend deze periode, maar het stopt vanzelf. Sterkte!
Heel erg herkenbaar! De beruchte 8 a 9 maanden sprong. Slopend, vermoeiend maar het komt allemaal goed! Soms zit ik er ook doorheen.. Er word elke dag hier een topic geopend over deze sprong, kijk daar eens, vind je heel veel tips en steun