Wat ze ook ineens heeft, is dat ze veeeeeeel meer poepluiers heeft... soms had ze maar 1x in de 2 dagen een poepluier, maar vandaag heb ik er al 4 gehad. Zaterdag had ze ook 5 a 6 poepluiers. Wel vastere poep, dus geen spuitluiers maar wel veel meer dan normaal
Pff wat blijf ik dit toch lastig vinden. Inmiddels een maand verder en voor mn gevoel niks veranderd. Ik blijf het lastig vinden dat het elke dag zo anders is, terwijl ik elke dag precies hetzelfde doe. En de ene keer kan ze dan s middags wel 2 uur slapen en de andere keer maar 30min. Het maakt dan ook niet uit of ik haar laat kletsen als ze na 30min wakker wordt, want ze valt dan niet meer in slaap. Heb geprobeerd met de wakkertijd te spelen, maar ook dat maakt niet uit. Op dit moment vind ik moeder zijn echt helemaal niet leuk
Knuffel voor jou. Ik heb het het eerste half jaar ook helemaal niet leuk gevonden. Was ook zo aan het worstelen met alles wat jij ook hebt! Maar sinds ik het meer los kan laten vind ik het zoveel makkelijker! En ben ik helemaal aan het genieten. Als hij maar 30 min slaapt smiddags; so be it. Daarom gaat hij hier vaak om 18u naar bed, omdat ik anders ook niet uit kom qua slaapjes en wakkertijd. Het is gewoon puzzelen hoe je alles steeds doet qua voeding, keertje wandelen, slapen. Wij hebben nu een fijne modus en fijn schema en het deert me echt niks meer hoe lang hij slaapt. Ik hoop dat jou dat ook snel gegeven is!
Ik hoop het ook! Er zit haar ook wat dwars heb ik het idee, een sprongetje, tandje, verkoudheid, wie zal het zeggen. Ze huilt ineens weer veel meer, ze zoekt heel veel nabijheid. Alles is een fase, alles is een fase... maar ik kan niet wachten tot er wat meer regelmaat/voorspelbaarheid in de lengte van haar dutjes zit. En wie weet komt dat ook wel nooit...
Dat laatste denk ik dus ook. Wat als dat nooit komt en dit gewoon is hoe hij slaapt? Ik probeer hem de meest optimale omstandigheden te bieden voor zijn slaapjes, maar ben nu ook op het punt dat ik denk; ik ga gewoon op pad en neem je mee, en steeds vaker gewoon ergens anders slapen. Niet heel vaak hoor, maar wil m'n leven ook wel weer een beetje terug als het even kan
Ik was vroeger ook geen grote slaper overdag. En ze ontwikkeld zich goed, is het grootste gedeelte van de dag vrolijk. Moet mn verwachtingen ook wat bijstellen denk ik... en vooral loslaten wat anderen denken en doen met hun kindje
Je doet het echt goed!! Die onvoorspelbaarheid vond/vind ik het echt het ‘vervelende’ aan als ze zo klein zijn! Je kan nergens van op aan. Denk je een ritme te hebben is het na een week weer zoeken. Ik had hier bij alle 3 pas vanaf ongeveer 1,5/2 jaar wat meer vastigheid en dat ze niet zo wisselde met hun slaapjes. Onze jongste is net 2 en die slaapt pas sinds een paar weken standaard 2 uur s middags. Daarvoor wisselde het heel erg.. Bij de oudste vond ik het sowieso allemaal wat moeilijker. Je bent voor het eerst moeder. Het vraagt echt heel veel van je. Geeft dat de tijd. Wil ze niet slapen en het kan, laat ze dan lekker bij jou op schoot slapen, zo heb je zelf even rust en je kindje heeft ook wat meer rust!
Nu heb ik ook nog een kindje wat zich niet zo makkelijk in slaap laat helpen haha! Dus dat op schoot slapen gebeurt echt in heeeeeeele uitzonderlijke gevallen. Tis op het moment gewoon alles bij elkaar, ik zit niet zo lekker in mn vel, op het werk loopt het niet zo lekker, normaal is mijn man op zaterdag vrij (vandaag niet) en op een gegeven moment wil je het weer ff met zn 2en doen, ik ben dan gewoon moe van het haar vermaken en moeder zijn Het lastige is ook dat ik niemand heb in de familie of vriendengroep die een baby heeft dus ik kan ook niet even sparren als ik er ff doorheen zit. Daarom bedankt voor jullie reacties! ♡
Dat laatste is wel vervelend inderdaad. Ik zit bij een clubje fijne meiden, we kennen elkaar van het forum en allemaal de MMM meegemaakt en allemaal rond dezelfde tijd uitgerekend (volgens mij zitten er tussen de eerste en laatste 3 maanden). Ook al wat dames met oudere kinderen dus al met al veel ervaring, en ik ervaar daar veel steun aan! Misschien kan je hier op het forum ook wel zoiets vinden?
Ach wat vervelend!! Ik herken het helemaal! Wij zijn net door 6 weken slaapregressie heen (5 keer per nacht wakker en voeden en overdag in draagzak) en toen ging het een paar weken goed en sinds een paar dagen weer alleen maar krijsen als ik haar overdag in bed leg. Dus dan maar weer in de draagzak. Ook doet zij echt nooit slaapjes van langer dan 30 minuten, we zitten op 4 x 30 minuten en dan weer lachend wakker. Ik vond een artikel ergens dat als de baby niet huilt als ze wakker wordt na 30 minuten, ze waarschijnlijk genoeg geslapen heeft. Vond ik zelf erg fijn om te lezen . Maar de stress van het onvoorspelbare is wel erg heftig! Gewoon doorbikkelen het eerste jaar denk ik!
Dr komt vanzelf een patroon in, maar tot die tijd is t een gevalletje van snel kunnen schakelen en je planning overboord gooien (als je nog een planning had). Eenmaal een patroon waan je je in een weelde van rust, totdat de volgende sprong weer aankomt...urgh...
Je doet het hartstikke goed Mirjam! Je kan niet meer doen dan wat je al doet. Ik ga zelf ook heel slecht op die onvoorspelbaarheid. Hier een meisje van 5,5 maand dat in een top ritme zat overdag, en sinds 2 dagen weer dramatische dutjes doet. Heb haar net weer in slaap staan hupsen. Daarnaast heeft ze in haar leventje pas 2 nachten doorgeslapen, terwijl ook ik alles ‘goed’ doe Momenteel zijn wij oververmoeid, slapen we apart om toch nog iets van slaap te krijgen. Als de nachten niet goed zijn is dat zo zwaar. Bij mijn zoon (nu 3,5 jaar) heb ik geleerd dat écht alles een fase is. Het is een faaaaase denk ik dan maar Maar daar doe ik nu heel luchtig over - ik heb zoveel nachten huilend op de trap gezeten omdat ze wéér wakker was en ik me zo machteloos voelde. En nog steeds vind ik het loodzwaar en ben ik bang voor elke nacht. Het is echt al zo knap en fijn dat ze de nachten zo goed slaapt! Dat is zeker niet vanzelfsprekend weet ik nu. Je mag daar al heel trots op zijn. En die dutjes worden vanzelf makkelijker, zeker naarmate ze ouder worden!
Inmiddels zijn we bijna 2 maanden verder en het gaat sinds een week ineens een stuk beter! Ze kan sinds een paar dagen tijgeren en ik merk dat ze daar ook wat meer moe van wordt. En sinds een paar dagen zijn we aan het proberen om naar 2 slaapjes te gaan en dit gaat redelijk goed. Tuurlijk zitten er altijd uitdagende dagen bij, maar over het algemeen gaat het echt veel beter
Waaa ik zit er echt precies hetzelfde in! Dochter nu ook 5.5 maanden en sinds een week alleen maar krijsen als ik haar in bed leg, kan het echt niet meer aanhoren, dan maar weer die draagzak en hupsen inderdaad…sprong 5??
Wauw wat mega fijn!!! Ben heel blij voor jullie lekker ook dat ze zichzelf dan kunnen afmatten, voor m’n gevoel slapen ze daarna altijd stukken beter. Kan niet wachten tot wij ook in zo’n makkelijkere fase komen.
Ja en ze kan zichzelf nu ook een stuk beter vermaken! De quote: "Het is een fase" klopte ook hier wederom weer.. maar als je soms weken/maanden ergens in zit, dan geloof je niet dat het een fase is. Maarrrrr het wordt echt beter! Tot we straks weer de volgende uitdaging krijgen haha!