Rottig Alsof ik aan de rand van de afgrond sta. Vrijdag heeft hij duizendmaal excuses aangeboden en beloofde te veranderen. Hij wilt ons niet kwijt en blablablablabla. Maar er is uiteraard niet veel veranderd. Ja, hij geeft nu de laatste fles. Maar sinds twee weken wordt de kleine weer 's nachts wakker en moet ik er dus uit om hem zijn flesje te geven. De honden laat hij uit op de dagen dat de kleine er niet is (ma, di, woe en vrijdag). En daar heb je ook alles mee gezegd. Want de aandacht en verzorging komt toch op mij neer. Gisteren is hij de hele dag met een vriend de hort op gegaan. Toen ik om half zeven eindelijk thuis kwam met de kleine werd mij gevraagd of ik nog dingen moest doen. Eh ja dus. Wasje draaien, douchen en honden even aandacht geven. Ooooh maar dan kon hij dus gewoon gaan sporten. Eh.... nou, ik zou het fijn vinden als de kleine ook even wat aandacht krijgt hier thuis. Vond hij onzin. De kleine kon best even alleen blijven als ik was douchen! (en dat kan natuurlijk ook heus wel. Maar hij is al de hele dag weg en dan vind ik het belangrijk dat hij thuis ook even zijn liefde en aandacht krijgt). Dus ik wil er nog steeds een punt achter zetten. Maar ik ben ook bang voor de toekomst. Want ik weet echt niet hoe ik het allemaal alleen moet gaan doen. Mijn huis gaat gelukkig deze week de verkoop in. En als dat verkocht is dan ga ik denk ik huren, zodat ik minder kan gaan werken. Maar tot die tijd heb ik hem toch min of meer nodig voor de weinige dingen die hij wel doet. Ik kan het mij nu niet permiteren om minder te gaan werken. Dussssss eigenlijk is er nog helemaal niks veranderd! Ik dacht echt dat het vorige week gewoon einde oefening was. Maar ik heb hem toch nog een kans gegeven en heb er eigenlijk alweer spijt van.... Gelukkig sta ik sinds deze week wel ingeschreven bij het woningburo. En ik ga in ieder geval voor 1 dag in de week ouderschapsverlof aanvragen. Dat moet financieel wel net haalbaar zijn.
Herstel: de honden worden dus kennelijk niet uitgelaten als de kleine er niet is. Althans, ze worden uitgelaten vlak voordat we thuis komen. Daar kwam ik gisteren achter toen ik zag dat ze alles in de tuin hadden gedaan.:x Weet trouwens iemand hoe het zit met het doorgeven van ouderschapsverlof aan de Belastingdienst? Mijn werkgever gaat ervoor zorgen dat ik per 1 juni al gebruik kan maken van mijn ouderschapsverlof, maar ik neem aan dat ik zelf ook 'iets' moet doorgeven bij de Belastingdienst. Het zal ongetwijfeld op hun site staan, maar ik ben er nog niet aan toe gekomen om hiernaar te kijken.
Tja, hij gaat het blijkbaar niet leren, misschien denkt hij dat het allemaal loze dreigementen zijn en is het straks te laat... En voor wat betreft de toekomst, dat komt echt wel allemaal op z'n pootjes terecht, het meeste doe je nu ook al alleen.
OV kan je aangevan door een "Voorlopige aanslag 2014" aan te vragen. Hier geef je aan dat je OV opneemt.
Maar je doet het nu toch al alleen? Ik denk juist dat het beter zal gaan omdat je dan de ergernissen niet meer hebt die je nu wél hebt en héél veel energie slurpen. Moeilijke keuzes te maken hoor meis! Sterkte!
Meid, je doet alles alleen al... Ik snap dat het een moeilijke keuze is, maar ik denk als hij weg is je veeeel meer rust zult hebben. Daarmee bedoel ik, nu ga je nog van uit dat hij mee helpt, maar dat doet hij niet. Vervolgens oet jij het toch weer doen... Je rekent op moment op iemands hulp.. Als hj weg is dan zul je niet meer op iemands hulp rekenen die er to h niet is .
Eh je doet alles al alleen!! Trap hem eruit! Dit is niet gezond voor jou niet en voor je kleine niet. Wat een ongelofelijke egoïst is die man! Sorry ik heb er echt geen andere woorden voor. Ik snap niet hoe je het uithoudt. En laat je niet omkopen met zielige verhalen met dat hij nergens heen kan en geen geld heeft. Daar heb jij niks aan. Je bent geen goedkoop hotel. Jij werkt, zorgt voor het huishouden en de kleine en de kleine is ook nog eens 4 dagen weg! Wat doet hij dan in godsnaam de hele dag?? Ik geef je 1 advies: als je de knoop wil doorhakken, doe het dan ook definitief! Niet dan wel en dan weer niet. Blijkbaar neemt hij je nu niet serieus, omdat je er toch iedere keer op terugkomt. Dus wil je dit? Dan definitief en ook gelijk hem buiten zetten.
Je hebt helemaal gelijk Kolibrie. Ik moet niet dreigen maar ook handelen. En vorige week dacht ik echt dat het eindelijk voorbij was. Ik had gezegd waar het op stond, was er helemaal klaar mee. En daarna trap ik dan toch weer in zijn mooie praatjes. Ik kan ook niet verklaren waarom ik niet doorzet. Waarschijnlijk de angst voor het verdriet (terwijl ik dat nu ook heb), de angst om alleen te zijn (terwijl ik dat nu ook ben) en de angst dat ik hem niet genoeg kansen heb gegeven. Iedere keer hoop ik weer dat hij wel bijdraait. Maar hij draait niet bij. En steeds denk ik: 'Ok, hij is zichzelf niet. Ik geef hem nog een paar dagen.' Want waarom heb ik nooit eerder ingezien dat hij zo is? Ik kan me toch niet zo in hem vergist hebben??? Ik baal er zo van dat ik niet gewoon de knoop definitief durf door te hakken. Hij gaat zich steeds meer permitteren.
Je hebt hem meer dan genoeg kansen gegeven. Buiten dat is er ook nog zoiets als respect en waardering in een relatie en dat zie ik beiden niet van zijn kan afkomen (wat ik zo lees dan). Nee ik kan hier heel slecht tegen. Een relatie moet gelijkwaardig zijn en dat is deze relatie verre van. Je redt het wel alleen. Je hebt een fulltime baan, opvang voor je kleine. Je weet jezelf te redden en je zult zien wat een rust je krijgt als je niet continu op je tenen hoeft te lopen onder zijn grillen. Zielige verhalen is puur eigenbelang, want hij weet dondersgoed dat hij het nergens anders het zo goed heeft als bij jou (ook al gedraagt hij zich als een puber). Hij kan doen en laten wat hij wil, want jij vergeeft hem toch wel. Snap je?
moet je ff googlen meid maar dat je ook via online doorgeven moet je ff kijken . maar je zal alleen meer rust vinden de zorg die je nu hebt doe je al alleen dus kan alleen beter worden meid ,alleen je moet er over na denken hoe jullie de omgangsregeling ga doen ben je niet bang als ie de kleine bij je ex is straks dat ie hem gewoon laat liggen enzv zou mijn zorgen maken over de verzorging van je kind als ie alleen met hem is .
@bibinijmegen: Hij heeft al aangegeven dat hij de kleine liever niet heeft totdat deze wat ouder is. Hij wilt dan naar mij toe komen om de kleine te zien, maar als we idd uit elkaar gaan dan zit ik daar niet op te wachten. Op het moment is het echt een rollercoaster aan emoties. Wel uit elkaar gaan - niet uit elkaar gaan - wel uit elkaar gaan..... etc. etc.
Hij is geweldig met de kleine? Op de tijden dat hij er zin in heeft. Lijkt mij ook geen fijn voorbeeld. Daarnaast voelt een kleintje ook de troubles. Alleenstaand zijn is niet makkelijk maar ik denk dat je het een stuk rustiger gaat krijgen als hij weg is. Sterkte.
Ik neem aan dat je hem toen gevraagd heb of je het raam alvast open moest zetten? (al zal dat weinig zin hebben in een eengezinswoning ) Dit alleen al laat zien wat een ongelooflijke slappe zak het is. Dit is wel het laagste wat hij kan zeggen.
ik zou dat toch nog eens overwegen... het is beter voor zo'n kleintje om bij één ouder te wonen en als hij dan op bezoek komt, kun jij toch even boven de was gaan vouwen of met de honden gaan wandelen? In het belang van je kind is dit wel de beste oplossing. Ik zou eerst eens langs de huisarts gaan met hem en jullie problemen voorleggen, want het kan best zijn dat hij depressief is of verslaafd ergens aan. Misschien heeft hij ADD of ADHD of Autisme o.i.d? Wij hadden ook crisis hier toen de jongste was geboren en mijn man blijkt ADHD te hebben. Nu met therapie en Medicijnen gaat het perfect. Door zijn ADHD kon hij het gewoon niet aan allemaal. De relatietherapie was ook een hele verbetering..Het is fijn om voor jezelf alles eraan gedaan te hebben en dat ben je ook wel verplicht naar je kindje toe vind ik..Ondertussen kun je een plan maken over het uit elkaar gaan. als je eenmaal weet hoe je alles gaat doen in je eentje geeft dat al een heleboel rust!
Meid die had ik allaaang buiten geshot. En maak je niet druk of je het red of niet. Je doet alles al alleen. Het enige verschil is dat je straks geen idioot van een kerel thuis hebt zitten die alles op jou schuift en de dramaqueen uithangt. Gewoon van hem af, je bent sterk genoeg dat heb je de afgelopen tijd al laten zien door zo hard te werken voor jezelf, je kindje en je honden. Maar ga er geen weken tegenaan zitten hikken dat komt jezelf en je kind niet ten goede.
@Kolibrie: Situatie is nog onveranderd. Even leek hij weer bijgedraaid (voor de zoveelste keer) en dacht ik echt dat het een fase was. Dat hij niet lekker in zijn vel zit. Kortom ik was het weer allemaal goed aan het praten voor hem. Maar eergisteren begon het gedonder weer van voor af aan. En nu zitten we dus weer in een impasse. Als hij het geld had gehad dan was hij vertrokken. Hij heeft geen geld, dus vertrekt hij niet. Deels denk ik dat hij niet bij ons weg wilt en dat het geen kwestie is van geen geld hebben. Als ik hier vertel wat er allemaal gezegd is dan verklaren jullie mij helemaal voor gek. En terecht hoor. De relatie is voor hem geeïndigd op het moment dat onze zoon is geboren.
Als t jouw huis is heeft hij geen poot om op te staan, gaat hij maar terug naar zijn ouders of zo. Je bent toch geen hotel met full service voor hem! Hij bepaalt en jij danst naar zijn pijpen terwijl jij de touwtjes in handen zou moeten nemen. Hij maakt gewoon misbruik van de situatie en van jouw emotie! En jij laat dat gebeuren. Vraag je eens af wat je echt wilt. Zie je jezelf zo nog een jaar verder gaan? Nee....dan ook stoppen
Ik lees hier al een tijdje mee, en ben eerlijk gezegd nooit van het snel opgeven. Maar dit klinkt wel als een aardig hopeloze situatie. Misschien moet je je afvragen welk voorbeeld je aan je zoon wilt geven? Sterk zijn en voor jezelf en je kind kiezen als dat nodig is, of bij iemand blijven die over je heen loopt? Sorry dat ik het zo sterk breng, maar zo komt het wel op mij over...
Als de relatie in zijn ogen over is en hij ook gezegd heeft dat hij weg zou zijn geweest als hij geld had, dan wordt je nu dus gewoon keihard gebruikt als goedkoop hotel... HIj wil z'n eigen leven leiden en niet aan verantwoordelijkheden vast zitten. Je steekt nu energie in iets wat niet wederzijds is. Mijn advies is nu helemaal: schop hem eruit! Het is jouw huis, jouw geld. Een gebroken hart heb je al. Maar ik denk dat het voor jou en je kleine een hoop rust geeft, want deze onrust en ruzies zijn niet gezond voor jou niet, maar ook voor je kleine niet.