Hey, Sorry, maar moet even mn verhaal kwijt... ( haha, begint al lekker zo) $ oktober is onze dochter Ayla geboren. Dit dmv een spoedkeizersnee na 3 dagen met weeën te hebben gehangen, gelopen en gelegen. Heftige bevalling, maar één blik op onze prachtdochter maakte alles weer goed! In het ziekenhuis waar ik nog twee dagen moest blijven om te herstellen hebben ze mij leren aanleggen en op weg geholpen met de bv, iets wat ik ontzettend graag wilde! Helaas, niet iedere verpleegster had even veel tijd of even veel affiniteit met bv en dus heb ik ook wel eens verkeerd aangelegd. Resultaat: fikse tepelkloven op de dag dat ik naar huis mocht. De kraamhulp heeft me een tepelhoedje gegeven en goede uitleg gegeven over bv in zijn geheel maar wat haar ook opviel was dat ons dochtertje telkens in slaap viel aan de borst. Zo dronk ( en drinkt) ze telkens 5 minuutjes goed om vervolgens weer in een diepe coma slaap te vallen... Niet goed voor mn tepels, niet goed voor de melk productie ( want mn borsten werden telkens niet goed geleegd) en niet goed voor mn zelfvertrouwen... ( wat doe ik verkeerd!!!) Uiteindelijk ben ik flink gaan bijkolven om mn melkproductie omhoog te krikken, maar dat is erg lastig als je dochtertje sowieso al een flinke baby is die ook nog eens flink blijft groeien... Dus we hebben telkens kv bijgegegen... Ze drinkt overigens als een droom aan de medela calma fles, dan blijven die oogjes wel open... die deugniet... Nu ben ik nog altijd braaf aan het kolven omdat ik zo geloof in moedermelk ( helaas, de droom om haar aan de borst te voeden heb ik na 7 weken toch opgegeven...). Ook kolf ik nog altijd extra bij of na om de melkproductie omhoog te krikken ( wat echt supervermoeiend is!!!) En nu heb ik zonder dat ik echt weet hoe het komt een soort van wondje op mn tepelhof!!! Ik heb al heeeel voorzichtig gekolft aan die kant maar damn! dat doet pijn!!! Dit is veel pijnlijker dan mn tepelkloven, en die deden al pijn... pfffff.... Ik knijp em al voor de laatste ronde kolven dalijk....
Wat veel mensen vergeten is dat je met kolven even goed kloven kunt krijgen als je de kolf niet goed aanlegt. Als de trechter niet goed op je borst zit kun je door frictie kloofjes of wondjes krijgen. Wat ik mis in je verhaal is de lactatiekundige. Ik geloof niet dat je je kind aan de borst als een droom moet zien. Mijn dochter kon het na tien weken zelf! Ik denk dat je met goede begeleiding van een LC een heel eind kunt komen. De dingen die je noemt, zoals in diepe slaap vallen, zijn allemaal vrij simpel aan te pakken. Voor nu: probeer eens of je minder pijn voelt als je de kolf in een iets andere positie houdt. Let goed op dat je tepel niet heen en weer schuurt. Als je nu electrisch kolft, probeer dan eens of je met de hand minder pijn voelt. Je kunt ook proberen zonder kolf de melk met je vingers uit je borst te kolven. Check je tepels en de mond van je dochter ook op spruw. Heeft ze luieruitslag? Maar vooral: schakel een lactatiekundige in!
Ja, ik ben er denk ik achter hoe ik ineens een wondje kon oplopen: Het flapje van de voedingsbh is onder de borst schelp geschoven tijden het kolven! Ja, dat kan niet anders dan schuren en dus wondjes opleveren... Lactatie deskundige heb ik telefonisch geraadpleegd ( werd namelijk niet meer vergoed in mijn polis). De tips die ik toepaste van de kraamhulp waren goed en zouden de truc moeten doen volgens de lactatie deskundige ( kleertjes uit, handpalmpjes en voetzooltjes wrijven, natte doek, wisselvoeden, na het in slaap vallen weer in de box/ bedje leggen wachten tot ze zich meldt en dan weer opnieuw aanleggen, etc...) Ik zal vast iets vergeten te typen hier, we hebben vanalles geprobeerd. Op een gegeven moment werd ik het gewoon zat, ik raakte helemaal gekriebeld ervan... Kolven is niet mn favoriete bezigheid maar op deze manier behoud ik mn melkproductie en kan het zelfs wat omhoog krikken alsook de rust die ik kan bewaren... Zo, dametje meldt zich weer.. ben ervandoor...