Het is wel degelijk bewezen dat een baby die ingebakerd is veel te diep slaapt, en dat is niet gezond voor een baby (hoe dieper een baby slaapt, hoe groter de kans op wiegendood). Ook is inbakeren niet goed voor de rug en de heupen, ook dat is bewezen. En daarnaast vind ik het onzin dat een baby per se alleen moet liggen terwijl ze zo duidelijk aangeeft daar nog niet aan toe te zijn. Dat laatste is een persoonlijke mening maar dat inbakeren zorgt voor té diep slapen en niet goed is voor de ontwikkeling van de heupen is wel degelijk bewezen.
Voordat je een (dure) doek koopt, kun je ook even proberen of inbakeren met 2 hydrofielen werkt. Dat ging hiet namelijk prima. Ik zocht op youtube naar een filmpje en heb dat gewoon een beetje na gedaan. Na 2x ging het super goed. Gebruikte wel veiligheidsspelden
Hier was snachts de oplossing hem in de kinderwagenbak naast het bed zetten. Zoontje heeft 3,5 maand overdag alleen maar op ons geslapen en snachts grotendeels in de bak naast me. ik sliep met mijn hand op hem zodat hij mijn aanwezigheid voelde. Het is vanzelf over gegaan.
Het is bewezen dat een baby die te diep slaapt een hogere kans op wiegendood heeft. NIET dat dit komt door het inbakeren. Dat kan net zo goed van een te donkere kamer of te weinig achtergrondgeluid komen. Bovendien is het fenomeen wiegendood niet aan een specifiek iets te wijten; anders kwam het al lang niet meer voor. Wat je zegt raakt echt kant noch wal. Ik heb zelf onderzoek gedaan naar verschillende vormen van inbakeren omdat ik er eerst ook niet aan wilde, maar uiteindelijk was dat de beste oplossing voor mijn kind (en misschien het kind van TS). Dat het slecht is voor de heupen en de rug is compleet onzin want je bakert ze tegenwoordig allang niet meer in zoals vroeger met die strakke inbakerdoeken. Je hebt de Pacco en de Dream Swaddle, die totaal niet bij de heupen zit, maar enkel om de armpjes, zodat ze zichzelf juist niet wakker slaan. De beentjes kunnen alle kanten op. Ze voelen zich veilig, geborgen en slaan zchzelf niet wakker - tegelijkertijd kunnen ze alle kanten op. Pas op het moment dat ze gaan rollen en de moro-reflex weg is, kun je het gedeeltelijk afbouwen. Bovendien heeft het niks te maken met je kind alleen laten slapen. Ons kind heeft namelijk nog nooit alleen geslapen. Er is altijd iemand bij hem; zowel overdag als 's nachts. Je kind kan ook prima naast je in een co-sleeper of wandelwagen (of in ons geval een ledikant) naast het bed, zodat je als nog dicht bij hem/haar bent. Hij is over een paar dagen een half jaar en slaapt nog steeds elke nacht bij ons. Je maakt mensen hier onnodig bang met jouw niet op feiten gebaseerde aannames. Ouders die geen slaap krijgen breken op een gegeven moment af of knakken om. Als je niet weet waar je het over hebt, geef dan gewoon je mening en maak er geen feit van. Voor hetzelfde geldt trekt ze de dekens die nacht wat hoger omdat ze te moe is om te beseffen dat er een kleintje ligt. Dan had je beter even 20 euro kunnen investeren voor een Dream Swaddle op Marktplaats, of 30 euro bij bol.com voor een nieuwe.
Je er in verdiepen kan nooit kwaad! Hier heeft ze tot einde van maand 4 ingebakerd gelegen 's nachts. Was ronduit geweldig! Ze heeft zich motorisch normaal ontwikkeld. Tsja, het geldt voor veel dingen dat er ook nadelen aan vast kleven. Zoals naast je in bed liggen is ook gevaarlijk. Ik ben ook begonnen in het kader van 'valt te proberen' en we kregen er heerlijke relaxte nachten voor terug en dat is ook heel belangrijk. Dus eigenlijk is het een afweging voor- en nadelen tegen elkaar afstrepen.
Dat van te diep slapen en wiegendood was toevallig vanochtend op tv. Hier 2 kinderen met wapperenden armen en niet alleen willen zijn, wij hebben ze nooit ingebakerd gehad maar altijd bij ons genomen. Bij onze zoon is het na een week of 8 overgegaan maar onze dochter is toen ze 9 maanden was weer helemaal omgeslagen. Zij ligt gemiddeld 6 nachten bij ons, vaak op het aankleedkussen maar soms ook niet (ze is bijna 1). Het is niet dat wij tegen inbakeren zijn maar wij vonden dit voor ons de meest prettige oplossing. Daarbij hebben wij ook een breed bed hoor.
Wat je ook kiest, alles heeft z'n voor en nadelen. Sara sliep in het begin ook wel eens op het voedingskussen, totdat ik toevallig wakker werd omdat m'n vriend een stukje op dat kussen was gaan liggen en Sara er half naast hing met dr hoofd in een kussen. Maar inderdaad goed om de dingen eens op een rijtje te zetten. En een bezoekje aan de osteopaat kan ook heel goed werken!!
Hier is dat over gegaan na 6 maanden. Tot die tijd gewoond in draagdoek, ook met eten. Met een geweven doek kun je op je rug dragen (NOOIT met een rekbare....) en dat eet/kookt/poetst een stuk makkelijker en je kindje kan bij jou slapen wanneer het dat wil Inbakeren is niks voor mij. Veel te bang dat baby zich op buik draait met alle gevolgen van dien
Ik ben het met je eens dat je moet doen waar je je prettig bij voelt, maar het argument 'als het echt zo slecht is', is natuurlijk complete onzin. Er zijn tal van producten die wel zo slecht zijn en gewoon in supermarkten en winkels worden verkocht. Ik heb het niet perse over inbakeren, want daar weet ik veel te weinig vanaf om daar iets nuttigs over te zeggen. Maar met deze redenering leg je de verantwoordelijkheid bij iemand anders (de verkopende partij) en dat doe ik niet als het mijn kind aangaat.
Voor to: ons zoontje had dat ook, bij ons in bed was niet voldoende, hij moest op ons slapen. We hebben een cosleeper gemaakt, maar dat hielp in eerste instantie ook niet. Vanaf 3 maand slaapt hij er ineens in, zonder problemen. Voor inbakeren heb ik nooit gekozen, omdat ik geloof dat als een baby onrustig slaapt, daar een reden voor is ipv dat hij alleen niet goed slaapt omdat hij met z'n armpjes zwaait. Inbakeren is dan alleen een oplossing voor het symptoom en niet voor de oorzaak. Tot 3 maand sliep hij dus bij ons in bed, waarvan de eerste 2 maand op ons. Ik heb het bed zo veilig mogelijk gemaakt (geen kussens en dekens bij baby), maar hij lag wel op zijn buik bovenop mijn buik en lager op zij zij. Beide hebben ook verband met een hoger risico op wiegendood, dus een perfecte oplossing is er inderdaad niet. Maar voor mij was deze oplossing beter dan in bakeren, omdat ik daarmee dacht de oorzaak aan te pakken.
Na even nagedacht te hebben is het bij ons niet verstandig haar langer bij ons in bed te hebben. Hier is al hetzelfde gebeurd als bij Soee terwijl ze op het voedingskussen lag, gelukkig rolde ze met haar hoofd op mij maar dus wel naar beneden. Inbakeren met hydrofielen ga ik opzoeken, goede tip! Ik heb gelijk ook al een goede inbakerdoek gevonden op bol.com maar eerst wil ik dat met de hydrofielen nog even proberen. Ik denk dat mijn dochter veel meer heeft aan een moeder die 's nachts goed slaapt dan aan een moeder die constant wakker wordt om te checken of ze nog wel goed op of naast mij ligt.
1 ding: het gouden ei bestaat niet. Af en toe zoeken (googlen) wij ook nog wel eens maar tevergeefs. Als je denkt dat het medisch kan zijn, zou ik zeker die weg bewandelen. Reflux, lichamelijk disbalans (osteopaat) of allergie bijv. Toen dat bij ons uitgesloten werd begon de acceptatie. Wat soms nog steeds niet lukt, want wat is het zwaar he? Lees anders mijn topics eens. En kijk ook eens op het dragen en voeden forum. Voor mij een bevestiging dat we het niet verkeerd doen, ondanks wat de omgeving zegt. Nu kunnen we heeeeel langzaam af en toe onze zoon neerleggen. Na het in slaap voeden in zn bedje. Altijd wordt hij binnen de 45 min weer wakker of eerder. Soms lukt het hem in de kinderwagen te laten slapenof de draagzak/doek. En lukt het niet dan slaapt ie op me of in mijn armen. Met huilen ga ik steeds minder actief troosten door te hobbelen of vinger in zn mond. Nu puur door mijn armen om hem heen wordt hij rustig. Dit was eerst wel anders. Ik vertel je dit om aan te geven dat je hier wel een weg in vindt! Echt! Maar laat je niks aanpraten door je omgeving. (wennen, verwennen, laten huilen enzenz) Ik hou het vol door me af te reageren op fora en me heerlijk te nestelen op de bank met afstandsbediening, ipad, iets lekkers en de hond bij me. Dit is dan 2x per dag, want eerder is hij gewoon niet moe genoeg ondanks zn leeftijd. Probeer te genieten van mooie dingen ookal ben je zooo moe. Vlucht even je huis uit, kindje bij de oppas en kom tot jezelf als het teveel wordt. Al is het even luchen met je man bijv. Samen in een negatieve spiraal belanden daar heeft niemand wat aan. S nachts ging het fantastisch, toen dramatisch en nu weer iets beter. Maar ik ga echt niet midden in de nacht lopen vechten om hem zn bedje in te krijgen. Lukt het? Mooi! Niet? Dan ligt hij bij me. Ik slaap dan met mijn dekbed om me heen gewikkeld tot mijn middel en kleed mijn bovenlichaam warm aan. Ik slaap op het randje van de zijkant van mn kussen. Zoontje in slaapzak en in mijn linkeroksel op zn rug met een dun katoenen dekentje om zijn middel en beentjes. Mijn rechterarm rust rond zn middel. Even wennen om zo te slapen, maar ik denk dat dit het veiligst is. Een cosleeper kan ook, is wellicht ook een oplossing om het constante contact rustig afte kunnen bouwen op den duur. Inbakeren hebben we wel gedaan, gewoon met een katoenen luier en plakbandje, dat met die pacco maakte hem alleen maar overstuur en wakker. We legden de luier klaar in zn bedje en stukjes ziekenhuisplakband (ter vervanging van de veiligheidsspeld) alvast paraat. Dan legden we hem in slaap weg en duurde hetdichtvouwen van de flappen maar 2 seconden. Ach hij ging er niet langer van slapen en we zijn gestopt toen hij groter werd en de luier te klein.Nu slaapt hij in een winterslaapzak met van die dikke mouwen zodat het nog wel iets begrenst. Succes met jullie zoektocht en heeeeel veel sterkte!
Dankje voor je verhaal, Samarinde! Was er maar een gouden ei... dat die niet bestaat ben ik ook achter maar ondertussen blijf ik hopen op af en toe wat verlichting. Wat ontzettend zwaar dat jullie dit al 3 maanden hebben! Wel fijn om te lezen dat het steeds iets beter gaat. Die bemoeienis wordt ik ondertussen gek van. Er wordt zo vaak tegen ons gezegd dat we haar verwennen en dat ze daarom niet alleen kan liggen. Ik ben nog zo stom om keer op keer uit te leggen dat we haar nog niet kunnen verwennen en vervolgens zeggen diezelfde mensen een aantal dagen later weer dat we haar verwennen. Midden in de nacht vechten begin ik ook niet aan, dan ben ik helemaal niet meer te genieten. Heb haar nu alweer een hele tijd in de draagdoek, mijn vorm van rust
Is een puckababy misschien ook een optie? Dat heeft hier goed geholpen en nog steeds! Ik lees ook wel eens dat ze kleintjes in een slaapzak doen met de armpjes naar binnen.
Ik heb mijn dochter ook ingebakerd en even laten miepen (miepen, niet laten huilen, wel erbij gebleven overigens). Ik deed het tot een week of 6 met inbakerdoeken en daarna met die inbakerdoeken van Puckababy maar die vond ze niet zo fijn! Uiteindelijk na een maand of 3 ging het veel en veel beter!
Is een puckababy anders dan andere inbakerdoeken? Ik heb er nog geen verstand van. Want tot nu toe lijkt die swaddle me wel wat maar is dat dan weer heel anders? Ik ga mijn hoop inzetten op de 3 maanden, haha.
Ik heb weinig verstand van al die doeken. Kraamzorg raadde me toen de puckababy aan en we hebben dat gewoon gedaan. Puckababy lijkt in mijn ogen een beetje op een slaapzakje, alleen wat smaller. En de armpjes zitten er ook bij in. Geeft een geborgen gevoel. De beentjes enzo hebben nog ruimte zat, zitten niet ingewikkeld ofzo.
Klopt Miranti, is een soort slaapzakje met een band van binnen. Op het CB kon ik ook 2 doeken en een boekje lenen, maar dat vond ik weer eng haha