Hi dames, Ons zoontje van 4 maand is overdag altijd een moeizame slaper geweest. We hebben al van alles geprobeerd, (nooit laten huilen hoor ) maar het blijft moeizaam. Dit hebben we inmiddels maar geaccepteerd en is achtergrondinformatie. (Hij slaapt overdag op een redelijke dag zo'n 3 uur, op een slechte dag 2 uur) Sinds kort ben ik weer aan het werk. Ik werk 24 uur per week, maar onregelmatig. Ik heb nu 4,5 dagen gewerkt. De eerste twee dagen is hij naar de gastouder gegaan. Dit ging redelijk. Slapen was moeizaam, maar hij heeft er wel wat geslapen en in zijn wakkertijd, zolang hij beneden was, was hij vrolijk. Hij dronk er wel een stuk minder dan ik kolfde. Toen was ik drie dagen vrij en was het eigenlijk zoals het meestal is. Daarna was ik weer 2,5 dag aan het werk. In die dagen was hij thuis bij papa. Thuis bij papa echter heeft hij veel gehuild... Ons zoontje huilt gewoonlijk eigenlijk alleen bij het naar bed gaan, maar nu jammerde en huilde hij ook in zijn wakkertijd, beneden bij papa...Niks was goed. Slapen was moeizaam, maar dat was het bij de gastouder ook. Drinken deed hij meer dan bij de gastouder, dus aan honger zal het niet liggen denk ik... Papa heeft zijn uiterste best gedaan en is ook steeds met hem bezig. De momenten dat ik wel thuis was in de dagen dat ik werkte was hij niet zo huilerig. Hebben jullie een idee? Waarom hij bij de gastouder wel vrolijk was? En bij papa niet? Is dit herkenbaar voor iemand? Hebben jullie nog tips?
Hey modra! Hoe is het? Ik herken je verhaal gedeeltelijk! Onze dochter gaat nog niet naar de opvang, maar hier is het ook altijd een drama wanneer ik weg ben. Als ik een tentamen had of even naar de winkel moest was het huilen, huilen en nog eens huilen. Papa doet hier ook zijn uiterste best, maar niks hielp en hij werd er moedeloos van. Ik moet eerlijk zeggen dat het nu wel iets beter gaat. Waar het aan ligt weet ik ook niet, maar vervelend is het wel. Hopelijk is het een fase en gaat het snel weer over!
Hoi Syrv! Hier oké. Over het algemeen een vrolijk mannetje, maar geen beste slaper dus. Ahw...Sneu dat ze zoveel moet huilen als je weg bent..! Zou het gewenning zijn, dat het nu iets beter gaat? S. was voorheen natuurlijk ook nooit alleen met papa verder... Hij was bij mij vandaag na mijn halve dienst toen ik wel thuis was ook huilerig, misschien is hij ook gewoon moe de afgelopen dagen... Of een tandje... Ik vind 't vaak zo lastig... Is het dit, of dit, of dit..! Hoe gaat 't verder met jullie?
misschien voelen ze de onzekerheid van papa... het blijft voor vaders toch meer onhandigheid dan voor moeders..mamas voelen denk iets beter aan wat een kindje wil... maar dat is wat ik denk hoor mss zit ik er helemaal naast ik merk wel dat die van mij soms ietsjes overdrijft in de trant van dat ze bijv even 5 minuten huilen en hij zegt dan ze huilen hele tijd.. snap je..
Hier is 2 uur slaap overdag een goede dag , dus het slapen herken ik, hoewel het iets beter begint te gaan en we afentoe bij elkaar de 2 uur voorbij gaan. Volgens mij is het toch wel vaak op deze leeftijd hoor, dat mama veeel beter is dan papa, hier is dat met name bij het slapen een probleem, bij papa (op de arm) gaat ze soms helemaal overstuur en die heeft ook geen borsten als niets werkt... Dat het bij de gastouder wel goed ging, vind ik eigenlijk niet zo raar, daar is alles nieuw en interessant, dan mis je mama toch veel minder...
Dat overdag beter slapen komt wel hoor, hier was het pas rond 6/7 maand dat dat echt goed ging (En dat ze zelf in slaap leerde vallen). Huilen bij de papa geen ervaring mee, ben 7 maand thuis gebleven dus kwam weinig voor. Maar hij moest haar wel afentoe in bed leggen, dat wou ze niet en begon te krijsen, waardoor ik meteen naar huis moest komen en ze wel stil werd Uiteindelijk door veel te oefenen is dit gebeterd. Gelukkig, want ik werk regelmatig late diensten en dan staat de papa er 's avonds alleen voor.