Hi allemaal, Mijn meisje is bijna 7 maanden en ik heb wat vraagjes over hoe jullie het e.e.a. aanpakken. Ze kruipt nog niet, mijn tijgert al wel behoorlijk. Ook vind ik haar vaak naast haar kleedje en ligt ze op het laminaat. Moet ik haar telkens terugzetten of kan ze best tegen een stootje? Ze eet vanaf vier maanden een groente en fruithapje. Ze is een behoorlijk pittig meisje en vond het altijd veel leuker om zelf het lepeltje te pakken en in haar mondje te doen ( lees; spelen) Nu de laatste week wordt ze behoorlijk ge irriteert als ik het lepeltje niet geef en haar hapjes wil geven. Begint hier de 'opvoeding' al? Mijn man en ik gaan nu beginnen met het blijven geven van hapjes en gewoon eten. Ze mag dan niet spelen met het lepeltje. Hopelijk heeft ze dat gauw door. Verder merk ik bij haar ook al aandachts huilen/schreeuwen/ kuchen. Kan dit al op deze leeftijd? Wanneer ik haar dan vervolgens oppak, is het weer goed en lachen en kirren. Ik laat haar nu gerust een tijdje liggen, maar is dit ook de manier om er mee om te gaan? Ik geef haar nog borstvoeding. Thuis kan ze de ene keer wel en de andere keer niet zelf in slaap vallen overdag. In de draagzak valt ze heerlijk in slaap en kan ik haar zo wegleggen. Soms kan ik haar ook wakker wegleggen en slaapt ze zelf na een tijdje in. Maar andere moment lukt het alleen aan de borst. Wordt het nu tijd om dit te gaan afleren? Ik heb er zelf geen moeite mee, maar het lijkt me toch wel fijn voor haar zelf om zonder borst in slaap te vallen. Dit geldt ook voor de nachten. 's avonds laat ik haar aan de borst in slaapvallen en ze komt nog om de 3 uur voor een voeding. Komt ze binnen die drie uur, wieg ik haar in slaap, maar dit gaat nog gepaard met veel gehuil en moeite. Ze wil geen speen. Overdag speelt en bijt ze er alleen mee, maar ze wil er niet op zuigen. Ik hoor graag jullie meningen, ervaringen en adviezen. Thanks. Gr. Jasia
Ik zou met 7 mnd zelf laten eten met de handjes en af en toe een hapje voeren. Aandacht vragen is denk ik meer de verlatingsangst fase. Ze wilt weten dat je er nog bent en graag bij je zijn. Ik zou alleen als niet anders kan "even" laten huilen. Zelf in slaap vallen komt vanzelf! Tot 11 maand sliep dochter met mij in ons bed. En met 13 mnd kon ik haar eindelijk zo weg leggen! Op de opvang was het geen probleem en sliep ze wel zelf in. Speen tja je kan niet dwingen! Maar heb je al meerdere spenen geprobeert ? Nuby heeft bijv een speen die bijna geheel van "rubber" is zo dat het de "borst" na doet. Kruipen is nog niet nodig. Met 7 mnd tijgerde mijn dochter ook en begon ze met optrekken tot staan en ging ze zelf zitten. Pas met 9,5 mnd ging ze kruipen. Terwijl ze toen al langs de meubels etc liep! Ze kunnen veel meer hebben dan wij denken dus gewoon lekker op t laminaat laten en kleedje weg halen.
Mijn zoontje is met precies 9 maanden gaan kruipen... ze doen het op hun eigen tempo en dat is prima! Toen mijn zoontje ging rollen had ik ook op he tbegin een kleedje voor hem neergelegd maar dat is gewoon geen doen... uiteindelijk toch hem maar laten ervaren en ik geloof dat ik wel geteld maar 2 of 3x met zijn hoofdje op het laminaat is gevallen en nauwelijks een kik heeft gegeven....... ik vond het dus erger dan hij Wat betreft het zelf inslapen.... ze kan het dus duidelijk wel... maar soms heeft ze de behoefte om lekker bij mama in slaap te vallen, dat lijkt me helemaal prima en zou me daar niet zo druk om maken! Als jij er niet bent, doet ze het zo te lezen gewoon zelf... en zolang jij het ook goed vind zo, zou ik het gewoon lekker zo laten! Zelf in slaap vallen kan ze straks nog vaak genoeg Wat speentje betreft... mijn zoontje wil ook geen speen. Hij gebruikt nu zijn knuffeltje om op te zuigen en valt hier dan ook mee in slaap.... s nachts word hij wakker en moet hij daar niets van hebben... nu met de verlatingsangst is het weer zwaar.... dan wordt hij echt om het 1,5 uur wakker ofzo.. dat wiegen voor de 3 uur deed ik eerst ook.. of een pink geven.. maar dat wil hij nu niet meer (gaat dan echt over de rooien) in de avond, als ik zelf nog niet op bed lig... dan probeer ik hem wel met zijn knuffel te troosten, maar midden in de nacht heb ik daar echt de puf niet voor en kies ik voor de makkelijke weg... Geef hem dan dus de borst en hij slaapt binnen 5 min. weer verder en ik dus ook weer een stuk eerder dan dat ik de 'strijd' met hem aan ga.... dus daar over zou ik zeggen.... doe wat voor jullie goed voelt en maak het jezelf niet te moeilijk.. uiteindelijk gaan ze heus door slapen als zij er aan toe zijn. Ze hebben ons nog gewoon hard nodig en de ene heeft die behoefte nou eenmaal meer dan de ander nog in de nacht. Wat eten betreft kan het net zo goed een fase zijn. Wij hebben een week gehad dat hij echt alles zelf wilde doen. NU doen we het voor de helft. Brood doet hij zelf en met warm eten geef ik hem soms ook wat in zijn handje maar wij eten vaak prakkie en dat geef ik hem dan wel met de lepel. In die week dat hij alles zelf wilde doen... ging dit dus ook niet werken en prakte ik de helft.. en liet ik de andere helft door hemzelf doen.... ging nauwelijks wat in, maar goed.. ze leren het vanzelf wel en als je bv geeft is het makkelijk; wat ze nog nodig hebben, halen ze wel uit de melk! Dat 'aandacht' vragen, zoals jij t beschrijft, begon bij mijn zoontje ook rond die tijd... wij reageerde er juist op en ik kuchde dan bijv mee of reageerde er wat op (zo van lachend "niet zo overdreven joh") en dat vond hij dan juist leuk... ik beloonde hem dus eigenlijk met het vragen om aandacht.. omdat ik het juist vond dat je hoort te reageren als hij wat wil... ze kunnen het nog niet met woorden, dus zijn het op allerlei andere manieren aan het proberen. Elke (nieuwe) manier moet weer beloond worden (zo denk ik dan..). Hoewel t hier nog geen scheeuwen is geweest... wel af en toe een wat hogere gil maar als ik er om ga lachen, lacht hij vrolijk mee