Hi, Dochterlief is bijna zes maanden en sinds een paar dagen is bedtijd een drama. Eerst dacht ik dat het aan mij lag, toen ging t twee dagen goed en nu is het weer twee dagen drama. Ze sliep altijd redelijk snel, nu duurt het uren. Iemand ervaring? Tips? Kan het de sprong zijn?
Vooral het eerste jaar/anderhalf jaar zijn er voordurend veranderingen, slaapbehoefte veranderd telkens, vast voedsel leren eten, tandjes.flink groeien,heel veel maar dan ook heel veel nieuwe dingen leren. Zowel fysiek als mentaal. Na 3 kinderen heb ik geleerd dat loslaten en meegaan met de flow vele malen makelijker is en minder tijd kost dan er tegen vechten, in ritmes duwen en niet mee gaan in de behoeftes van ze. Dus nog niet moe dan een uurtje later naar bed.of lekker knuffelen op schoot wil ook wel eens helpen. De jongste is bezig met leren lopen nu en is dus met een flinke ontwikkeling bezig slaapt daardoor slechter en heeft veel meer behoefte aan knuffelen(lekker vertrouwd als je wereld opeens veel groter blijkt te zijn). Dus als ze s'avonds bij mij op schoot in slaap valt ipv in haar bedje is dat waar ze even meer behoefte aan had.aan meer nabijheid ipv alleen in haar bed liggen. Zijn allemaal fases die ook weer over gaan. Go with the flow. Klinkt simpeler dan het is maar als je het kan is dat voor je zelf zo veel makelijker.
Euhm uit de categorie zo vroeg kan t zijn: tandjes? Rond de 6 maanden hadden wij die ook namelijk, heel sneaky en smerig voelde ik ineens een richeltje met dr groentehap en daar stonden pardoes twee mooie kleine witte streepjes in dr onderkaak. Ze had ervoor wat meer last van reflux maar niet het overdreven kwijlen etc wat je veel hoort of t jengelen. Ze stopte wel van alles in dr mond maar goed dat is op zichzelf niet echt een teken want dat deed ze altijd al sinds ze dingen kan pakken. Maar t was wel gelijk een 'ooooooh dat was t dus!' momentje. Zolang ze afgeleid zijn hebben ze dr niet zoveel last van maar wanneer de impulsen weg vallen (slaaptijd) wil zo'n werkend kaakje best vervelend zijn en dan hoef je nog niet eens wat te zien. Zo had die van ons, ruim na t doorbreken van de eerste twee, ineens hoge koorts (terwijl 5e en 6e kinderziekte heersen op t kdv, dus ooooh zal dat wel zijn) en na een paracetamol zetpil net te hebben gehad is ze t op een ontroostbaar gillen gaan zetten, alle controles uitgevoerd maar niks gevonden (tandjes waren al door en geen bobbels oid) en ik belandde met kind en al op een stretcher in dr kamer in een subtropische houding want ze kan draaien dus crea bea met je lijf je kind inbunkeren, nog een paar uurtjes de baby weten te laten slapen en om 05:00 stonden we alsnog bij de huisartsenpost omdat ze al luid gillend weer wakker werd (hele onderkaak was aan t werk volgens de huisarts en paracetamol heeft onze gup niks aan die moet ibuprofen hebben, weer wat geleerd in de vroege ochtendgloren ze lijkt nog meer op mama dan we dachten). Waren dr eerste twee tandjes nog vriendelijk, de tweede set al wat minder gezellig, ze is nu met 4 tegelijk bezig...kind heeft met 8 maanden al meer tanden dan dat ik met een jaar oud had.
Thnx hiervoor. Het is de eerste dus we zijn heel erg op onderzoek wat werkt en wanneer. Want wat je zegt maken we mee: alles verandert continu! We zijn allebei niet van het laten huilen en denken ook dat als ze zo huilt dat ze dan iets of ons nodig heeft. Alleen worden we dan wel weer constant herinnerd aan: zelf in slaap leren vallen en in een bedje slapen. Eergister heeft mn man N in de draagzak gedaan toen ze zoveel moeite had met slapen en toen sliep ze heel snel. Denk dus dat ze dichtbij wilde zijn. Neem aan dat jouw kids uiteindelijk ook in bed slapen? Op momenten na dat ze je duidelijk nodig hebben? Leuk trouwens van het leren lopen maar kan inderdaad begrijpen dat de wereld dan ineens angstaanjagend groot wordt. N hier doet uitermate haar best om te kruipen (gaat vooral achteruit maar toch) misschien dat dat voor haar ook zo spannend is.
Haha ja het is echt een leeftijd waarop het alles kan zijn he? Weet inmiddels niet meer hoe vaak we al aan haar tandvlees hebben gevoeld. Alles gaat in haar mond en dat vele kwijlen is hier wel aanwezig. Ze begint inderdaad zodra andere prikkels weg zijn met jammeren of huilen. Gelukkig heeft ze geen koorts. Wauw wat een hoop tanden en kiezen heeft jouw kleine al!!! En wat vervelend dat paracetamol niet werkt! Hopelijk is het met de ibu wel te doen.
Rond 5.5 maand begon die van mij zijn hele ritme om te gooien... Wilde een uur eerder naar bed en stond een uur later op. Wil overdag op andere tijden slapen en de duur is ook anders. Misschien inderdaad een sprongetje...wanneer ik zoiets merk probeer ik hem gewoon te volgen en kijken waar we uitkomen.
Ja hoor dat slapen in eigen bed gaat gewoon.al moet ik er wel bij zeggen dat ze snachts meestal bij ons ligt ( co slapen) maar ook haar zussen gaan gewoon slapen in hun eigen bed en op zo nu en dan een nachtmerrie na gaat dat gewoon prima.maar dat is iets waar iedereen wel eens last van heeft.
Met de ibu gaat t goed, tis voor zo'n kleintje wel een paardenmiddel en je hebt zo weinig als alternatief dus ze krijgt t zo min mogelijk, ook mede vanwege de bijwerkingen. Ik werd namelijk resisitent voor ibuprofen door een chronische knie ontsteking. Paracetamol werkt voor mij alleen koortsverlagend, met pijn heb ik er nog nooit wat aan gehad. (arme uk, die kreeg paracetamol na die vaccuumextractie, dat zal dan ook wel niet geholpen hebben) In context: ik slikte t dagelijks jarenlang ibu maar anders was t kraakbeen in mn knie verwijderen op mn 17e, andere pijnmedicatie werd niet toegestaan en onze ontstekingsremmers haalden niks uit. Kunstknie gaat niet eeuwig mee en kan maar een paar keer gezet worden dus dat weigerde ik (tot woede van de arts in t ziekenhuis, 'dan leer je er maar mee leven!'). Uiteindelijk na 7 jaar grotendeels kluizenaarsleven verholpen met een tube perioxiocam uit een spaanse apotheek van €4,50 en vrij verkrijgbaar, smeren icm krukken voor een periode van twee weken. Daarna kon ik lopen, werken en ging zelfs een vechtsport doen, het leven begon weer! Dus voor iedereen met een chronische ontsteking (dit noemde ze kraakbeen irritatie een diagnose die menig vrouw tegen de 17-18 jaar krijgt) waarbij ze kraakbeenverwijdering voorstellen: ga eerst eens naar een spaanse apotheek! (of laat t meenemen door bekenden) Salvacam is t merk, perioxiocam de werkzame stof. Mijn ontsteking was inmiddels al 7 jaar aanwezig maar is sindsdien wel weg (nu 8 jaar geleden), t blijft een zwak punt maar kan alles doen en laten. Ik was laaiend dat ze bij mij mn kraakbeen wilde verwijderen, terwijl 1 tube van destijds 4.50 t hele probleem in twee weken oploste. Heb t hier in nederland via de huisarts ook aangekaart maar dat middel wordt alleen gebruikt bij zware reuma gevallen in tabletvorm. Dus als iemand klaagt over de premieverhogingen, ik heb wel een idee waar de verspilling gezocht kan worden.
Joe! Ons meisje is zoals je weet precies even oud en er zijn nu al vier tanden door, en nummer vijf en zes bijna door. De laatste vier tanden in een paar dagen tijd. Dus met een half jaar heeft ze al zes tanden. Kunnen het maar gehad hebben. Hier dus ook drama met slapen enzo....
Ze is met 5 maanden uit de cosleeper in haar ledikant gegaan omdat ze ging rollen en de mensen van Bednest aangaven dat het gevaarlijk kon zijn. Ze slaapt wel bij ons op de kamer. Alleen overdag niet altijd in bed. Maar als het bij jouw dochters ook goed gaat dan komt het hier vast ook wel goed ondanks dat we haar soms bij ons houden met slapen.
Oei zo veel tanden in zo weinig tijd!!! Jeetje het gaat echt supersnel bij jullie. Maar wat je zegt dalijk ben je er in 1x doorheen toch succes ermee
Jeetje wat een verhaal. Ik schrik er wel een beetje van dat ze je hier zo slecht geholpen hebben. Wel een geluk dat je iets hebt gevonden dat werkt. Moet zeggen dat ik de paracetamol bij mezelf altijd oversla met pijn want het werkt niet. Vraag me nu af of het bij die kleine ook zo is.
Ja ach, t enige wat ik proberen kan is mama's en meiden waarschuwen. Het speelt heel erg veel met meiden van 17-18 jaar en verwijderen ze je kraakbeen in je knie op jonge leeftijd dan kom je op de kunstknie uit vroeger of later. Als je niet anders weet en de artsen geloofd is er geen alternatief en die is er in sommige gevallen dus wel en spotgoedkoop. Dus mede daarom heel verhaal, iemand die zoekt op internet gaat misschien mijn verhaal vinden en elke meid die ik daarmee een kraakbeen verwijdering kan besparen ben ik zielsgelukkig mee. En misschien overkomt het een van jullie dochters tzt en kom je hier ineens weer op uit. Wat een ander overkomt leer ik net zo goed van, hopelijk kan ik ooit iemand helpen. Vooralsnog gewoon paracetamol geven als ze echt pijn heeft en die zetpil werkt niet dan zal ze eerst gezien moeten worden door een huisarts. T merendeel van de kinderen zeker de babies draaien prima met paracetamol. Pas als je paracetamol hebt gegeven en t gegil gaat nog door merg en been terwijl het ingewerkt is dan heb je je antwoord. Ik had liever paracetamol blijven gebruiken, minder risicovol.
Blijven delen inderdaad, belangrijk dat mensen het weten. We geven idd gewoon paracetamol, tenminste hebben we op advies van de ha gedaan toen ze oorontsteking had. Nou liet ze toen ze het had niet merken dat ze pijn had en de had geen koorts dus geen idee wat de paracetamol heeft gedaan maar we moesten een spiegel opbouwen. Hopelijk heeft ze nooit iets anders nodig
Vandaag had ik jouw post in gedachten toen ze begon te jengelen. Ze is ongeveer 30min eerder naar bed gegaan dan normaal en sliep echt snel (nu hopen dat ze het vasthoudt ). Verder heeft ze echt een momentje dat we in beeld moeten blijven en aandacht moeten geven anders gaat ze meteen jengelen. Vandaag bijna de hele dag in de draagzak en toen nog was 5 minuten box te veel
Wij waren zo gewend om rond 20.00 de avond af te sluiten dat we eerst geen idee hadden waarom hij rond 19.00 begon te jengelen... Nu weten we dus dat hij gewoon naar bed wilde. Nu is het ook echt om 19.00 een fles en geen seconde later
Grappig hè (en soms vervelend) hoe alles constant verandert? Bedtijd is hier van 19.30 naar 19 naar 18.30 gegaan. Vroeger ga ik niet in mee denk ik (als dat kan) want dalijk wil ze de dag ook om 4u beginnen ofzo Dat was eerst 7.30 en toen 7 en vanochtend was ze 5.30 wakker en heeft toen steeds korte dutjes gedaan tot 6.30. Eerder haal ik haar gewoon niet uit bed
Troost je, met 8,5 maanden hebben we hier ook weer een ritme chaos. Tandjes, nieuwe ontwikkelingen (kan sinds vanmiddag da-da-da) en mevrouw lag nog lekker te tukken (moe van alles, pijntjes, nieuwe vaardigheden), ligt nu alsnog maar ff te spelen in dr box en dan zo maar de 3e fles drinken en naar bed voor de nacht. Ze weigert momenteel meer te eten dan een paar happen groente, dus dan maar een toetje extra (gisteren) en vandaag maar tweede keer fruit ipv groente. Houden t maar ff flexibel qua tijden en hapjes deze dagen als ik dr tijden aan ga houden dan heb ik een oververmoeid kindje en gezien t karakter wat er onder zit...neeeeee bedankt! T trekt vanzelf wel weer recht is inmiddels de ervaring (en dat was met 4-5 maanden voor ons de vrees nog, door de onervarenheid) dus dat durven we wel aan met dr.
Het blijft iedere keer puzzelen inderdaad...maar het is zo leuk om te merken hoe het steeds meer 'normale' tijden worden en hoe ze van baby ontwikkelen naar een echt mensje. Ik heb zelf sinds drie dagen een baby die om middernacht 'pppppppppppppp' door de babyfoon galmt (nieuw geluidje wat hij het liefst met mond vol eten doet) en dan weer vrolijk verder slaapt. Ik zit rechtop in mijn bed