Het is nu al twee weken gedoe. Normaal ging die om 19:00/19:30 naar bed en sliep dan tot 7:00 uur of 8:00 uur. Nu is het zo dat die om 19:30 naar bed gaat na het douchen hartstikke moe is. Maar na 15 minuten kletsen gaat die huilen en hij stopt gewoon niet meer (ja dit hebben we uitgeprobeerd na een uur uiteindelijk gepakt) dan even 20 minuten beneden weer naar boven en dan slaapt die weer (ondertussen dus 21:00 uur) en dan wordt die s'ochtends weer om 6 uur wakker ! S'middags slaapt die van 12-15:00/15:30 uur. Maar nu is het helemaal drama hij is na 2 slaappogingen nog steeds op, en ik weet gewoon zeker dat het morgen om 6 uur weer feest is, normaal zetten we m dan bij ons op bed met de tv aan zodat we dan nog even verder kunnen dutten, maar hier wil ik dus ook vanaf. Ik wil weer terug naar het principe voor 7 uur geen spreekuur.. Tips?? Hij heeft geen honger/dorst..
Zou het middagslaapje eens inkorten na max 2,5 uur. En de 10 minuten regel toepassen. Paar weken terug werd mijn dochter 's avonds huilend wakker, dit gebeurd echt nooit dus was erg verbaasd. Wilde niet meer in bed dus maar bij mij gepakt en man naar zolder (moest volgende dag weer werken). Ze is pas om kwart over 3 gaan slapen tot kwart over 6 pff. Volgende nacht om half 2 huilend wakker. Gekeken of er wat was, gezegd dat ze moest gaan slapen en muziekje aangezet. Elke 10 minuten heen gelopen en na 4x sliep ze weer terwijl ze echt overstuur was. Paar dagen erna in de ochtend half 7 wakker ipv half 9 maar dat toen wel geaccepteerd. Ochtend daarna was het 5 uur en heb toen weer de 10 minuten toegepast en sliep ze na 3 keer heen lopen weer tot half 9. In combinatie met het verkorten van de middagslaap hier geen problemen meer gehad (klop het wel even af )
Ook geprobeerd (maak m wakker om 15:00 uur) Maar als ik dat eerder doe heb ik de hele resterende dag een huilerige peuter om me heen die om het minste of geringste in tranen uit barst en alleen maar kan gillen dus dat is ook geen optie.. Maar hij is om 19:00 uur ook gewoon echt moe, zie m in bed ook alleen maar met zijn handen in zijn ogen wrijven..
Een paar dingen. Ik heb wel eens gelezen (hier op het forum) dat dit veel voorkomt bij kinderen van wie de moeder zwanger is. Geen idee waarom eigenlijk. Misschien merken ze toch onbewust dat er verandering plaatsvindt. Hoewel ik bij jou lees dat het enkel om de afgelopen 2 weken gaat. Heel cliche misschien maar kan het een sprongetje zijn? Mijn dochter is nu 21 maanden en sinds gisteren merk ik dat ze uit een sprongetje is gekomen. Dat merk ik aan veel dingen zo ook aan het slaapgedrag. In dat geval is het vaak even tijd uitzitten en routine handhaven. Wat hier ook gewerkt heeft is 's ochtends douchen/in bad gaan ipv 's avonds. Ze werd daar te actief van. Verder weinig tips. Ik hoop dat het snel weer terug is naar het oude. Lijkt me erg vermoeiend, helemaal nu je zwanger bent.
Tip? Niet meer meenemen naar beneden. Het is slaaptijd en geen "speeltijd" (al bedoel je het niet om te spelen). Wij troosten onze kleine dan altijd ín zijn slaapkamer en niet ergens anders. Als hij ziek is, zoals vorige week, dan mag hij natuurlijk wel bij ons in bed, maar hij gaat écht niet zomaar mee naar beneden hoor! Daarnaast hebben wij ook de regel dat wij niet voor half 7 gaan opstaan (al sinds hij een weel of 8 a 10 was en er goed ritme in zat), met uitzondering van troosten, etc. Dat heeft als gevolg dat onze kleine soms wel eens eerder wakker is, maar dan gezellig ligt te keuvelen in zijn bedje en soms zelfs nog weer voor even in slaap valt Prima toch?
Heeft ie niet ergens last van? Kiesjes misschien? Kan ook een sprongetje zijn en dat hij het even moeilijk. Mijn dochter had het ook opeens heel sterk, maar die bleek zich opeens heel bewust van licht en donker, en alleen in donker was niet leuk. Nachtlampje deed wonderen. De regelmaat aanhouden, bed ritueel niet veranderen en goed na gaan denken wat jij wil op troost/uit ben halen gebied. Ik zelf laat haar 10 min huilen, troosten op d'r kamer, haal haar er wel altijd uit. Dit doe ik 3 keer en dan neem ik haar mee naar beneden. Even weer op adem komen, herstarten en herpakken en knuffelen, en het ritueel opnieuw. Meestal is na dat ze beneden is geweest niet meer nodig om opnieuw naar boven te gaan. Edit: ik moet zeggen dat dit bij ons tijdens elk sprongetje weer een terugkerend punt is geweest, en daarna weken geen slaap drama meer.