Ben een beetje ten einde raad...mijn dochter is 17 maanden en laat ik voorop stellen: het is een schatje en ik hou heel veel van haar! Maar:.. Vanaf dat ze een baby was is ze heel temperamentvol: hard huilen, haar zin willen hebben, perse om willen rollen enzo. Nu is ze 17 maanden en zit dat er nog steeds in. Een voorbeeld van vandaag: Ze mag van mij niet aan de onderzetters komen. Dit doet ze ineens toch. Ik zeg: nee niet aankomen en haal haar hand weg. Ze doet het weer. Ik zeg het nogmaals. Na drie keer zeg ik het iets bozer. Maar het helpt nog niet: ze doet het nogeens. Nu zeg ik weer 'nee', zet haar weg en vervolgens loopt ze weer terug..:lang verhaal kort --- heb haar in de hoek gezet, strak aangekeken, boos geweest en zelfs (terwijl ik daar echt op tegen ben) een tik op de vingers gegeven. Maar ze lacht me uit, gaat op de grond liggen terwijl ze in de hoek moet zitten en luistert echt niet. Wat moet ik dan? Vraag ik teveel van haar? Begrijpt ze 'nee'? Zelfs afleiden helpt niet. Ze vindt het duidelijk grappig al die aandacht.
Nee begrijpt ze zo te horen maar al te goed. Ze weet dat het niet mag en vindt het ontzettend grappig dat jij daarop reageert. Jammer genoeg kan ik je voorlopig niet helpen, dl is net dezelfde . Ze weet ook maar al te goed wat mag en niet mag, maar het is toch oh zo leuk om dan toch die dingen te doen dat niet mogen. Vindt het geweldig dat ze dan reactie/aandacht krijgt . Ik lees mee, misschien heeft iemand wel de gouden tip !
1 kans geven en onmiddelijk weghalen, of misschien zelfs geen kans geven en zodra ze iets probeert haar weghalen. Niet boos maar haar uit de situatie halen, zeggen dat dat niet mag en iets anders geven. Afleiden. 2e keer iets bozer zeggen dat het niet mag en weer afleiden, 3e keer boos en gewoon ergens neerzetten Je geeft haar enkele waarschuwingen zonder haar uit die situatie te halen en daar is niks mis mee, doen de meeste ouders (ik ook) maar voor haar is het misschien nog iets te moeilijk. Dit geeft haar misschien het gevoel dat het toch een beetje mag. Tikjes geven zou ik niet doen, hoe zacht ook. Straks moet je haar aanleren dat zij geen tikken mag geven gaat ze vroeg of laat toch doen maar dit is moeilijker af te leren als je het zelf doet. En verder herhalen
Verder ook heel goed observeren. Als ons zoontje heel stout is (vaak ergens aankomt wat niet mag) dan heeft hij soms pijn. En soms wil hij dan gewoon even iets meer aandacht.
Na twee waarschuwingen ergens anders neerzetten, afleiden en blijf dit herhalen Mocht dit niet werken voor je dan zou ik eerder voor het weghalen van de onderzetters kiezen dan een tik op de vingers, hier leert ze niks van en misschien een dooddoener maar je komt nog voor hetere vuren te staan.
Ze zal nee wel begrijpen..maar het in een hoe gezet worden niet denk ik. Ik zou het even proberen over een andere boeg te gooien. Dus uit de situatie halen maar niet voor straf. Je zegt dat ze er niet aan mag,herhaalt het nogmaals en als ze het nog doet zet je haar aan een ander tafeltje, gaat met haar op de bank zitten of aan tafel oid met een puzzeltje of boekje ofzo. Dat afleiden werkt op deze leeftijd vaak het best.
Zoals hierboven, wij hebben een bandrecorder in de kamer staan waar hij echt niet aan mag komen, en juist daarom is het zo leuk. Als hij eraan zit zeg ik ferm "Nee, dat mag niet," en haal z'n handje ervan weg. Wanneer hij het nog eens doet zeg ik nogmaals "Nee, B. Dat is van papa en mama. Dit is van B." En dan geef ik hem whatever het dichtst in de buurt ligt, en speel even met hem mee. Als hij dan zelf lief verder gaat spelen zeg ik iets als "wat kun je toch goed spelen met je duplo, de duplo is van B. Daar mag je mee spelen." Geen idee of hij het begrijpt, maar het werkt wel. Voorheen zat ik ook in het 50x Nee zeggen vast, want ik heb ook een meneertje die als hij iets wilt, ook echt iets wilt. Maar ik denk door ook echt even met hem te spelen en positieve aandacht te geven dat het voldoende afleidt. In zekere zin krijgt hij zijn zin, want hij krijgt aandacht, maar liever zo dan de hele dag politieagent spelen.
wij hebben ook zo een draak. we hebben ook eigenlijk bijna al het dure en breekbare weggehaald.... behalve 2 potten in vensterbank en daar sneuvelde er vandaag dus 1 van. ze had al de hele dag haar zinnen gezet op die pot en mama had het under control, maar toen papa alleen met haar was ging ie het beste helpt haar uit de situatie weg te halen en iets anders aanbieden
Herkenbaar! Ook al is mijn mannetje wat jonger... Hier gaat hij op zijn toettoet garage staan en drukt hij de Xbox 360 of Playstation uit die op het televisiemeubel staan, terwijl je erop aan het spelen bent en dat levert soms hééééél veel frustraties op AAARRRGGHH!!! Of je bent lekker aan het Singstarren op de PS2, grijpt hij de tweede microfoon en stopt hem in zijn mond - draait zichzelf vast in de kabels of... wanneer je hem dan een reservemicrofoon geeft om mee te spelen probeert hij het uiteinde van de microfoon in de kat te duwen etc. You just have to love them. En alles hoog zetten. En na bedtijd gamen. En ze flink knuffelen. En daarna tot 200 tellen en dan weer bij 1 beginnen
Je kan beter uitleggen waarom niet en anders weghalen. Hier mag ze alles en als niet beperk ik dat. Maar goed ze begrijpt ook wat nee is nee is en laatste tijd wil ze per se wat bijv. naar de bakker terwijl ik niet wil dan pak ik haar op en leid af. Of wil ze naar schommel als die bezet is laat ik haar liggen krijsen hoe meer je aandacht besteed hoe erger het wordt.
Ik ben toch echt niet van plan om alles weg te halen/hoog te zetten of whatever. Kinderen zullen toch echt moeten leren wat Nee is en leren luisteren...
Ik denk dat iedereen dit roept voor er daadwerkelijk een kind is... Maar wacht maar Je gaat jezelf er heus wel eens op betrappen dat je iets weghaalt... Omdat het ineens toch verschrikkelijk irritant is dat ene ding, of omdat het toch net iets minder veilig is als je zelf dacht.... Ik heb ook heus niet alles weggehaald hoor... Maar sommige dingen kom je gewoon achter dat ze in de praktijk net iets anders werken dan je dacht/je had voorgenomen... @ ts ik geloof dat ze nee echt wel begrijpt... Maar het in de hoek zitten niet... En dan vooral de eisen erbij... Zitten, maar niet liggen e.d is echt nog te moeilijk Gewoon blijven herhalen en afleiden.... En dat zal je nog veeeeeel vaker moeten doen
Het helpt om te weten dat kleine kindjes nog niet weten WAAROM iets niet mag. De hersenen zijn gewoonweg nog niet ver genoeg ontwikkeld om dat te begrijpen. Dan begrijp je het gehuil/de frustratie van kindlief beter als je zegt dat iets niet mag of wanneer je het weg haalt. Ze weten op een gegeven moment wel dat iets niet mag en herkennen 'nee'. Begrijpen waarom doen ze het dus niet. Toch moet de wereld ontdekt worden en zullen ze dus steeds weer proberen. En dat is niet om jou een loer te draaien. Dus herhalen en afleiden zoals meerderen hier schreven is een manier. En als je voor rust in je huis gaat, dan zet je de meeste breekbare dingen op een andere plek. Dat doe ik dus
haha precies! hier een vrij kindproef huis. onderandere dus onderzetters waar de tanden in staan en die meer in de speelgoedbak liggen dan op tafel tv kastje kan hij wel bij en vroeger paar keer duidelijk in geweest, dat was blijkbaar genoeg. nu kijkt hij er niet naar om.... ik vind zeker dat mijn zoon moet leren waar hij wel en niet aan mag komen maar om het ons zelf ook beetje makkelijk te maken toch wat wegggehaald, als ik graag hele dag politie agentje had willen spelen wat hij wel en niet mag had ik beter bij de politie kunnen gaan
Ze begrijpt wel degelijk nee en doet het steeds weer omdat dat nou eenmaal een leuk spelletje is Gebeurd hier ook soms. Na de 3e keer pak ik ferm zijn handjes beet, ga op ooghoogte zitten en spreek hem streng toe dat dat niet van hem is en er niet mee mag spelen. Dit resulteert in huilen en houdt er dus direct mee op. Daarna leidt ik hem af met speelgoed wat wél van hem is.