Wow!! Ik lees net in een boek dat bijna de helft van moeders van kinderen tot 4 jaar in de week voorafgaand het kind minstens 1x een tik heeft gegeven. Daarnaast geeft 20% in een onderzoek aan het aanvaardbaar te vinden, kinderen onder de 1 jaar (!!) een pak rammel te geven. Ik geloof mijn ogen niet!!! Kan me er gelukkig ook niks bij voorstellen. Wel bij oudere kinderen, hoor! Ik doe het (gelukkig) niet, maar kan me het voorstellen. Maar een kind van nog geen 1 jaar!! Ik hoop dat die moeders snel hulp zoeken en vinden! Het zal je toch maar gebeuren, dat je om wat voor reden dan ook, geen andere uitweg weet/ziet/kent dan slaan...
Waaaaaaaaaaaat Meestal laat ik me niet zo overduidelijk uit als 'men' het anders doet dan ik maar een baby een pak rammel geven vind ik in alle gevallen onaanvaardbaar. Probeer maar eens met iets te komen waarom ik zou kunnen denken: 'tja in dat geval" onmogelijk!
misschien verstandig dat je bronvermelding erbij doet? wat voor 'boek' stond dit in? en van wanneer is dat boek?
Ja, en wat is een pak rammel? Ik kan me er ook niets bij voorstellen. En ook niet bij die wekelijkse tik. Ik geef ze wel eens, maar alleen op de hand en zeker niet 1x per week. Hoguit 1x per maand of zo..... Ik hoop niet dat mensen wekelijks een tik op een hoofd of zo geven.... Raar boek!
Dat vroeg ik me ook af, uit welk jaar stamt dat boek? En wat verstaan ze onder een pak rammel? Ik kan me niet voorstellen dat iemand anno 2010 een baby werkelijk zal slaan, en dan ook nog meedoen aan zon onderzoek.
ja mijn grootste vraag is wat is een pak rammel??? Aan de andere kant, bij een kindje onder de 1 doe je toch eigenlijk niks neem ik aan. Mijn dochter van 2 wordt wel eens met een duidelijke zet op dr kinderstoel gezet.
Ik ken iemand die haar baby vanaf dat hij 9 maanden is daadwerkelijk een flinke tik op de hand gaf als hij iets deed wat in haar ogen niet mocht. En zich daar ook niet voor schaamt. Dus ja...die mensen bestaan echt nog
Onder de 1 jaar?!?!?! Maar wat overstaan ze dan onder een 'pak rammel'? Een tik op t handje? En stomp? Een draai om de oren?
Is TS nog bereikbaar? Ik zou ook erg graag meer willen weten waar deze gegevens vandaan komen. Discussie hierover is niet erg zinvol als het niet in de juiste context wordt geplaatst.
Kan me voorstellen dat je de bron wil weten: Boek is: ontwikkelingspsychologie, geschreven door R.S. Feldman (2005). Eigenlijk heb ik een beetje spijt dat ik dit op het forum gezet heb. Gelukkig is het overgrote deel het er helemaal mee eens, dat dit niet kan. ik hoop alleen dat die minderheid die het wel doet, hulp wil zoeken en vinden! Ik was gewoon even zoooo geschrokken, dat ik het even kwijt moest!
Wow, dat geloof ik niet! Ik kan me niet voorstellen dat er iemand in mijn directe omgeving is die dit doet (binnen mijn vriendenkring bedoel ik). Maar nee, ik doe het nooit, echt nooit.
Ik kan even niet googlen, maar is dit onderzoek gehouden onder gemiddelde nederlandse vrouwen? In 2004 oid? Dan is het wel ernstig!
In context: dit is een Amerikaan (Dean op Amherst) en het betreft hier een Amerikaans boek wat geen wetenschappelijke publicatie is maar een toegankelijk populair boek voor de massa en gedeeltelijk voor studie doeleinden. Het is slecht te verkrijgen omdat het niet erg populair meer is in Nederland.
Dat ook niet. Welke leeftijd een kind ook heeft, er zijn genoeg andere manieren om een kind te leren wat wel en niet mag. In mijn ogen is slaan/pak rammel/zelfs een zgn corrigerende tik gewoon not done.
De term 'een pak rammel' vind ik bijna eng klinken. Wat doet iemand dan? Schudden? Slaan? Ik snap dat niet, zéker niet bij een baby. Tik op de vingers vind ik wat anders. In een gezonde opvoedsituatie waarin het kind snapt wat er gebeurd vind ik dat geen slechte manier van duidelijk maken dat iets écht niet mag. Maar 9 van de 10 keer is bovenstaande (gezonde situatie en dat het kind het begrijpt) niet van toepassing, en is een tik vaak helemaal niet nodig! Maar om voor 100 % te zeggen dat geen enkel kind ooit een tik kan gebruiken (op de vingers), nee, dat zou ik niet zo stellig zeggen. De regel is bij mij altijd: een tik mag nooit vanuit mijn (de ouder z'n) woede komen. Ik moet er altijd met mijn volle verstand eerst een beslissing over maken, ipv uit frustratie te slaan. Daar ligt de grens!!!