Mijn jongste is overdag een heerlijk kind. Vrolijk, gezellig, sociaal, vriendelijk, geduldig, makkelijk etc. Komt geen aandacht tekort, is vooralsnog alle dagen vanaf haar geboorte bij mij geweest en krijgt vanaf dag 1 borstvoeding. Alleen is het inmiddels zo gegroeid dat ik een soort wandelende speen voor haar ben geworden. Ze kan niet zelf in slaap vallen. We cosleepen nog steeds omdat ze meerdere malen per nacht wakker wordt en dan aan de borst wil. Soms echt voor melk volgens mij, soms meer voor troost. Omdat mijn nachten hel zijn sinds haar geboorte en ik het mezelf zo makkelijk mogelijk wil maken slaapt ze dus nog steeds in de cosleeper (voor de verontruste ouder, we hebben een camera op haar staan en als ze daar ligt terwijl wij er niet bij zijn hebben we haar constant in het vizier). We hebben haar ook in een eigen bedje gehad maar dan was het brullen zodra ik haar probeerde terug te leggen na het voeden/troosten en was ze soms letterlijk uren wakker. Dat is helemaal een puinhoop dus nu voed ik op mijn zij en draai weg zodra ze slaapt. Alleen ben ik het zo ontzettend zat. Ik vind in de avond en nacht nog een keer borstvoeden prima maar het draait inmiddels niet meer echt om de voeding. Hoe kom ik daar vanaf? Duimen doet ze niet, speen heeft ze altijd al geweigerd en ook een fles is brullen. Kortom, behalve haar maar gewoon aan haar lot overlaten (wat ik uiteraard niet ga doen en ook helemaal niet wil) zou ik het niet meer weten Als ze ziek is, zoals nu, is het helemaal een drama, dan brult ze echt alles bij elkaar tot je met haar rond gaat lopen. Slaapt ze op de arm maar wegleggen is krijsen.
Oh men, ja wat vervelend. Eerlijk gezegd was dat altijd een beetje mijn nachtmerrie vandaar dat wij met slapen toch altijd redelijk streng zijn geweest. Als in bij 4 maanden naar eigen kamer en slapen in je eigen bed. Ik denk dat het op deze leeftijd van ruim 1 voor haar wel een gewoonte is geworden. Ik ben bang dat je er toch doorheen moet. En dan bedoel ik niet aan haar lot over laten, dat hoeft niet, maar wel naar bed brengen (beginnen overdag slaapjes) en duidelijk zijn. Bij huilen bij blijven zitten tot ze slaapt of weggaan terig komen neerleggen en weer gaan. En snachts hetzelfde: slaap ritueel maken, in bed leggen, knuffel kus, gaan. Dan terug komen neerleggen aai geven...en dat consequent blijven doen. De oudste heeft ook van die fases gehad eh was lastig en vooral pittig maar na 1,5 week ging het goed. Heb je steun van je partner? Dan ook hem of haar laten helpen hierin. Veel sterkte, altijd rot slaap gedoe!
Poe... pittig! Om deze reden ben ik daar ook vrij streng in. Word wel een beetje kriegelig dat jij dat 'aan hun lot overlaten' noemt, maar goed. Ik denk dat je toch even moet doorzetten als je hier het komende jaar verandering in wilt hebben. Het klinkt alsof het voor haar een gewoonte is geworden inderdaad. Tsja.. ik laat mijn kind vaak aan zn lot over: geen druppel borstvoeding, heel snel in zn eigen bed op zn eigen kamer, soms wel eens laten huilen als hij het daar niet mee eens is, en hij is ook niet iedere dag bij mij. Resultaat: slaapt vanaf 8 weken door, slaapt ook in een ander bed als we op visite zijn, is overdag net zo goed vrolijk en heeft een vrolijke uitgeruste moeder. Het bevalt zo goed dat we het bij nr 2 weer zo gaan doen. Ik weet dat je hier niks aan hebt, maar het staat mij gewoon enorm tegen hoe er over moeders als ik gepraat wordt in dit soort topics.
Huh?! Wat lees jij wat ik niet lees... TS houdt het in de openingspost toch volledig bij zichzelf en vraagt alleen om advies? Ik ga proberen je advies te geven maar mijn meisje is pas 2 maanden dus dat is niet echt te vergelijken. Ik geef wel borstvoeding maar ze slaapt al vanaf dag 1 overdag op haar eigen kamer en ergens vanaf de tweede week ook s nachts. Ik probeer haar zo veel mogelijk wakker in bed te leggen (lukt uiteraard niet altijd) en dan in bed troosten. Als het echt niet lukt eruit pakken, troosten en zodra ze stil is weer in bed. Is pittig en af en toe even doorzetten maar meestal valt ze toch wel in slaap. Het gaat ook steeds beter dus het is denk ik een kwestie van volhouden. Ik laat haar in ieder geval niet onnodig huilen dat voelt voor mij niet goed. Succes en hopelijk kunnen jullie het patroon doorbreken!
Met 12 maanden ongeveer ben ik een paar weken pyjama papjes gaan geven aan onze melkflesweigeraar. Hij sliep heerlijk door op een volle maag. Maar dat betekende wel dat het daarna niet lang duurde voor de bv voorbij was. Na een jaar was slaap mij meer waard.
Hier een zoon die ik vanaf geboorte af aan wakker in bed heb gelegd, overal mee naar toe heb genomen, overal laten slapen. Maaaar vanaf 5 maand werkte het niet meer, hij wilde niet meer zelf in slaap vallen. Tot 12 maand is hij aan de borst in slaap gevallen. Hij heeft tot 10 maand bij ons op de kamer gelegen, werd toen elke anderhalf uur wakker en hij de borst nodig om verder te slapen. We hebben hem toen op eigen kamer gelegd, hij vond het prima (ik vond het lastig). Vanaf toen werd hij elke 3 uur wakker, wat betekende dat ik er een stuk minder vaak uit hoefde. Vanaf 12 maand ongeveer viel hij opeens niet meer aan de borst in slaap, ik kon hem toen na het drinken in bed leggen en dan ging hij zelf slapen, zonder enige training (of hoe je laten huilen ook wilt noemen). Toen hij 14 maand was werd ik zwanger. Ik kreeg beduidend minder melk en hij ging snachts water ook accepteren. Wel wilde hij de borst nog even voor de veiligheid en het vertrouwde en dat geef ik nog steeds. Vanaf een maand of 15/16 ben ik hem voordat hij naar bed ging nog een bak yoghurt met havermout gaan geven. Sindsdien werd hij tussen 20:00 en 8:00 nog maar 1 keer wakker. Vanaf 20 maand sliep hij meeste nachten door. Nu sinds de geboorte van z’n zusje drie weken geleden wordt hij snachts wel weer wakker, maar hij heeft even die geborgenheid nodig, even weten dat mama er nog voor hem is. Hij krijgt dan ook gewoon de borst nog snachts. Ik zou kijken of je iets meer afstand kunt nemen. Eigen bedje in jullie kamer. Of eigen kamer en daar tijdelijk een matrasje neerleggen. Misschien dat je kunt oefenen met wakker in bed leggen, eerst borst geven tot ze bijna slaapt, en dan wegleggen. Eventueel hand op haar rug/buik leggen, aaien tot ze slaapt. Of juist weglopen, en als ze wakker wordt, weer aanleggen tot ze bijna slaapt en dan weer in bed. (Hier zou er niet bijblijven beter werken, omdat hij anders weer te wakker wordt). En dan steeds iets wakkerder in bed leggen. Ook zou ik toch wat extra eten/drinken voor het slapen aan bieden, zodat je zeker weet dat hier het probleem niet in zit. Pyjamapapjes zou ik dan niet doen, zitten veel suiker in, maar gewoon een bak yoghurt of een havermoutpap kan prima. Verder zou ik kijken naar iets vertrouwds wat ze mee kan nemen in bed. Hier heeft zoon een lading knuffels die echt in bed moeten. En hij heeft een periode wat Duplo in bed gewild (poes, borstel, locomotief en giraffe moesten echt mee). En nu is het een boekje die echt in bed moet, prima, als je daar fijner door in bed ligt. Laat je niet gek maken door verhalen dat je het vanaf het begin anders had moeten doen, het ene kind is de andere niet. Niet voor iedereen werkt het hetzelfde. Jij geeft de geborgenheid die ze nodig heeft, hoe lastig het ook soms voor je is, je doet het top! En ze zal die afstand vanzelf gaan nemen, alleen duurt het misschien iets langer dan je zelf hoopt (of dat deze westerse samenleving normaal vindt). Succes in ieder geval, lieve mama!
Ik denk dat het puur een gewoonte is geworden en als je daar vanaf wilt dan zul je dat moeten doorbreken. Ik zou het proberen geleidelijk te doen, juist omdat de borstvoeding ook haar stukje troost is. Zou zoals hier boven ook al gezegd eerst eens proberen haar overdag in haar eigen bed te laten slapen en dit dan geleidelijk uitbouwen. Ik zou ook proberen te stoppen met in slaap voeden. Ze heeft drinken aan de borst nu geassocieerd met slapen. Hier geef ik de fles, maar probeer zo min mogelijk met drinken te troosten, dat is echt het uiterste redmiddel. Nu van d'r verwachten dat ze en in d'r eigen bed gaat slapen en zonder troost van de borst in slaap valt is denk ik heel veel gevraagd. Ik zou een plan opstellen die bij jou (,je partner) en je dochter past en dat dan goed proberen vol te houden. Hoe je dat dan doet moet je echt zelf beslissen, jullie moeten het doen en het volhouden. Sterkte, ik vind het erg pittig klinken en snap dat je hier verandering in wilt brengen!
De voedingswaarde van pyjama pap verschilt nouwelijks vergeleken met opvolgmelk (de basis van de pap). Dat misverstand is in andere topics al onderuit gehaald.
In opvolgmelk zitten ook meer suikers dan nodig, je kunt beter gewoon nummer 1 blijven geven. En er zijn ook pyjamapapjes waar echt veel meer suiker in zit. Maar daar ging het hier niet om.
TS houdt het volledig bij zichzelf, dus dat jij hier kriegelig van wordt ligt meer aan je eigen onzekerheid over je aanpak. Dat is toch nergens voor nodig? Als dit werkt voor jou, is dat de manier. TS, ik heb dit meegemaakt met onze middelste dochter. Ook 4 a 5 keer per nacht wakker worden en dan nauwelijks drinken maar gewoon voor troost. Hier bleek het wel met honger te maken te hebben. Op 10 maanden zijn we haar een gewoon flesje nr 1 gaan geven voor het slapen. De onrustige nachten waren voorbij. Ik heb nog tot 13 maanden gevoed, daarna was de productie echt minder en wilde zij ook niet meer. Hier drie bv-kindjes en ze sliepen naast ons bed, maar ze konden prima in slaap vallen in hun eigen bed. Met een jaar verhuisd naar eigen kamer, dat ging vanaf het begin prima. Overigens voedde ik niet alleen op hun verzoek. 'Zomaar' aan de borst deed ik na 12 maanden niet meer. Ze dronken toen nog 3 a 4 keer per dag. De oudste heeft tot 16 maanden gedronken.
ik begrijp niet hoe jij het uit de openingspost haalt dat ts praat over moeders zoals jij? Ze heeft het alleen over haar en haar kind. @Divarg, hier ook eentje die niet zelf in slaap kon vallen. Maar wel enig verschil met jullie. Hij lag wel in zijn bed/co sleeper tijdens het in slaap vallen. Ik heb hem niet op schoot genomen. Hij lag in bed en wij bleven dan naast hem zitten tot hij in slaap viel. Hij werd zo verdrietig als wij wegliepen dat ik hem idd niet aan zn lot over wilde laten, want ja zo voelde dat voor mij ook. Overigens hier ook een uitgeruste moeder, uitgerust kind en ook hij sliep prima in een ander bed ergens, dan bleven we er daar ook even bij. Is vanzelf over gegaan. Hij wordt over 3 weken 5 en kan heel goed zelf in slaap vallen (is altijd binnen 3 minuten vertrokken)
Sorry voor de late reactie dames, mijn hele gezin incl mijzelf is nu geveld door de rotgriep. Fristi en alle andere begripvolle moeders, ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties!, Chelsey, ik weet niet waarom je het zo op jezelf betrekt, ik zeg immers alleen maar dat ik haar niet aan haar lot over wil laten en daarmee bedoel ik gewoon wegleggen en laten huilen tot ze in slaapt valt (of dat nou 10 minuten of 2 uur is). Dat voelt niet goed en past ook niet bij ons. Gisteravond heb ik haar in slaap gevoed, omdat ze nog ziekjes is, en werd ze een kwartier later huilend wakker. Omdat ik zelf ook hoge koorts heb trok ik het niet erheen te gaan dus heeft mijn man ernaast gezeten met zijn hand op haar buik tot ze in slaap viel (na eerst heel lang te hebben gehuild maar ze was in elk geval niet alleen). We hebben nu het volgende plan bedacht als iedereen weer helemaal beter is: Met naar bed gaan voeden (ik heb haar al niet op schoot maar voed liggend op mijn zij, met haar los van mij op de cosleeper) rond 19.30. Daarna overleggen in eigen bedje (apart) op onze slaapkamer. We hebben helaas geen eigen kamertje voor haar beschikbaar. En dan zodra ze wakker wordt in de nacht wederom naast me leggen in de cosleeper en laten drinken, zodra ze klaar is, wakker of niet, terug leggen in aparte bedje. Mocht ze gaan huilen, ernaast gaan zitten met hand op haar buik tot ze slaapt. Zoiets? Is dat een goede aanpak? Helaas weigert ze fles echt keihard, we hebben wel eens zittend op de commode in het donker pap met een lepeltje aangeboden maar dan eet ze 2 hapjes en dan weigert ze weer dus dat lijkt ook geen optie. Wat vinden jullie?
Ik denk dat dat wel een goed plan is Hier mijn verhaal. Jongste is nu 16 maanden. Slaapt pas sinds een maand ofzo klokje rond en echt ook nog niet altijd. Soms wordt hij nog wakker en krijg dan gewoon borstvoeding. Heb hier ook gehad dat hij elk uur kwam of om de 2/3 uur. Heel wisselend en vermoeiend, maar eraan toegeven hielp wel. En het is ook gewoon goed gekomen. Hij sliep al wel eerder in eigen bedje want hij klom uit de co-sleeper en is er een keer uitgevallen toen vertrouwde ik het niet meer. Hij huilde dan ook als ik 'm in zijn eigen bedje legde maar eigenlijk was dit meestal binnen halve minuut nadat ik de kamer uit was klaar. Ik hou ook niet van laten huilen, soms heel even en dan valt hij zo in slaap. Maar doen waar je je goed bij voelt! Je kan er ook bij gaan zitten hebben wij ook wel geprobeerd maar werkte hier niet zo goed. Wat ik wil zeggen soms lijkt het uitzichtloos maar het komt goed! Overdag geeft onze kleine man zelf al aan dat hij moe is en met speen en lievelingsknuffel is hij dan zo vertrokken ♥️ Succes!
Klinkt goed, maar het moet niet uitmaken wat wij vinden. Als jullie je er maar goed bij voelen. Maar volgens mij geef je op deze manier de geborgenheid die ze nodig heeft en neem je toch iets meer afstand. Lijkt me een goed begin.