Ik zit er nu al doorheen, en onze uk is net 1 week oud. Hij is namelijk erg onrustig. En ik vraag me af of dit nu "normaal" is. Nu ben ik vaak uren bezig om hem in zijn eigen wiegje te laten slapen (bij ons op de kamer of eigen kamertje maakt geen verschil). Onze uk krijgt borstvoeding (en deze is super, zat op dag 5 al boven zijn geboortegewicht, kraamhulp en verloskundige waren echt verbaast over de kwaliteit van mijn borstvoeding, was bij de 1e overigens ook zo). Maar met name in de nacht, maar ook overdag ben ik lang bezig met hem troosten en te laten slapen. Als hij dan eenmaal slaapt maakt hij overdag een redelijk lange ruk (maak hem wakker voor voeding na max 3,5 uur). In de nacht is het een ander verhaal, dan slaapt hij vaak kort, 3 kwartier en drinkt hij om de 2 uur. Ik krijg hem vaak pas na 2 uur weer in slaap in zijn eigen wiegje. Wat doen jullie baby's? Is dit nu normaal? (de 1e had dit ook, en ging steeds slechter slapen en was geen blije baby, pas nadat hij beter sliep). Hij valt altijd aan mijn borst heerlijk in slaap, maar wegleggen betekend onrust en huilen en lang troosten. Ik heb nog een uk rondlopen dus kan hem niet altijd bij mij laten slapen. In de nacht kan dit ook niet. Ten eerste omdat het in ons bed niet veilig is, man slaapt ook nogal diep. Maar ook omdat ik zelf dan amper slaap uit angst (uit bed vallen, onder dekbed komen etc.). Ook als ik uit bed ga om bijvoorbeeld te plassen is hij snel weer wakker. Dragen en bij ons in bed slapen is voor mij dus helaas echt geen optie. Dat trek ik gewoon niet. Gister sliep uk bijvoorbeeld maar 10 uurtjes op die dag.
Volgens mij is t normaal. Dag en nachtritme moet nog komen. Ook die onrust is 'normaal' in de zin dat dit wel te verklaren valt. Mijn zoon heeft bijvoorbeeld echt moeten leren slapen. Was ook vreselijk onrustig. Overstrekte zich in bed, huilen etc. Maar bij hem bleek verborgen reflux ook een aanleiding. Verder is hij überhaupt een heel onrustig mannetje. Altijd in beweging. Inmiddels slaapt hij wel prima. 13 uur per nacht en overdag rukken van 2 / 2,5 uur. Maar dat was wel nadat de reflux afnam en hij moest dat wel leren. En onderschat je eigen hormonen en vermoeidheid niet. Daar kan je redelijk van over de zeik raken, is mijn ervaring
Draagdoek voor overdag geen optie? Kleine slaapt heerlijk bij je en jij je handen vrij. Mijn kleintje van 7 weken heeft mij vooral overdag nodig om in slaap te vallen (kan savonds en snachts wel zelf in slaap komen in zijn wiegje op zijn eigen kamer). Volgens mij helemaal niks raars aan want hij is pas net een weekje uit de veilige baarmoeder waar hij lekker in slaap werd gewiegd en continue strak zat ingepakt..nu ineens in zon "groot" bedje....
En mijn ervaring met de 1ste heeft me "getekend". Dacht dat t me relaxter zou maken, maar het maakt me onzekerder. Dragen is niet echt mijn ding en overdag slaapt hij beter dan in de nacht. Maar ik ga t zeker doen als t nodig lijkt. Eerst hem maar eens leren slapen in zijn wiegje denk ik. Helaas kost dat zo veel energie en die heb ik niet...
Meid, wat zal je gebroken zijn, ik herken het helemaal. Het is zeker heel vermoeiend, met nog een peuter die rondloopt! Hier hetzelfde verhaal. Dochtertje van bijna 2 jaar was wel erg makkelijk als baby, maar mijn zoontje van nu 3 maanden was erg onrustig. In de kraamweek alleen al veel huilen en niet kunnen slapen. Ik snapte er niks van! Deed alles met structuur, rust en regelmaat, maar mocht niet baten. Inderdaad dat alleen al vreet zoveel energie, constant hetzelfde riedeltje (wakker,verschonen,voeden,knuffelen,bed) en dan toch huilen en niet slapen. Wat bleek, mijn zoon is een BUIKSLAPER Hierdoor sliep hij tenminste iets ipv helemaal niet. Vond/vind het doodeng, maar ik ging er anders ook aan onder door. Heb een babyfoon met camera en een sensormatje, enigzins voor de geruststelling. Maar onrustig was hij nog steeds wel. Ik heb ook erg veel melk (borstvoeding), dus onrustig drinken en waarschijnlijk kreeg hij daardoor krampjes en spugen, waardoor hij zo onrustig was. Wat ik hier tegen gedaan heb is : - sab simplex (tegen krampjes) - Probiotica (voor darmflora) - osteopaat (snelle bevalling, dus wie weet zit er wat vast?) - lactatiekundige voor tips bij veel melk/ sterke toeschietreflex Deze combinatie maakte het al veel dragelijker..en ik heb inderdaad een draagzak aangeschaft, hoewel ik eigenlijk meer ben van het in eigen bedje laten slapen. Maar je moet het jezelf inderdaad maar zo makkelijk mogelijk maken. Mijn zoontje slaapt bijvoorbeeld nog altijd in de wandelwagen in de keuken, mét de afzuigkap aan, haha. Dat vindt hij echt heerlijk, zodra ik dat ding aanzet gaan de oogjes al dicht. En ik kan speentje makkelijk ff terugdoen, hoef niet constant naar boven te rennen. Nu gaat het heel goed (jaja het gaat echt! voorbij). 's Nachts gaat sinds kort ook al beter, hij maakt rukken van 5-6u. Dus mijn tip: Maak het je nu zo makkelijk mogelijk. Kijk wat voor jou en hem wel enigzins werkt. Heb je al eens gedacht aan een co-sleeper? Heb het zelf niet maar hoor er goede verhalen over.. Het is enorm zwaar soms, maar het wordt echt beter!! tijd gaat zo snel.. Hoe ouder mijn zoontje werd, hoe meer regelmaat ik ben gaan inbrengen..met ca. 2-3 maanden even laten huilen (ca.5min.) voor het slapen..dan speentje erin. Nu slaapt ie zelfs zonder speentje. Heel veel sterkte gewenst!!! Groetjes, Sanda
Wat vermoeiend, meid! Heb je weleens gedacht aan inbakeren? Dit werkt vaak wel. Onze beide kindertjes vonden/vinden het heerlijk.
Heel vervelend. Volgens mij moet je wennen aan de nieuwe situatie en de oude even loslaten. Ze zeggen dat elke zwangerschap en elke baby totaal anders is. Je moet je tweede niet vergelijken met de eerste. Heb je misschien ook niet de babyblues? Dat de roze wolk ver weg lijkt te zijn? Wat mij heeft geholpen de eerste maand door te komen: - Heeel veel praten met diegene die je goed begrijpt (partner, beste vriendin, moeder noem maar op). - Alles opschrijven & eventueel de tijden wanneer je hebt gevoed om eventueel symptomen te herkennen - Inbakeren - Yoga, lees een boek. Probeer even tot rust te komen, want hoe vermoeiender je bent, des te moeilijker het wordt. - Eventueel van tevoren kolfen zodat je in de avond de borstvoeding gewoon in een fles geeft. Blijf lekker in je bed liggen en je kindje naast je. Ik viel zo samen ook heerlijk in slaap met mijn kleine. Verder heel veel succes.. Probeer ervan te genieten. Wat mij ook hielp (mijn man verklaarde mij voor gek) Ik maakte lieve foto's of wanneer ze lachte (jouw kindje is daar nu nog te jong voor haha). En wanneer ze sliep keek ik er naar of als het mij te druk werd..
Probeer je baby eens op zijn buik te laten slapen overdag als je er zelf bij bent? Mijn zoontje is een echte buik slaper en sinds we dat ontdekt hebben slaapt hij uren zonder problemen.
Ik heb zeker last van babybleu's en vergelijk te veel ten onrechte met de 1ste. Helaas, ik moet t ff wat meer los laten, is wel lastig. Ik baker momenteel wel in in een inbakerzakje. Echt inbakeren mag pas als ze gecheckt hebben of alles in orde is (aldus CB). Vandaag heel de dag geslapen, alleen zonder hulp in eigen bedje en 1x kinderwagen. Heb m voor iedere voeding moeten wekken, bewust omdat ik er niet langer dan 3 uur tussen wil laten voor t dag en nacht ritme. Nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen. Nu maak ik me weer druk over de hoeveelheid slaap, maar we zullen de nacht maar weer afwachten.
Onze tweede was de eerste weken ook een redelijke ramp, de eerste 6 weken sliep hij 's nachts niet veel en was erg onrustig. Hij heeft veel bij mij gelegen, sliep ik niet of nauwelijks omdat ik het ook eng vond maar dan kan je in ieder geval rusten. Toen hebben we hem verhuisd naar zn eigen kamer om meer rust te creëren voor iedereen. Toen ging het slapen al een stuk beter maar was hij na z'n voeding zeker nog een uur wakker en viel dan in slaap. Na een paar weken werd het vanzelf beter en uiteindelijk viel ons zoontje direct na de fles weer in slaap. Met een maand of 5 begon hij zn nachtvoeding over te slaan maar dat vond ik prima vol te houden. De eerste weken waren niet erg leuk, man aan het werk, het was zomervakantie dus veel mensen weg en we hebben ook nog een dochter die toen net 2 was. Wat ook niet hielp is dat ons zoontje heel veel krampjes had, wat vast ook een reden was voor het slechte slapen. Maar inmmiddels is het helemaal goedgekomen en slaapt ons mannetje als een roosje, die horen we 's nachts bijna nooit.
Verhuizen naar zijn eigen kamer heeft overdag wat meer rust gebracht. Dan slaapt hij goed, hoewel hij wel af en toe wat moppert en zelfs wat huilt voor het inslapen. Ik laat hem niet huilen, maar ben toevallig een paar keer net met de oudste bezig geweest, toen ik klaar was en ging kijken sliep de uk. Maar in de nacht blijft het helaas een ramp. Bij mij in bed durf ik echt niet ivm veiligheid. En idd dan slaap ik zelf nog niet. Ik ga maandag een osteopaat bellen, hoop dat ik toch ivm kerst snel terecht kan. Ik trek dit zo niet lang. Momenteel slaapt uk een uurtje of 2,5 in de nacht. 2x 1 uur en een keer een half uur.
Dit zijn erg goede tips. Mijn zoontje is 8 weken erg onrustig geweest en zat er regelmatig helemaal doorheen. Door er veel over te praten met mensen die er ook ervaring mee hadden en inderdaad foto's te maken op tevreden/rustige momenten ben ik er doorheen gekomen. Neem je kindje vaak bij je. Daar hebben ze echt veel behoefte aan een versterkt de band. Ook al is het slopend! Neem ook tijd voor jezelf en vraag hulp!