Hoi, Sinds enige dagen moeten we een puffer gebruiken. Zoon heeft benauwde hoestbuien. Het puffen lukt alleen niet goed. Hij bekijkt rustig mijn mini theater voorstelling waarbij ik voordoe hoe het kapje 10 tellen op mijn neus en mond zit. Hij pakt de puffer ook beet en speelt ermee. En dan is hij aan de beurt. En dan fipt hij. Hij is super sterk en schreeuwt het uit en ademt nauwelijks in. Erg zielig. Puffer weg, bange bui ook direct weg! Iemand een tip, want zo helpt de puffer hem niet en is het erg zielig 2 x per dag.
Zo gaat dat. Mee laten spelen, liedjes zingen en tellen. Afleiding, afleiding, afleiding. Komt goed. Sterkte.
Onze kleine meid (13 maanden) moest ook puffen. Waarschijnlijk geen astma, maar wel ademhalingsmoeilijkheden. Drama! Ze vond het verschrikkelijk. Het lukte alleen in de houdgreep. Hoe zielig ook, dit moest echt voor haar bestwil. Na een paar dagen ging het wat minder stressvol en nu gaat het super als het nog nodig is. Ze krijgt het kapje op, weet dat ze moet ademen en doet dat dan ook extra snel en hoppa, klaar is madam, zonder huilen. Mijn tip: zorg, nu het nog spannend is dat het zo snel mogelijk voorbij is door hem heel stevig vast te houden. Laat hem na het puffen de aerochamber (die heb je toch neem ik aan?) even vasthouden. Maak er een grappig ding van door er samen in te 'toeteren' zonder dat de puffer erop zit. Succes!
Hier ook gehad, helemaal over z'n toeren toen elke keer. Wij hebben hem echt in de "houdgreep" moeten nemen, 1 hem moeten vast houden, en ander snel puffen. T was niet anders, was zo zielig, maar na een paar keer, had hij het door, en ging het steeds beter. Steeds een beetje afleiden, en toen ging het wel. (Inmiddels is hij er zo bekend mee, totaal geen probleem meer, nu telt hij zelf mee)
Geen tips, wel herkenning. Hier ook de houdgreep en een krijsend zoontje (11maanden). Spelletjes, liedjes, niks hielp. We hoeven 'm nu niet meer te gebruiken, gelukkig!
Hier ook in het begin een enorm drama. Wij hebben haar ook in de houdgreep genomen en ervoor gezorgd dat het iedere keer zo snel mogelijk voorbij was... Niet leuk, maar met blauwe lippen op bed naar adem liggen happen is nog veel minder leuk....!! Na een week zal het al veel beter gaan! Hier inmiddels bijna vijf jaar aan de puffer en dat zal ook nog wel even zo blijven. Inmiddels doet ze het zelf, wel onder begeleiding van papa, mama of de juf op school (of waar ze op dat moment dan ook is, puffer zit standaard in de tas). Veel sterkte, en volgens mij moet je er echt even doorheen!! Misschien een leuk idee om samen de puffer te versieren met stickers ofzo, ben je samen even bezig en hij raakt iets vertrouwder met de puffer!
Als ze schreeuwen of gillen moeten ze ook inademen, dus als je de puffer erop houd krijgt hij de medicijnen hoe dan ook binnen. Echter is het niet de manier die je het liefst wil. De oudste heeft elke winter de puffer, de jongste vorige winter in ieder geval ook (winter ervoor weet ik even niet). Wat hier heeft geholpen is een knuffel pakken en uitleggen wat ik ging doen. Incl het 'psttt' geluid (dus zelf geluid, niet de medicijnen echt te gebruiken) te maken wat de puffer doet. Dan tot x te tellen (x keer ademhalen) en dan klaar roepen. Daarna mocht hij het bij mama/papa doen (incl psstt geluid). En dan bij hem. Hoe hij ook reageerde, wij riepen heel trots "klaar!, wat kan jij dat goed" en evt liedje zingen (liedjes zijn hier de oplossing voor alles ) Als hij die keer nog in paniek raakte deden we het de volgende keer precies hetzelfde. Naar gelang het beter gaat, het in te korten door niet meer bij beer/mama te doen. Binnen een week was het geen probleem meer. Let op dat je na het puffen wat water laat drinken, als je de blauwe puffer hebt. (Bij de oudste hadden we er eerst zelfs 2). De medicijnen zijn niet echt goed voor de tanden.
Wij hadden de puffer met 8 maanden. Ik hield hem voor min neus en mond en riep er haha haha in, vervolgens deed mijn dochter dat (eerst een paar keer oefenen) steeds een beetje dichter op haar. Vervolgens de puffer. Dat ging heel goed hier. We maakten er een soort spelletje van! Hoop dat het snel beter gaat met puffen!
Ik zong er altijd "Op een grote paddestoel" bij en inderdaad in het begin hier ook altijd in de houtgreep, maar op een gegeven komen hadden ze zelf door dat ze er minder benauwd van werden en ging het veel makkelijker.
Bij huilen komt de medicatie niet goed aan onderin de longen maar alleen oppervlakkig bovenin, liefst dus echt niet huilen tijdens het puffen. Wat hier het beste hielp was, altijd zelfde ritueel. Vertellen wat je gaat doen, bij mama op schoot en dan gaan we het liedje zingen en komt de puffee op je neus. Als het klaar is mag je met de puffer spelen (vooraf spelen werkte hier nietndan wou ze hm nie meer terug geven) Puffen, als ze gaan huilen of overstuur hij mag er wel even vanaf en dan weer op nieuw erop. Nadien even klappen en dan de puffee geven om het met een knuffel na te spelen. Puffen hier moet altijd 2x daags en gaat echt goed door gewenning. We hebben ook een vernevellaar en die moet 10 minuten en maakt enorme herrie en komt dus nevel/stoom uit en zelfs dat gaat nu zonder problemen! Dus volhouden en consequent zijn werkt echt.
Ik weet niet hoe jouw kinderen overstuur huilen of gillen, maar hier is het met grote diepe inhalen. Daarom schreef ik "gillen/schreeuwen" en niet huilen. In het begin was het hier alsof die inhalator ze gingen vermoorden. Dus gil, gil, gil, heel diep inademen, gil, gil gil etc. Ze halen juist dieper in dan gewoon inademen! Daarnaast, huilen en eraf halen zorgde hier voor meer huilen. Want huilen = dat ding eraf, dus volgende keer weer huilen.
Wat ik heb geleerd van zowel de longarts als longvpl is dat overstuur zin huilen en gillen de medicatie niet goed aankomt onderin de longen omdat ze die door het overstuur zijn dichtknijpen en het alleen bovenin aankomt....
Toch moet bij de puffer rustig worden in- en uitgeademd, omdat alleen dan het medicijn goed over de longen wordt verdeeld.