Hoi dames, Ben een beetje aan het einde van mijn latijn... Heb al geen makkelijke periode achter de rug (zoontje heeft veel gehuild de eerste maanden), maar nu zie ik het even niet meer zitten. Mijn zoon is nu 8 bijna 9 maanden oud en zit denk ik midden in een sprongetje. Hij krijg boven zijn tandjes door, is sinds een paar weken aan het kruipen en trekt zich nu tot staan op (overal waar hij zich maar aan vast kan houden dus ik kan hem ook nog nergens alleen laten spelen omdat hij nog geen goed evenwicht heeft en op zijn hoofdje valt.) Overdag dus best vermoeiend want ik ben steeds achter hem aan 't rennen 's Avonds gaat hij gewoon slapen rond 20.00u, maar dan rond 23.00u begint het...Hij wordt een keer wakker... ik ga dan naar hem toe -> speentje en hij slaapt verder. Hij zit ook constant te woelen, lijkt alsof hij geen lekkere slaaphouding kan vinden. Hij kruipt ook vaak naar het hoofdeinde en gaat daar dan dwars in bed liggen. Vervolgens rond 1.00u wordt hij om de 10 minuten wakker... Hij valt dan wel steeds weer in slaap maar wordt snel weer wakker. Als ik zo'n 6 keer dan al opgestaan ben, pak ik hem maar bij me in bed. Dan slaap hij iets beter en hoef ik niet constant op en neer te lopen. Ik ben altijd bang dat hij daaraan gaat wennen, en het dan alleen maar erg wordt... Maar ik ben echt kapot... als ik met hem in bed slaap, slaap ik ook maar met één oog dus ben echt heel erg moe. Iemand tips over hoe je hier als beste mee om kan gaan? - hem een tijdje laten huilen? - hem toch gewoon in bed pakken? Ik weet het niet hoor. Ben erg onzeker. Vind het niet erg om een keertje of twee op te staan snachts maar soms wel 10 keer gaat me een beetje te ver... Hopelijk heeft iemand een goed advies/goede raad!
Wat vervelend zeg! Kan me heel goed voorstellen dat je gebroken bent na zulke nachten. Als hij wakker wordt 's nachts, wat doet hij dan? Echt huilen of is het meer mopperen/zeuren? Of is hij zelfs helemaal in paniek?
Hey Cammy, Het is verschillend... soms is hij maar half wakker en jengelt hij een beetje. Dan gaat hij met een aai over zijn bol wel meteen weer slapen. Soms is hij gewoon constant aan het woelen en lijkt hij geen goede slaaphouding te vinden --> dan gaat hij op een gegeven moment ook echt zeurend huilen. Soms wordt hij heel overstuur wakker. Dus het is echt vanalles wat... Maar als ik hem bij me in bed pak, slaapt hij ook soms erg onrustig (dus behoefte aan geborgenheid zal het ook niet alleen kunnen zijn denk ik...)
Mijn zoontje was ook een slechte slaper. Mijn tip is, leg een matras op de grond en kijk het eens een nachtje aan, waarom hij wakker wordt. Als eerste merkte ik, dat mijn zoontje af en toe hard met zijn hoofdje tegen het bed aan kwam. Daarom slaapt hij nu in zijn slaapzak in het campingbedje met de dikke matras uit zijn ledikant. Als hij nu het bed doorwoelt, doet hij zichzelf geen pijn. Hij ligt nu graag met zijn hoofdje tegen de zijkant aan. En gaat nog steeds het hele bed door 's nachts... Ook standaard een beker water in zijn bed is erg prettig. Ook vielen zijn spenen niet meer uit bed, stuk of 5 spenen in bed hielp ook. Toen hij wat ouder was, viel het me op dat hij wakker schrok, hij had slaapapneu. Met 17 maanden zijn de neusamandelen eruit gehaald en is dat probleem ook verholpen. Ga er dus gewoon eens een nachtje naast slapen, je kunt eventueel veel ontdekken.
Ik heb helaas geen tips voor je, maar wel herkenning. Mijn dochtertje is nu 7mnd en is in het begin een huilbaby geweest. Vanaf 2 mnd gingen de nachten ook onwijs slecht; soms wel ieder half uur eruit voor speentje etc.. Dodelijk vermoeiend.. Nu had ze ook wel elke keer iets; ziek, waterpokken, verkouden, weer ziek etc.. Langzaam aan ging het vanzelf kleine beetjes beter. We hebben nog een hele tijd gehad dat we er twee keer per nacht uit moesten voor een speentje; dat was voor ons een goede nacht.. En nu, sinds 2 weken, slaapt ze ineens door.. Ik wist niet wat we overkwam de eerste nacht Wel is ze soms nog vroeg wakker (uur of 5) en moeten we tussen 5 en 6 wel enige tijd heen en weer om haar weer in slaap te krijgen.. Maar goed slapen tussen 7 en 5 ben ik al onwijs blij mee.. Mocht er verder niks medisch oid met je kindje zijn ben ik bang dat het een kwestie is van accepteren en door deze fase heen zien te komen, hoe moeilijk het ook is.. Ik herken je gevoel helemaal, want ik heb hetzelfde gehad. Maar hier is het ook van de een op andere dag opeens goed gegaan..
Onze dochter had op die leeftijd ook dat ze opeens veel wakker werd, nachtvoeding wou en slecht in slaap kon komen. Het is mega zwaar maar denk eraan dat deze periode weer voorbij gaat. Wij lieten Chloë toen wel huilen. Max 10min. (Bij jengelen langer) en steeds op haar eigen bedje terug leggen.
Ik vind het een goede tip van hetlichtje. Een nachtje bij hem op de kamer slapen om te kijken hoe hij zich gedraagd. Mocht je daar niets uit halen kun je misschien proberen niet meteen naar hem toe te gaan als je hem hoort? Jengelen is (naar mijn mening) niet zo erg. Dat is iets anders dan huilen. Ons zoontje wordt nu alleen 's avonds nog heel af en toe wakker, toen hij wat kleiner was kwam dat veel vaker voor(de eerste 3 maanden was het ook een huilbaby, overdag slapen was een draaama pfff). Hij lag/ligt dan ook te jammeren/zeurend te huilen. Wij gaan er nooit meteen naar toe, maar doen hetzelfde als Blemma. Laten hem +/- max 10 huilen, langer als het bij jammeren/zeuren blijft. 9 van de 10 keer valt hij vanzelf weer in slaap en slechts een enkele keer zet het huilen echt door. Pas dan gaan wij naar hem toe om hem te troosten. We horen ook snel genoeg wanneer er echt iets is en gaan er dan meteen naartoe. Wij merkten dat als wij te snel bij hem gingen kijken hij helemaal wakker werd en daadoor harder ging huilen. Overigens treffen wij ons zoontje ook elke ochtend overdwars tegen het hoofdeinde aan in bed. Als hij daar niet wakker van wordt zou ik hem daar lekker laten liggen, doen wij ook Hoop dat je hier in combinatie met tips van anderen wat mee kunt.
Heb je al een zetpil gegeven voor het slapen gaan? Tandjespijn kan erg heftig zijn, dus als hij tanden krijgt, zou dat mijn allereerste tip zijn.
Bedankt voor de tips allemaal! Ik denk dat ik misschien toch te snel naar hem toe ga en misschien beter even kan wachten zodat hij ook leert om zelf weer in slaap te vallen. Ik ga proberen hem vannacht ff te laten huilen en niet meteen op te springen. Maar dan begin ik denk ik eerst met 5 minuten, want 10 minuten hou ik (nog) niet vol denk ik @Rozemarijn: een zetpilletje geef ik eigenlijk nooit. Kan ik wel eens proberen natuurlijk. Maar ik probeer dat zo min mogelijk te doen, ben zelf ook niet zo'n paracetamol-slikker...