Goedemorgen, Vorige week donderdag heeft onze jongste zoon een ingreep onder narcose gehad. Elke nacht is hij slechter gaan slapen waar bij de afgelopen twee nachten een hel waren. Afgelopen nacht het goed geobserveerd. En het lijken night terrors. Alleen lees je overal dat ze deze nog niet zo jong hebben? Zelf weet ik het echt niet meer. Ben helemaal gesloopt. Ik herken het van onze oudste. Hij was alleen ouder toen hij er last van begon te krijgen. Heeft er iemand tips? Hij is de afgelopen maanden ook in totaal 3x opgenomen geweest. En in het ziekenhuis weigerde hij in een eigen bed te slapen. Sinds dit moment slaapt hij dus ook weer op onze kamer in zijn eigen bedje. Maar dit wilt hij niet meer maar op mijn kussen. Met zijn voorhoofd tegen mij aan. . We weten nu wat hij heeft, en dat dit in principe geen pijn doet. Wel kan hij snachts best laag in zijn saturatie zitten en daarom meer nabijheid willen.
Het kan een stuk verwerking zijn. Hij heeft in de afgelopen periode een hoop meegemaakt. Ik zou voor nu nabijheid bieden en zorgen dat hij op die manier de rust kan krijgen om te slapen. Eigen bedje etc komt vanzelf wel weer als het in het hoofdje verwerkt is.
Ik zou ook denken aan verwerking, voor die geruststelling zoekt hij nabijheid. Mijn jongste heeft dat ook na operaties, maar met nabijheid ‘s nachts gaat dat vanzelf weer over. Toen ze in het zkh sliep, hield ze mijn hand de hele nacht vast - meteen wakker als mijn hand even wegzakte ofzo.
Hier duurde het ook even. Ze was wel ouder dan jullie kindje. Maar echt tegen me aan slapen, niet alleen durven zijn, bang voelen. Denk dat een kleintje daar ook veel last van kan hebben. Het heeft even tijd nodig. Heb je foto’s of plaatje om te kijken en ‘ samen over praten’? Hoe jong ook, je geeft er woorden aan. Wil wel eens helpen. Maar vooral liefde en geduld. Zelf slapen komt wel weer