Hoi iedereen! Een probleem van een verse mama en papa. Onze baby is nu 2 weken oud en hij is echt veel te lang wakker overdag. (Vandaag bijvoorbeeld om half 9 zijn fles en in de middag pas in slaap) Hij valt alleen in slaap bij mij/papa/oma in de armen en als we 'm dan slapend in z'n wieg leggen is ie gelijk wakker en van slag en wil íe niet meer uit zichzelf in slaap vallen. Soms wil 'ie wel verder slapen in de box op een voedingskussen, maar meestal ligt ie dan ook om zich heen te kijken zonder dat ie gaat slapen. Wij voeden hem als ie er voor komt. Hij krijgt dan een halve fles, dan verschonen we hem en dan krijgt ie de rest van zijn fles en leggen we hem in bed. 's nachts gaat dit prima. Ik geloof niet zo in het 'laten huilen' bij een baby van 2 weken en vind dit ook echt te zielig, dus daar begin ik niet aan. Maar het lijkt ons ook niet de bedoeling dat we de hele dag met die kleine op de arm op de bank zitten te wachten tot ie een keer gaat slapen. Wie heeft er tips? Doen wij iets verkeerd? Hoe sliep jullie baby van 2 weken? Moet ik het zo laten gaan? Help!
Heel veel baby's (echt heel veel, denk aan bijna allemaal) kunnen met 2 weken nog lang niet zelf in slaap vallen en vallen dus in slaap bij de ouders op schoot of in de armen. Hier ook. Een draagdoek vind ik zelf echt de meest geweldige uitvinding voor baby's, ze heeft de eerste weken altijd in de draagdoek geslapen. Zij was rustig en sliep, en wij hadden er geen "last" van want we hadden gewoon onze handen vrij.
Vind ik ook helemaal niet erg, maar als ie dan maar gaat slapen.. Nu ligt ie zo vaak nog om zich heen te kijken en vaak als ie dan eindelijk bij me in slaap is gevallen gaat ie huilen als ik m in zn wieg leg. Ik geloof ook zeker dat baby's van 2 weken veel contact nodig hebben met de ouders, dus lekker bij me is geen probleem. We hebben een ringsling liggen, hoop morgen te gaan uitvinden hoe dat ding werkt
Mijn dochter heeft de eerste 2 maand bijna altijd op mij geslapen. Is ook normaal: ze komt net uit de lekker warme buik waar mama altijd in de buurt is, en opeens zou ze het maar op haar eentje moeten zien te redden? Dat is gewoon onnatuurlijk. Dieren houden hun kleintjes in het begin toch ook dicht bij zich?
Blijkbaar heb ik het niet goed uitgelegd. Ik vind het prima dat ie bij mij in slaap valt. Het probleem is dat ie te lang wakker blijft en niet verder wil slapen in zn wieg en dat ie overdag uuuuren achter elkaar wakker is, ook bij mij in mn armen.
Als dat zijn ritme is, dan is dat blijkbaar zo. Niet elke baby slaapt even lang. Ik zou overdag niet proberen hem in zijn wieg te leggen maar hem gewoon bij je houden. En als hij overdag lang wakker blijft, dan heeft hij blijkbaar minder slaap nodig. Ik heb wel eens gehoord dat een baby van 6 weken overdag helemaal niet sliep. Extreem geval, maar ergens tussen helemaal niet slapen en de hele dag door slapen zit zowat elke andere mogelijkheid die op jouw baby van toepassing kan zijn. Dus de hoeveelheid die hij slaapt kan voor hem heel normaal zijn. Tenzij je merkt dat hij wel heel moe en huilerig is maar niet in slaap kán vallen, dan zou ik op zoek gaan naar een manier waarop hij dat wel kan. Wandelen, muziek, stofzuigen (werkt bij sommige baby's echt heel rustgevend), wiegen, zingen...
Hmm, ik denk even met je mee. In je beginpost klinkt het inderdaad alsof hij op je arm wel gewoon slaapt, maar ik begrijp dat hij daar soms slaapt, maar zeker niet veel. Paar idee'tjes. Is hij vervelend/huilerig/zichtbaar vermoeid? Sommige baby's hebben minder slaap nodig dan anderen. Wappert hij veel met z'n armen of maakt hij zich wakker? Misschien kan inbakeren helpen om hem tot rust te helpen komen. Volledig inbakeren schijnt niet goed te zijn voor de heupjes, maar probeer hem eens strak om te wikkelen met een laken/omslagdoek, of goed strak in te stoppen. Mijn jongste vond dat erg fijn, die heb ik weken in zo'n omslagdoek gehad en sliep dan heerlijk. Beentjes opgetrokken, lekker opgefrommeld Zijn er andere dingen die je opvallen, bijv. huidproblemen, voedingsproblemen, etc? Het zou iets van een allergie kunnen zijn, maar dat uit zich vaak op veel meer gebieden. Ben je zelf een actief persoon, is er veel visite, ga je er al op uit? Misschien zou meer rust ook kunnen helpen. Rust is relatief, voor het ene kindje kan lekker mee overal naartoe in z'n kinderwagen genoeg rust zijn, het andere kindje heeft al moeite met wat wij 'normale kraamvisite' noemen. Twee/drie dagen échte rust (geen visite, thuis blijven) kan je wat inzicht geven in wat hij prettig vindt. Verder is het ook een trucje om heel goed naar hem te kijken. Voeding, even boeren, even op schoot en zodra hij iets aan z'n oortjes begint te vegen, evt. ook in z'n oogjes/gezicht wrijven, gapen, moeie oogjes, dan is hij echt moe. Kan al binnen een paar minuten zijn. Probeer dan 1 manier te vinden voor hem op schoot (bijvoorbeeld in een bepaalde omslagdoek, in de keuken) en loop zachtjes met hem rond. Ook de houding kun je opzoeken wat hij fijn vindt (bijvoorbeeld rechtop, of juist liggend tegen je aan). Rituelen kunnen al snel veel helpen. Als hij nu 's nachts al zelf gaat slapen, zou ik me over de dag niet te veel zorgen maken, dat komt dan wel. Eigenlijk doet hij het dan al best heel goed! Succes, en blijven proberen!
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Vandaag vond ik 'm zeker wel slaperig terwijl ie niet wilde slapen, gapen, eventjes wegdommelen, weer wakker enz enz. Hij wappert inderdaad best wat met zn armen, hij schrikt af en toe ook wakker en dan gooit ie zn armen ook de lucht in. ('s nachts maakt ie daarbij ook nog eens heel veel geluid, hard ademen, kreunen, klinken als een mopshondje) dus misschien is inbakeren inderdaad wel iets voor ons om te proberen. Ik ben nog niet heel actief geweest de laatste 2 weken, vooral omdat ik nog veel last heb van mn onderkant als ik teveel doe. Visite heb ik ook weinig, dus op zich zit daar geen 'drukte probleem' Ik probeer inderdaad wel goed op m te letten en naar zijn signalen te kijken, maar als hij blijft mekkeren en niks werkt en niks lijkt zijn probleem op te lossen, dan weet ik t ook ff niet meer
Je zou een puckababy kunnen proberen, hier hielp dat heel goed! En idd een draagdoek/draagzak, zo sliep m'n zoontje ook prima en had ik m'n handen vrij. Vanaf een maand of 3 lukte het hem om zelf in slaap te vallen.
Bedankt voor je reactie. Ik probeer heel open naar mn baby te kijken maar toch worden we beinvloed door alle verschillende dingen die we lezen. Zo lezen we ook heel veel dat baby's per keer maar 30-45 minuten wakker zijn, niet in teveel 'herrie' moeten liggen en noem maar op. Soms weten we gewoon niet meer wat juist is.. Stofzuigen deed ik heel veel tijdens mn zwangerschap, zal het eens proberen als ie wel moe is maar niet wil slapen
Puckababy leek mij ook wel wat. Alleen lastig dat ie dan zn handjes niet meer kan gebruiken om zn hongersignalen aan te geven.. Of was dat geen probleem bij jullie?
Ik ' ontdekte' de puckababy pas na een week of 7. Daarvoor probeerde ik hem strak in te stoppen, maar hij was toen al zo sterk met z'n armpjes. Hij wurmde ze zo onder de lakens vandaan. Mocht ons 2e kindje nu ook zo maaien met der armpjes gaat ze gelijk in de Puck. Of op der buik, even zien hoe t gaat.
Dat is nderdaad een vaak gehoord commentaar op inbakeren en de reden dat wij dat zelf ook niet hebben gedaan. Een baby maait namelijk met zijn armen omdat hij op die manier aangeeft dat hij iets nodig heeft. Zo trekken ze de aandacht van de moeder. Hij heeft nog wel een andere manier, namelijk huilen, maar als een baby om honger of bijv een vieze luier gaat huilen ben je eigenlijk al te laat, dan heb je de eerste signalen gemist. En dat vind ik sneu van inbakeren. Ik persoonlijk zou het dus niet doen en hem gewoon bij je houden. In de draagdoek zit hij ook geborgen, maar daar heeft hij nog wel genoeg mogelijkheden om signalen af te geven voordat hij moet gaan huilen, want hij zit tegen je aan.
Ik lees dat ook heel vaak, van dat missen van de vroege hongersignalen... Hier hebben we daar nooit last van gehad. We bakerden L. in als ze moe werd, en bakerden haar weer uit zodra ze weer wakker was. Voor zover ik me kan herinneren heeft L. nooit hoeven huilen van de honger! Verder inderdaad: Je kindje is pas 2 weken, dat is piepjong. Geef toe aan de natuurlijke behoefte. Je kindje geeft aan en jij gaat daarin mee. Veel relaxter dan te proberen er tegenin te gaan. Hij leert het echt vanzelf!